Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - sfanfan

Σελίδες: [1] 2
1
Χαιρετώ το forum, έχουμε κάποιον στη Θεσσαλονίκη ή στη Β. Ελλάδα γενικά ο οποίος να ασχολείται με service ενισχυτών;


2
Guys τα φώτα σας, ξέρετε που μπορώ να βρω κάτι τέτοιο στην Ελλάδα;



https://www.amazon.com/Black-Solderless-Locking-Jack-Pedalboards/dp/B01E8KXDTW

Thank u!!


3
Κιθάρα - Μάρκες και τύποι / Oswald Guitar
« στις: 01/03/18, 19:54 »
Καλησπέρα σε όλους, μπαίνω κατευθείαν στο θέμα.

Ένας από τους utuber που βλέπω συχνά πυκνά και μου κρατάει παρέα τόσο με τον ευχάριστο χαρακτήρα του όσο και με τα licks του είναι ο κ. Dave Simpson. Στο κανάλι του λοιπόν πριν από αρκετό καιρό είχα δει που παρουσίασε μία custom handmade strat type κιθάρα, την οποία του την είχε φτιάξει κάποιος builder ονόματι Oswald Guitars. Δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία τότε, αλλά το είχα κρατήσει. Η κιθάρα φαινόταν εξαιρετική btw

Ο φίλτατος Dave βέβαια, ότι κιθάρα και να πιάσει στα χέρια του ακούγεται τρομερός. Fast forward από τότε που είδα το video, έτυχε να διαβάσω κάποια σχετικά άρθρα για το πόσο και πώς κοστολογείται μία hand made κιθάρα από διάφορους luthiers εντός και εκτός χώρας. Προς θεού, δεν πρόκειται να πω σε κάποιον πώς θα κοστολογήσει τη δουλειά του, σε ελεύθερη παγκόσμια (πλέον) αγορά ζούμε ο καθένας μπορεί να τιμολογήσει το προϊόν, τον κόπο του, το μεράκι του, τις γνώσεις του όσο θέλει και όπως θέλει.
Παρόλα αυτά οι τιμές που έβλεπα ήταν σε ένα price range που καθιστούσε αρκετά δύσκολο έως και απαγορευτικό από κάποιους builders, την απόκτηση ενός οργάνου τουλάχιστον από εμένα.

Εδώ και ένα εύλογο χρονικό διάστημα ήμουν σε αναζήτηση μίας ακόμα stratocaster. Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές μπήκα στο site της Warmoth, και καλοπερνούσα με τον εξαιρετικό editor που έχουν, φτιάχνοντας την κιθάρα όπως την ήθελα με τα specs κτλ που επιθυμούσα. Πάντα όμως φτάνοντας στο θέμα της πληρωμής, όχι ότι ξέφευγα στην τιμή ιδιαίτερα, ο ανασταλτικός παράγοντας της αγοράς από Αμερική και ότι συνεπάγεται σε τελωνεία, φόρους κτλ, μου ήταν αποτρεπτικό.

Μετά από αρκετό καιρό και ενώ ήμουν σε αυτή τη διαδικασία αναζήτησης μίας strato, ξανα έπεσα πάνω στο βίντεο - promo της κιθάρας του Dave. Αυτή τη φορά το ξαναείδα πιο προσεκτικά, και κυρίως είδα ποιος την έφτιαξε και τον έψαξα. Είδα λοιπόν ότι ο Nick, ο άνθρωπος πίσω από τις Oswald Guitars, βρίσκεται στην μαγική χώρα της Ολλανδίας, και στην ουσία είναι ένας τύπος που έκανε το χόμπι του μορφή επαγγέλματος. Μπήκα στο site του, τον έψαξα στα social, και το πρώτο πράγμα που είδα ήταν οι τιμές. 1.400 ευρώ για μία hand made stratocaster, με το ΦΠΑ παρακαλώ, και μάλιστα σε εντελώς custom specs. Είδα καλά λέω; Άρχισα λοιπόν να διαβάζω στο site για το τι ακριβώς παίζει με τον κ. Nick, τι κιθάρες κάνει, πώς τις κάνει και κυρίως γιατί το κόστος είναι αυτό που είναι.

Για να μην σας τα πολυλογώ, ετοίμασα μία φόρμα παραγγελίας και του την έστειλα, με τα specs της κιθάρας όπως την ήθελα. Του ζητούσα να μου την κοστολογήσει, και του ζητούσα να μου πει αναλυτικά για τα υλικά (πρώτες ύλες αλλά και hardware) που χρησιμοποιεί.

Μετά από μία ημέρα, μου απάντησε και μου είπε ότι αυτά που ζητούσα δεν ήταν κάτι το οποίο θα ανέβαζε το κόστος της "βασικής" τιμής που υπάρχει στο site. Πάνω στην αναζήτηση μου λοιπόν, σκέφτηκα ότι ο συγκεκριμένος luthier, πολύ πιθανόν να κάνει αυτό που κάνουν αρκετοί άλλοι. Παίρνουν έτοιμα kits ή σώματα, λαιμούς κτλ, και τα δένουν με όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν πάνω σε αυτό (βαφή, συναρμολόγηση, ηλεκτρικά κτλ). Όπως λοιπόν μου είπε, κάθε κιθάρα φτιάχνεται στο χέρι από τον ίδιο, δεν χρησιμοποιεί προπαρασκευασμένα μέρη, αλλά όλη η διαδικασία γίνεται βήμα βήμα από τον ίδιο. Μάλιστα στο utube έχει το κανάλι του όπου έχει αρκετά βίντεο από την κατασκευή της κιθάρας του Dave, αλλά και άλλες δουλειές του.

Μην έχοντας λόγο να μην τον πιστέψω, και αφού ανταλλάξαμε αρκετά emails τροποποιώντας λίγο τα specs και απαντώντας σε ερωτήσεις μου, πριν από δύο ημέρες του έδωσα το οκ, και την συμφωνημένη μας προκαταβολή για να ξεκινήσει. Σύμφωνα με τον ίδιο χρειάζεται 10-12 εβδομάδες για να τελειώσει την κιθάρα, κάτι που προσωπικά δεν με ενοχλεί.

Λοιπόν, τα specs της κιθάρας είναι τα παρακάτω:

Construction and Wood

Body Shape S-style
Neck Joint Bolt on
Body Wood Alder
Neck Wood Maple
Neck Shape Modern C back of neck unfinished
Scale Length 25,5” - 648mm
Fretboard Wood Maple
Fretboard Radius 12-14" compound
Truss Rod Two way
Nut Bone
Frets Jescar –Super Jumbo (58118)


Hardware and Aesthetics
Colour Scheme Candy apple red
Pickguard Colour White – 8 hole
Bridge Kluson vintage tremolo
Tuners Kluson vintage
Fret Markers Black
Side Dots Black
Control Plate -
Control Knobs White
Neck Plate Chrome
Jack plate Chrome
String Ferules -
String Tree Chrome button
Strap Pin Chrome


Pickups and Electronics
Pickups Smitty Classic ’59 pickup set (SSS)
Pots 1V, 2T – CTS 250k
Switch 5-way OAK
Capacitors .022uF Orange Drop

Το χρωματάκι της θα είναι CAR (Candy Apple Red, με βάση το χρωματολόγιο της Fener), και για να καταλάβετε, η κιθάρα αυτή, μιας και θα αγοραστεί με τιμολόγιο και επειδή βρισκόμαστε εντός της Ε.Ε. (ενδοκοινοτική αγορά/χωρίς ΦΠΑ) θα μου κοστίσει 1158 ευρώ (!!!).

Τα ηλεκτρικά ήταν αυτά που ζήτησα, και οι μαγνήτες είναι δική του πρόταση, Ολλανδού κατασκευαστή. Παρόλα αυτά είχα τη δυνατότητα να διαλέξω όποιο επώνυμο σετ μαγνητών (παραγωγής, όχι special, custom, limited κτλ μοντέλα) ήθελα από τις γνωστές φίρμες (Dimarzio, Seymour Duncan κτλ), χωρίς να αλλάξει η τιμή. Επέλεξα να πάω με την πρόταση του, αφού είδα στο site της φίρμας, τα στοιχεία του μαγνήτη, πληροφορίες κτλ. Τώρα αν δεν μου κάνει, τους αλλάζω όταν την παραλάβω με ένα set GAS που ξέρω και αγαπώ και τελειώνει το θέμα.

Όπως και να έχει μοιράζομαι αυτή την ιστορία μαζί σας γιατί βρήκα πάρα πολύ ενδιαφέρον το κόστος σε συνάρτηση με τις επιλογές, πάντα για ένα χειροποίητο όργανο, αναλογικά με το τι είχα συναντήσει μέχρι τώρα.

Όπως είπα και παραπάνω, όλη αυτή η επικοινωνία με τον κ. Oswald μέχρι στιγμής είναι εξαιρετική, σας προτρέπω να δείτε το κανάλι του στο youtube, και φυσικά όταν με το καλό η κιθάρα είναι στα χέρια μου θα επανέλθω για εντυπώσεις.

4
Σε χριστουγεννιάτικο mood είπα αντί για δέντρο να στολίσω ένα rack φέτος! Λοιπόν ένα rack για το studio το οποίο οργανώνω εδώ και αρκετό καιρό, είναι σχεδόν έτοιμο, το ετοιμάζει ο φίλος μου Θοδωρής Δαμουράκης (Audiotrace Repairs) ο οποίος είναι και τρομερός παίχτης btw (τον ακούτε στο κλιπ). Πάρτε ένα γρήγορο tease από το τρίτο κανάλι του CAE +3 SE preamp σε w/d.

