Θέματα

1

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / "Στάχτες"

« στις: 14/06/11, 23:06 »

Καλησπέρα σε όλους.
Νέο τραγούδι σε μουσική zero-project, στίχους και ερμηνεία δική μου.

Εδώ μπορείτε να δείτε το βίντεο:

http://www.youtube.com/watch?v=6OEvIEHBJA8

Καλή ακρόαση!!

2

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / "Μεσάνυχτοι Φόβοι"

« στις: 06/05/11, 22:41 »

http://www.divshare.com/download/14770427-70a

Μουσική-Ερμηνεία: Βάγια Παπαποστόλου
Στίχοι: Στάλια Παγωνά
Ενορχήστρωση: Zero-project

Καλή ακρόαση!! 

3

Δικοί μας αυτοσχεδιασμοί και διασκευές / "ΑΘΑΝΑΣΙΑ"-Μάνος Χατζιδάκις (πρόβα)

« στις: 03/02/10, 21:24 »

Το τραγούδι «Αθανασία» από τις εκτελέσεις του Χατζιδάκι στο «Τετράδιο».
Είναι πρόχειρη ηχογράφηση από πρόβα. Η φωνή είναι ακριβώς έτσι όπως γράφτηκε, χωρίς επεξεργασία, βάθος κλπ. Επειδή στην εκτέλεση αυτή το τραγούδι είναι ελεύθερα παιγμένο (ελεύθερο μέτρο) ομολογώ πως δυσκολεύομαι να «πέσω» πάντα επάνω στα ισχυρά των μέτρων…
Καλή ακρόαση σε όσους έχουν διάθεση να το ακούσουν.
Περιμένω με χαρά τη γνώμη σας 

http://rapidshare.de/files/49099011/10_________11.wav.html

Αν θέλετε μπορείτε να το ακούσετε και στο youtube:

http://www.youtube.com/watch?v=6uQGLKOeNOw

όπως επίσης κι ένα ακόμα. ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ-Μάνος Χατζιδάκις:

http://www.youtube.com/watch?v=uTqgAG5roH8

4

Επιστήμη και Τεχνολογία / Βοήθεια για ONLINE TV

« στις: 29/01/10, 20:42 »

Έφαγα πολλές ώρες σήμερα να ψάχνω διάφορα site, forum κλπ ώστε να βρω πού μπορώ να δω τηλεόραση online.
Βρήκα πολλά αλλά κανένα δεν λειτουργούσε. Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει?
Γνωρίζεται που μπορώ να δω μέσω ίντερνετ τα κανάλια της Ελληνικής τηλεόρασης?

5

Αναζήτηση τραγουδιών / "Άσε ένα ψέμα"

« στις: 16/08/09, 21:24 »

Ψάχνω το τραγούδι "Άσε ένα ψέμα" με τον Γιώργο Μυλώνα.
Μήπως θα μπορούσε να βοηθήσει κάποιος?
Ευχαριστώ 

6

Λοιπά / Μουσική Προπαιδεία-Σύστημα ORFF

« στις: 09/08/09, 21:24 »

Σκέφτηκα με το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς, εκτός από διδασκαλία κλασικής κιθάρας, να ξεκινήσω και κάποια γκρουπ με παιδιά προσχολικής ηλικίας. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να κάνεις ένα παιδί να γνωρίσει τη μουσική και να εκφραστεί μέσω αυτής αποκτώντας και κάποιες γνώσεις. Θα ήθελα όμως να πάρω ιδέες και από ήδη πετυχημένα και εφαρμοσμένα σχετικά συστήματα διδασκαλίας.  Μήπως γνωρίζει κάποιος αν υπάρχει το σύστημα Μουσικής Προπαιδείας-ORFF (& Dalcroze) σε αρχείο που να μπορώ να κάνω download ώστε να μελετήσω λίγο την μεθοδολογία της διδασκαλίας?
Έκανα μια αναζήτηση αλλά δεν βρήκα κάτι.
Eυχαριστώ!

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "Απομεινάρια"

« στις: 27/07/09, 11:53 »

Στο μπαρ της νιότης σου
ξανάρθες ήμερος.
Γυμνός και μόνος σου
το «αχ» σου πίνοντας.

Ματιά ανήλιαγη,
καύτρα τρεμάμενη.
Στο απομεινάρι της
στάχτες του πάθους σου.

Ρυθμός στο πόδι σου
τραγούδι πένθιμο
και στο ποτήρι σου
υγρό που εκρήγνυται.

Τη θλίψη σου έσπειρες
σε μήτρα άγνωστη.
Πόνοι γεννήθηκαν,
κόρες που σφάζονται.

Τα χείλη ασάλευτα
και στο τασάκι σου
μνήμες να καίγονται
αγάπης που ‘σβησε.

