Συντρόφισσά σου

[ivikos]

Συντρόφισσά σου μια ψυχή που σε ανατρέπει
μα ψάχνεις δρόμους να σε βγάλουνε αλλού
και μπερδεμένη σε άλλα «θέλω» σε άλλα «πρέπει»
ανηφορίζεις σε πλαγιές άλλου γιαλού

Χρηματισμένη απ’ της νύχτας σου τα όντα
κι ερειπωμένη από κέρβερους Θεούς
ψάχνεις να βρεις ξένης αγάπης προϊόντα
κι έχεις γκρεμίσει του έρωτά μου τους ναούς

Με αδυναμία να κεντήσεις στα όνειρά σου
τις πολλαπλές ερωτικές μας διαδρομές
μου παραδίνεις τον ακέντητο καμβά σου
προτρέποντάς με : «άλλαξέ τες τις δομές»

Σ’ έχουν δεμένη στους καημούς οι πειρασμοί σου
σημαδεμένη σε κρησφύγετα ληστών
ποιος σου είπε λύνονται οι «γόρδιοι δεσμοί» σου
αν σημαδέψεις τις καρδιές των εραστών

Κι ενώ στ’ ανέντιμα πορεύονται οι κραυγές σου
να πουληθείς με ακόμα έναν οβολό
των «σ’ αγαπώ» έχουν στερφέψει οι πηγές σου
και τα φιλιά σου σαν νερό πίνω θολό

Συντρόφισσά σου μια ψυχή που ‘γινε ράκος
κι αφού ρωτάς λέω : « με πήραν οι βυθοί,
τότε που έγινε του μύθου, η αγάπη δράκος,
κι είχε χαθεί το μαγικό μου το σπαθί»

                    23.04.2010