! No longer available



Καλές γιορτές σε όλους guys και καλή χρονιά να έχουμε!

5
Χαιρετώ όλα τα κουρδισμένα και καλοδουλεμένα αυτιά του forum!
Άκουγα αυτόν τον ύμνο σήμερα (Great White - House of broken love) και λέω για πολλοστή φορά "τι ηχάρα έχει ο λούστης..."
Για μένα αυτά τα wet, σχεδόν ερωτικά μινόρε και πεντατονικά παιξίματα είναι ο ορισμός της κιθάρας! Τέτοια δώσε μου και την ψυχούλα μου πάρε!
Καταρχήν, αν δεν ξέρετε το κομμάτι ακούστε το και πείτε μία γνώμη για τον (υπέροχο) αυτό lead ήχο. Κατά δεύτερον, τι ακούτε; Πώς θα προσεγγίζατε ένα τέτοιο (τυπικό 80's ήχο);
Εννοώ, fx, ενισχυτές, καμπίνες, κτλ.


https://www.youtube.com/watch?v=YYXHdFUAqK4


6

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο, αλλά σε πολλά (όλα βασικά) τα ξένα forum που παρακολουθώ υπάρχει ένα αντίστοιχο θέμα όπου οι χρήστες ποστάρουν τον εξοπλισμό που έχουν/χρησιμοποιούν είτε για home/training use είτε σε live, πρόβες κτλ.

Νομίζω έχει ενδιαφέρον (και αρκετό οφθαλμόλουτρο βεβαίως βεβαίως) κάτι αντίστοιχο.

Ξεκινάω λοιπόν το thread με 2 rigs που έχω φτιάξει τελευταία (είμαι γνωστός rackάκιας) και τα οποία το ένα είναι καθαρά για home use όπου πειραματίζομαι με διάφορα (w/d rig) και ένα live rig το οποίο σκοπεύω να βγάλω Live πρώτη φορά στις 20/11 που παίζουμε.

To live rig, περιλαμβάνει τα εξής:
Marshal JMP1 preamp, VHT 2/90/2 power amp, Tc Electronic Gsystem fx unit, AKG wireless system και ένα Furman για power distributor. Όσον αφορά τα υπόλοιπα, χρησιμοποιώ ένα Ebtech Hum Eliminator για τις συνδέσεις του preamp με το gsystem, ένα MXR Zakk Wylde overdrive στη Loop3 του G, ένα Electro Harmonix Memory Toy στη loop2 και ένα Digitech The Drop στη loop1. Έχω προγραμματίσει 2 banks από 5 presets η κάθε μία (η δεύτερη είναι κόπια της πρώτης με ενεργοποιημένη τη loop1 με το The Drop).

Το home rig περιλαμβάνει

Ένα Furman power distributor, Behringer rack tuner, Tsakalis Gspot custom rack distortion, Marshall JMP1 preamp, Tc Electronic Gmajor, TC Flashback Delay X4,  TC Dreamspave, Harley Benton solid state power amp και τέλος ένα Marshall 20/20 EL84 power amp. Το rig αυτό τρέχει σε μία καμπίνα Bugera 4x12 με 2 Celestion Greenbacks και 2 Eminence Governors. To audio signal είναι ως εξής: Κιθάρα στο Tsakalis Gspot, out1 στο JMP1, out2 στο Behringer. Από το JMP1 στέλνω σε ένα Radial splitter και από εκεί το ένα out feedάρει τον 20/20 τελικό και το άλλο το TC Dreamspace. Από το Dreamspace το σήμα πάει stereo στο Flashback X4 και από εκεί στο Gmajor. To Gmajor feedάρει τον Harley Benton τελικό. O 20/20 σπρώχνει την αριστερή πλευρά της καμπίνας με τα Greenbacks, και ο Harley Benton την δεξιά με τα Governor.

Βέβαια μιας και είναι πειραματικό, βγαίνουν και μπαίνουν πράγματα ανά διαστήματα.

Τέλος οι 2 κιθάρες που χρησιμοποιώ αυτή την περίοδο, μία Fender Stratocaster Dave Murray sig, και μία Fender Stratocaster USA Floyd Rose, με αλλαγμένα ηλεκτρικά και μαγνήτες.

Αυτά, άντε μην το σκέφτεστε ποστάρετε δίχως αύριο!

7
Guys καλησπέρα στο forum, έχω μία tele partcaster στην οποία παρατήρησα το εξής. Δεν ξέρω γιατί συνέβει, αν φταίει η υγρασία οι αλλαγές θερμοκρασιών ή κάτι άλλο, αλλά τα όλα τα τάστα πλέον γρατζουνάνε και από τις δύο μεριές του λαιμού. Η κιθάρα δεν το είχε αυτό το πρόβλημα, για αυτό μου κάνει εντύπωση πώς μπορείς να έγινε. Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι θέλω να το διορθώσω μόνος και να μην την στείλω σε μάστορες, οπότε ήθελα να μου πείτε όσοι γνωρίζετε, πώς μπορώ να το κάνω. Φαντάζομαι θα χρειαστώ γυαλόχαρτα για να τα τρίψω ένα ένα; Αν ναι τι ακριβώς χρειάζομαι; Υπάρχει περίπτωση να μπορέσω να τα βρω local αυτά τα πράγματα, σε καταστήματα με αντίστοιχα υλικά;


8
Ενισχυτές / THD Hotplate attenuator - ερώτηση
« στις: 09/09/16, 12:39 »
Μία γρήγορη ερώτηση αν ξέρει κάποιος και μπορεί να βοηθήσει. Έχω ένα THD Hotplate 16Ω και θέλω να το χρησιμοποιήσω για να κάνω slave ένα Marshall, δλδ να τρέξω τον ενισχυτή μόνο στο Hotplate, ρυθμισμένο σε Load, και το Line out σε άλλο τελικό, χωρίς να συνδέσω ηχείο στο Hot Plate. Γνωρίζεται αν γίνεται κάτι τέτοιο με το συγκεκριμένο attenuator, ή χρειάζεται να έχω συνδεδεμένο ηχείο στον THD ούτως ή άλλως; Η λογική μου λέει πως όχι, αλλά αν γνωρίζει κάποιος αν πει για σίγουρα.

9
Χαιρετώ, θα ήθελα τη γνώμη σας για το παρακάτω όργανο:
http://www.nakas.gr/default.aspx?id=19&cId=3824&pId=158627


Έχετε προσωπική εμπειρία για το αν αξίζει ως 5άρι; Επειδή η τιμή είναι καλή, σκέφτομαι ότι στην χειρότερη αλλάζω μαγνήτες αν δω ότι είναι αναιμικό. Περισσότερο με ενδιαφέρει από άποψη εργονομίας, ταστοδουλειάς και λειτουργικότητας. Έχω ένα 4άρι squier Precision, το οποίο δεν λέει και πολλά από ήχο -θα αλλάξω μαγνήτες για να πάρει τα πάνω του κάποια στιγμή- , αλλά για τα λεφτά που το είχα πάρει (γύρω στα 120 ευρώ καινούργιο) είναι super σαν κατασκευή, και έχει φάει και αρκετό ξύλο σε κάτι live χωρίς θήκη κτλ. 

10
Καλοκαιράκι είναι ρε guys, κανά live γίνεται, έτσι για το καλό είπα να ρίξω ένα βιντεάκι με τον γνωστό ύμνο των Purple από το κυριακάτικο live μας στο Φανάρι, παραθαλάσσια περιοχή του Δήμου Κομοτηνής. Παίζουμε με τη μπάντα μου τους "Δε Μάρων Φάιβ" κάποιος έβγαλε το βίντεο το έστειλε και το ανεβάσαμε μόλις οπότε είπα να το μοιραστώ μαζί σας έτσι για το καλό. Αριστερά εγώ (και για κάποιο λόγο δυνατότερα στη συνολική ένταση της κάμερας/κινητό/ότι το τράβηξε το βίντεο anyway, δεξιά ο Γιάννης (παιχταράς από τους λίγους) στο μπάσο ο Μπάμπης  στα τύμπανα ο Ηλίας (τους είδατε αυτούς τους 2 και στο βίντεο του Wasted Years που ανέβασε ο @animapura πριν λίγο καιρό), φωνητικά ο Δημήτρης (μπορεί να τον γνωρίζετε από τα "Χίλια Χρόνια"). Με Koch και Gibson Les Paul Slash εγώ (που δεν τις γουστάρω μία αλλά anyway), με Victory Silverback και Musicman JP6 ο Γιάννης, όχι ότι θα ακούσετε τπτ χροιές κτλ, από το βίντεο, έτσι για το G.A.S. του πράγματος. Κανένα πετάλι, εκτός από tuner εγώ, και τα drop tunes που γράφω πιο κάτω. Το κομμάτι είναι παιγμένο σε D standart, ξεκουρδίζοντας μπάσο και κιθάρες μέσω digitech drop (εγώ), digitech whammy DT (Μπάμπης/μπάσο) και Electro harmonic Pitch Folk (Γιάννης/κιθάρα). Anyway έχει τα λάθη του έχει τα σωστά του, έχει τα καλά του έχει τα κακά του, το βίντεο είναι τούτο, περάσαμε εξαιρετικά εκείνο το βράδυ, enjoy!