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "Μια ντροπαλή σταγόνα"

« στις: 25/07/09, 23:34 »

Μία σταγόνα ντροπαλή και κουρασμένη
άξαφνα έσταξε στου μέτωπου το πλάι.
Κύλησε κι έγειρε στη λάκα του κροτάφου.
Πάει…καταστάλαξε στους ρόζους των χειλιών σου.

Μ’ ένα φιλί λίγη απ΄ τη γεύση της μου δίνεις
κι αυτή μου φτάνει να ποτίσει όλα τα χρόνια,
αυτά που έλειπες και δίψαγε η αυγή μου
γιατί της έλειπε μια ντροπαλή σταγόνα.

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "ΔΕΝ έχω λόγια"

« στις: 24/04/09, 23:12 »

 
Δεν έχω λόγια.
Στα ατελείωτα δρομολόγια,
με μία στραβοτιμονιά
σπάω τα εμπόδια.

Πηγαίνω κι έρχομαι,
μέσα στην κούρσα την βουβή
και σε μια σκέψη παλαβή
κλείνομαι ισόβια.

Κι αν φυλακίζομαι,
έξω απ’ τα κάγκελα του νου,
μέσα στα δέσμια του καπνού
απ’ το τσιγάρο μου...

κι όλα τα ανέχομαι,
και επανέρχομαι,
γιατί τα άμοιρα της μοίρας μου
τα δέχομαι!

Τί θα 'ναι να 'ξερα,
όπως η πτώση μου γελά,
πίσω απ' αυτά τα κάγκελα
σα θα πετώ,

'δε θα 'ναι πόνος' λες,
'δε θα 'χει γιο η λογική
κι ούτε σταγόνες η βροχή'
και δε θα κλαις.

10

Αναζήτηση τραγουδιών / "Κι από λίγο λίγο"

« στις: 23/04/09, 12:16 »

Καλημέρα και πάλι!
Ψάχνω το παρακάτω τραγούδι.
Μήπως έχει κάποιος τη διάθεση?
Ευχαριστώ πολύ!
 


"Κι από λίγο λίγο"

Εμένα δεν µε μέλλει
πως αγαπάς αλλού
φοβούμαι µη σου πάρουν
τη γνώμη και το νου.

Και από λίγο λίγο λίγο
και από λίγο λίγο
και από λίγο λίγο
λίγο γίνεται πολύ.

Τα µάτια σου τα µαύρα
σαν µε κοιτάζουνε

Και από λίγο λίγο λίγο
και από λίγο λίγο
και από λίγο λίγο
λίγο γίνεται πολύ.

Χαμήλωσε τα φως µου
γιατί µε σφάζουνε

Και από λίγο λίγο λίγο
και από λίγο λίγο
και από λίγο λίγο
λίγο γίνεται πολύ.

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αυτά τα "ΌΣΑ"

« στις: 22/04/09, 13:53 »

Αυτά τα όσα,
που μ’ ένα νεύμα σου βαθιά αισθάνθηκα,
πλάι στο βήμα σου…


Αυτά τα όσα,
που με μια κίνηση μακριά μου χάθηκα,
κρυφά μου δάκρυσα…


Αυτά τα όσα,
που ορθά, περήφανα με πλημμυρίσανε
με τον  ιδρώτα σου…


Αυτά τα όσα,
που τα καμάρωσα και σου τα θαύμασα
καινούριε  μου «άγνωστε»…


Αυτά τα όσα,
νεκρά κι ακίνητα που μου τα ανέστησες
γλυκά κι ανέλπιστα…


Αυτά τα όσα,
και άλλα τόσα βαθιά σου εύχομαι!
Στο μπρος και πέρα σου,
με…..κι όπως λαχταράς
να στα επιστρέψουνε και να σε στέψουνε!




--Αφιερωμένο στον φίλο μου, ηθοποιό Γιάννη Ζ. που μοιραστήκαμε τελευταία από τις πιο γερές συγκινήσεις ανοίγοντας η αυλαία…--

12

Αναζήτηση τραγουδιών / ΧΡΟΝΗΣ ΑΗΔΟΝΙΔΗΣ

« στις: 18/04/09, 20:45 »

Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους.
Ψάχνω θρακιώτικα από τον μεγάλο δάσκαλο Χρόνη Αηδονίδη.
Μήπως έχει κανείς την καλή διάθεση?

