Δεν φταις εσύ που σ’ αγαπώ

[Γηγενής]

Δεν φταις εσύ που σ’ αγαπώ
Μα πες μου τι να κάνω;
Πως ν’ αρκεστώ στο λιγοστό
Κι ύστερα να το χάνω;

Είχα γνωρίσει τη χαρά
Σε μια στιγμή κοντά σου
Αλλά δεν μπήκα τελικά
Μέσα στην αγκαλιά σου

Δεν φταις εσύ που σ’ αγαπώ
Μα πώς να συνεχίσω;
Μες στη καρδιά μου το κενό
Πώς να το συνηθίσω;

Είχα γευτεί την ομορφιά
Μέσα από τη ματιά σου
Όμως δεν πήρα τη δροσιά
Απ’ τα γλυκά φιλιά σου

Δεν φταις εσύ που σ’ αγαπώ
Μα πρέπει να με σώσεις
Απ’ της ψυχής μου τον καημό
Πρέπει να με λυτρώσεις

~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κάτι σαν αντίο… ως το φθινόπωρο.
Καλά να περνάτε!!!

[alex68]

αν το εκλαβω ως ερωτικο προς το φθινοπωρο το θεωρω πολυ ομορφο
αν το εκλαβω ως ερωτικο προς καποιο προσωπο ...πολυ προσωπικο

καλο σου ταξιδι και καλη επιστροφη με αφιερωματα σε ολες τις εποχες