! No longer available

11
Guys καλησπέρα, ήθελα μια βοήθεια από όσους χρησιμοποιούν Cubase (άσχετα της έκδοσης νομίζω η λογική της ερώτησης είναι ίδια σε όλες). Το λοιπόν το θέμα είναι το εξής.
Το interface μου είναι στημένο γύρω από τα εξής μηχανήματα PC, Maudio 2626, Cubase 8.5 και Behringer Powerplay Pro 8 (προενισχυτής ακουστικών). Τα οποία είναι συνδεδεμένα ως εξής:
Τα όργανα/μικρόφωνα κτλ στα inputs της Profire, και τα Outs1,2,3,4 φεύγουν στα δύο monitor και sub του χώρου. Απλά πράγματα. Όχι όμως δεν μου φτάνει δεν μπορώ να ηρεμήσω, κάτι με τρώει, θέλω να μπορώ να χρησιμοποιεί ο καθένας από εμάς ή κάποιοι από εμάς (drummer και τραγουδιστής συνήθως) την λύση των ακουστικών όταν προβάρουμε με δική τους μίξη ο καθένας. Εδώ λοιπόν έρχεται ο προενισχυτής ακουστικών και το cubase και βεβαίως και η άγνοια μου στο Setup τους.


Με 8 outputs η profire μου δίνει επιλογή τώρα όπως έχω το setup μου ακόμα 4 outputs, οπότε σκέφτομαι να ακυρώσω τα 2outs για το sub και έτσι να έχω 6 outs available τα οποία θα στέλνω από ένα σε 6 κανάλια του προενισχυτή ακουστικών μου, ώστε να μπορώ να κάνω διαφορετικό mix στο κάθε output πριν πάει στον προενισχυτή ακουστικών και από εκεί στον εκάστοτε από εμάς. Θα μου πεις, τούτα είναι του διαόλου πράγματα, άστα καλοκαιριάτικα μπελά ανοίγεις και τέτοια, και έχετε δίκαιο. Όμως πρέπει να μπορώ να έχω την δυνατότητα αυτή, καθώς πάντα έχουμε παράπονα του στιλ, "δεν με ακούω" (τραγουδιστής), "δεν σας ακούω" (drummer), δεν ακούω γενικά (αυτό είναι δικό μου θέμα, κάτι έχουν τα αφτιά μου μάλλον) και ούτω καθ'εξής. Οπότε θα μπορούσε να μου πεις κάποιος πώς από το cubase πρέπει να σετάρω τα outs μου για να το πετύχω αυτό;


Ξαναλέω ότι θέλω να μπορώ από το cubase να στέλνω 6 διαφορετικά μιξαρισμένα outputs από τα outs 3-4-5-6-7-8 της κάρτας στον προενισχυτή ακουστικών, την ώρα που προβάρουμε δλδ on the fly, για monitoring. Δεν θα έχει το κάθε bus plugins κτλ πάνω απλά θα έχει διαφορετικό mix ανάλογα τι θέλει να ακούει ο καθένας. Δεν θέλω δλδ να στείλω απλά ένα stereo out στον προενισχυτή ακουστικών και απλα 6 άτομα να ακούμε το ίδιο mix.


The 1.000.000 pounds question.... How am i suppose to do that??? Please my lovely gentlemen, help me.

12
Κύριοι καλησπέρα σας, θέλω να μοιραστώ κάποιους προβληματισμούς μαζί σας και αν στην πορεία βγουν και λύσεις ακόμα καλύτερα.
Λοιπόν σε ένα χώρο περίπου 20-25 τ.μ. έχω στήσει το προσωπικό μου προβάδικο/studio όπως θέλετε πείτε το με σκοπό να προβάρουμε με το group. Μέσα στο χώρο είναι στημένα τα εξής ως "θέσεις εργασίας" του καθενός μας.


1. Κιθάρα 1 (ενισχυτής/καμπίνα 4x12) μικρόφωνο Shure SM57 , σε προενισχυτή και από εκεί στην κάρτα ήχου
2. Κιθάρα 2 (ενισχυτής/καμπίνα 4x12) από εκεί στο Torpedo VB101 (cab simulator) και από εκεί στην κάρτα ήχου
3. Μπάσο (ενισχυτής/καμπίνα 4x10) μικρόφωνο Audix I5 σε προενισχυτή και από εκεί στην κάρτα ήχου
4. Φωνή με ένα Shure SM58 σε προενισχυτή και από στην κάρτα ήχου
5. Πλήκτρα (ένα Nord Electro και ένα Kurzweil PC2X) τα οποία πάνε στέρεο σε ένα μικρό mixer και από εκεί στην κάρτα ήχου.
6. Drums φυσικά (ένα τυπικό σετ, με 2 τομ, 1 βαθύ, 2 crush, 1 ride) τα οποία θα μικροφωνιστούν και θα πάνε και αυτά στην κάρτα ήχου μέσω ADAT.


Το θέμα τώρα. Πολλά μικρόφωνα σχετικά μικρός ο χώρος. Όταν παίζουν όλοι, σχεδόν όλα τα μικρόφωνα αρπάζουν τα πάντα. Και που να μικροφωνιστούν τα drums που είναι on the way.. Λογικό θα μου πείτε και αναμενόμενο. Τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις; Έχετε tricks;


Να πω ότι το daw που τρέχει είναι Cubase 6.5 όλα πάνε εκεί και στα monitor του χώρου βγαίνουν μόνο η φωνή και τα πλήκτρα, όλα τα άλλα φυσικά (όπως είναι λογικό).


Σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω gates από το Cubase σε κάθε μικρόφωνο στο χώρο, ώστε όσο είναι δυνατόν να μαζέψεις το τι αρπάζει το καθένα. Γενικά θα με ενδιέφερε η εμπειρία σας αν έχετε βρεθεί σε ίδιες ή παρόμοιες καταστάσεις και η διαχείρισή που κάνατε.


Να πω ότι σκοπός είναι μία όσο το δυνατόν πιο clean ηχογράφηση του κάθε οργάνου ξεχωριστά όταν προβάρουμε όλοι μαζί, πράγμα που μας φέρνει και το δεύτερο θέμα ότι μπορούμε να προβάρουμε με ακουστικά και προσωπική μίξη του καθενός στα ακουστικά του.

13
Μετά τα άγια ξύλα η μεγαλύτερη κουβέντα (και πιο ρεαλιστικού ενδιαφέροντος για μένα) έχει να κάνει με το σχετικό ερώτημα.
Φθηνός ενισχυτής και ακριβή κιθάρα ή φθηνή κιθάρα και ακριβός ενισχυτής; Τι είναι το καλύτερο, τι παρέχει τον καλύτερο ήχο, που είναι τελικά κρυμμένο το tone, με τι χαμογελάν αγγέλοι ρε παιδί μου;


Ποια η γνώμη σας; Αφορμή το παρακάτω βίντεο


https://www.youtube.com/watch?v=Xu_plv2CTEM

14
Guys καλησπέρα, εδώ και αρκετό καιρό, κάνω τα setup των κιθάρων μου μόνος. Έχω διαβάσει οδηγούς, έχω τα κατάλληλα εργαλεία και πλέον μπορώ να κάνω τα πάντα μόνος. Τα πάντα; Μάλλον όχι.. Εδώ χρειάζομαι τη βοήθεια σας. Με αφορμή ένα χαλασμένο jack σε μία κιθάρα μου, κατάλαβα ότι πρέπει δειλά δειλά να μπω και στον χώρο των ηλεκτρικών. Δεν έχω ιδέα. Κολλητήρι έπιασα μια φορά στη ζωή μου, δεν ξέρω τι και πώς, αλλά έχω όρεξη να μάθω. Δυστυχώς επειδή είμαι Κομοτηνή για να αλλάξω ένα jack θα πρέπει να περιμένω πότε θα κατέβω Θεσσαλονίκη για να την πάω σε κάποιον εκεί ή να την πάω σε κάποιον γνωστό/φίλο να μου την κάνει όταν και όποτε μπορεί κτλ. Θέλω να μπορώ να κάνω τα βασικά ηλεκτρολογικά στις κιθάρες μου μόνος. Να αλλάξω ένα μαγνήτη, να φτιάξω καμία κόλληση που δεν έγινε σωστά, να αλλάξω κανένα jack, να μπορώ να κολλήσω κανένα καλώδιο στο studio στα τρελά κέφια, τέτοια πραγματάκια. Σας χαίρομαι όλους εσάς που το έχετε, και θέλω δειλά δειλά να ξεκινήσω και όσο τα καταφέρω εν τέλει.

Πώς ξεκινάς; Τι θα πρέπει να αγοράσω; (φαντάζομαι κολλητήρι, καλάι, τι άλλο;) Αν μπορείτε προτείνετε μου κάποια πράγματα από sites κτλ ούτως ή άλλως από το νετ θα πάρω ότι πάρω. Παιδιά ότι πληροφορία μπορείτε να δώστε και κατευθύνσεις more than welcome!

15
Δεύτερος κιθαριστικός σταθμός του ταξιδιού ήταν το μεγαλειώδης Musicstore στην Κολωνία. Είχα την ατυχία τις μέρες που περνούσα από Κολωνία λόγω εορτών να είναι κλειστό και αυτό έκανε την επίσκεψη λίγο επίφοβη, αλλά δεν γίνεται ρε γ**ώτο να πας μέχρι εκεί και να μην το επισκεφτείς. Στο γυρισμό λοιπόν, και ενώ το είχα βάλει Χ στο πρόγραμμα, οδηγώντας στην autobahn της Γερμανίας, βλέποντας ότι σύμφωνα με το GPS προλαβαίνω να πάω σε ώρες καταστημάτων, άλλαξα πορεία και βρέθηκα στο ναό.
Το Musicstore είναι μεγαλειώδες! Απλά μεγαλειώδες, το καταλαβαίνεις από όταν φτάνεις ακόμα, όταν η μεγάλη κόκκινη επιγραφή αρχίζει να αναφαίνεται, και η τεράστια flying v  που υπάρχει στην είσοδο του χώρου σε καλωσορίζει.

