Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - MACMISIAS

Σελίδες: [1] 2 3 4 ... 77
1
ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΑ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΟΥ




Βουλιαγμένα τα νησιά μου
Κι οι αναμνήσεις όλες μπλε.
Αν κοιτάξω στη καρδιά μου,
Δεν θα είσαι  εκεί μωρέ.
 
Που πήγαν όλα στράφι,
Που γίναν όλα πανικός,
Εσύ δεν έμεινες στο ράφι
Και γω δεν βλέπω πια το φως,
 
Λυπάμαι για όλα
Μα λυπάμαι πιο πολύ
Για αυτή τη καραμπόλα
Για εκείνο το παιδί
 
Που περίμενε να ζήσει
Μια τελείως άλλη ζωή
Που περίμενε να ζήσει,
Μια καλύτερη Ζωή .
 
Εφιάλτης το πρωϊ μου
Που όσο και να τσιμπηθώ
Το ματωμένο το κορμί μου
μου ζητάει να κοιμηθώ.
 Μου ζητάει να κοιμηθώ

2

ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ...




Σακουλάκια με καπνό πάνω στο τράπεζι,
το πάτωμα φύλλα καπνού έχει κι αυτό...
Πόσο ξεπερασμένη εικόνα,
σ' ένα κόσμο που κάνει αγώνα,
αντικαπνιστικό.

Το τασάκι γεμάτο τσιγάρα,
το σηκώνεις και "στην υγειά σου"
ειρωνικά μου λες...
Μα αυτό το μούδιασμα κι η γλυκειά ζαλάδα,
μου' δωσε χρόνο και δεν μου τον στέρησε
ότι κι αν λες .

Χρόνο να σκεφτώ , χρόνο να μπω,
μέσα μου και να χαθώ.
Χρόνο να σκεφτώ, χρόνο να μπω,
μέσα μου και να χαθώ....
Για όλα φταίει το τσιγάρο .
( Μπορεί....)

Το Υπουργείο Υγείας προειδοποιεί: "Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά εσάς και τους γύρω σας " ,
 " Το σταμάτημα του καπνίσματος μειώνει τον κίνδυνο θανατηφόρων καρδιοαγγειακών και πνευμονικών παθήσεων ".




3
ΔΩΣ’ ΤΟΥ ΕΣΕΝΑ
 
Όσο κι αν κυνηγάς τους δαίμονες μεσ’ το κεφάλι σου
όσο κι αν ψάχνεις να ξεφύγεις απ ‘το χάλι σου
όσο κι αν κανένας δεν πιάνει το  τι σου συμβαίνει
Δεν έχει σημασία όλα αυτά είσαι εσύ
και μαζί σου σαν μια μπάλα σιδερένια θα  τα σέρνεις .
 
Κι αν ακόμα το σκάσεις για μια μέρα ή δυό
κι αν γυρίσεις τον κόσμο πάνω σ’ ένα κανό,
Όλα εκεί είναι, μπροστά σου, μέσα σου,
φωνάζουν και ουρλιάζουν και δηλώνουν παρών.
 
Ένας τρόπος υπάρχει μόνο να εξαφανιστείς
μοναχά αν στ’ αλήθεια ερωτευτείς.
 
Αν το κάνεις  χωρίς άστρα , χωρίς το  «πόσο ταιριάζουμε εμείς»,
αν το θέλεις  έτσι φόρα , δίχως στιγμή να το σκεφτείς,
Αν δεν είσαι πια Εγώ , αν το Εγώ σου υποταχθεί,
τότε μόνο υπάρχει  ελπίδα,  η καρδιά σου να το βρει.
 
Ένας τρόπος υπάρχει τους δαίμονές σου να νικήσεις,
μόνο αν μέσα στη καρδιά σου λίγο χώρο αφήσεις,
να ζήσεις, να αισθανθείς, να αφεθείς , να σωθείς,
να παίξεις , να γελάσεις, να πονέσεις, να κλάψεις.
 
