Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Malezyanni στις 20/11/05, 14:12
-
Σκασμός!
Ακούστε,γίνεται χαμός.
Σιωπή!
Κομμάτια γίνεται του ανθρώπου η ψυχή.
Μπροστά σε δυο ποτάμια βρίσκεται
δεν ξέρει να διαλέξει
σε κουρτίνας καταράχτη πνίγεται
βουλιάζει η σκέψη
Γιατί
ο ήλιος να 'ναι βασιληάς,λίγο πριν κρυφτεί
Ηλιοβασίλεμα
κι αμέσως σκοτάδι σε δωμάτια απάνεμα
Άσπροι τοίχοι άσπρα κελιά τον έχουν σημαδέψει
μαύρη ψυχή μαύρο πουλί δώσ' της φτερά να αντέξει
εσύ μικρέ αναγνώστη που παράξενα κοιτάς
μόνο εσύ μπορείς να ξεδιαλύνεις αν πετάξεις,αυτό που χρόνια,το φοράς
Λογική
δεν υπάρχει στο γιατί
Ανατολή
μα φως ακόμα απο λαμπτήρες
Άλλη μια νύχτα δεν κοιμήθηκε
φοβάται εκείνον τον σύντομο θάνατο
τον πόνο ή την αποτυχία
να γευτεί σαν φαγητό ανάλατο.
Χρυσόσκονη
Ρίξε σαν αλατοπίπερο στη σκέψη
Τροφή
στροφή του νου,οι λέξεις
Έγινε άνθρωπος κοινός και στη δουλειά όλα ωραία
μα εκεί του εμφανίστηκαν τα μάτια τα μοιραία
τα 'χασε μιλιά;φωνή;δουλειά; όλα χαμένα
κι όλα αυτά γιατί δεν γνώρισε κανένα
<<Έν οίδα ότι ουδένα οίδα>>
Μη
μιλάς σε αγνώστους άκουγε απο παιδί
Τώρα
σε μια πόλη γνωστών αγνώστων ζεί.
Βοήθεια ζητώ,θέλω τον κόσμο μου να τον μοιράσω
μια αγκαλιά αρκεί,αγάπη να γιορτάσω
συνέστραμενο δάκρυ μου η μόνη μου καταφυγή
αυτός ο άνθρωπος είναι δικός σας,πουλάει όσο όσο την ψυχή
Βοήθεια
με τρώει η συνήθεια
Σιωπή
έλα και δώσ' μου το φιλί
Αρκεί...
-
έχεις πολύ ωραίες εικόνες....
και μου άρεσε... :)
-
Το άκουγα με υπόκρουση ηλ. κιθάρας σ έντονη παραμόρφωση κι υπόκωφους, ρυθμικούς ήχους ταμ ταμ...Μ άρεσε !
-
Χαιρομαι που πηρατε μερος σε αυτην την χασουρα μου.Spilio και γω καπως ετσι το φανταζομαι.
Σαπφουλα μου να εισαι παντα καλα και ευτυχισμενη
-
χασούρα ή όχι δεν ξέρω... αυτό τώρα το είδα! και μου άρεσε πολύ! σαν θεατρικός μονόλογος! όχι σαν!!! ΕΙΝΑΙ θεατρικός μονόλογος!
"αυτός ο άνθρωπος είναι δικός σας...πουλάει όσο όσο την ψυχή"
Εύγε!
-
Δεν ξερω αν οντως ειναι αδερφε,παντως επιασες τη γραμμη μου,κατι τετοιο ηθελα και ειχα στο μυαλο μου να κανω.