Ευχαριστώ πολύ 

13

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Έφυγε από τη ζωή ο Σταμάτης Μεσημέρης

« στις: 03/04/09, 21:24 »

"Εχασε τη μάχη με τον καρκίνο ο Στ. Μεσημέρης
Παρασκευή, 03.04.09
Έφυγε το πρωί της Παρασκευής από τη ζωή, σε ηλικία 61 ετών, ύστερα από μάχη με τον καρκίνο, ο συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής Σταμάτης Μεσημέρης.
Γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα, σπούδασε πολιτικές επιστήμες και κλινική ψυχολογία και στη δισκογραφία μπήκε το 1987.

Ο δημιουργός τραγουδιών που έγιναν γνωστά με τη φωνή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, συνεργάστηκε ακόμα με τη Μαρία Δημητριάδη, τη Γλυκερία, την Αφροδίτη Μάνου, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τον Γεράσιμο Ανδρεάτο."


Πηγή: Ελεύθερος Τύπος



Τα βαθιά και ειλικρινή μου συλλυπητήρια στους δικούς του ανθρώπους.

Καλό ταξίδι Σταμάτη… 

14

Μουσικά νέα και συζητήσεις / "MONIKA"- Συνέτευξη στο crackhiter.com

« στις: 07/03/09, 09:54 »

Καλημέρα σε όλους.
Μόλις διάβασα μια συνέντευξη της γνωστής πλέον καλλιτέχνιδας MONIKA στο crackhitler.com.
...και εντυπωσιάστηκα   Διαβάστε την παρακαλώ. Έχει πολύυυ ενδιαφέρον!
Τα σχόλια δικά σας.


Sorry που είμαι λίγο κάπως αλλά έχω φάει μια φρίκη με τα κινητά. Μου ‘ρχεται να το πετάξω.

Γιατί έτσι;
Χτυπάει συνέχεια, ειδικά από τον Ιούνιο που κυκλοφόρησε ο δίσκος η κατάσταση είναι τραγική. Στην αρχή, όταν έκανα το πρώτα μου live με παίρνανε από free press ή για να με καλέσουν σε κάποιο φεστιβάλ και χαιρόμουν. Πλέον δεν το αντέχω. Πέρα από το ότι μου τηλεφωνούν άκυροι που ξαφνικά με θυμούνται ενώ έχουμε να μιλήσουμε 5 χρόνια και μου ζητάνε να πάμε για καφέ – λες και δεν έχω άλλη δουλειά να κάνω από το να πηγαίνω για καφέ με άγνωστους- σκάνε και κάτι τηλεφωνήματα από άσχετα μαγαζιά τύπου «ναι γεια σας έμαθα ότι τραγουδάτε, Παρασκευή Σάββατο σαν ενδιαφέρει να το κλείσουμε;», σε μαγαζιά ό,τι να ‘ναι τώρα, «Οξυγόνο Live» και τέτοια..

Και συ τι τους λες;

Ε, τι να τους πω; Τους λέω «είσαι με τα καλά σου άνθρωπέ μου;» ή απλά το κλείνω. Άσε με ρε, είναι φορές που με εκνευρίζει πραγματικά και το αφήνω να χτυπάει χωρίς να το σηκώσω. Και έτσι παίζει να χάσω κάτι πραγματικά ενδιαφέρον. Γενικά όμως, την τεχνολογία την σιχαίνομαι.

Δεν ασχολείσαι με internet και τέτοια;

Ασχολούμαι αναγκαστικά. Παράδειγμα, αφιερώνω μισή ώρα την ημέρα για να απαντάω στο myspace.

Κατά τα άλλα πως είσαι αυτή τη περίοδο;

Δεν είναι και πολύ καλή περίοδος για μένα. Έχω εξεταστική στο πανεπιστήμιο και πήζω λίγο.

Τι σπουδάζεις;

Μαθηματικό.

Έλα! δεν το ‘ξερα. Σε φανταζόμουν πιο πολύ τύπο της φιλολογίας.

Καμία σχέση. Δεν θα μπορούσα να σπουδάσω κάτι άλλο πέρα από μαθηματικά. Τα γουστάρω πολύ, απλά με κουράζουν απίστευτα. Υπάρχουν μέρες που τις περνάω κολλημένη σε μια σελίδα, και όταν επιτέλους τελειώνω νιώθω λες και έχει αδειάσει το κεφάλι μου. Και τότε πλησιάζω το πιάνο και αρχίζω. Αφού τα πιο πολλά κομμάτια τα έγραψα σε περίοδο εξεταστικής.

Εγώ ακούγοντας τον δίσκο σου φανταζόμουν πως τα περισσότερα απ’ τα κομμάτια έχουν βγει σε κάποια φάση πολύ μαύρη.