Παράτα όσα ξέρεις, όσα ξέρεις είναι λάθος.
εμπιστεύσου  αυτό που νοιώθεις ,εμπιστεύσου το πάθος,
 δωσ’του ήλιο ,δωσ’ του ελπίδα, δωσ’  του Εσένα ,
μη του δίνεις  το Εγώ σου,το Εγώ σου…
 είναι αυτό  που σου τά ‘χει μαζεμένα…

4
O.K το πείραμα τελείωσε, ζητάω συγγνώμη απ'όλους όσους μπήκαν στη διαδικασία να το διαβάσουν, το εν λόγω πόνημα είναι αποτέλεσμα μίας συζήτησης με μία φίλη που μου παραπονέθηκε ότι ο στίχος μου γενικά , είναι πολύ συγκεκριμένος και δεν αφήνει περιθώρια στον άλλο να σκεφτεί. Αποφάσισα λοιπόν να γράψω κάτι αφήνοντας όσο μπορούσα βέβαια το υποσυνείδητό μου να μιλήσει , βάζοντας και λίγη φόρμα για να μην είναι άσχετο εντελώς. Από τις μηδενικές αντιδράσεις που έλαβα , κατάλαβα ότι καλώς γράφω όπως γράφω και αυτό το στυλ θα το αφήσω για άλλους. Συγγνώμη και πάλι και δεν θα επαναληφθεί...  ;)

5
Καλησπέρα σας κύριοι. Ναι είναι αλήθεια έχει αρχίσει να με πιάνει λίγη "φαγούρα" με τη στιχουργία πάλι και επίσης είναι αλήθεια ότι καταγράφω σκέψεις μέσω αυτής. Δεν είναι τραγούδια αυτά, είναι αρκετά δύσκολο να τα μελοποιήσεις, εξακολουθούν περισσότερο να είναι ένα "ημερολόγιο". Το θέμα των δεσμών και των δεσμών  δόξα τω Θεώ εξακολουθεί να με απασχολεί. Όπως όλος ο κόσμος κάποιες φορές ασφυκτιώ μέσα τους, άλλες φορές νοιώθω φοβερή ασφάλεια κι άλλες φορές κοροϊδέυω τον εαυτό μου ότι δεν υπάρχουν καν. Μεγάλη βοήθεια η τέχνη στο να διατηρούντε οι ισορροπίες μου και την ευχαριστώ πολύ και της ζητώ συγγνώμη που την χρησιμοποιώ τόσο αδέξια ( αυτό είναι το σωστό ρήμα, το " την χρησιμοποιώ" και όχι το "την υπηρετώ" βέβαια. Την τέχνη την υπηρέτησαν οι Χατζηδάκηδες και οι Θεοδωράκηδες, εμείς απλά της "ζαλίζουμε τον έρωτα" κατά το κοινώς λεγόμενον) . Εξακολουθώ να παίζω μουσική, η μπάντα μου λέγεται "Καλύτερες Μέρες" ( εδώ δεν θέλω σχόλια, ούτε γέλια γιατί ΟΝΤΩΣ ήταν τυχαίο και εγώ όταν μου το προτείνανε οι υπόλοιποι 4 τότε της μπάντας είχα σκάσει στα γέλια) , παίζουμε διασκευές, κινούμαστε δηλαδή "εκ του ασφαλούς" και περνάμε πολύ όμορφα. Άντε , να κάνω και λίγη "διαφήμιση" τώρα ...    https://www.facebook.com/pages/%CE%9A%CE%91%CE%9B%CE%A5%CE%A4%CE%95%CE%A1%CE%95%CE%A3-%CE%9C%CE%95%CE%A1%CE%95%CE%A3/155962284423782   Καλό βράδυ λοιπόν και τα ξαναματαλέμε. Αλήθεια Βραζίλη, γίνονται ακόμα συντονισμένα live των μελών του kithara.gr ; Αν ναι, "ειδοποία"! Είμαστε μέσα ! :)    Φιλούθια!

6
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Λευτεριά στον Αγωνιστή Έρωτα,
 που χρόνια ολόκληρα παλεύει και καταφέρνει,

 ανάμεσα σε Hθικές Σκύλλες
 και Kαθώς Πρέπει Χάρυβδες,
 τα κορμιά των ανθρώπων να ενώνει.
 
 Λευτεριά στις Αγωνίστριες Κόρες,
 που πάντοτε μιά Μάνα τους καταστρέφει τις ζωές,
 καθώς τις παίρνει από το χέρι και τους δίνει
 συμβουλές για το πως θα είναι δυστυχισμένες,
 γυρίζοντας από γενιά σε γενιά, το "Παράνοια" 2,3,4...ν+1...
 
 Λευτεριά στους Αγωνιστές Γυιούς ,
 που παρά τα δέκα κιλά αρχ**ια που κληρονομήσαν από τους
 πατεράδες τους, τα χρησιμοποιούνε τελικά ΚΑΙ για να
 ποτίζουν μιά γαρδένια που έχουν στη γλάστρα
 κι ας το κάνουνε τρεις  η ώρα τη νύχτα , για να μην τους δει κανείς.
 
