Αποστολέας Θέμα: ΘΥΣΙΑ (της στιχουργίας ο δαίμων)  (Αναγνώστηκε 1597 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος pimami

  • Ανεμοσυντονιστής
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 781
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
    • Φωταγωγός
της στιχουργίας ο δαίμων
επίθεση επίμονα
μου κάνει μες το θέρος.
Με πιώμα και παυσίπονα
παραμιλάει ο έρως
που μες τη ζέστη σβήνει.
Σαν το θεριό παλεύει
την άνοιξη να φέρει,
αντίθετα στους νόμους
της φύσης, κι ας το ξέρει,
την ψάχνει μες τους δρόμους
σ άλλα ημισφαίρια εκείνη...

Σε ηλιοστάσιο θερινό
είναι απόψε ο πόνος
και κάθετα χτυπάει
τον αποκρούω μόνος
και πιο πολύ πονάει
και στα σημεία κερδίζει!
Παραμιλάω με στίχους
στης λάμπας το αχνό φως
κι αυτό που μ' εκδικιέται
ή διάολος ή Θεός
θαρρώ πως δε νικιέται
στίχους-στοιχειά χαρίζει!

Αχολογάει η λάμπα
κι αυτή μαζί με μένα
ολονυχτίς φωτίζει
κι αντάμα με την πένα
τις λέξεις μου σκαλίζει
με πείσμα στο χαρτί.
Με κοροιδεύει η νύχτα
του έρωτα η μάνα
με ονόματα τον ντύνει
"Σοφία", "Χριστίνα", "Γιάννα"
κι απάντηση δεν δίνει
στα αιώνια τα γιατί!!!

Δεμένες με κλωστίτσα
οι μνήμες, με μαεστρία
δίχτυ μεγάλο πλέκουν
και γίνεται θυσία
κι απέναντί μου στέκουν
γυναίκες απ το χθες.....
Ιέρειες ντυμένες
γελούν και με κοιτάζουν
κοιτώ και τις θυμάμαι
για θυσία με ετοιμάζουν...
Πονάω και λυπάμαι
εμένα, όχι αυτές......!
                                             1/7/2004
                                           Καλαμάτα          Δ.Μ.
                               
           
"τα ελατήρια του στρώματος βουίζουν όνειρα"

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
3 Απαντήσεις
1540 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 23/10/08, 13:22
από GD