Όχι, δεν περνάω τέτοιες φάσεις. Είμαι κυκλοθυμική. Υπάρχουν βδομάδες που είμαι μες την καλή χαρά και άλλες που είμαι λίγο down. To κακό με μένα είναι ότι αγχώνομαι πολύ εύκολα. Θέλω να κάνω όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα και νιώθω πως δεν έχω χρόνο. Επίσης είμαι πολύ –μην με πεις ψωνάρα- κοινωνική, μ’ αρέσει να μιλάω σε κόσμο, να γνωρίζω ανθρώπους και να τους συναναστρέφομαι. Η μουσική ουσιαστικά εκεί οφείλεται, είναι κάτι σαν ξέσπασμα από όλη αυτή την καθημερινή φόρτιση. Γυρίζω σπίτι, παίζω πιάνο, μελαγχολώ αν θέλεις, αλλά έτσι ηρεμώ, δημιουργώντας κάτι σαν αντιστάθμισμα σε όλη αυτή τη βαβούρα.

Δεν υπάρχει δηλαδή κάποιο κομμάτι από το δίσκο σου που να γράφτηκε ενώ ήσουν επηρεασμένη από κάτι έντονο; Πιο ιδιαίτερο;

Ναι, το Misery Loves Company ας πούμε. Ήμουν ερωτευμένη με κάποιον εκείνη τη περίοδο και είχα πάει σε ένα μεγάλο πάρτι, ξέρεις τα κλασικά κοριτσάκια, που ετοιμαζόμαστε, γινόμαστε ομορφούλες για να μας προσέξουν και τελικά χυλόπιτα, ο τύπος ούτε καν μου μιλάει ή κάτι τέτοιο. Παρ’ όλα αυτά το πάρτι ήταν απίστευτο, όλη η Αθήνα εκεί, ήμουν μεθυσμένη και έβλεπα όλο αυτόν τον κόσμο, να πίνει, να χορεύει και να διασκεδάζει, μέχρι τις 7 το πρωί. Και μετά από όλη αυτή την κραιπάλη, ήρθε η αντίθεση της Κυριακής, και εκεί αντιλαμβάνεσαι πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι στο τέλος, είναι μόνοι τους. Είχα νιώσει πολύ άσχημα με αυτή τη σκέψη, μ’ έπιασε κατάθλιψη, πήρα το αυτοκίνητο και οδηγούσα και ‘γω δεν ξέρω για πόσες ώρες. Όταν γύρισα πάλι σπίτι, έγραψα αυτό το τραγούδι.

Πως και δεν ακολούθησες την μόδα της «μπάντας» και βγήκες μόνη;

Ήμουν πάρα πολλά χρόνια σε μπάντες και είχα βαρεθεί.

Σοβαρά; Δεν είχα ιδέα.

Ναι, το πρώτο μου live ήταν στα 13 μου, έπαιξα με τους Serpentine support στους Closer και τους Raining Pleasure στη Πάτρα!

Σε ένα παραλιακό λίγο τελειωμένο μαγαζί;

Ναι!

Απίστευτο, ήμουνα και εγώ εκεί! Φοιτητής τότε!

Άντε! Ναι, ήμουνα αυτό το κοριτσάκι με το άσπρο t-shirt, το τζιν καπελάκι και τα σιδεράκια! Φαντάσου πώς μου φάνηκε εμένα τότε από το πουθενά να παίξω σε συναυλία… Παράδεισος!

Ωραία, δηλαδή η αρχή ήταν με τους Serpentine…

Ναι μέσω του αδερφού μου, που έχει τους Serpentine. Στην ουσία αυτός ήταν ο μουσικός της οικογένειας. Εγώ καμία σχέση, έπαιζα βέβαια πιάνο και κιθάρα από μικρή αλλά δεν είχα ιδιαίτερη κλίση σε όλα αυτά! Ήμουν πιο πολύ του αθλητισμού, μπάσκετ, ποδόσφαιρο, σκι, σερφ, ποδήλατο, και τέτοια.

Είσαι πολύ «καθώς πρέπει» πάντως. Σπουδάζεις μαθηματικό, ασχολείσαι με αθλητισμό…

Ναι, ναι σημαιοφόρος και τέτοια. Και αύριο φεύγω για Όλυμπο, πεζοπορία. Έχω καιρό να φύγω και μου έχει κακοφανεί.

Ταξιδεύεις συχνά;

Ναι, δεν μπορώ να μένω πολύ στο ίδιο μέρος, έχω συνηθίσει να φεύγω περίπου κάθε βδομάδα.

Που πηγαίνεις;

Μου αρέσει η Πελοπόννησος, κυρίως Άστρος, Ναύπλιο εκεί είναι το χωριό μου. Έχω και ένα εξοχικό, fun park με πισίνες, στούντιο μέσα, πινγκ πονγκ, γκαζόν. Εκεί πέρα, εν τω μεταξύ, μαζεύονται κατά καιρούς διάφοροι άκυροι. Θυμάμαι είχα ξυπνήσει ένα πρωί και είχα δει κόσμο να κοιμάται στις αιώρες, στην πισίνα... Μετά εξωτερικό. Βασικά εξαιτίας της δουλειάς του πατέρα μου, έκανα από μικρή ταξίδια έξω. Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία. Και τον Απρίλιο που πήγα στο Sussex για την μίξη του δίσκου.

