Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 06/04/15, 08:15
-
Από την γέννηση δεν πέρασε καιρός
διαδρομή με ταραχές, παντού που εφάνη,
ποιας αμαρτίας σε ταρίχευσε ο χορός,
και σε σταυρώνουν μ’ ένα ακάνθινο στεφάνι;
Ο Ιωσήφ ο ξυλουργός στην Ναζαρέτ
φτηνός, απόκληρος, αφέτης άγιου άγους,
το CNN το BBC μα και η ΝΕΤ
θα διαφημίσουνε κι εσένα και τους μάγους.
Κι εκεί στους τόπους που μιλούσες, ν’ ακουστείς,
παιδί αιμάτων έχει στέρηση από γάζα,
ο δολοφόνος ο φονιάς και ο ληστής
την Παλαιστίνη θα σκορπά, θα καίει την Γάζα.
Διδάσκεις λες για της αγάπης το άγιο φως,
θα ‘σαι μας λες ο τιμωρός για την πληγή μας,
μα πρέπει να ‘σαι γιος Θεού, είτε σοφός,
για να μαντέψεις ποιοι ματώνουνε τη γη μας;
Και Φαρισαίους είχες διώξει και ληστές,
όταν τους είδες να εμπορεύονται ελπίδες,
τώρα Χριστέ μου πως δεν κόβεις τις κλωστές
αυτών που θάνατο σκορπούν σ’ άλλες πατρίδες;
Από την γέννηση δεν πέρασε καιρός
και καρφωμένο σ’ έχουν στήσει στο Σταυρό σου,
κάνε το show σου, θ’ αρχίσει ο χορός,
πάλι αθώους θα χτυπήσει ο κεραυνός σου