 Λευτεριά σε όλους τους Αγωνιστές Πιστούς,
 που παρά τη χλεύη των γύρω τους, αγιάζουν
 και γεμίζουν πρωινή δροσιά τις ψυχές όλων όσων
 έχουν τη τύχη να τους ακούσουν σε μοναστήρια,
 σε εκκλησιές, στο δρόμο, στα μπαρ και στις στοές του Μετρό.
 
 Λευτεριά στα Μυαλά, στις Καρδιές, στις Νεφραμιές,
 στα Συκώτια, Λευτεριά στο Λευτέρη, το Κώστα, το Πέτρο,
 τη Λάουρα και τη Μόνικα, Λευτεριά στη Σκέψη, στη Τέρψη,
 στη Pepsi , Φτου ξελευτερία γ**ώ το κερατό μου,
 42 χρόνια μιά μαλ***α τριγύρω μου και
  να πεις να τέλειωνε εδώ;
 
 Αντί για τίτλους τέλους...TO BE CONTINUED

7
ΕΚΟΨΕΣ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ
 
 Έκοψες τα μαλλιά σου.

 Τα πήρα, τα φύλαξα μακρυά,
 απ' των ανθρώπων τις αδιάκριτες ματιές.
 
 Και σου είπα σ'ευχαριστώ.
 Γιατί μου'δωσες ένα λόγο για να ζω,
 μ'έμαθες πως είναι ν'αγαπάς.
 
 Πως το λέει ο Κραουνάκης...
 "Καταδικασμένος να ζω έναν έρωτα επίγειο".
 Όχι δεν είμαι αυτός ο άνθρωπος πια.
 
 Είμαι εκείνος που σ'αγαπάει εδώ,
 μα και στον ουρανό,
 χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς συμβάσεις.
 
 Και το καλύτερο στο φυλάω για το τέλος,
 δεν δίνω δεκάρα αν εσύ με αγαπάς το ίδιο,
 είμαι τόσο γεμάτος απ' αυτό που νοιώθω,
 που φτάνει για μένα, για σένα,
 για το κόσμο όλο.
 
 Έκοψες τα μαλλιά σου,
 τα πήρα , τα φίλησα
 κι όλα καλά...

8
ΚΟΡΙΤΣΙΑ
 
 Κορίτσια τραγουδήστε κι απόψε

 όπως τόσα και τόσα χρόνια,
 που με συντροφεύεται,
 με τις γλυκές, μοναδικές σας φωνές.
 
 Για έναν τύπο σαν κι εμένα,
 πάντοτε ήταν λίγο δύσκολο
 να το παραδεχτώ,
 πόσο λαχταράω να σας ακούω.
 
 Από τη Rosemary Clooney
 μέχρι τη Cher και από τη Tammy Wynnete,
 μεχρι την Pink,
 όλες σας μου δώσατε τα δώρα σας.
 
 Κι ας μην σας γνώρισα,
 σας έμαθα μέσα από τα τραγούδια σας,
 που πάντα μέσα από τη ψυχή,
 μα και το όμορφο κορμί σας μιλάνε.
 
 Κορίτσια σας ευχαριστώ
 και όσο για το φίλο μου που αυτές
 τις προτιμήσεις μου
 τις βρίσκει λίγο "gay".
 
 Του απαντώ, μ'ενα τραγούδι,
 που χρόνια τώρα το ακούω
 και που με καίει,
 μα είναι ο.κ ....
 
 Don't speak ...

9
ΤΑ JUKE BOX (AMY)
 
 
 Tα άκρα που άγγιξες δεν τόλμησα ποτέ να πιάσω

 φοβήθηκα τα όρια που μου ζήτησες να  ξεπεράσω.
 Κι απόμεινα να σε κοιτάζω εκεί  ψηλά να λάμπεις
 Κορίτσι μελαχροινό, με τη βαθειά σου τη φωνή
 
 
 Που ήτανε   μάλλον κραυγή.
 
 
 
 Δεν με γοήτευσε ποτέ η ομορφιά σου,
 Δεν ήταν πόθος αυτό που ένοιωσα, ούτε λαγνεία.
 Ήτανε η κάθε όμορφη σου ιστορία,
 Που ήξερες να λες μονάχα εσύ,
 Κορίτσι μελαχροινό, με τη γλυκειά σου τη φωνή                                     
 
 Που ήταν σίγουρα κραυγή.
 