Στο εξωτερικό έγινε;

Ναι με τον Ιan Caple, τον παραγωγό των Tindersticks, JJ72 και τέτοια.

Πώς ήταν εκεί;

Ήταν απίστευτα. Σκέψου ότι μέναμε στη εξοχή, σ’ ένα παραμυθένιο μέρος, μια βίλα, που κάθε φορά που ξύπναγα το πρωί, έβλεπα ελαφάκια από το παράθυρό μου. Σαν την Χιονάτη. Το στούντιο εν τω μεταξύ ήταν σε μια αποθήκη δίπλα στην οπoία υπήρχε ένας τύπος, που είχε συλλογή από παλιές κάντιλακ, και απέναντι το εξοχικό του παραγωγού των Beatles, που μαζευόντουσαν παλιά και κάνανε πάρτι. Κοιτούσα γύρω μου και έλεγα «πού βρίσκομαι;»…

Αν κάποιος σου έλεγε πριν 2 χρόνια ότι θα τα ζήσεις όλα αυτά, δεν θα σου ακούγονταν τρελό;

Ίσως είμαι πολύ ισοπεδωτική, αλλά δεν ενθουσιάζομαι ιδιαίτερα με όλα αυτά.

Περίεργο αυτό… Ξέρω πολλούς που θα «σκότωναν» για κάτι τέτοιο.

Νομίζω πως το απολαμβάνω καλύτερα αν δεν ενθουσιάζομαι και παράλληλα πιστεύω πως κάτι θα αξίζω για να μου δίνεται, τίποτα δεν σου χαρίζεται έτσι απλά. Επίσης είναι και γεγονός ότι όλο αυτό δεν το επιδίωξα ποτέ. Απλά προέκυψε.

Δεν ήταν δηλαδή το κρυφό σου όνειρο στα 16;

Δεν είχα ποτέ όνειρα. Ξέρεις τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω; Ελεγκτής στα διόδια. Γιατί μ’ αρέσουν τα αυτοκίνητα.

Μπορεί να είναι και η πιο μίζερη δουλειά στο κόσμο αυτή! Εγώ έχω την υποψία πως αυτοί δεν είναι άνθρωποι. Πού τρώνε, πού πάνε τουαλέτα;

Είναι εξωγήινοι, ρομπότ.

Και πώς έκατσε και ασχολήθηκες τελικά με την μουσική;

Στην ουσία οφείλεται στον αδερφό μου. Αυτός με μύησε στη μουσική, μου έλεγε τι να ακούω, τι να προσέχω, μου πρότεινε διάφορα να παίζω και τέτοια. Από τότε που έφυγε για να σπουδάσει στο εξωτερικό, άρχισα να την ψάχνω από μόνη μου. Πέρα από διάφορες σχολικές εκδηλώσεις, συνέχιζα να κάνω συμμετοχές στους Serpentine, όποτε ήδη σε μια πολύ μικρή ηλικία είχα αρχίσει να παίρνω το τσαμπουκά του live που λένε.





...συνεχίζεται

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / " Η Αλλαγή της ΩΡΑΣ "

« στις: 27/02/09, 18:57 »

Έτρεξες στο παράθυρο που είναι γεμάτο στέγες,
σα μαγεμένη από το φως του φθινοπώρου, αράχνη.
Έτρεξες σαν την ταραχή που γαργαλάει τις φλέβες
και στάθηκες μπρος στου τζαμιού την δακρυσμένη πάχνη.

Ποιο αερικό πολιορκεί τα παλάτια σου;
Η ομίχλη μες στο άδειο δωμάτιο τρυπώνει.
Kρύος αέρας τρεμοπαίζει στα μάτια σου.
Πως πέρασε η ώρα! Νωρίς σουρουπώνει.

Μικρό παιδί οκτώ χρονών στη θέα του τοπίου,
τη μάνα σου φωνάζεις με σιωπή που σπάει το τζάμι!
Δεν γύρισε ακόμα και η αίσθηση του κρύου
παγώνει τον ιδρώτα που κυλάει στην παλάμη.

Σβήνει το φως τ’ ουρανού του βαθυγάλαζου.
Ποια μοναξιά σε απειλεί στο σκοτάδι?
Βαριά και ανεξίτηλη η οσμή του καπνομάγαζου,
-«Μάνα μην αργείς! Δε βλέπεις? Έπεσε το βράδυ!»




