Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: gkou στις 28/11/08, 09:34

Τίτλος: Κάθε φορά
Αποστολή από: gkou στις 28/11/08, 09:34

Κάθε φορά που στο όνειρο φτάνω
ποιος μου το σπρώχνει μακριά;
Ποιό μυστικό, ποιο κρυφό πεπρωμένο
με κυνηγάει σα σκιά;


Τι είναι αυτό που τροχίζει τις σκέψεις
 και κόβουν βαθιά σα γυαλί;
Ποιος εφιάλτης τρομάζει τις λέξεις
 και γίνονται κόμποι, λυγμοί;

Κάθε φορά που μαζεύω αστέρια
για να τους γράψω  μια ευχή,
πώς χάνονται, πώς  γλιστρούν απ΄ τα χέρια
και πίσω αφήνουν  σιωπή;

Τι είναι αυτό που με αιχμαλωτίζει,
με στέλνει υπηρέτη στο χθες;
σα θύελλα το μυαλό στροβιλίζει
και μου ξυπνάει ενοχές..

Τίτλος: Απ: Κάθε φορά
Αποστολή από: mantinada στις 28/11/08, 09:42

Πολύ όμορφο Γεωργία μου,
μου θυμίζει πρόσωπα και καταστάσεις,
με κάνει να σκέφτομαι όσα βιώνω εδώ και καιρό...
Εύχομαι να μπορέσουμε ν' αλλάξουμε πράγματα, όσοι ανάγκη το έχουμε,
και να μην είμαστε ποτέ ξανά έρμαια του παρελθόντος και των ενοχών...

Να έχουμε μια όμορφη μέρα,

Μαρία.

Τίτλος: Απ: Κάθε φορά
Αποστολή από: kuiper στις 28/11/08, 12:54

Παράθεση από: gkou στις 28/11/08, 09:34

Κάθε φορά που μαζεύω αστέρια
για να τους γράψω  μια ευχή,
πώς χάνονται, πώς  γλιστρούν απ΄ τα χέρια
και πίσω αφήνουν  σιωπή;

Πολύ καλό Γεωργία, μπράβο σου.

Τίτλος: Απ: Κάθε φορά
Αποστολή από: gkou στις 28/11/08, 13:13

Mantinada , είσαι πάντα τόσο καλή...
Kuiper, τι να πω εγώ για σένα...

Τίτλος: Απ: Κάθε φορά
Αποστολή από: Νεφελοβάτης στις 01/12/08, 00:21

Τι είν’ αυτό που το φως μας μαυρίζει,
Τι ειν’ αυτό που σκιές μας γεμίζει,
Ποιος είναι αυτός που για μας αποφασίζει,
Και στα Πρέπει ξανά ‘θε να μας ρίξει..;

Είναι όλα αυτά που μέσα μας σαν μια μόρα, σαν βραχνάς, στης ψυχής το είναι μας έχουν κολλήσει.. Όλοι αυτοί που τάχατες μας νοιάζονται.. Οι δικοί μας, οι δασκάλοι μας, οι γνωστοί κι οι άγνωστοι.. Που είναι και σε κείνους κολλημένα..

Μα από πού άραγε..;

Ξέρεις Γεωργία μου, μιλώντας για αυτό, είχε περάσει η εξής σκέψη απ’ το μυαλό..

«Τον ευτυχισμένο άνθρωπο, να τον Ελέγξεις δεν μπορείς..»

Και μια που όλη αυτή η «κοινωνία», από όργανο εξέλιξης, εργαλείο ελέγχου έχει γίνει, από αυτούς που την «κοινωνία» θέλουν να ελέγχουν, όλο αυτό εκπορεύεται..

Μια και όλα όσα «χρήσιμα» για κείνους είναι κόπτονται να μας τα μάθουν (τεχνολογίες, γνώσεις στείρες, και όλα τα συναφή), μα εκείνα που σαν άτομα, σαν Ανθρώπους θα μας εξελίξουν..; Τι τα κάνουν..; Όπως τη φιλοσοφία, την κριτική σκέψη, το Δίκαιο, το Λόγο, τη Λογική..;

Στον καιάδα της δήθεν μάθησης των «χρήσιμων τεχνολογιών» τα ρίχνουν..

Και από κει ξεκινάνε πολλά..

Μα ότι και να κάνουν, όσο υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται, που αναρωτιούνται, που με το Λόγο ποιούν, θα υπάρχει και Ελπίδα!

Καλό σου βράδυ..

Τίτλος: Απ: Κάθε φορά
Αποστολή από: Stergios Kourou στις 01/12/08, 11:41

Πολύ όμορφο...

Ξεχωρίζω τη 2η στροφη...

Τίτλος: Απ: Κάθε φορά
Αποστολή από: gkou στις 03/12/08, 21:29

Νεφελοβάτη,Στέργιο μου, σας ευχαριστώ πολύ!

Τίτλος: Απ: Κάθε φορά
Αποστολή από: Stergios Kourou στις 04/12/08, 09:59

Παράθεση από: gkou στις 28/11/08, 09:34

Τι είναι αυτό που τροχίζει τις σκέψεις
 και κόβουν βαθιά σα γυαλί;
Ποιος εφιάλτης τρομάζει τις λέξεις
 και γίνονται κόμποι, λυγμοί;

Ότι το έχεις είναι γνωστό... απλά ξεχωρίζω αυτό που μου άρεσε πιο πολύ!!!

Τίτλος: Απ: Κάθε φορά
Αποστολή από: gkou στις 06/12/08, 09:17

Και μένα αυτό μου άρεσε Στέργιο, σε ευχαριστώ για όλα ;)