Τη στιγμή που στρίβεις για να μπεις στο parking του, το βλέπεις στο αριστερό σου χέρι, ντυμένο στο γυαλί ώστε να έχεις πλήρη εικόνα του εσωτερικό του.
Έφτασα το Σάββατο 2 Ιανουαρίου, περίπου στις 4.30 το απόγευμα  οπότε ήξερα ότι είχα περίπου 1.5 ώρα για να το δω. Τι σημαίνει αυτό; Πρακτικά τίποτα! Για να το γυρίσεις μόνο και να το δεις δεν φτάνει ούτε για τα βασικά. Παρόλα αυτά κατάφερα να πάρω μία καλή δόση.


Κάντε κλικ για να δείτε την εικόνα σε πλήρες μέγεθος

Αν και δεν περίμενα λόγω της μέρας να έχει κίνηση, το να βρεις parking προϋπόθετε μεγάλη δόση τύχης διότι ήταν γεμάτο, οπότε με το που έφυγε ένας Γερμανός ο οποίος φόρτωσε ένα τεράστιο Korg στο αυτοκίνητό του,  χώθηκα και ξεκίνησε η περιπλάνηση.

Ο ισόγειος χώρος του Musicstore είναι αφιερωμένος στα ακουστικά όργανα, το merchandise διαφόρων εταιριών, το τμήμα χορδών και μικροανταλλακτικών και φυσικά τα ταμεία.
Με το που μπεις βλέπεις μία παρκαρισμένη Cadillac και στα αριστερά είναι η reception. Είχα επικοινωνήσει με τον Έλληνα αντιπρόσωπο και του είχα πει ότι θα βρεθώ εκεί, αλλά λόγω του προγράμματος δεν ήξερα πότε ακριβώς, και θα ήθελα να τον γνωρίσω και από κοντά μιας μιλούσαμε μέσω τηλεφώνου ή mail για τις όποιες παραγγελίες έκανα ανά διαστήματα.
Δυστυχώς όταν έφτασα εγώ ο Νίκος έλειπε με άδεια οπότε ατύχησα. Παρόλα αυτά έσπευσα να γνωρίσω και να μιλήσω τον εκεί υπεύθυνο της reception στον οποίο όταν ανάφερα τον Νίκο, δεν τον ήξερε. Μάλιστα έβγαλε 4 καταλόγους με ονόματα και έψαχνε να τον βρει. Όταν τον ρώτησα, έμαθα ότι πάνω από 400 άτομα εργάζονται εκεί!

Στο ισόγειο λοιπόν έχει ότι θες σε ακουστικό και ηλεκτροακουστικό όργανο –πλην των drums που έχουν δικό τους όροφο. Περιπλανιέσαι ανάμεσα σε όλες τις γνωστές φίρμες κιθάρων, ukulele, banjos κτλ. Μάλιστα υπάρχουν δύο rooms, τα οποία ανοίγουν μόνο από μέσα τα οποία το ένα είναι το both της Taylor και το άλλο των Martin και Gibson όσον αφορά πάντα αποκλειστικά ακουστικές και ηλεκτροακουστικές κιθάρες.

Κομμάτια πολλών χιλιάδων ευρώ βρίσκονται κρεμασμένα εκεί μέσα, τα οποία μπορείς όλα μα όλα να τα πιάσεις και να τα δοκιμάσεις. Δεν χρειάζεται να πω ότι από αισθητικής πλευράς  είναι τόσο προσεγμένα όλα που σε προκαλούν να τα θαυμάσεις πριν ουσιαστικά πιάσεις να παίξεις με το οτιδήποτε. Και στους δύο αυτούς χώρους, υπάρχουν και ακουστικοί ενισχυτές για πιο πλήρη εικόνα των ηλεκτρικών δυνατοτήτων των οργάνων.

Αν θες βοήθεια υπάρχουν ειδικοί στο τμήμα, αλλά ειδικοί όχι απλοί πωλητές, οι οποίοι ξέρουν πραγματικά τα πάντα. Όταν λοιπόν θες να δοκιμάσεις κάτι, μπαίνει σε ένα δωμάτιο μαζί με τον υπεύθυνο σου δίνει ότι χρειάζεσαι και …παίζεις. Δοκίμασα για πλάκα μία Gibson του πεντοχίλιαρου, μία Taylor των 6-7 χιλιάδων ευρώ και μία Martin που απλά ήταν όμορφη, χωρίς να δω το price tag. Τόσο απλά.





Αν όμως δεν είσαι τύπος του ακουστικού, και δεν μπορείς να το εκτιμήσεις σαν και μένα, ο πραγματικός παράδεισος είναι ο επόμενος όροφος, ο οποίος είναι γεμάτος, μα γεμάτος ηλεκτρικές κιθάρες και μπάσα!

Ανεβαίνοντας από τη σκάλα βρίσκεται πίσω από το bar –ω ναι υπάρχει πολύ ωραίο bar να πιεις τον καφέ σου κτλ- το πρώτο πράγμα που βλέπεις είναι ένας από τους τοίχους της Fender γεμάτη με signature μοντέλα, special runs και κάποια standard. Δύο πολύ ωραίοι καναπέδες είναι μπροστά στους οποίους αράζεις, πίνεις τον καφέ σου, δοκιμάζεις άμα λάχει καμία κιθάρα από πίσω και γενικά είναι το relax room πριν το χάος. Στον ίδιο χώρο αριστερά του bar υπάρχει ένα αντίστοιχο καθιστικό της Engl στο οποίο πίνεις το ρόφημά σου ανάμεσα σε 2 fullstack



Πίσω από τον τοίχο αφιέρωμα στις Stratocaster, συνεχίζει το χάος των Fender με όλα τα standard και mim μοντέλα. Σειρές από Squier, ειδικό booth με τις Fane (κιθάρες οι οποίες φτιάχνονται κατά παραγγελία και μοναδική διάθεση του Musicstore, ESP/LTD, Gretsch, Gibson, Epiphone, Ibanez, Mayones.. younameit. Όλες οι βασικές σειρές των πιο γνωστών εταιριών είναι εδώ.









Μου έκανε εντύπωση ότι παντού στο χώρο υπάρχουν προσφορές, κυρίως εκθεσιακά προϊόντα τα οποία βγαίνουν σε χαμηλότερες τιμές για να φεύγουν. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί αυτό να αποτυπωθεί στο site, οπότε δίνει ευκαιρία στον επισκέπτη να πετύχει κομμάτια σε εξαιρετικές εκπτώσεις.

Αν θες να δοκιμάσεις κάτι, υπάρχουν πολύ τρόποι. Καταρχήν να πω ότι υπεύθυνοι και πωλητές υπάρχουν διασκορπισμένοι στο χώρο όπου μπορείς να ρωτήσεις το οτιδήποτε, γιατί μπορεί να ψάχνεις κάτι και κυριολεκτικά να μην το βρίσκεις, ενώ υπάρχει κάπου στο χώρο. Απλά τα χάνεις από το μέγεθος και το εκθεσιακό stock. Το δεύτερο είναι ότι στα stand των πωλητών υπάρχουν διαθέσιμες πένες για να δοκιμάσεις, χρήσιμο σε μένα που δεν είχα μαζί μου (για πρώτη φορά στη ζωή μου δεν είχα καμία πένα πάνω μου και μου έτυχε στο Musicstore!). Οπότε αν θες να δοκιμάσεις μία κιθαρα μπορείς να την δοκιμάσεις επί τόπου, δηλαδή να την κατεβάσεις από το stand να κάτσεις σε μία πολυθρόνα, stand, όρθιος κτλ και να την επεξεργαστείς/παίξεις. Επίσης μπορείς να πας σε κάποιο από τα διαθέσιμα rooms ώστε να την δοκιμάσεις όπως της αρμόζει, σε ενισχυτή κτλ, ή σε κάποιο από τα διαθέσιμα Kemper, Eleven Rack, Pod κτλ που υπάρχουν διαθέσιμα στο χώρο με ακουστικά και καλώδιο plug 'n' play κατάσταση.