Στον μικρό Βασίλη και όλες της καπνεργάτριες μάνες της δεκαετίας του '70

16

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "Γλυκιά ΜΗΤΕΡΑ μου"

« στις: 20/02/09, 16:51 »

Τόσος ο πόνος που δεν πρόλαβα να γράψω
δύο τετράστιχα όταν σ’ είχα στη ζωή μου!
Μάταια διατάζω εδώ την όση δύναμή μου
ρίμες να δέσω στη σειρά δίχως να κλάψω.

Η ανάσα κόβονταν και μου ‘κοβε τα πόδια
δύο σιωπές κραυγάσαν, στάξαν απ’ τα μάτια
κίτρινο δάκρυ. Με μια απόφαση αναρμόδια,
πενήντα χρόνια με μιας έγιναν κομμάτια.

Γλίστρησες μεσ’ από τα χέρια μου σαν βόλος.
Ήταν το κράτημα αδέξιο, φοβισμένο.
Σ’ είδα να φεύγεις και μαζί σου ο κόσμος όλος
έγινε ένα άσπρο μαντηλάκι μουσκεμένο.

Τώρα δεν έχω σε ποιόν ν’ αποδείξω κάτι.
Ήσουνα η μόνη αναφορά μου και πυξίδα
και ημερολόγιο να πω όλα όσα είδα.
Έρωτες, τυχερά, αμαρτίες μου και λάθη.

Κάποιες καρτούλες γενέθλιων μου κοιτάζω
και τις ευχές σου μες το πέτο μου έχω ράψει.
Τα μαύρα απώλεσα, το χθες σου αναπαύω
και όλο το αύριο μου από χθες το έχω κλάψει.

Σήμερα φόρεσα το άσπρο σου φουλάρι
και το μικρό κομπολογάκι σου κρατάω,
αυτό το διάφανο, από χάντρες κεχριμπάρι.
Στο κάθε χτύπημα τα λόγια σου μετράω.

Γέμισα όλη την αυλή μου φρέσκο χώμα
και κάθε μέρα την ποτίζω μαύρο δάκρυ
και περιμένω το πρωί στο κρύο γιόμα,
μια μοβ κορφούλα σου στης γλάστρας μου την άκρη.

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "ΑΛΗΘΕΙΑ"

« στις: 08/02/09, 19:33 »

Κάποτε γνώρισα μια νέα,
ψηλή, αγέρωχη, μοιραία.
Ήταν τυφλή μα προικισμένη,
του θάρρους μάνα κι ερωμένη.


Εγκυμονούσε την υδρόγειο
σ’ ένα διαμέρισμα υπόγειο
και κράταγε λογαριασμό
σ’ ένα παλιό ημερολόγιο.


Άλλους τους φόβιζε,
κάποιοι τη λάτρεψαν
και με τον κόρφο τους
κρυφά την πάντρεψαν.


Παντού υπήρχε,
κρυφά ανάσαινε,
και σ’ όποιον χώραγε
μέσα του βάθαινε.


Πόσο φοβάμαι το τόσο δέος σου
και ας γνωρίζω το μέγα χρέος σου!
Δική μου γίνε, κύλα στο αίμα μου,
κρυφά κατάπιε το κάθε ψέμα μου.

18

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "Τελικά" - (6 Αυγούστου 2008)

« στις: 30/01/09, 00:55 »

Τελικά,
δεν υπήρξα προικισμένη με καμία λογοτεχνική ενόραση,
ούτε καν όραση.
Όσα ονειρεύτηκα
κι όσα πόθησα να μπορούσα,
έγιναν τίποτα.

Τελικά,
όσα σκεφτόμουν πως μπορώ
και πως με αξία θα με τιμήσουν κάποιο απόγευμα,
όσα λαχτάρισα να δημιουργήσω και τόλμησα να φανταστώ,
συγγραφές, συνθέσεις, καινοτομίες και θαυματουργές χημείες,
έγιναν τίποτα.

Και όσα φώναζα πως θα κατάφερνα,
με τα μάτια γουρλωμένα και το δάχτυλο ορθό,
έγιναν ατέλειωτη, χειμωνιάτικη βροχή,
που το νερό της το περίσσιο,
κύλησε
και λίμνασε σε σκοτεινά υπόγεια και λούκια βρώμικα
απ’ του καιρού την κουρασμένη υπομονή.
Τέτοιο νερό τα όνειρά μου,
Τροφή για βρύα και βατράχια.

Τελικά,
υγρασία και μούχλα τα όνειρα μου.
Στάθηκαν μέσα μου εχθές και έγινα βάλτος.
Φυτρώνω πια φύκια με αγκάθια και μαύρα νούφαρα.