     
 
 Έιμυ, Έιμυ ,απόψε η φωνή μου τρέμει,
 Δεν το πιστεύω πως δεν θα σε ξαναδώ,
 Να τραγουδάς έναν γνώριμο σκοπό
 Να με γυρνας πίσω στα χρόνια 
 
 Mε τα τζουκ  μποξ που τόσο αγαπώ

10
ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΚΟΠΩΝ
 
 Στην εποχή της κρίσης,

 για τι άλλο να μιλήσεις
 σε blogs τις απόψεις σου να πεις ;
 
 Παράξενα θηρία,
 γεμάτα αγωνία,
 trolls και άλλοι τύποι ευφυείς...
 
 Κάποιοι αγανακτισμένοι,
 απ'όλα μπουχτισμένοι,
 ψάχνουν για μιά λύση μαγική.
 
 Μα είναι αυτή θαμμένη,
 και καταχωνιασμένη
 σε κάποια μαύρη τρύπα , ιστορική.
 
 
 Όλοι για την Ελλάδα,
 τη παχιά αγελάδα,
 που τώρα αδυνάτισε πολύ,
 
 Ευρωπαίοι Bodyline
 φροντίσαν, κι όλα fine
 στο τέλος δεν θα μείνη ούτε πετσί.
 
 Και μοιάζουν όλα μαύρα,
 γύρω φωτιά και λαύρα
 καλοκαίρι με μούφα αντηλιακό
 
 Πλατσουρίζουμε παρέα
 και περνάμε ωραία
 όσο για την Ελλάδα;...Από Σεπτέμβριο

11
Σήμερα είναι κάτι άλλο
 
Γράμματα στη σειρά, λέξεις , υποθέσεις
Κάτι υπάρχει ,κάτι μου μιλά
Κάτι που δεν θα το αντέξεις
Μια φωτιά από κενό, που σε παίρνει και σε λοιώνει
Σε μια άτακτη φυγή που ολο λέει πως τελειώνει
Σημερα είναι κατι άλλο που θα φέρει μια ευκαιρία
Σήμερα είναι κάτι άλλο που θα διστάσει να την αρπάξει.
 
Ανάθεμα δικό σου, με μια λαμπρή γιορτή.
Αναρωτήθηκες ποτέ τα πως και τα γιατί;
Μείνε σε μια γωνιά, ζεστά ποτά , ιδρώτας,
Σαν μια φυγή προς τα εκεί που ήσουνα και πρώτα
 
Αλίμονο μονάχα αυτό, αλίμονο σε όλα
Τα εύθυμα ενθύμια που σε ρωτήσαν τότε
Πριν σε προλάβει το κακό,πριν σε αντικρύσει ο ήλιος
Πριν σε πετάξουν στο κενό οι Μοίρες και ο φίλος
Σήμερα είναι κάτι άλλο , σήμερα είναι κάτι άλλο
Σήμερα είναι σαν εχθές, αλλά σαν κάτι άλλο….

12
Ήτανε όνειρο, ήτανε όραμα δεν ξέρω,
αυτό που εχθες μου τυραννούσε το μυαλό.
Ήμουνα λέει λίγο πριν από το τέλος
Σας φώναξα λιγάκι να σας δω.
 
Εσείς οι τέσσερις που ήσασταν για μένα
Ότι πολύτιμο μου ‘χει μείνει στη ψυχή
Η κάθε μια σας, ιστορία απ’τα περασμένα
Η κάθε μια σας, τόσο διαφορετική
 
Η πρώτη μ’εκανε να νοιώσω για εκείνη,
πρώτη φορά, ο έρωτας τι θα πει
Σαν να’ταν πόλεμος μα και μαζί ειρήνη,
όταν την έχασα δεν ήμουν πια παιδί.
 
Η δεύτερη μου έδειξε το πάθος,
που καίει το σώμα, τη καρδιά μα και το νου.
Τι κρίμα όμως που παρ’όλο κατά βάθος,
με αγαπούσε , τώρα είναι αλλουνού.
 
Της τρίτης, της χρωστάω ευγνωμοσύνη,
γιατί μου φρόντισε όλες τις πληγές.
Δεν ξέρω τι θα ήμουν αν δεν ήτανε εκείνη,
το φιλαράκι μου σε όλες τις κακοτοπιές.
 
Κι η τέταρτη είναι η ζωή μου,
αυτή που τα’χει όλα αυτά μαζί.
Μία γυναίκα ,όμορφη , ζεστή.
Που η ιστορία μου θα τελειώσει με αυτή.
 