Όσον αφορά τα δωμάτια ενισχυτών είναι άλλη μεγάλη ιστορία διότι και εκεί γίνεται ένας αντίστοιχος χαμός. Σε ένα room βρίσκονται τα Marshall και τα Mesa Boogie, σε ένα άλλο τα Randall και τα Orange ή και εγώ δεν ξέρω πια φίρμα. Γενικά υπάρχουν διαθέσιμα ..τα πάντα. To μόνο που έχεις είναι να πεις σε κάποιον πωλητή τι θες να δοκιμάσεις, δεν θα σου πει κανένας κάτι, απλά για λόγους ασφαλείας ότι έχει να κάνει με ρεύμα στο κάνουν υπεύθυνοι. Άρα λες εσύ πχ. Θέλω τον Mesa Boogie Mark V μαζί με τη Line6 Helix και θέλω και 4-5 κιθάρες να τα δοκιμάσω όλα μαζί. Μάλιστα, στα στήνουν, κλείνεις το room και είσαι εσύ και αυτά. Κανένας δεν σε πειράζει, κανένας δεν σου λέω τι να κάνεις και πώς να το κάνεις, κανένας δεν σε αγριοκοιτάζει και κανένας γενικά δεν κάνει αγχωτική ή δυσάρεστη τη διαδικασία. Απλά πράγματα, αν δοκιμάσεις 10 πράγματα στο τέλος κάποιο θα πάρεις βάση στατιστικής.
Στον ακριβώς επόμενο όροφο τα πράγματα συνεχίζουν στον ίδιο μοτίβο. Παντού κιθάρες ένας γενικός χαμός από εταιρίες, κουτιά, προσφορές κόσμος πανικός. Προσωπικά δοκίμαζα μόνο on the fly επιτόπου ότι μου κέντριζε το μάτι απλά και μόνο για να πάρω μία εικόνα. Δεν είχα την πολυτέλεια του χρόνου και ήθελα να το γυρίσω όλο.  Επίσης εδώ είναι και η χαρά του μπασίστα. @saved τις παρακάτω φώτος τις έβγαλα για σένα, καθώς και για τον φίλο μου τον Παναγιώτη που είναι και αυτός μπασίστας και μας φιλοξένησε στην Αγγλία. Υπολογίζαμε να το επισκεφτούμε μαζί, αλλά δεν έκατσε. Οπότε απολαύστε οι λάτρεις των χαμηλών συχνοτήτων.



16
Μέσα στις γιορτές είχα την τύχη να μπορέσω να κάνω ένα ταξίδι το οποίο περίμενα και οργάνωνα για πολύ καιρό. Μέρος του ταξιδιού αυτού βεβαίως βεβαίως ήταν να επισκεφτώ δύο πολύ γνωστά music stores, το Andertons στο Guildford της Βρετανίας, και το Musicstore στην Κολωνία της Γερμανίας. Μιας και όλα γινόταν λίγο on the fly εν τέλει το ότι κατάφερα να βρεθώ και στα δύο για έστω μερικές ώρες ήταν ένα μικρό θαύμα.
Ετοίμασα ένα μικρό φωτορεπορτάζ από το οδοιπορικό αυτό, ώστε να προσπαθήσω να σας μεταφέρω έστω κάποια πράγματα από αυτά που είδα.



Πρώτος σταθμός ήταν το Anderton, το οποίο βρίσκεται σε ένα εκπληκτικό προάστιο του Λονδίνου, καμία ώρα από το κέντρο, το οποίο ονομάζεται Guildford. Αν έμενα κάπου στην Αγγλία, θα έμενα εκεί. Τέλος, το μέρος είναι εκπληκτικό, συνεχή βλάστηση, πολύ πράσινο, χαμηλά μεσαιωνικά κτήρια, πλακόστρωτοι δρόμοι όσο πρόλαβα και το είδα μιλάμε για ένα επίπεδο ζωής ζηλευτό.
 


Όσοι δεν γνωρίζετε το Andertons, είναι από τα μεγαλύτερα (αν όχι το μεγαλύτερο βρετανικό κατάστημα) το οποίο τα τελευταία 4-5 χρόνια έχει γίνει παγκοσμίως γνωστό λόγω 2 απίθανων ατόμων, του ιδιοκτήτη του –τον οποίο βλέπετε στη φώτο- Lee Anderton και τον φίλο/κιθαρίστα/συνέταιρό του Rob Chapman. Μέσω του youtube channel τους και μέσω των ιδιαίτερων παρουσιάσεων εξοπλισμού κατάφεραν να κάνουν το Andertons γνωστό σε όλο τον κόσμο, και επίσης να ξεκινήσουν την γνωστή σειρά κιθάρων Chapman guitars. Γενικά ο συγκεκριμένος κύριος είναι και πρότυπο επιχειρηματία για μένα καθώς καταφέρνει να παίρνει το 100% και να στραγγίζει στην ουσία την κάθε ευκαιρία που του παρουσιάζεται.



Με το που μπαίνεις στον μακρόστενο χώρο του καταστήματος, απολαμβάνεις τον αγγλικό καθωσπρεπισμό, με τα χαμόγελα των πωλητών, τις ερωτήσεις για το πώς μπορούν να σε βοηθήσουν κτλ, όλα σε απολύτως καλοπροαίρετο σκοπό. Κανένας δεν είναι μουτρωμένος, κανένας δεν κάνει αγγαρεία, κανένας δεν γίνεται φορτικός. Έπαθα πλάκα με την ηλικία όλων των υπαλλήλων, κάτω των 40 όσοι ήταν σε πόστα εξυπηρέτησης και πωλήσεων, και με το μεγαλύτερο ποσοστό να είναι κάτω των 30 ετών. Anyway το Andertons είναι ο μεγαλύτερος συνεργάτης της Gibson και της Fender στην Αγγλία, έχει αποκλειστική διάθεση για τη Βρετανία των ενισχυτών της Victory, είναι το μόνο κατάστημα στο οποίο μπορεί να βρει προϊόντα της Atomic Amplifier,  τεράστιο στοκ και φυσικά όλα διαθέσιμα προς τον πελάτη για να τα δει/πιάσει/παίξει.



Υπάρχουν τρεις διαθέσιμοι χώροι στους οποίους μπορείς να δοκιμάσεις οποιοδήποτε ενισχυτή ή κιθάρα θες χωρίς να υπάρχει ίχνος γκρίνιας ή μορφασμού. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πεις στο προσωπικό τι χρειάζεσαι, πχ θέλω την τάδε κιθάρα, τον τάδε ενισχυτή και εκείνα τα πετάλια, στα στήνουν και κάθεσαι και παίζεις. Λόγω του ότι οι χώροι είναι τρεις, και επειδή δεν μπορείτε να φανταστείτε τι γίνεται από κόσμο, τα πράγματα είναι λίγο περιορισμένα σε χρόνο όσο αφορά της δοκιμές, εκτός και αν δεν σε πειράζει να είναι κάποιος άλλος μαζί σου και να δοκιμάζει κάποιο μπάσο, κάποια άλλη κιθάρα κτλ.



Από την πρώτη στιγμή που μπήκα στο Andertons ήξερα τι θα πάρω. Μόλις την βρήκα απλά την πήρα στα χέρια μου έκατσα λίγο την δοκίμασα επί τόπου και πήγα στο Gary και του είπα «τύλιξε της».  Η Fender Stratocaster Dave Murray signature ήρθε στην Ελλάδα μαζί μου. Όταν πήγα στο ταμείο να την δώσω, τους  ζήτησα να μου τη σετάρουν, καθώς η κιθάρα ήταν σε άθλια κατάσταση από άποψη setup (όπως σχεδόν και το 99% των κιθάρων που έπιασα στα χέρια μου).  Λόγω της ημέρας ήταν αδύνατο να σεταριστεί η κιθάρα και να την παραλάβω την ίδια μέρα, και μου πρότειναν να τη σετάρουν και να τη στείλουν κάτι που δεν δέχτηκα καθώς την ήθελα μαζί μου. Επίσης αφού με ενημέρωσαν ότι υπήρχε άλλη μία σε στοκ σφραγιστή επέλεξα να πάρω εκείνη.  Η διαφορά λίρας με ευρώ δεν ευνοεί τους εντός Ε.Ε. να αγοράσουν από το Andertons αλλά για τους Βρετανούς οι τιμές είναι super. Παρόλα αυτά μιας και δεν ήξερα τότε αν θα καταφέρω να πάω από το Musicstore, επέλεξα να κάνω το βήμα και να πάρω την κιθάρα από εκεί. Βγήκα χαμένος κατά μερικά ευρώ (γύρω στα 20 ευρώ αλλά χαλάλι στον Captain).






Παρότι δεν το πιάνει το μάτι σου το Andertons έχει πολύ δυνατή έκθεση και μάλιστα από μοντέλα όλων των κατηγοριών τιμής. Ειδικά σε Gibson, έχει πάρα πολλά και μάλιστα από τα ακριβά μοντέλα. Επίσης είναι το μόνο musicstore στην Ευρώπη –που γνωρίζω- που είχε διαθέσιμα τα νέα μοντέλα της Gibson στις Hi Performance εκδόσεις τους. Πίσω στην τελευταία από τις πάνω φώτο, βλέπετε τον Lee ο οποίος είχε γύρω του 3-4 Άγγλους με δυνατά πορτοφόλια από ότι κατάλαβα και τους παραμύθιασε σε απίστευτη βρετανική προφορά για ξύλα, μαγνήτες, ιστορίες με τον Rob και τέτοια που ήταν ένα ζωντανό σεμινάριο πωλήσεων. Σίγουρα τους φόρτωσε καμιά 6-7.000 λίρες στις πιστωτικές τους…





Την μέρα που επισκέφτηκα το κατάστημα, γινόταν ένας χαμός από κοσμό, οπότε και λόγω του περιορισμένου χρόνου που είχα, προτιμούσα να δοκιμάζω επί τόπου ότι ήθελα ίσα ίσα για να πάρω μία γεύση ακουστικά. Που καλύτερο μέρος για να δοκιμάσω λοιπόν τις Chapman guitars για τις οποίες γίνεται τεράστιος ντόρος από τη στιγμή που βγήκαν. Έκατσα και δοκίμασα έστω για μερικά λεπτά σχεδόν ότι μοντέλο υπήρχε διαθέσιμο στην έκθεση, πλην αυτών που ήταν στους χώρους δοκιμών. Επίσης ζήτησα και την CAP10 η οποία ήταν αυτή που ήθελα περισσότερο να πιάσω. Η ετυμηγορία είναι λοιπόν, ότι με δεδομένο το κακό setup και τις χιλιοπαιγμένες χορδές (κακό που δυστυχώς συναντάς σε όλα τα musicstores) οι κιθάρες είναι πραγματικά καλές, όσον αφορά το επίπεδο κατασκευής και τα specs τους. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η signature ML3 RC σε total black του Rob Chapman, η οποία είναι φανταστική κιθάρα από το λαιμό, τα contours, ομορφιά εργονομία, φαντάζομαι και ήχο μιας και έχει 2 Seymour Duncan πάνω. Επίσης και αυτή που βλέπετε να κρατάω, μία ML3 Traditional ήταν σε λίγο καλύτερη κατάσταση όσον αφορά το setup της, και πραγματική κούκλα. Σαν γενική εντύπωση μου έκαναν λίγο μεγαλύτερες σε διαστάσεις από τις τυπικές fender, μάλιστα επειδή είχα τη δυνατότητα να πετάγομαι 2 μέτρα πιο κάτω να δοκιμάζω  μία fender τσουπ να επιστρέφω να ξαναπιάνω μία Chapman, να κάνω έστω και έτσι άτυπες συγκρίσεις μεταξύ μοντέλων και εταιριών.

