Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - tinios

Σελίδες: [1] 2 3 4 5
1
Φίλε μου FloatingPoint το link παραπέμπει ακριβώς στο συγκεκριμένο βίντεο!
Το δοκίμασα και πάλι και είναι έτσι, περίεργο μου φαίνεται!

2
Πάνω και κάτω σα γιό γιό,
μιά με τον Κώ.., μιά με τον Γιώ..,
ψωμί απ'την ίδια τη μαγιά,
και παρ'ολί..κι η Μπακογιά...!
οι ίδιοι πάντοτε νονοί,
τρεις οικογέ.. απ' το πενή...!

Χρόνια μου πιάνουνε τον κώ...,
δικαίω κληρονομικώ.
Μου τον φοράν καλά καλά,
και τους ψηφήζω ο μαλά...!
Πονάω λίγο αλλά μ' αρέ...,
τέτοιος που είμαι, τέτοια θέ...!

Τρύπια η παράγκα μας και στάζ...,
για όλα φταίγανε τα stage,
είχε η τσέπη μου φουσκώ...,
γι' αυτό μου κό... τα τετρακό...,
έπαιρνα φίλε μου πολλά,
το είπε κι ο Ευαγγελά...!

Μ'ένα αμάξι χαλασμέ...,
τα λάστιχά του καθισμέ...,
δεν πρόλαβα να τ'αποσύ...,
μού'μεινε μόνο το σασί!
Κοίτα ρε που... τι μου τυχαί...!
Ρε συ Γιωργάκη δε μας χέ...!

Λέω θα πρέ.. κάπως ν' αλλά...,
και χαρακτήρα και μυαλά.
Να σφίξουνε λίγο οι κώ...,
να μη με βρίσκουν βολικό.
Τωρά μετά απ'τα σαρά...,
μήπως με πάρουν σοβαρά!

Μιά βόλτα απ'τον Καρατζαφέ...,
και λίγο στο Συνασπισμέ...
Ύστερα πάλι απ'την αρχή,
να μην ξεσπάσει αναρχί...!
Θα τους πιστέ... στο πρώτο θα,
μα@@ας μέχρι να πεθά...!

Μπορείτε να το ακούσετε μελοποιημένο από τον κ. Σπύρο Σαμοίλη: http://kalyterotera.blogspot.com/2010/03/blog-post_6005.html

3
Κάτι ακόμα.
Μήπως θα έπρεπε να υπάρχει επιβεβαίωση ότι το τραγούδι που στάλθηκε έχει ληφθεί;

4
Θα ήθελα παρακαλώ μια διευκρίνηση.
Στέλνοντας σαν μέλος ένα τραγούδι που έχω γράψει τους στίχους, απαγορεύεται σε άλλο μέλος να στείλει άλλο τραγούδι σε δικούς μου στίχους;

5
ΓΕΝΙΑ ΜΟΥ ΕΥΚΟΛΟΠΙΣΤΕΥΤΗ




Χειμώνας, κι έφτιαχνε ο χιονιάς, κεντίδια στο μπετόν,
σκληρός Δεκέμβρης ήτανε του ’73.
Μ’ ένα ποτό στο «Κύτταρο», Ηπείρου κι Αχαρνών,
ελπίδες ανασταίναμε, για νέα Πολυτεχνεία.

Τον κόσμο τον αλλάζαμε, σε πείσμα των καιρών,
τότε δεν φανταζόμασταν πως είν’ ανοησία.
Ήταν τα νειάτα μας φωτιά, μικρά παιδιά σχεδόν,
ήταν γνωστός και ο εχθρός: η κάθε εξουσία.

Ψυχή λάβα και σίδερο, οράματα πολλά,
γυρεύαμε το δρόμο μας, στα Εξάρχεια, στην Πλάκα.
Με των δεκάξι τα φτερά, στοχεύαμε ψηλά,
έτοιμοι να πιστέψουμε, τον κάθε ένα μαλ**α!

Κι ‘υστερα ήρθαν ξαφνικά, στη μαύρη καταχνιά,
σαν από μηχανής θεοί, ηγέτες φωτισμένοι.
Νέας αρχής ξεκίνημα, με όρτσα τα πανιά.
Γενιά μου «ευκλοπίστευτη και πάντα προδομένη».

(Ρ)

Με χίλιες σκέψεις άγουρες, στην άκρη του μυαλού,
ένα πακέτο άφιλτρα, και όνειρα μεγάλα,
κίνησαμε το Μάη μας, να βρούμε κάπου αλλού,
μα ήρθε νύχτα σκοτεινή και χάσαμε τη μπάλα.