Κι έτσι όπως ήρθατε, για ν’αποχωριστούμε,
τη τελευταία μου ημέρα εδώ στη γη.
Γλυκές γριούλες μου το όνειρο που ζούμε,
άραγε λετε να έπαναληφθεί;
 
Ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου,
που ήσασταν όλες  έμπνευση, πνοή
Κάποτε ίσως αν ξανασυναντηθούμε
Λέτε να κάνουμε τα ίδια απ’την αρχή;
Ή δεν θα ήθελε καμμιά σας, να με ξαναδεί;

13
Αυτό που σε πονάει πιο πολύ σαν μεγαλώνεις,
δεν είναι ο καθρέφτης.
Ούτε είναι οι ευθύνες και τα βάρη,
που θα πρέπει να αντέχεις.


Αυτό που σε πονάει πιο πολύ
και σου κόβει την ανάσα στη στιγμή,
είναι όλοι αυτοί
που αγάπησες και φεύγουν.


Όλοι αυτοί που θα τους ήθελες για πάντοτε κοντά σου,
όλοι αυτοί που στηρίζαν τις ελπίδες, τα όνειρά σου.
Όλοι αυτοί που σε καμάρωναν να μεγαλώνεις,
τώρα έχει έρθει η δική σου η σειρά να καμαρώνεις.
Και αυτό είναι το μόνο που απαλύνει τον πικρό σου πόνο.


Αυτό που σε πονάει πιο πολύ σαν μεγαλώνεις,
δεν είναι το κορμί σου.
Έτσι κι αλλοιώς σιγά σιγά το συνηθίζεις,
που αλλάζει κάθε χρόνο η μορφή σου.


Αυτό που σε πονάει πιο πολύ
και που θες να σταματήσεις τη στιγμή,
είναι όλοι αυτοί
που γι άλλους τόπους ταξιδεύουν.


Όλοι αυτοί που μοιραστήκανε τη λύπη , τη χαρά σου.
Όλοι αυτοί που ήταν πάντα μέσα στη καρδιά σου.
Όλοι αυτοί που δεν περνάει ούτε μέρα χωρίς να τους θυμάσαι
είναι αυτοί που σου'παν "έτσι ειν΄η ζωή και μην λυπάσαι"
Και αυτή η παρηγοριά είναι το μόνο που έχει μείνει τελικά.

14
 
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ!
 
 
Άντε έναν στίχο μετά από καιρό
θα γράψω για να στείλω στο "Κιθάρα"
Τα λόγια του μου έρχονται σιγά σιγά θαρρώ,
ελπίζω μοναχά να μην μου βγει μαντάρα...
 
Για έρωτες δεν γράφω, γιατί πια παντρεμένος
και με παιδί που κλαίει κι αγάπη όλο ζητά,
λιγάκι ξεθωριάζει ο έρωτας ο καϋμένος,
μα γίνεται αγάπη, όλο και πιο βαθειά.
 
Για "Κρίση" πάλι τι να πεις, τα λένε οι εφημερίδες,
στημμένο μάλλον ήτανε, κλάφτε τους τους φτωχούς,
που σε συσσίτια στην ουρά , προσμένουνε μερίδες,
δοσμένα από φιλάνθρωπους, λιγάκι παχουλούς.
 
Να πιάσω τα αθλητικά, κι εκεί έχω πίκρα μαύρη ,
την Ένωση την ρίξανε στην Γ' Εθνική,
το δρόμο της σιγά σιγά κι αυτή μιά μέρα θα'βρει,
και μες τη Φιλαδέλφεια, θα είμαστε όλοι εκεί.
 
Αυτά λοιπόν τα νέα μου, κι αν τα κανα μαντάρα
ήθελα λιγάκι να εκφραστώ και να επικοινωνήσω,
με όλα τα φιλαράκια μου εδώ μεσ το Κιθάρα,
να πω σε όλους γειά χαρά και να σας χαιρετήσω!