Η χαρά μου όταν έφτασα στο Andertons δεν περιγράφεται, όχι γιατί είχα κάποια ανάγκη να μπω και να τα αγοράσω όλα, ούτε γιατί δεν έχει χορτάσει το μάτι μου κιθάρες. Απλά για το λόγο ότι βλέποντας τη φίρμα, το μαγαζί, τον Lee μου έφεραν στο μυαλό όλες τις ευχάριστες ώρες που έχω περάσει βλέποντας τα βίντεό τους στο you tube. Ήταν η προσωπική μου Disney Land, το προσωπικό παίρνει 10’ απαντάνε με χαρά, δεν σε κουράζουν, δεν το παίζουν ξερόλες (όταν άρχισα να ρωτάω συγκεκριμένα πράγματα, ο πωλητής απλά φώναξε κάποιον που γνώριζε χωρίς να σκεφτεί ότι θα του κλέψει την πιθανή αγορά μου κτλ).  Είχα την τύχη στο τέλος, να πετύχω τον Lee λίγο πιο χαλαρό από όταν ήταν όταν μπήκαμε, και εκτός από την τυπική φωτογραφία, κάτσαμε και τα είπαμε λίγο, για την Ελλάδα, την ταξίδι, τη διαφορά ευρώ/λίρας, τις κιθάρες, την Dave Murray strat κτλ. Απολαυστικός πραγματικά τύπος.


Αφού φύγαμε από Anderton φτάσαμε Λονδίνο, όπου το βράδυ της ίδιας μέρας επισκεφτήκαμε το Hard Rock Café του Λονδίνου. Έχω σαν συλλεκτικό ον, την ιδιοτροπία να μαζεύω zippo των Hard Rock Café από τα μέρη που επισκέπτομαι και έχουν Hard Rock Café. Αυτό που δεν ήξερα είναι ότι το Hard Rock Café του Λονδίνου, είναι το πρώτο που έγινε το 1971! Αν και το 2007 πουλήθηκε σε ένα αμερικανικό κολοσσό επιχειρήσεων, το Hard Rock του Λονδίνου παραμένει στο ίδιο μέρος που ήταν όταν πρωτοάνοιξε, και ως επακόλουθο έχει ότι για να φας εκεί πρέπει να είσαι οπλισμένος με πολύ υπομονή (κάτι που δεν έχω για τέτοια πράγματα).  Το απόγευμα της 30ης Δεκεμβρίου, ήθελε να περιμένουμε 4 ώρες για τραπέζι τριών ατόμων, εκτός μαγαζιού… Πήραμε κάτι δρόμους και πήγαμε στο Hard Rock Shop το οποίο είναι απέναντι στο δρόμο για να πάρω αναπτήρα και να φύγω.  Παρόλα αυτά μιας και όλα τα ιστορικά που σας έγραψα τα έμαθα κατόπιν, βρισκόμαστε στον υπόγειο χώρο του shop που ονομάζεται «The Vault» και μου έχουν κρεμαστεί τα σαγόνια στο πάτωμα! Σε ένα χώρο 10-15 τετραγωνικών υπάρχουν αυτά:









 




Η πρώτη signature του Slash, το iconic Precision του ’53 του Sting, η «τι να λέμε τώρα» Esquire του Jeff Beck, η Les Paul του ίδιου του Les Paul, ένα πρότυπο της Jem του Vai ακόμα με μαγνήτες της Ibanez όταν ακόμα ψάχνανε τι θα κάνουν, η Les Paul #4 του Jimmy Page, η Flying V του Jimmy Hendrix, η Lucille του αείμνηστου BB King, η ESP tele του τρελάρα Keith Richards  των Stones, μία κιθάρα του Dave Bowie (rip), το κακάσχημο μπάσο του Gene Simmons των KISS, διορθωμένοι στίχοι του «Instant Karma»  των Beatles δια χειρός John Lennon και πολλά ακόμη.


Μέχρι και το καλοριφέρ έγραφε Marshall. Ζήτησα από τον τυπάκο που καθόταν και πρόσεχε τα εκθέματα να βγει για λίγο έξω, και επειδή το έκανα εντελώς φυσικά, γύρισε να φύγει μέχρι που συνειδητοποίησε τι κάνει και ήρθε μέσα φωνάζοντας. Η απόπειρα μου να αρπάξω μερικές les pauls και να τρέξω σαν τον Bolt είχε αποτύχει..
 
Συνέχεια στο δεύτερο μέρος με την φωτογραφίες από την επίσκεψη στο Musicstore.


*Όσοι θέλετε μπορείτε να ρίξετε μία ματιά στο gallery που δημιούργησα στο οποίο έχει και επιπλέον κάποιες φωτογραφίες εδώ
**Το δεύτερο μέρος το οποίο έχει να κάνει με την επίσκεψη στο Musicstore της Κολωνίας εδώ

17
Ορμώμενος από μία συζήτηση τελευταία στο forum και εφόσον είχα λίγο χρόνο ελεύθερο σκέφτηκα να κάνω μία μικρή παρουσίαση του Laney IRT Studio, κατά τη γνώμη μου ενός –αν όχι του καλύτερου- από τους καλύτερους ενισχυτές στην κατηγορία χρημάτων του.
 
Αντί για το κλασσικό review (υπάρχουν βίντεο με playthought στο youtube) είπα να το κάνω my way, δηλαδή όπως το χρησιμοποιώ σπίτι.
 
Για την ιστορία, έχω 2 IRT’s τον ένα στο στούντιο όπου παίζει σε μία καμπίνα 4x12 Marshall, και τον άλλο σπίτι όπου τον χρησιμοποιώ μαζί με το Torpedo VB101, το οποίο είναι ένα εκπληκτικό μηχάνιμα όσον αφορά το cab/mic simulation.
 
Ο τρόπος που έχω σετάρει το VB101 είναι παρόμοιος με τον τρόπο που χρησιμοποιώ στο studio, δλδ μία 4x12 με Celestion Vintage 30’s με μικρόφωνο ένα Sennheizer 607 δυναμικό κολλημένο στη σίτα.
 
Ο λόγος που χρησιμοποιώ το VB101 και όχι το δικό του cab sim είναι διότι με το VB101 είναι σχεδόν πανομοιότυπος ο ήχος που έχω συνηθίσει από τη real καμπίνα σε σχέση με το cab sim του IRT. Παρόλα αυτά, και το δικό του simulation είναι πάρα πολύ καλό.
 
Ο Laney IRT για την ιστορία είναι ένας 3κάναλος full tube ενισχυτής σε μέγεθος 2u. Τα 2 κανάλια (καθαρό-rhythm) μοιράζονται το ίδιο eq, ενώ το τρίτο κανάλι (lead) έχει δικό του eq.
 
To clean κανάλι έχει μόνο volume, και όπως έγραψα μοιράζεται το eq με το rhythm. Το rhythm κανάλι έχει volume, gain, και το κοινό treble-middle-bass, ενώ το κάθε knob έχει διπλή λειτουργεία και είναι push-pull. Αν τραβήξεις το treble δίνει ένα boost στα ψηλά, αντίστοιχα και τα άλλα 2.  Το τρίτο κανάλι (lead) έχει volume, gain, treble, middle, bass κανονικά χωρίς push-pull. Επίσης υπάρχει ένα preamp boost ρυθμιζόμενο και κατ’επιλογή από το footswitch το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όποιο από τα τρία κανάλια επιθυμεί κάποιος.
 
Αυτά όσον αφορά το preamp. Στο τελικό στάδιο έχει την επιλογή του dynamic (το οποίο σφίγγει ή χαλαρώνει τα μπάσα) και το tone (αντίστοιχα κόβει ή μπουστάρει τις ψηλές συχνότητες, ότι θα έκανε το presence στους περισσότερους ενισχυτές). Παρατήρησα ότι το dynamics έχει πολύ μικρότερη επιρροή ήχο από ότι το tone και γενικά δεν μου έκανε καμία ιδιαίτερη εντύπωση. Επίσης τέλος, έχει δικό του reverb (ψηφιακό) το οποίο χωρίς να είναι τπτ ιδιαίτερο, κάνει τη δουλειά αν δεν υπάρχει κάτι καλύτερο σε εξωτερικό fx.
 
