Της νυχτας τα στοιχεια και οι νεραιδες
σαν φλογες τρεχουν πανω στο φαναρι
ασπρομαυρες , κρυσταλλινες νυφαδες
χορευουνε με φοντο το φεγγαρι.

Μια Ελενη σκεψεις κανει αφηρημενη
στα χερια της τα γκριζα οπως κοιμαται
κοντα της στην ομιχλη περιμενει ,
ο αντρας που κανενας δεν θυμαται.

Τα σπιτια μας μια πετρινη αγκαλια
που μεσα της η Ανοιξη γυριζει
μια ατσαλινη στην ερημο σπηλια
στο στομα της θηρια νανουριζει.

Στο στομα της θηρια νανουριζει.

Την σκια που πεταξε του Πητερ Παν
την πιο ωραια απο ολες κοιμωμενη
ανθρωπους που δεν ξερουν να αγαπαν
και μια γεροπου**να μεθυσμενη.

Παραθυρα χιλιαδες , σιωπηλα
της νυχτας οι ιστοριες μαγεμενες
φεγγαρι κατακοκκινο , φωτια
ημερες στην σιωπη φυλακισμενες

αποψε ηρθε Θεε  μου ο καιρος
να σμιξουν οι καταρες και οι θρυλοι
φυσαει ενας αερας τρομερος
και σπανε τα δεσμα τους χιλιοι φιλοι

οι μαρτυρες του δρομου τραγουδουν
και γραφουν την συνεχεια στους τοιχους
φιγουρες στο σκοταδι περπατουν
γυρευοντας τους πιο αθωους στιχους.

Γυρευοντας τους πιο αθωους στιχους.


Δωματια κλειδωμενα εφηβικα
κλουβια μες στην σιωπη παρατημενα
παιχνιδια ξεχασμενα παιδικα
και ματια διχως φως παραδωμενα.

Διαδρομοι απο σκονη , σιωπηλοι
οι δρομοι σ'ενα γραμμα χαραγμενοι
κι εκεινος που το πρωτο του φιλι
το χαρισε σε μια γροθια σφιγμενη.

Τα σιδερα λυγιζουν σαν κερι
που σβηνει σε μια εικονα αγαπημενη
να φυγει θελει μα δεν το μπορει
και ζει τον θανατο του παγωμενη.

Και ζει τον θανατο του παγωμενη.

Μεσανυχτα σε μια ακρογυαλια
το κατασπρο της σου εδεσε μαντιλι
σε διεταξε να μην γυρισεις πια
μα εσυ ερωτευτηκες τα δυο της χειλη.

Μα εσυ ερωτευτηκες τα δυο της χειλη...

Παραθυρα χιλιαδες , σιωπηλα
της νυχτας οι ιστοριες μαγεμενες
φεγγαρι κατακοκκινο , φωτια
και ημερες στην σιωπη φυλακισμενες

αποψε ηρθε Θεε  μου ο καιρος
να σμιξουν οι καταρες και οι θρυλοι
φυσαει ενας αερας τρομερος
σκορπωντας της ζωης σου την καμπυλη

Μα οι μαρτυρες του δρομου τραγουδουν
και γραφουν την συνεχεια στους τοιχους
φιγουρες στο σκοταδι περπατουν
γυρευοντας τους πιο αθωους στιχους

γυρευοντας τους πιο αθωους στιχους...

*δεν ειναι ολοκληρωμενο .. θα γινουν αρκετες αλλαγες απανω του ενω ουτε καν για τον τιτλο ειμαι σιγουρος... αυτο ειναι το πρωτο σκιτσο αλλα για καποιο λογο ηθελα να το δειξω ετσι μαλλον γιατι φοβαμαι πως οι αλλαγες που θα ακολουθησουν αν και θα το βελτιωσουν τεχνικα θα το απομακρυνουν απο το αρχικο του σκοπο!!

Μου άρεσε Ρακένδυτε! Σαν τίτλος μου ταιριάζει και το "Ιστορίες Μαγεμένες" μια που αναφέρεσαι σε στοιχειά, νεράιδες, Πήτερ Παν,κλπ. Μου θύμισε μελαγχολικό παραμύθι.

αυτο ειναι το πρωτο σκιτσο αλλα για καποιο λογο ηθελα να το δειξω ετσι μαλλον γιατι φοβαμαι πως οι αλλαγες που θα ακολουθησουν αν και θα το βελτιωσουν τεχνικα θα το απομακρυνουν απο το αρχικο του σκοπο!!

Για μένα η ουσία έχει περισσότερη σημασία απ΄το φαίνεσθαι, σίγουρα παίζει ρόλο και η τεχνική αλλά χωρίς ουσία τι να το κάνεις... Ταπεινή μου άποψη.
Ελπίζω οι αλλαγές που έχεις σκοπό να κάνεις να μη αλλοιώσουν το νόημα.