15
Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...
« στις: 17/12/13, 20:35 »
Γειά σου Χόλυ! Που το θυμήθηκες τον ευχάριστο και τον αχάριστο; Με τιμάς!!! ;)

16
Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...
« στις: 16/12/13, 11:59 »
Καλημέρα. Απ ότι βλέπω η ...παλιοπαρέα που γράφαμε πριν από 2-3 χρόνια έχει σπάσει και το θέμα έχει κάπως ατονίσει, αντίθετα βέβαια με την διάθεση των κρατούντων και της Τρόϊκας , η οποία παραμένει επίκαιρη και ...ζεστή. Μετά από 3 χρονάκια λοιπόν ΔΝΤ και ύφεσης, το συμπέρασμά μου είναι, ότι έγινε μιά πολύ ωραία κομπίνα εις βάρος της οικονομίας μας και του λαού μας. Το παιχνίδι παίχτηκε αριστοτεχνικά, ειδικά στο κομμάτι της αποδοχής από εμάς , πραγμάτων τα οποία φάνταζαν αδιανόητα πριν από μερικά χρόνια και αυτό έγινε μέσω της προπαγάνδας των ΜΜΕ , του εκφοβισμού και της δημιουργίας ενοχικού αισθήματος στο λαό για την "σπατάλη" και το "πάρτυ" των προηγούμενων ετών. Το μαζί τα φάγαμε του Πάγκαλου, ενώ επιφανειακά καταδικάστηκε, ήταν τελικά και η φράση "κλειδί", που με αυτή ανακόπηκε σε ένα βαθμό και το να υπάρξει μια κάποια γενικευμένη και δίκαιη ηθικά αγανάκτηση.
 
Πολιτικά το όλο θέμα έφερε τριγμούς και αστάθεια, διαλύοντας το παλιό μοντέλο του δικομματισμού. Με τις "ιδιαίτερες" συνθήκες, ήρθε και το τέλος του λεγόμενου "πολιτικού κόστους" που ήταν και η τελευταία άμυνα του κοσμάκη, στην ασυδοσία των κυβερνήσεων. Πλέον οι κυβερνήσεις δεν έχουν αυτοδυναμία, δεν έχουν να χάσουν τίποτα, 'συνεργάζονται" 2 και 3 κόμματα και απορροφούν το όποιο πολιτικό κόστος.
 
"Ιδεολογικά" , ξυπνήσανε φαντάσματα του παρελθόντος,με τα οποία αφελώς είχαμε πιστέψει ότι είχαμε ξεμπερδέψει. η Χρυσή Αυγή δημοσκοπικά άγγιξε ακόμα και το 15% κάποια στιγμή, έχοντας για οπαδούς ανθρώπους οι οποίοι έχουν πληγεί από την κρίση και δεν έχουν ούτε τη μόρφωση, αλλά ούτε και τη ψυχραιμία να δούνε τι κρύβεται πίσω από το συγκεκριμένο κόμμα. Ο Σύριζα από ένα κόμμα του "μπαίνει δεν μπαίνει" στη Βουλή, έγινε κόμμα εξουσίας, έχοντας απορροφήσει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι πολιτευτών αλλά και ψηφοφόρων του πάλαι-ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ και προσπαθεί να βρεί τις ισορροπίες απέναντι στον παλιό του επαναστατικό λόγο και την σημερινή πρακτική προσέγγιση της πραγματικότητας. Η Ν.Δ αιμορραγεί συνεχώς και κινδυνεύει να ακολουθήσει το δρόμο του ΠΑΣΟΚ, με μόνο εμπόδιο στη κατρακύλα της , την ολοκληρωτική υποστήριξη (λόγω φυσικά των συμφερόντων τους) των μεγαλυτέρων ΜΜΕ της χώρας. Το ΠΑΣΟΚ οδηγείτε μαθηματικά στη διάλυση πληρώνοντας το "μάρμαρο" (δικαιολογημένα) και απλά στηρίζει τη κυβέρνηση που πνέει τα λοίσθια. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας πολιτικός φορέας που να δημιουργεί μιά πραγματική ελπίδα εξόδου από τη κρίση και μιά εμπιστοσύνη. Σε τέτοιο βαθμό , που μάλιστα κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν είναι διόλου απίθανο, να δούμε στη πορεία μιά επιστροφή Καραμανλή ως "σωτήρα", μιας και είναι ο μόνος που παρ όλο ότι κατηγορείται για κακοδιαχείριση, εν τούτοις είχε πει την "αλήθεια" προεκλογικά και έχει κρατήσει στο μυαλό ενός μεγάλου μεριδίου ψηφοφόρων, την εικόνα κάποιου που "μας είχε προειδοποιήσει, αλλά δεν τον ακούσαμε".Οι Καραμανλήδες άλλωστε έχουνε παράδοση στη σωτηρία αυτού του τόπου...
 
