Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 28/09/16, 22:46
-
Παραλληλίσανε το φως, με τα κλαδιά του φράχτη
και Σάββατο απέδρασε με δυό μικρές πιρόγες
για των βυζιών της τη χαρά είχε νοικιάσει κράχτη
που διαλαλούσε στον ντουνιά τις όμορφές της ρόγες
Είχε μια γη παράγωνη, πιο πάνω από τη ράχη
δυό καραβέλλες στ’ ανοιχτά….μα ήταν «νταρντάνα» βλάχα
κωπηλατούσε γρήγορα , μα πάντοτε μονάχη
γιατί ήθελε τους πειρατές, για «πάρτι» της μονάχα
Έψαχνε για άγριες ηδονές η διψασμένη κόρη
δύσκολα τιθασεύονται τα ερωτικά της πάθη
στο τζόβενό της δόθηκε…..και οι κραυγές στην πλώρη
πέντε γοργόνες ξύπνησαν , φτάνοντας στ’ άγρια βάθη
Παραλληλίσανε το φως του τέταρτου του γύρου
κάποια φωνή ψιθύρισε: «διψώ για το κορμί σου»
την ανεβάσαν τα φιλιά ως το πλαφόν του ονείρου
κι ύστερα πάλι χάθηκε στα βάθη της αβύσσου!!!!
20/09/2016https://