6
Σας ευχαριστώ θερμά!
Φίλε μου kuiper το ποίημα μπορεί κάλλιστα να είναι και στιχούργημα. Εννοώ να έχει μέτρο και ομοιοκαταληξία.
Μπορεί να έχει και ελεύθερο στίχο. Με αυτή την έννοια το αποκαλώ έτσι.
Φίλε μου ipea το έχεις διαβάσει αλλού. Εδώ δεν το είχα ανεβάσει.
Πάντως αξίζει να στηρίζουμε προσπάθειες σαν αυτήν της Λευκίμμης, για το καλό όλων μας!

7
Σας ευχαριστώ ειλικρινά για τα καλά σας λόγια!
Φίλε μου Isnogood , πραγματικά αυτό το στιχούργημα μου πήρε τη 2η θέση, αλλά μικρή σημασία έχει!
Αυτό που μετράει είναι πως πως υπάρχει η "Ελλάδα που αντιστέκεται" και μας δίνει ελπίδα για τη μεγάλη ανατροπή!

8
Καλέ μου φίλε Γιώργο, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Η εκτίμηση είναι ασφαλώς αμοιβαία!
Πραγματικά ο κ. Λίνος Κόκοτος ήταν στην Λευκίμμη και μας μάγεψε με τα τραγούδια του!
Μεγάλη μου τιμή που του έσφιξα το χέρι!

9
(Αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω και δημόσια, τον μαέστρο κ. Σπύρο Σαμοϊλη και τους υπόλοιπους συντελεστές των ποιητικών αγώνων Λευκίμμης Κέρκυρας, για την καταπληκτική φιλοξενία και την αξέχαστη εμπειρία που μας προσέφεραν!
Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη η αγάπη αυτού του ανθρώπου, για την ποιοτική μουσική και τους νέους δημιουργούς!
Η δουλειά που κάνει σ'αυτην την πανέμορφη γωνιά της Ελλάδας, αναγνωρίζεται πια από όλο και περισσότερους ανθρώπους.
Φίλε μου Σπύρο, αυτές οι 2 μέρες στην Λευκίμμη, θα μας μείνουν πραγματικά αξέχαστες!
Ένα από καρδιάς ευχαριστω, ασφαλώς είναι πολύ λίγο!
Καλή δύναμη για τη συνέχεια που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος μας!)



ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΔΙΑΒΗΚΑΝ





Απλώνουν ρίζες, οι ψυχές, στα πεζοδρόμια,
μάταια προσμένοντας, την Άνοιξη να φτάσει.
Στάση εργασίας οι ποιητές, στα ονειροδρόμια,
δρόμο δεν βρίσκει η ελπίδα, να περάσει.

Αρρωστημένες μουσικές, στα ραδιόφωνα,
αδειες κορνίζες! Κομματιάζουνε τις μνήμες.
Ή με κραυγές, είτε μιλώντας χαμηλόφωνα,
λέξεις ανόητες, απλά να φτιάχνουν ρίμες.

Παραφυλάν τα τρωκτικά των συνειδήσεων,
μες στις σκιές, τη λογική να ροκανίσουν.
Παραμυθένιους στήνουν, κόσμους ψευδαισθήσεων,
την απουσία της Αγάπης, ν’αφορίσουν.

Καλοστημένες μηχανές αναζητήσεων,
προσφέρουν εύκολα, για όλα απαντήσεις.
Τραπέζια στρόγγυλα, ατερμόνων συζητήσεων,
«λύσεις», σου δίνουν, πριν ακόμα τις ζητήσεις.


Πόσο ανεπαίσθητα, μας πέταξαν στ’αζήτητα!
μικρομεσαίους, και ανιστόρητους μας βρήκαν.
Είδαν τα στέκια των ονείρων ακατοίκητα,
οι βάρβαροι άργησαν, μα τελικά διαβήκαν!

10
ΚΑΙΡΟΣ ΛΗΣΤΗΣ





Καιρός ληστής,
παραμονεύει τη ζωή σου να αρπάξει.
Να οπλιστείς,
μ’ όνειρο-ασπίδα, για την τελευταία πράξη.
Κι εγώ το χρόνο θα γυρίσω πάλι πίσω,
να αναστηθώ μικρός θεός, να σ’ αναστήσω.

Απ’ το βυθό
των πετρωμένων ενοχών, αναρριχήσου.
Να πλανηθώ
στ’ ανεξερεύνητα σημεία της ψυχής σου.
Στη σκοτεινιά της, εωσφόρος ν’ ανατείλω,
φως να σκορπίσω, στο τοπίο της το ανήλιο.

Μη θαμπωθείς!
απ’ ουρανούς αλαργινούς, μ’ άστρα από «νέον».
Να βαπτιστείς,
στ’ άγια νάματα αποφάσεων γενναίων.
Μη φοβηθείς, άδειες κραυγές και επιπτώσεις.
Εγώ, θ’ ανέβω στο σταυρό, να μη ματώσεις!