Έχει fx loop με επιλογή 0dp, -10dp και off (το βγάζει εκτός signal path), έχει μία έξοδο για ηχείο με επιλογή αντίστασης, line out με ρύθμιση gain και επιλογή cab simulation ή όχι.  Έχει usb out για σύνδεση σε υπολογιστή και δυνατότηα reamping με ξεχωριστό input, καθώς και ένα mini jack aux in για να συνδέσετε εξωτερική πηγή ήχου (π.χ.  mp3 player). Τέλος έχει και έξοδο για ακουστικά για silent practice, παίζει χωρίς ηχείο καθώς έχει εσωτερικό φορτίο, και παίζει στα 1w και 15w από ξεχωριστά inputs στο μπροστά panel. Ουφ, αυτά!
 
To footswitch του ενώ φαντάζει κάπως μπερδεμένο στην αρχή, εν τέλη καταφέρνει με 4 κουμπιά να δίνει remote πρόσβαση και στα 3 κανάλια, το reverb και το boost, όχι άσχημα.
 
Στα του ήχου. Το καθαρό του κανάλι είναι ένα καλό καθαρό. Δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω κάπως, αν φέρνει σε fender ή marshall κτλ. Τα περισσότερα παρόπονα που γράφονται για το συγκεκριμένο ενισχυτή έχουν να κάνουν με το ότι δεν υπάρχει ρυθμιστικό gain στο καθαρό με αποτέλεσμα να είναι λίγο περιοσμένο στις δυνατότητες του(με hot μαγνήτες βρωμίζει εύκολα αν το volume είναι πάνω από τη μέση). Παίρνει πετάλια πολύ καλα.
 
Το δεύτερο κανάλι, η Laney το ονομάζει  Rhythm, είναι ένα ωραίο crunch κανάλι του οποίου το gain του είναι περιορισμένο, θυμίζει περισσότερο Marshall, τα ρυθμιστικά του ακούνε όλα μια χαρά,  κόβεις ή μπουστάρεις αντίστοιχα τις συχνότητες που θες, ενώ τα push pull προσφέρουν μία ακόμα επιλογή (τραβώντας το treble είναι στην ουσία το γνωστό bright, το bass είναι το deep και το middle είναι το shift). Αν και περιορισμένο σε gain  αν ενεργοποιήσεις το boost (το οποίο by the way ξέχασα να αναφέρω ότι είναι ρυθμιζόμενο από το μπροστά panel με κλίμακα από το 1-10) παίζει σε 80’s metal και γενικά metal καταστάσεις πάρα πολύ ωραία.
 
Το τρίτο κανάλι, ή αλλιώς Lead, έχει παραπάνω gain, κινείται και αυτό σε βρετανικό ήχο, έχει παραπάνω gain, δεν έχει push pull και στην ουσία είναι ένα δεύτερο κανάλι με περισσότερο gain. Εννοείται με το boost on πάει και αυτό σε άλλα επίπεδα, αλλά και από μόνο του παίζει τα πάντα.
 
Στα επίπεδα θορύβου είναι σε καλό επίπεδο, καθως τα κανάλια 2-3 έχουν ένα μικρό hiss το οποίο γίνεται πιο αισθητό με τέρμα το gain αλλά όχι κάτι ενοχλητικό, λογικό θα έλεγα. Με το boost on είναι πιο αισθητό, αλλά και πάλι λογικό.
 
Παίζει metal; Ναι λέω εγώ.  Δεν ξέρω αν κάποιος που θέλει να παίξει Machine Head θα τη βρει με το Laney διότι δεν είναι τόσο compressed όσο ένας 5150 ούτε έχει τέτοιο gain, αλλά κάποιος που θέλει να παίξει Maiden, Priest, όλη την κλασσική metal σκηνή κτλ έως και πιο σύγχρονα Black Stone Cherry πχ, θα βρει τη χαρά του. Αν παίζεις rock, hard rock, blues, metal κτλ είναι μανούλα.
 
Τελειώνοντας να πω ότι η καμπίνα της Laney (πωλείται extra)με το Celestion 80, περισσότερο τον χαντακώνει παρά καλό του κάνει. Τον δοκίμασα με Vintage 30’s, Greenbacks, G12-T75 και Eminence Governor και σε όλα τα μεγάφωνα ακούστηκε super.
 



Pros
1.     Η τιμή του
2.     Το μέγεθος/βάρος του
3.     Τα πολλά features του
4.     Ο ήχος του
5.     Παίζει χωρίς καμπίνα χωρίς φόβο ζημιάς του τελικού του
 
Cons
1.     Το καθαρό κανάλι δεν έχει gain, αλλά μονο volume knob
2.     Μία έξοδο για καμπίνα
3.     Το Dynamics θα μπορούσε να δουλεύει καλύτερα
 
Στην φωτογραφίες βλέπετε και τις ρυθμίσεις που έχω χρησιμοποιήσει και στο βίντεο. Επίσης έβαλα και μία φώτο από το Torpedo VB101.
*Να προσθέσω ότι το Laney συνδέεται στο Torpedo από το speaker out καθώς το Torpedo έχει δικό του load box που αντέχει έως 150w peak.

Βίντεο:
Επειδή δεν είμαι ο Pete Thorn να γράψω στα γρήγορα μία κομματάρα για να κάνω το review, παίζω μέρος του Smoke On The Water σε backing track που βρήκα στο utube

! No longer available

 
 

18
Εφέ / Ποιο midi floor board;
« στις: 01/11/15, 01:31 »
Ξημερώματα Κυριακής, -καλό μήνα by the way guys- και εκεί που την έψαχνα μόνος είπα να κάνω ένα θέμα. Πρέπει να είμαι από τους λίγους που έχουν μείνει στην εποχή των rack. Τελευταία έφτιαξα ένα σύστημα το οποίο αποτελείται από Marshall 50/50 τελικό, JMP1 preamp και TC Electronics Gforce fx unit. Πάρα πολύ ωραία μέχρι εδώ. Το θέμα μου είναι το εξής. Δεν έχω ξαναμπλέξει με midi και θέλω να μπορέσω να συνδέσω μέσω midi, preamp και fx unit ώστε να μπορέσω να φτιάξω presets.
 
Ψάχνω κάποιο midi floor board που να έχει τα παρακάτω 3 χαρακτηριστικά:


1. Να είναι όσο πιο απλό γίνεται στον προγραμματισμό του
2. Να είναι φτηνό (μεταχειρισμένα κτλ εννοείται μέσα)
3. Να είναι σχετικά μικρό σε όγκο


Δεν με ενδιαφέρει να έχει expression pedals για το λόγο ότι το μόνο που θέλω είναι να αλλάζω presets τπτ άλλο. Έχω δουλέψει με το Roland FC300 το οποίο έχω σε ένα άλλο σύστημα rack (το οποίο δεν το προγραμμάτισα ο ίδιος) και αν και είναι σχετικά εύκολο κτλ, είναι τέρας και δεν βολεύει καθόλου στις μετακινήσεις.


Από ότι είδα στο νετ, κάτι σε rocktron midimate, ή και ακόμα μικρότερο (σαν όγκος) θα ήταν μια χαρά. Τώρα από τιμές, προγραμματισμό κτλ δεν ξέρω τι λένε.


Τι λέτε;



19
Παιδιά καλησπέρα, με ενδιαφέρει να μετατρέψω τον Krank Rev Jr 20w ενισχυτή μου σε rack mount, από κλασσικό head που είναι;
Το θέμα είναι γίνεται; Αν ναι ξέρετε κάποιον που αναλαμβάνει τέτοια project;


Thanks i

20
Ενισχυτές / MotoTone - Vader Amp
« στις: 30/06/15, 21:45 »
Με την κατάσταση στη χώρα να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, είχα ένα update σήμερα που με έκανε να χαμογελάσω έστω και λίγο και λέω να το μοιραστώ μαζί σας.
Είχα παραγγείλει προ διμήνου από την Αμερική από τη MotoTone έναν ενισχυτή, σήμερα μου ήρθαν οι πρώτες φωτογραφίες ότι είναι έτοιμος και κατά Παρασκευή ετοιμάζεται να φύγει. Τώρα πώς και πότε θα μου έρθει με όλα αυτά που συμβαίνουν με τις τράπεζες και το πάγωμα εισαγωγών είναι άλλη υπόθεση. Anyway μοιράζομαι μαζί σας τη χαρά μου και τις πρώτες φωτογραφίες. Για την ιστορία ο ενισχυτής έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά (αντιγράφω από το site):



"All British line amps are loaded with Gold Lion tubes.  All MotoTone Amplifiers are driven by Mercury Magnetics transformers, Sozo caps, CTS pots and hand wired turret board construction. Controls are Gain, Volume, Treble, Middle, Bass, Master and Presence.  On the back there's an ohm selection for 4, 8 and 16."   


Sport Specs:
[size=78%]* Output is 75 watts from two Gold Lion KT88's for 75 watts [/size]
[size=78%]* Preamp tubes. (3) 12ax7[/size]
[size=78%]* Output is selectable, 4/8/16 ohms[/size]


Αν υπάρχει ενδιαφέρον και κουράγιο μετά από όλα αυτά που περνάμε, και όταν με το καλό μπορώ να τον κάνω μία παρουσίαση.