Κι αν το ποτήρι μου έσπασε στο χέρι
κι ένα μεγάλο του κομμάτι κρατάω να κόψω το στήθος μου,
να τα ξεριζώσω,
δεν τολμώ…το μέσα μου να αντικρίσω.

Κι έτσι,
ΤΕΛΙΚΑ,
αρχίζω και πάλι απ’ την αρχή, να φωνάζω και να ελπίζω.

Άλλωστε,
μια λίμνη έγινα…και βάλτος.
Δεν φοβάμαι,
ούτε λυπάμαι πια.

ΤΕΛΙΚΑ
αφού το απαράδεχτο δέχτηκα,
έτσι θα συνεχίσω όσο μου μένει,
μέχρι να έρθει η ώρα να κατοικήσω επιτέλους στο γυαλιστερό, ξύλινο σπίτι μου, με τις δαντέλες και τα λουλούδια, την ησυχία,
χωρίς όνειρα και προσδοκίες πια.




http://koukouvagia.blogspot.com/2008/08/blog-post.html



.

19

Επιστήμη και Τεχνολογία / "FloorPlan 3D Version 10" - βοήθεια παρακαλώ!

« στις: 24/01/09, 12:29 »

Ψάχνω crack και serial number για το FloorPlan 3D Version 10.
Αρχεία .diz και άλλα κουλά θα μου κάψουν το μυαλό στο τέλος.
Παλεύω από εχθές και κατεβάζω διάφορα τα οποία δεν μπορώ καν να ανοίξω!
 
Σας παρακαλώ, μπορεί κάποιος να με βοηθήσει?

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

20

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η Νεράιδα των Πηγών

« στις: 17/01/09, 22:17 »

Ξαγρυπνώντας μια βραδιά μ’ ολόγιομο φεγγάρι,
σκύβω και προσεύχομαι στους άγνωστους Θεούς,
μια νεράιδα γαλανή με του ελαφιού τη χάρη
να μου στείλουν απ’ τους ουρανούς.

Πριν ακόμα σηκωθώ απ’ το βρεγμένο χώμα
κι έχοντας στα γόνατα το βάρος των ευχών,
μια αστραπή σπιθοβολάει απ’ τ’ ουρανού το στρώμα
και ξυπνάει η νεράιδα των πηγών.

Στα μαλλιά της πλέκονται πολύχρωμα γεράνια
και φοράει στεφάνι των ανέμων την πνοή.
Στους καρπούς μου αφήνει μυρωδιές από πλατάνια,
στην καρδιά μου δίνει το φιλί.

Γέμισε τις νύχτες μου με πορφυρές εικόνες,
αγιασμένες μουσικές, αγγελικούς χορούς.
Περπατάει δίπλα μου, με ραίνει ανεμώνες,
με ταΐζει άνθη απ’ τους αγρούς.

Γέννησε στις λίμνες μου τις πιο όμορφες γοργόνες
που έχουν για φουστάνι χρυσοκέντητους αφρούς.
Μου φοράει του βυθού ολόλευκους χιτώνες,
με κερνάει τους πιο γλυκούς καρπούς.

21

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "Παραδέχτηκα"

« στις: 17/01/09, 12:30 »

Διαδρομές υποψίας τα χρόνια μου
αναζήτηση ξένων κι απόντων.
Ξεφτισμένες ελπίδες τα πιόνια μου
σε παιχνίδια θολών συμφερόντων.

Κι όπως έπινα απ' το άδειο ποτήρι σου
τους χυμούς της στεγνής ηδονής μου
τότε ακούμπησε η αύρα του πόθου σου
τη δροσιά της βρεγμένης φωνής μου.


Τώρα πια ξενυχτώντας τους πόνους μου
στου σκαμμένου μου νου τις ρυτίδες
θα γλεντάω τους άγριους φόνους μου
σε λευκά φύλλα από εφημερίδες.

Τις κραυγές μου επάνω σου κέντησα
και τις στόλισα με υποσχέσεις,
μα εσύ ένιωσες πως κάθε υπόσχεση
ήταν μόνο χυδαίες διαθέσεις.

Περπατάω σκυφτός στα σεντόνια μου
μ' ένα "αχ" κι ένα "λιώνω" για σένα.
Μια σταγόνα σου μόνο στο σώμα μου
...κι ας κυλάει αργά, κουρασμένα..

Κι όσα δέχτηκα,
όπου εμπλέχτηκα,
τα παραδέχτηκα
και είμαι εδώ.



(2003 - κάτι απ' τα παλιά...)