Μελοποιημένο από τον Κώστα Σμυρνιό: http://greekmusic.ning.com/profile/NEKTARIOS

11
ΜΙΑ ΡΟΚ ΜΙΑ ΤΣΙΦΤΕΤΕΛΙ




Μια ζωή στο πήγαιν’έλα,
με σαμάρι ή με σέλα.
Μια μαστίγιο, μια καρότο,
μια εντάξει, μια γ**ώτο.

Πότε φως, πότε σκοτάδι,
πότε μέσα στο πηγάδι.
Ίδια παραμύθια λέμε,
μια γελάμε και μια κλαίμε.

Πότε ανοίγει η αμπάρα,
πότε, κάτω από τη μπάρα.
Απ’ το σχολείο στο ΚΑΠΗ,
πότε πανιά, πότε κουπί.

(Ρ)

Πότε πιάνο, πότε τέλι,
μία ροκ, μια τσιφτετέλι.
Πότε Στίγκ, πότε Ρουβά,
μια ταμείο, μια «κουβά»!
Η ζωή μια καραμπόλα,
μια γλυκιά, και μία «φόλα».
Πότε έτσι, πότ’αλλιώς,
μια καινούργιος, μια παλιός!

12
Θερμές ευχαριστίες σε όλους τους συντελεστές για την υπέροχη βραδιά!
Οφείλω μιαν απάντηση στο φίλο KgSoloman5000.
Μου προτάθηκε να πω δυό λόγια αλλά το άγχος και το ξάφνιασμα της στιγμής δεν μου το επέτρεψαν!
Αυτό προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
Συγχαρητήρια και πάλι σε όλους!

13
Τα συγχαρητήρια ανήκουν σε σένα Λάμπρο και σε όλα τα παιδιά που μόχθησαν για την επιτυχία της εκδήλωσης!
Ευχαριστούμε ειλικρινά!

14
Να ευχαριστήσω και εγώ με τη σειρά μου τους UT DES, για την κασταπληκτική δουλειά που έκαναν με τους στίχους μας!
Επ' ευκαιρία να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά που πίστεψαν και μόχθησαν για την επιτυχία της εκδήλωσης!
Συγχαρητήρια σε όλους!!

15
   
ΠΑΡΑΜΙΛΩ

(Αφιερωμένο, στο Νικόλα Άσιμο, το Νίκο Πουλαντζά και σε όλους όσους επέλεξαν την αξιοπρεπή "φυγή", απ' τον ανέντιμο συμβιβασμό!)



Καυτές ανάσες πανικού, με σημαδεύουνε,
κραυγές θανάτου, το μυαλό μου εξουσιάζουν.
Μη μου μιλάς λοιπόν, τα λόγια περιττεύουνε,
τυφλές πυξίδες, την πορεία μου χαράζουν.

Στοιχειώνει ο νους, από αδιάφανα οράματα,
λέξεις κενές, κι ετοιμοθάνατες ελπίδες.
Πάει καιρός, που δεν πιστεύω πιά, στα θαύματα,
της άμυνάς μου, χαλαρώσαν οι ασπίδες.

Παραμιλώ, κρατώντας όνειρα εξόριστα,
αφορισμένα, απ’ ανθρώπους κι από νόμους.
Με δυναστεύουν, μένουν δίπλα μου αχώριστα,
κλείνοντας βάναυσα, της διαφυγής τους δρόμους.

(Ρ)

Βαρύ φορτίο, μου εμπιστεύθηκε ο Αθάνατος!
Ίσως τρελαίνομαι, ίσως ξαναγεννιέμαι!
Μια στο καρφί, λοιπόν, και όποιον πάρει ο θάνατος,
ή μια στο πέταλο, σαλτάρω ή κρεμιέμαι!

16
Ακούστε το αν θέλετε στην τελική του μορφή κι ελπίζω να σας αρέσει
αυτή τη φορά !
Νομίζω πως είναι αρκετά καλό!
http://www.musicwave.gr/el/members/member_info.asp?cat_id=2&id=5044&count=0&show=m

17
Αν και η 29η Ιουνίου είναι ημέρα γιορτής(Πέτρου και Παύλου), και έχω να πάω σε δύο πολύ αγαπητά μου πρόσωπα, ασφαλώς θα δώσω το παρόν στην πραγματικά υπέροχη πρωτοβουλία του Forum!
Καλή επιτυχία!

18
Με μια λέξη μόνο: ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!

19
Πολύ καλό!
Καλώς ήρθες!

20
ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ





Αγαπημένη αίσθηση των μαγικών καιρών,
των ταξιδιών της Άνοιξης, στη γη της ουτοπίας.
Της πρώτης διαδήλωσης που δήλωσα παρών,
με σένα, αστέρι ολόφωτο, στη μέση της πλατείας.