Αυτές οι λίγες σκέψεις , μετά από καιρό. Τα ενδεχόμενα πολλά, ακόμα και το να βγούμε κάποια στιγμή από την Ευρωζώνη και να κάνουμε εθνικό νόμισμα ( ούτε το Grexit έχει τελειώσει κι ας υποστηρίζουν το αντίθετο, ούτε ο "εφιάλτης" της δραχμής). Το κοινωνικό κράτος πέθανε, οι εργασιακές σχέσεις πέθαναν , ακόμα και το τελευταίο εργασιακό αποκούμπι που ήταν το Δημόσιο, πλέον δεν είναι ανέγγιχτο, είναι κοντά και η άρση της μονιμότητας, η επόμενη μέρα καλεί την "Ελεύθερη Αγορά" και την ιδιωτική πρωτοβουλία να φτιάξουν τις συνθήκες του αύριο. Συνθήκες οι οποίες για τους πολλούς θα είναι όπως ήταν δεκαετίες πίσω, με εξαθλιωμένη εργατιά, μετανάστευση, ελάχιστη μεσαία τάξη ( ανώτεροι υπάλληλοι υπουργείων, ανώτατοι αξιωματικοί, μεγαλογιατροί,μεγαλοδικηγόροι κλπ.) και μία μικρή κάστα πάμπλουτων η οποία θα κοιτάει τα τεκταινόμενα πίσω από την μάντρα του σπιτιού στον Διόνυσο και στην Εκάλη, με συστήματα συναγερμού και ροτβάϊλερ. Κάτι σαν τις παλιές Ελληνικές ταινίες του 50 και του 60 δηλαδή...

17
Αθλητισμός / Απ: ΑΕΚ
« στις: 21/07/12, 15:17 »
Χωρίς περαιτέρω σχόλια, όποιος μπορεί από το υστέρημά του , αυτός είναι ο λογαριασμός ενίσχυσης της προσπάθειας για τη σωτηρία της αγαπημένης μας ομάδας.

ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΕΚ ( Τράπεζα Πειραιώς 5137-053517-831 IBAN: GR 48 0172 1370 0051 3705 3517 831 , SWIFT CODE: PIRBGRAA) με την αιτιολογία " Α.Μ.Κ. ΠΑΕ ΑΕΚ" .

18

Σε μια ντίσκο σ' άφησα το 80,
το 90 σε συνάντησα ξανά σε κάποιο κλάμπ.
2000 και μου'λεγες πως έχεις τα προσόντα,
να είσαι συ κι όχι η Ελένη, των μήντια η σταρ.

Και τώρα πια στα σαράντα,
με άδειο πορτοφόλι,σηκώνεις τη γροθιά,
στου Συντάγματος τα σκαλιά,
είσαι υπέρ ή κατά, Δεξιά γι 'Αριστερά;

Τον έχεις άχτι το θειό σου το Κώστα,
που σου'χε υποσχεθεί, πως θα σε βάλει σε δουλειά.
Έβαλε το ξάδελφό σου το λαπά
και το άχτι σου το βγάζεις,σ'αυτόν τώρα πια.

Το μεροκάματο δύσκολα πια βγαίνει,
σε έχουν πνίξει τα δανεικά,
στο καθρέφτη κυττάς τη μπογιά τη ξεβαμμένη
και λες "Πως φύγαν, τόσα χρόνια ξαφνικά";

Μιά επανάσταση μόνο σου απομένει,
να κυτταχτείς στον καθρέφτη γι ακόμα μιά φορά
και να φωνάξεις "Ήμουν μαλακισμένη",
μπας και βρεις έτσι την αρχαία σου μαγκιά.

19
Λοιπά / Απ: Εκλογές 2012!
« στις: 08/06/12, 13:22 »
Γυναίκα , γύρω στα 58, άντρας 35άρης. Αληταράς. Τέλος συζήτησης.

Υ.Γ Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες για όσους είναι κομπλεξικοί, μισογύνηδες και έχουνε πρόβλημα που δεν τους αγάπησε η μανούλα τους, ή τους είχε τόσο στο βρακί της που τους "ευνούχισε" σε τέτοιο βαθμό που μισούνε όλο το κόσμο και ειδικότερα τις γυναίκες. Όσοι κομπλεξικοί λοιπόν προσέλθετε και ΕΓΕΡΘΗΤΙ.

20
Λοιπόν έλειπα σε ολιγοήμερες διακοπούλες γι αυτό άργησε και η απάντηση. Παιδιά ευχαριστώ πολύ, όντως του Gabriel είναι ένα κομμάτι που και εγώ λατρεύω και επίσης όντως περνάμε φανταστικά στα live μας . Το μόνο κλεισμένο live που υπάρχει στον ορίζοντα πέφτει λίγο μακρυά (29/8) και θα είναι στη Ζήρεια στο φεστιβάλ (εσύ Γεωργία μάλλον είσαι πιο κοντά από τους υπόλοιπους, οπότε κανόνισε... ;) ) . Τώρα αν προκύψει και κάτι άλλο θα ειδοποιήσουμε εννοείτε. Φιλιά!