22

Αναζήτηση τραγουδιών / Μάνος Χατζιδάκις-Γιώργος Μούτσιος "Ο Κύκλος Με Την Κιμωλία" (1957)

« στις: 05/01/09, 14:45 »

Καλησπέρα σε όλους και Κάλή Χρονιά!!
Ψάχνω τον δίσκο του Μάνου Χατζιδάκι με μουσική για την θεατρική παράσταση "Ο Κύκλος με την Κιμωλία" του Μπρέχτ (1957).
Οι στίχοι είναι σε μετάφραση του Ελύτη και τραγουδάει ο Γιώργος Μούτσιος.
Παρακαλώ πολύ όποιον το έχει να μου το στείλει. Είναι ανάγκη για μια μουσική παρασταση!

Ευχαριστώ πολύ!

23

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / "Συγχωρώντας το χθες"

« στις: 21/06/08, 20:09 »

http://rapidshare.de/files/39786416/01_________1.wma.html

Συγχωρώντας το χθες

Σου ‘πα μη φοβάσαι τις σκιές
που γεννούν τα σώματα
κι όταν θα κοιτάζεις τις φωτιές
μη χαθούν τα χρώματα.


Θα ‘μια πάντα δίπλα σου όταν θες
να κερνάω τα πιόματα.
Κι όσα σου χρεώσαν μα δεν φταις
θα σκορπάω στα γιόματα.


Θα γλυκοφιλήσω τα χώματα
που φυτρώσαν συκιές,
συγχωρώντας το χθες.
Και θα ζωγραφίσω τα χρώματα
που βαφτίσαν σκιές,
να δροσίσουν πληγές.

Σβήσε απ’ τα συμβόλαια του χθες
αριθμούς κι ονόματα.
Άνοιξε το βήμα σου και βγες
στης αυγής τα στρώματα.


Θα γλυκοφιλήσω τα χώματα
που φυτρώσαν συκιές
συγχωρώντας το χθες.
Και θα ζωγραφίσω τα χρώματα
που βαφτίσαν σκιές
να δροσίσουν πληγές.



Καλή ακρόαση 

24

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "Στων βλεφάρων σου το σχήμα"

« στις: 09/03/08, 00:53 »

Στων βλεφάρων σου το σχήμα.

Καλοκαιρινός καημός,
φθινοπώρου έγινε στάλα,
στης βροχής σου την ψιχάλα τελευταίος μου σταθμός.

Σαν φιγούρα σε χορό,
καλοκαιρινό μελτέμι.
Eνα χαμόγελο που τρέμει στα δυο χείλη σου φορώ.

Μη φοβάσαι ομορφιά μου.
Κι αν πιο γρήγορα νυχτώσει
ίσως τρέξει και γλυτώσει λίγο απ’ του Αύγουστου το φως.

Κι όταν νιώσω πως μπορώ,
στων βλεφάρων σου το σχήμα
θα σου αφήσω ένα κύμα, να σε βγάλει στον αφρό.

Μη φοβάσαι ομορφιά μου.
Κι αν πιο γρήγορα νυχτώσει
Ίσως τρέξει και γλυτώσει λίγο απ’ του Αύγουστου το φως.

25

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / "Συνοδοιπόρος σιωπηλός"

« στις: 20/08/07, 20:24 »

Στίχοι από παλία που έγιναν τραγούδι πρόσφατα.
Καλή ακρόαση, κάθε σχόλιο είναι ευπρόσδεκτο 

http://rapidshare.com/files/50185500/sunodoiporos.mp3.html

Συνοδοιπόρος σιωπηλός

Σε μια θάλασσα λευκή με μαύρα κύματα,
ξενυχτάω τον ακάλεστο τον πόνο.
Σε έναν στίχο πώς να κλείσω όλα τα βήματα
που βυθίστηκαν και μάτωσαν το χρόνο.

Σε μια βάρκα που το μπάρκο δεν το γνώρισε,
ξενυχτάω την χαμένη σου πορεία.
Ατενίζω τη φουρτούνα που μας χώρισε
και τραβάω μια γραμμή στην ιστορία.

Τώρα είμαι ναυαγός πάνω στο σώμα σου,
στο δέρμα σου μετράω τους τόπους με το νύχι.
Είμαι ο μόνος που μεθάει από το πιόμα σου,
συνοδοιπόρος σιωπηλός σε ότι σου τύχει.

Σε μια βάρκα που έχει εσένα καπετάνιο της
είμαι πια ο λαθρεπιβάτης των φιλιών σου,
που τρυπώνει αργά της νύχτες στις κουκέτες σου
και ματώνει απ’ τις κραυγές των εραστών σου.

Τώρα είμαι ναυαγός πάνω στο σώμα σου,
στο δέρμα σου μετράω τους τόπους με το νύχι.
Είμαι ο μόνος που μεθάει από το πιόμα σου,
συνοδοιπόρος σιωπηλός σε ότι σου τύχει.