Ξαναντηχεί το γέλιο σου, που ανθούσε παιδικό,
τις νύχτες που πορφύρωνες, το κάτασπρο των τοίχων.
Λάβαρο κι επανάσταση, πρώτο μου ιδανικό,
πριν πέσουνε τα χρόνια σου, σε χέρια τυμβωρύχων.

Καθρέφτη αναμνήσεων, ανάστησε ξανά,
τα νιάτα που ανέμιζαν στο κόκκινο αγέρι.
Τότε, που αγγέλοι κι άνθρωποι, σου ψέλναν Ωσαννά,
κι εγώ κρατούσα τ’ όνειρο κι εσένα απ’ το χέρι.

Εφηβικές μου μουσικές, σκοποί μου αλλοτινοί,
ξαναγυρίστε την ψυχή, που η νύχτα την βαραίνει,
τότε που τραγουδούσαμε με γρέζι στη φωνή,
του Μάνου το «ακορντεόν», σφιχτά αγκαλιασμένοι.



21
Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά!
Aganippi μου, όχι δεν βγήκε ροκιά, αλλά ένα δυνατό ζεϊμπέκικο!
Μιά πρώτη γεύση(όχι εντελώς έτοιμο) στο βιντεάκι παρακάτω:

22
   
ΜΟΝΑΧΑ ΑΠΟ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΖΩΝΤΑΝΟΣ




Γεννήθηκα σε δίσεκτους καιρούς,
με δυό φτερά αδύναμα, για προίκα.
Προσκύνησα, ανόητους θεούς,
κι αγάπες κουρασμένες, μόνο βρήκα.

Δυό λόγια τρυφερά, και μιάν ευχή,
μου έδωσε η μάννα, αδερφομοίρι.
Γυμνό κορμί, σε κρύα εποχή,
φτηνό ποτό, σε βρώμικο ποτήρι.

Σαράντα τόσα χρόνια, στο κουπί,
σ’ ένα σκαρί, που το’φαγε η αρμύρα.
Δε βρέθηκε κανένας να το πει,
σε κείνη την που---α μου τη μοίρα!

(Ρ)

Μονάχα από συνήθεια ζωντανός,
υπάρχω, για να μην αδειάζει ο τόπος,
και βλέπω, από αισθήματα αδειανός,
να φεύγουνε τα χρόνια, όπως όπως.

23
Συμφωνώ με χίλια με τον Ωρίωνα!!
Ρε Θανάση, τι να γράψουμε από δω και πέρα ρε φίλε!!
Ενεός!!

24
ΔΕΝ ΖΗΛΕΨΕΣ, ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΑΕΤΟΥΣ




Δεν ζήλεψες ποτέ τους αετούς,
φοβήθηκες, το φως να πλησιάσεις.
Μπορούσες να πετάς, στους ουρανούς,
μα διάλεξες, στο χώμα να φωλιάσεις.

Δεν ζήλεψες ποτέ τους αετούς,
τα ύψη τα φοβάσαι, σε ζαλίζουν,
γυρίζεις, τρωκτικό, στους οχετούς,
σε υπόνομους, τα όνειρα, σαπίζουν.

Δεν ζήλεψες ποτέ τους αετούς,
τα χρόνια σου, τα τύλιξε σκοτάδι.
Δεν άγγιξες, ποτέ σου, τους θεούς,
προτίμησες, τ’ αγκάλιασμα του Άδη.

(Ρ)

Δεν σού’ φταιξαν, οι άλλοι μοναχά,
στο άλλοθι, μην ψάχνεις δεκανίκι.
Δεν έτυχε, το διάλεξες απλά,
να σέρνεσαι στη λάσπη, σαν σκουλήκι.

25
   
ΜΙΣΗ ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ




Με όνομα διάσημο,
τη μοίρα μας κουρσέψανε.
Το μόνο τους παράσημο,
η ψήφος που μας κλέψανε.

Τις αντιστάσεις θάψανε,
με λόγους επικήδειους.
Ροζ τα όνειρα μας βάψανε,
με τρόπους επιτήδειους.

Απ’ το σουβλάκι στα γκουρμέ,
βρέθηκαν οι γνωρίζοντες.
Δημοκρατία Μ.Μ.Ε.
με σκοτεινούς ορίζοντες.

Παραδομένα στη φθορά,
ανόητων ζυμώσεων.
Οράματα σε προσφορά,
υπόλοιπα εκπτώσεων.

(Ρ)

Επιρρεπείς στο ολίσθημα,
ηγέτες ανυπόληπτοι.
Μισή ντροπή στο σύστημα,
κι επάνω μας η υπόλοιπη.

Σελίδες: [1] 2 3 4 5