Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Maria_Adouaneta στις 25/06/05, 01:57
-
Να επιστρέψω μες στο δάσος που με έφερε στη γή
να κουρνιάσω στην ομίχλη του, κατάκοπη,γυμνή
γυμνή από λόγια του έρωτα,γυμνή από μερτικό
μακρυά απ'όσους με κέρασαν όνειρο δανεικό.
Να κρυφτώ στα ξέφωτά του για να βρώ παρηγοριά
να ξεφύγω απ'τη ζωή μου,τη βαθειά μου χαρακιά
που μου σκάρωσε η μοίρα πρίν ακόμα πορευτώ
το σκληρό,το λεκιασμένο μου,τ'ανείπωτο γραφτό
Ν' αγκαλιάσω τους κορμούς του σα ν' αγκάλιαζα κορμί
να φιλήσω τα κλαδιά του να γευτώ κι εγώ φιλί
τη λαχτάρα γι' άλλο στόμα που μου στέρησε η ενοχή
και με ξέχασε μονάχη δίχως τόλμη κι αντοχή
Θα ξαπλώσω τότε χάμω και θ'ακούσω τη σιωπή
θα πετάξει από πάνω μου μια ολόλαμπρη αστραπή
θα φυσήξει κι ο αέρας θα μου πλέξει τα μαλλιά
και γω θα'χω πιά κρατήσει την ψυχή μου αγκαλιά
για μια μόνη έστω στιγμούλα,μια μοναδική φορά...
-
Moy αρεσει... πολυ ομορφο...
-
Δε σε αντιπροσωπεύει...Κατώτερό σου.
-
Είναι πολύ δυνατά τα νοήματα που μεταφέρεις. Η εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ενός ανθρώπου που κουλουριάζεται σε εμβρυακή στάση για να προστατευθεί από τον κόσμο.
Στο έχω ξαναπεί ότι μου αρέσει η απλή γλώσσα που χρησιμοποιείς.
Επίσης αυτή η ομοιοκαταληξία μου αρέσει πολύ περισσότερο από την 1-4, 2-3 που χρησιμοποίησες στα άλλα δύο σου. Μου κάνει λιγότερο επιτηδευμένη. Γούστα είναι αυτά βέβαια.
-
Πάρα πολύ όμορφο ! ! ! για άλλη μια φορά...
Παραστατικότατη... όμορφες εικόνες... δυνατά νοήματα με λιτές κι απέριττες κουβέντες.
Δεν συμφωνώ με την pascal για την εμβρυακή στάση, μάλλον έναν άνθρωπο που θέλει να αποτινάξει όσα η ζωή του φόρτωσε και να ενωθεί με τη φύση μου κάνει... αλλά γούστα είναι κι αυτά.
Με προβλημάτισε το σχόλιο του Σπήλιου... μήπως μπορει να γίνει πιο σαφής?
Με συγκλόνισες ... για άλλη μια φορά...
(βρε βρε το sandungakii..)
-
Δεν συμφωνώ με την pascal για την εμβρυακή στάση, μάλλον έναν άνθρωπο που θέλει να αποτινάξει όσα η ζωή του φόρτωσε και να ενωθεί με τη φύση μου κάνει... αλλά γούστα είναι κι αυτά.
Δεν είναι θέμα γούστου αυτό. Θέμα αντίληψης και φαντασίας είναι. Δεν είναι δυνατόν να παίρνουν όλοι την ίδια εικόνα απ' το ίδιο κείμενο. Αν σκεφτόσουν και εσύ άνθρωπο σε εμβρυακή στάση ίσως να ήμασταν δίδυμα που μας χώρισαν στη γέννα. Τέτοια ταύτιση...!
-
Δεν είναι θέμα γούστου αυτό. Θέμα αντίληψης και φαντασίας είναι. Δεν είναι δυνατόν να παίρνουν όλοι την ίδια εικόνα απ' το ίδιο κείμενο. Αν σκεφτόσουν και εσύ άνθρωπο σε εμβρυακή στάση ίσως να ήμασταν δίδυμα που μας χώρισαν στη γέννα. Τέτοια ταύτιση...!
Τη λέξη "γούστο" την ανέφερα χαριτολογώντας απλά επειδή την πρωτοείπες εσυ...
...αν και για μένα "γούστο" μπορεί να σημαίνει "αντίληψη" και "φαντασία".
Επίσης τ` ανιψάκια μου είναι δίδυμα... αλλά έχουν τελείως διαφορετικές αντιλήψεις και φαντασία... δηλαδή γούστα.. Που σημαίνει ότι δεν αποκλείεται εντελώς η περίπτωση να είμαστε δίδυμα αδερφάκια... ;)
-
Δε θα πώ τα τυπικά ευχαριστήρια...εννονούνται κάθε φορά...
Γλυκειά ,μου pascal δεν έχω σκεφτεί ακριβώς πώς,τί και γιατί γράφω έτσι,άλλωστε δεν παίρνει σκέψη, όμως η εικόνα αυτή που περιγράφεις τελικά μάλλον μου πάει....
Λατρεμένε μου φίλε vert λές να τα καταφέρω ν'αποτινάξω όλα τούτα στα οποία αναφέρεσαι.....?
Όπως και να'χει πιστεύω πως μέσα απο κάθε γραφτό ο καθένας παίρνει κείνο που'χει ανάγκη να πάρει..τουλάχιστον με μένα έτσι γίνεται...
Σύντροφε spilio όταν φοβόμαστε, σκεφτόμαστε κατώτερα για τους εαυτούς μας...συνεπώς κατώτερα γράφουμε...να'σαι καλά που μου το λες..ίσως πεισμώσω έτσι και πάψω να φοβάμαι.....
-
Λατρεμένε μου φίλε vert λές να τα καταφέρω ν'αποτινάξω όλα τούτα στα οποία αναφέρεσαι.....?
...θα τα καταφέρεις... γιατί είσαι δυνατή ... chica mia ! ! ! ...και δεν είσαι μόνη... να το θυμάσαι..
-
Γλυκιά μου sandunga, μου άρεσε πάρα πολύ....(όπως πάντα!!) συνέχισε να μας ξεδιπλώνεις την ψυχούλα σου που κρύβει απαράμιλλη ομορφιά κι ευαισθησία
Κι όπως είπε και ο vert " δεν είσαι μόνη... να το θυμάσαι.. "
-
Επιστροφή στη φύση... προς αναζήτηση του Εγώ... για να γιατρευτούν οι πληγές του έρωτα... που δεν ήρθε.
Συγκινητικές εικόνες...