Εδώ ένα βίντεο που τον παρουσιάζει ο Fluff
! No longer available



Και οι φωτογραφίες:


21
Μπήκα να τσεκάρω τι παίζει και έπεσα πάνω σε αυτό!
Δεν ξέρω αν τον γνωρίζετε ή όχι τον ενισχυτή αλλά είναι ένας από τους καλύτερους που έχει να επιδείξει η fender στην εποχή που βρισκόμαστε. Όποιος ψάχνει ενισχυτή με καλό καθαρό, μπόλικο gain για crunch και medium gain καταστάσεις (παίζει μπάλα και στην περιοχή του high gain) σε αυτά τα λεφτά ... καλορίζικος! Όσο είστε Αθήνα τον βρίσκετε και για δοκιμή σε γνωστό μαγαζί.


Και καναδυό γρήγορα video:


Fender - Super-Sonic Head 22 Demo at GAK

Fender Super-Sonic 22 Guitar Amp Demo at Andertons



Εγώ πάντως τον ζαχαρώνω άσχημα...

22
Χαίρεστε! Έκανα ένα cover στη σολάρα του Lukather των Toto στο γνωστό αυτό κομμάτι, το ηχογράφησα χθες με τον Marshall DSL5 combo με Celestion Greenback 10, ενα MXR ZW overdrive, ένα MXR Carbon Copy delay και μία PRS Custom 24. Χρησιμοποίησα ένα Shure 57άρι και ψαχνόμουν γενικά με ήχους κτλ και αν δεν σας κάνει κόπο ρίξτε ένα αφτί και πείτε πώς σας φαίνεται ο ήχος, το παίξιμο κτλ.


Μόλις τελειώνει το σόλο στην ουσία κλείνω το drive και το delay οπότε είναι ο ενισχυτής μόνο για να έχετε και ένα δείγμα χωρίς τα fx.


(To τούτι στο τέλος πήγε περίπατο αλλά anyway)


Κατεβάστε το από εδώ Dropbox link


23
Ένα από τα κουσούρια μου είναι ότι τρώω τα νύχια μου.. Όσο και να προσπάθησα να το κόψω απλά δεν μπορώ. Μέχρι τώρα δεν με ένοιαζε καθώς  δεν παίζω με δάχτυλα. Σιγά σιγά με τον καιρό διαπίστωσα ότι βάζω στο παίξιμό μου και πιο hybrid στοιχεία στο picking μου χρησιμοποιώντας το μεσαίο (κυρίως) και λιγότερο τα άλλα 2 δάχτυλα. Το πρόβλημα είναι όμως ότι δεν έχω νύχια οπότε αναγκαστικά χτυπάω τη χορδή με το δέρμα κάτι που ούτε δύναμη στην νότα δίνει, αλλά είναι και εντελώς μουντή. Anyway, σκεφτόμουν αν υπάρχει (και αν υπάρχει που;) κάποια πένα η οποία να μπαίνει και να λειτουργεί σαν προέκταση του νυχιού ένα πράγμα.. Δεν ξέρω αν γίνομαι αντιληπτός βέβαια. Ψάχνοντας βρήκα μία φώτο στο google, κάτι αντίστοιχο με αυτό που έχω στο μυαλό μου, αλλά καμία πληροφορία πάνω σε αυτό, αν υπάρχει, αν είναι διαθέσιμο κτλ. Έχετε καμία ιδέα γενικά αν μπορώ να βρω κάτι αντίστοιχο κάπου εντός E.Ε.;


24
Το λοιπόν! Έχω μία καμπίνα 1922 Marshall, την οποία είχα αγοράσει καινούργια. Η καμπίνα φορούσε g12-t75 Celestion, τα οποία έβγαλα μόλις την αγόρασα και έβαλα 2 Vintage 30's. Τη δούλεψα σε ένα στέρεο rack σύστημα για περίπου 1,5 χρόνο με πολύ normal χρήση. Μετά από κανένα χρόνο που καθόταν, και ενώ δοκίμασα 2-3 ενισχυτές πάνω της, κάτι δεν ακουγόταν καλά.. Ο ήχος ήταν πολύ πρίμος, λεπτός αδύναμος.. Την πρώτη φορά νόμιζα ότι είναι ο ενισχυτής, στον δεύτερο που τη δοκίμασα (ένα Hellcat) τρελάθηκα γιατί την ίδια μέρα σε μία άλλη ίδια καμπίνα (πάλι 1922 Marshall με Vintage 30's) ακούγόταν άψογα και στη δική μου χάλια! Ψιλιάστηκα ότι κάτι παίζει με τα ηχεία. Οπτικά δεν φαίνεται να έχουν κάτι (χτύπημα κτλ), οι συνδέσεις τους επίσης ήταν μια χαρά. Αφού δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη, είπα να αγοράσω 2 άλλα, και αφού θα πήγαινα σε αλλαγή είπα να πάρω κάτι εντελώς διαφορετικό, έτσι αγόρασα 2 EV12L. Πάω να βάλω τα EV χθες, και διαπιστώνω ότι ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ λόγω των χειρολαβών της καμπίνας! Τρελάθηκα... Είχα ξυλώσει ήδη τα V30's οπότε είπα να βάλω ένα ζευγάρι Vintage 30's και Greenback τα οποία είχα. Οι ερωτήσεις μου..


1. Τα 2 T12-G75 που αρχικά είχε η καμπίνα ήταν 16 οhm έκαστο. Τα 2 Celestion που έβαλα τώρα είναι 8ohm έκαστο. Η καμπίνα έβγαζε 1 έξοδο mono σε 8ohm ή 2 stereo σε 16. Άρα υποθέτω ότι λόγω ότι τα νέα ηχεία είναι το μισό από τα μαμά σε ohm, αυτόματα σε mono η καμπίνα είναι 4ohm και stereo 8ohm; Am i right? (δεν πείραξα τπτ από την καλωδίωση της καμπίνας).


2. Έλεγα αφού τα πήρα τα EV12L, να τα έβαζα στον JVM410 combo που έχω, αλλά κάτι μου λέει ότι ΟΥΤΕ εκεί θα χωρέσουν λόγω πάλι των χειρολανών του JVM... Έχει κανένας ιδέα αν χωράνε;


Η άλλη λύση που έχω (θα σκάσω αν δεν τα ακούσω τα EV's) είναι να τα χρησιμοποιήσω με μία 1960Α 4x12 καμπίνα με G12-T75. Να βγάλω 2 G12-T75 και να βάλω σε Χ τα 2 EV. Πρώτον παίζει να γίνεται κάτι τέτοιο από τη στιγμή που νομίζω ότι τα μεγάφωνα της καμπίνας είναι στα 16ohm έκαστο; (να μπουν δλδ 2 16άρια και 2 8οάρια σε ohm) και δεύτερον θα ταιριάζουν EV12L μαζί με Celestion G12-T75... Θα δέσει το γλυκό η θα είναι καρμποράρα με σαντιγί ένα πράγμα;


3. Πώς μπορώ να δω αν χαλάσαν τα ηχεία, ή τη έπαθαν και ακούγονται έτσι; (τα 2 Vintage 30's που είχα μέχρι τώρα στην καμπίνα)
Αυτά τα ολίγα, τα φώτα σας παρακαλώ!

25
Αφού περάσαν μερικές μέρες, έφυγαν και οι εκλογές κτλ, λέω να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά μου :)
Το Σάββατο που μας πέρασε, διοργανώσαμε με τη παιδιά από το συγκρότημα ένα jam night, το πρώτο ever στην πόλη μας την Κομοτηνή. Ποτέ δεν είχαμε βρεθεί σε κάτι αντίστοιχο, ούτε είχε γίνει κάτι ξανά στα βόρεια (δεν ξέρω κατά Θεσσαλονίκη αν γίνονται τέτοια πράγματα) αλλά είπαμε να το δοκιμάσουμε και ότι γίνει. Μίλησα με ένα γνωστό που έχει ένα μαγαζί, συμφώνησε και το κάναμε το Σάββατο που μας πέρασε. Η ιδέα ήταν να στήσουμε κανονικά τα όργανα, μικρόφωνο κτλ κτλ σαν να παίζαμε εμείς, με μερικές προσθήκες (ακουστική κιθάρα και καναδυό μικρόφωνα) αλλά με τη δυνατότητα ότι όποιος ήθελε ανέβαινε πάνω και έπαιζε μαζί μας. Και ρε γμτ, έπιασε! Μιας και η τραγουδίστριά μας δεν μπορούσε να έρθει, είπαμε σε ένα φίλο να μας βοηθήσει ετοιμάσαμε 30κάτι κομμάτια και ξεκινήσαμε. Κατά τις 11.00 ρίξαμε τα πρώτα ακόρντα και τελειώσαμε στις 4.30 το πρωί ενώ είχαν ήδη παίξει μαζί μας 14 άτομα! Αλλάζαμε όργανα, ανεβοκατέβαινε κόσμος, και γενικά παίξαμε από travis και Rem μέχρι Black stone cherry, motorhead και εγώ δεν ξέρω τι. Για πρώτη φορά παίξαμε με άτομα τα οποία βρισκόμαστε στην ίδια πόλη και δεν είχε τύχει ποτέ, αλλά και επαίξαν και γνωριστήκανε άτομα μεταξύ τους που δεν ξέραν ότι παίζουν καν! Το highlight της βραδιάς ήταν η θετική διάθεση από όλους, δίχως ίχνος κομπλεξισμού τύπου "ποιος παίζει καλύτερα/γρηγορότερα κτλ". Επειδή βλέπω να το ξανακάνουμε σίγουρα, ήταν λίγο πειραματική η πρώτη φορά, αν υπάρχουν παιδιά από γύρω περιοχές Ξάνθη, Αλεξανδρούπολη κτλ που γουστάρουν ας μου πουν να ενημερώσω όταν έρθει η ώρα.


Σελίδες: [1] 2