21
Ακούστε ένα δείγμα της δουλειάς που κάνουμε με τη μπάντα μου τις "Καλύτερες Μέρες" , από το live που δώσαμε στις 21/4/2012 στον Rythmos Stage στην Ηλιούπολη.

1. Sex and drugs and rock n' roll ( IAN DURY)


2. Games Without Frontiers (PETER GABRIEL)


3. The Passenger (IGGY POP)



22
Ίσως η καλύτερη περίπτωση της disco era. Πολύ μεγάλη και ιδιαίτερη φωνή, με όμορφα τραγούδια που παρ'όλο ότι το γενικότερο στυλ της disco είναι σήμερα ξεπερασμένο, εν τούτοις κομμάτια όπως το Hot Stuff  και το ντουέτο με τη Μπάρμπαρα Στρέϊζαντ, Enough is Enough, ακούγονται πάρα πολύ ευχάριστα και σήμερα και αποτελούν κατά κάποιο τρόπο "κλασσικά" κομμάτια. Πραγματικά λυπήθηκα που το έμαθα...

23
Λοιπά / Απ: Εκλογές 2012!
« στις: 16/05/12, 09:48 »
Σου υπόσχομαι ότι θα το διαβάσω κάποια στιγμή, τώρα δεν υπάρχει χρόνος. Έτσι πάνω-πάνω θα σου πω το πρόβλημά μου. Όλες οι θεωρίες που βασίζονται στην ισοπέδωση της λογικής, εμένα με βρίσκουν απέναντι. Και απέναντι στη λογική είναι να αποκαλείς δημιουργικές δυνάμεις κάποιους ανθρώπους , υποννοώντας την ίδια στιγμή, ότι οι άλλοι είναι χαραμοφάηδες ,τεμπέληδες, κρετίνοι και άρα άξιοι για το τι θα πάθουν. Λες δηλαδή και ακούς σεμινάριο, γνωστής πυραμιδοειδούς αμερικάνικης εταιρείας  πώλησης (ονόματα δε λέμε μη τρέχουμε και στα δικαστήρια για πλάκα). Εμείς είμαστε πλούσιοι γιατί είμαστε έξυπνοι και όλοι οι άλλοι είναι φτωχομπινέδες γιατί είναι μαλ**ες. Αυτή είναι και η ουσία του νεοφιλελευθερισμού τελικά. Παίξτε όλοι με τους δικούς μας όρους ,τους όρους της ελεύθερης αγοράς και ο δυνατότερος ας επιβιώσει....
Θα μου πεις δεν συμβαίνει αυτό ήδη; Σε μεγάλο βαθμό. Όμως υπάρχουν ακόμα αντιστάσεις. Και αυτές ονειρεύονται να κάμψουν κάτι τέτοια τζημάνια...

24
Λοιπά / Απ: Εκλογές 2012!
« στις: 15/05/12, 12:14 »
αυτά τα κόμματα μεταχειρίζονται το μνημόνιο ως άλλες πλάκες του Μωυσή...


http://www.youtube.com/watch?v=4TAtRCJIqnk

Καπως ετσι δηλαδη? :D
Ναι ναι χαχαχαχαχα

25
Λοιπά / Απ: Εκλογές 2012!
« στις: 15/05/12, 09:46 »
Και όμως υπάρχουν και οι καθαρά μνημονιακοί...Αν δεις τις απόψεις των τριών νεοφιλελευθέρων κομμάτων (ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ-ΜΑΝΟΣ-ΤΖΗΜΕΡΟΣ) το γουστάρουν σχεδόν από την αρχή ως το τέλος και το έχουν και κάτι σαν την Αγία Γραφή...

Καθαρα εννοωντας; Εννοεις οτι εκτος απο αυτους, που δεν μπηκαν καν στη βουλη, ολοι οι υπολοιποι που μπηκαν ειναι αντιμνημονιακοι;
Όχι εννοώ απλά ότι οι υπόλοιποι, έστω "για τα μάτια του κόσμου" , μιλάνε για διαπραγμάτευση, ενώ αυτά τα κόμματα μεταχειρίζονται το μνημόνιο ως άλλες πλάκες του Μωυσή...

Σελίδες: [1] 2 3 4 ... 77