Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
Άπλωσα το χέρι μου γιατί συνήθως το κινητό το αφήνω στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι μου .
Δεν ήταν εκεί ...θα το είχα αφήσει την τσάντα μου στην καρέκλα δίπλα στην πόρτα.
Άναψα το φτηνό μου πορτατίφ και σηκώθηκα απ' το κρεβάτι .
Φόρεσα τα γυαλιά μου. Έβαλα τους κωδικούς για να ανοίξω το κινητό και μπήκα στα μηνύματα .
''Δεν μπορώ να κοιμηθώ απόψε'' , μου έγραφε ''σε σκέφτομαι , θα θελα τόσο να υπήρχε ένας τρόπος να σε δω , μη μου απαντήσεις σε παρακαλώ , δεν είμαι μόνη '' .
Ενστικτωδώς πανικοβλήθηκα , '' Θεέ μου τι να της συμβαίνει ? , γιατί να μου στείλει μήνυμα μετά από τόσο καιρό ? ''
Γύρισα και κοίταξα το ρολόι , 5:15 το πρωί .
Αποσβολωμένος σαν στήλη άλατος μέσα στους μισοφωτισμένο και παγωμένο δωμάτιο να σκέφτομαι αν έχω ξυπνήσει η όλο αυτό το βλέπω στο όνειρό μου .
Ξαναγύρισα στο κρεβάτι μου , έσβησα το φως και και στριφογύριζα μέσα στις κουβέρτες προσπαθώντας να καταλάβω τι έγινε .
Θα ήταν πρωί όταν με ξαναπήρε ο ύπνος .
Όταν άνοιξα πάλι τα μάτια μου το ρολόι έγραφε 10:20 .
Ακουγόταν έξω ο αέρας που σφύριζε και η βροχή που χτύπαγε δυνατά το τζάμι .
Ήταν μία βροχερή Κυριακή όπως άλλωστε αναμενόταν και έλεγαν όλη τη βδομάδα στα δελτία του καιρού .
Η πρώτη μου σκέψη ήταν να πάρω στα χέρια μου το κινητό και να ξαναδιαβάσω το μήνυμα .
Το άφησα για αργότερα .
Ας είναι αυτή η Κυριακή μία διαφορετική Κυριακή είπα .
Είναι μυριάδες μοναχικές στάλες , που δεν θα μπορέσω ποτέ να τις δω μία-μία
Στάλες που πέφτουν άλλες στην αυλή μου ,άλλες στο τζάμι μου κι άλλες πολύ μακριά από μένα
Λέω πως αγαπάω τη βροχή ... και όμως την πρώτη σταγόνα που θα πέσει στο μέτωπό μου θα την σκουπίσω γρήγορα με την παλάμη μου
Λέω πως την αγαπάω την βροχή αλλά με την πρώτη βροντή θα τρέξω να βρω καταφύγιο για να μην με βρέξει
Λέω ότι αγαπάω τη βροχή και ότι λατρεύω το τραγούδι της ... όμως να ! έξω βρέχει ... και εγώ δυναμώνω τη φωνή της τηλεόρασης για να ακούω καθαρά την φωνή που μεταδίδει τον ποδοσφαιρικό αγώνα
Λέω ότι αγαπάω τη βροχή ... λέω ότι αγάπησα και σένα
Πόσο φοβάμαι ότι σας αγάπησα και εσένα και εκείνη τόσο λίγο ... τόσο λάθος
Γιατί έχω την ανάγκη να ακουμπήσω τις σκέψεις μου σε ένα χαρτί.
Ίσως κάποιος να νομίσει πως η αιτία είναι ότι θέλω να φανώ σπουδαίος.
Εγώ πάλι το απορρίπτω αυτό γιατί ξέρω πως πιο πολύ εκθέτω τον εαυτό μου με τον μπακαλίστικο τρόπο της αδέξιας γραφής μου, παρά πείθω κάποιον να πάρει σοβαρά τα κείμενά μου.
Μία άλλη αιτία θα μπορούσε να είναι ο χρόνος που μου δίνει το γράψιμο να σκεφτώ και να εμβαθύνω
περισσότερο , από όσο χρόνο μου δίνει η ομιλία , και δεν έχω και την ανάγκη να υπερασπιστώ τα κείμενά μου , όπως την έχω για να υπερασπιστώ τα λόγια μου.
Επίσης δεν είναι και μικρό πράγμα να έχω το άλλοθι της ''ποιητικής αδείας'' .
Μόνο και να φανταστεί κανείς κάποιον , να μιλάει στην καθημερινότητά του με τον τρόπο που μιλούν οι ποιητές, νομίζω πως θα βάλει τα γέλια από το γελοίο του πράγματος .
Γιατί τα πιο όμορφα λόγια οι , πιο όμορφοι συλλογισμοί , δεν χωρούν σε αυτή την άθλια πραγματικότητα .
Θα μπορούσα να σκεφτώ και πολλούς άλλους λόγους για την ανάγκη που με κάνει να γράφω τους ρηχούς μου στίχους και τα χαζά μου κείμενα.
Όμως έχω καταλήξει ποιος είναι ο σπουδαιότερος και ο πιο σοβαρός λόγος.
Είναι η ελπίδα μου πως μια μέρα , τυχαία , θα διαβάσεις και εσύ ότι έχω γράψει.
Και εκείνο το ''σ' αγαπώ'' και εκείνο το ''μου λείπεις πολύ'' που κρύβονται ντροπαλά πίσω από τα γράμματα και φοβισμένα κάτω από τις λέξεις , θα χτυπήσουν την πόρτα της καρδιάς σου ... Και ποιος ξέρει... Ίσως ανοίξεις . Α.Π.
Εμφάνιση μηνυμάτων
)
