Ψάχνοντας για digital piano για την κόρη μου έκανα μια δοκιμή στο bon studio Θεσσαλονίκης μια Epiphone G-400. Μου κάθισε καλά στο χέρι σε αντίθεση με μια Squier Bullet που έχω κι αποφάσισα να πάρω μία. Ωστόσο βρήκα τελικά από dv247 το πιάνο που επέλεξε η κόρη μου 200 ευρώ πιο φθηνά (ένα yamaha ydp141)  και την κιθάρα 100 ευρώ πιο φθηνά, έλα όμως που έπεσε το μάτι μου και στην vintage! Θα ήθελα να μου πει κάποιος αν γνωρίζει αν έχουν την ίδια αίσθηση στο μπράτσο κι αν είναι καλύτερη η Vintage από άποψη μαγνητών κλπ , μια και διάβασα πολλά καλά λόγια για αυτή την μάρκα.

http://www.youtube.com/watch?v=Vjk2rdFXx2M&p=7EEB2CD6E00B161F&playnext=1&index=9

 
σε αυτο το βιντεο συγκρινει τις 2 κιθαρες π σε διαφερουν τσεκαρε το για να παρεις μια ιδεα......εγω γενικα ειμαι φαν των vintage γιατι πηρα την εκδοση π βγαινει σε στρατ να την εχω σαν δευτερη και παιζω πολυ παραπανω με αυτη παρα με μια prs se που εχω.....γενικα προτιμω vintage απο epiphone........και εχουν και ωραιο hardware apo wilkinson...

Aνάμεσα σε αυτές τις δύο και η δική μου ψήφος πάει στην Vintage. Πάντως θα σού έλεγα να κοιτάξεις και την Τokai USG-35, η οποία κατά τη γνώμη μου είναι καλύτερη από τις άλλες δύο. Απίστευτη ποιότητα κατασκευής για κιθάρα 200 λιρών, με καλούς μαγνήτες και hardware, και πολύ πιο αυθεντικό look από Vintage, Epiphone, Westfield και άλλες φτηνές SG (από τα knobs και το σχήμα του headstock μέχρι τα inlays). Tο μόνο αρνητικό της σημείο (αν μπορεί να θεωρηθεί αρνητικό) είναι ότι το σώμα είναι φτιαγμένο από nato και όχι από μαόνι όπως συνηθίζεται. Hχητικά δεν νομίζω ότι έχει καμία τρομερή διαφορά, τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά. Επίσης η ταστιέρα της μού φαίνεται σαν να έχει μεγαλύτερο radius από το κλασσικό 10-12 των Gibson, δηλαδή είναι πιο επίπεδη. Aυτό πράγματι εμένα με ξενίζει λίγο από πλευράς playability, φαντάζομαι όμως ότι για άλλους μάλλον θα αποτελεί πλεονέκτημα.

Εγώ έχω μια G400 Gothic, και μου έτυχαν τα πάντα (η κιθάρα έχει σπάσει 3 φορές) και κάθε φορά που την επισκευάζω παίζει και καλύτερα....
Την πρώτη φορά την δάνεισα και μου την έφεραν με ραγισμένο neck, το κόλλησα και μέχρι να στεγνώσει περνάει ο σκύλος την ρίχνει κάτω και ξεκολλάει το set neck !!! το κολλάω, βάζω και πειράκια στην ένωση, πετάω πάνω και ένα σετ Invaders και τώρα παίζει καλύτερα από ποτέ !!!
 
Αν κρίνω από την δική μου μάλλον σχεδόν βολική κιθάρα με κακούς ως μέτριους μαγνήτες καλά ξύλα αλλά μέτρια ποιότητα κατασκευής (φυσικά τώρα έχουν αλλάξει όλα).

Το Video φυσικά και το είδα αλλά τι να καταλάβεις ( η Gibson ακούγεται ως η χειρότερη) . Πάντως ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Την Tokai την απέκλεισα μόνο και μόνο για το radius!  Μάλλον για Vintage με βλέπω κι ελπίζω να κάτσει καλά στο χέρι! Thanks anyway

Aνάμεσα σε αυτές τις δύο και η δική μου ψήφος πάει στην Vintage. Πάντως θα σού έλεγα να κοιτάξεις και την Τokai USG-35, η οποία κατά τη γνώμη μου είναι καλύτερη από τις άλλες δύο. Απίστευτη ποιότητα κατασκευής για κιθάρα 200 λιρών, με καλούς μαγνήτες και hardware, και πολύ πιο αυθεντικό look από Vintage, Epiphone, Westfield και άλλες φτηνές SG (από τα knobs και το σχήμα του headstock μέχρι τα inlays). Tο μόνο αρνητικό της σημείο (αν μπορεί να θεωρηθεί αρνητικό) είναι ότι το σώμα είναι φτιαγμένο από nato και όχι από μαόνι όπως συνηθίζεται. Hχητικά δεν νομίζω ότι έχει καμία τρομερή διαφορά, τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά. Επίσης η ταστιέρα της μού φαίνεται σαν να έχει μεγαλύτερο radius από το κλασσικό 10-12 των Gibson, δηλαδή είναι πιο επίπεδη. Aυτό πράγματι εμένα με ξενίζει λίγο από πλευράς playability, φαντάζομαι όμως ότι για άλλους μάλλον θα αποτελεί πλεονέκτημα.

Το nato ειναι μια ποικιλλια μαονιου χωρις ιδιαιτερα νερα! Περναει και για alder σα look. Και φυσικα ειναι, εν αφθονια στο συμπλεγμα ινδονησια-κινα-taiwan. Αμ η yamaha για πλακα το βαζει στους λαιμους των ακουστικων/ηλεκτρικων της? Και ακουγεται...σα ξυλο!

Και εγώ θα προτιμούσα την Vintage... αν μου αρεσαν τα "ταυρακια"