<< Περπατώντας το δικό μου αδιέξοδο >>

[elian]

               
Περπατώντας το δικό μου αδιέξοδο
σε ψάχνω μα ποτέ δεν είσαι εκεί,
ποτέ δεν ήσουν γι’ αυτό δε σε  βρίσκω.
Περπατώντας το δικό μου αδιέξοδο,
ανακαλύπτω αυθαίρετα παραπήγματα
σοβάδες,γκρεμισμένα θεμέλια
πάνω σε χώμα γόνιμο.

Κάποτε θυμάμαι μου χαν πει
για ένα μέρος μ’ ανθισμένα  χαμόγελα,
σ’ αυτό το μέρος μικρό παιδί
ονειρευόμουν να μεγαλώσω.
Κάποτε θυμάμαι μου χαν πει
‘‘θα έρθει κι η δική σου ώρα
μα είναι ακόμη νωρίς γιε μου’’.

Τείνει ο ουρανός να χάνει το φως
κρίμα στο κρίμα θα λέγαν οι  προπάτορες,
σημεία των καιρών θα χρήζαν οι  προφήτες.
Τείνει ο ουρανός να χάνει το φως
αδιαίρετό κομμάτι εν σάρκα μία,
γλυκιά η αφύπνιση του νου
σαν μέλλει να έρθει.

Πλανόδιος εραστής και σαρκοβόρο
στη γλώσσα,στο λόγο και στην πένα
σαρκάζει'το φόβο προπηλακίζει,
το δόγμα του τάχα ονείρου δικού  μου.
Πλανόδιος εραστής και σαρκοβόρο
κάτω απ’ το κρεβάτι μου φιγουράρει
το πιο όμορφο ψέμα.

Ενθάδε κείται η αιώνια αγάπη
κάποιας άγνωστης φύσης ιστορία,
λοιδόρησα τη σκέψη πως υπάρχεις
δυο συλλαβές σηκώσανε κύμα.
Ενθάδε κείται η αιώνια αγάπη
πάνω στην πέτρα αγγίζω εσένα'
αυτό είναι αγάπη θαρρώ.

[Βραζίλης]

Πολύ καλό elian! Φαίνεται αρκετά δουλεμένο. Οι λέξεις είναι μπλεγμένες περίτεχνα και μ'άρεσε που χάθηκα μέσα τους.
Θέλω να κάνω μια βόλτα σε ένα λιβάδι με ανθισμένα χαμόγελα, κι από πάνω να τα ζεσταίνει ο ήλιος κι αυτά να μεγαλώνουν...

[elian]

Σ' ευχαριστώ φίλε Βραζίλη,χαίρομαι που σ' άρεσε.τα λόγια σου είναι η καλύτερη αμοιβή μου,να 'σαι καλά...

[..........]

Υ.Γ.: Σε παρακαλώ elian, μην το θεωρήσεις προσβολή, ούτε βλασθημία.
Απλά, μου αρέσει ο τρόπος που μεταδίδεις τα συναισθήματα...
Το όμορφο ποιήμά σου, λοιπόν, με προβλημάτισε και το "Αδιέξοδό" σου μού χαμογέλασε...
Διάβασα τις σκέψεις σου πάνω από 50    φορές και
1) εφόσον δεν τρελάθηκα, ούτε και αυτοχειριάστηκα στις 4 τα ξημερώματα    ,
2) αφού δεν είμαι κριτικός λογοτεχνίας για να μπορέσω να σε αναλύσω και να σου "ξεφύγω"     ,
3) επειδή γράφω, πάντα, τα υστερόγραφα στην αρχή    και
4) δεν θα γλύτωνες ούτε εσύ από ποιηματάκι μου  ...
 
Αφιερωμένο στον φίλο elian
(του ανήκουν η έμπνευση των στίχων, οι λέξεις και η εκτίμησή μου)
 
Σ' αδιέξοδο σε ψάχνω
μα ποτέ δεν είσ' εκεί.
Περπατώντας θα σε χάνω
κι ας με βρουν σαν θησαυροί
παραπήγματα, σοβάδες
και θεμέλια που γκρεμίσαν.
Χώμα γόνιμο οι αράδες
που τα βήματά μου σβήσαν.
 
Κάποτε μου είχαν πει
για χαμόγελ' ανθισμένα.
Στις κουβέντες, στη σιωπή
όνειρα είχα κερασμένα
μεγαλώνοντας να ζήσω
εκεί, να χαρώ για πάντα.
Δώσε μου τις ώρες πίσω
και τα ψεύδη αλήθεια κάντα.
 
Τείνει ο ουρανός να χάνει,
από τα κρίματα, το φως του.
Κι όταν ο προφήτης φτάνει
τους καιρούς να βρίσκει εμπρός του,
γίνεται κομμάτια η σάρκα
και φωτιά, ο νους, αρπάζει.
Η Ψυχή σαν φτιάχνει κάστρα
κάθε ρήμα το ρημάζει.
 
Σαν πλανόδιος λαοπλάνος
που σαρκάζει κάθε φόβο,
τ' όνειρό μου! Κι ένας νάνος
τη νυχτιά μου κάνει θρόμβο
και φιγούρες, η Χιονάτη
με την γλώσσα-με την πένα,
μού χαρίζει. Κοίτα, να τη!
Κοροϊδεύει μόνο εμένα!
 
"Κείται Ενθάδε" γράφει η μοίρα
κι η αγάπη με κοιτάει.
Όσα κύματα κι αν πήρα
ναυαγού δεν με τιμάει
ο χαμός. Κι ενθάδε κείται,
elian μου, μία πέτρα
που όλα τα 'νιωσε και μήτε
της Αγάπης βρήκε μέτρα.
 
Να 'σαι πάντα καλά elian,
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΕ που συνεχίζεις τα βήματα.....
.....και μην με ρωτήσεις πού ανακάλυψα την Χιονάτη...
(παιδικό απωθημένο είναι, επειδή δεν μου διάβασαν ποτέ το παραμύθι της!)

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Πάρα πολύ καλό
μπράβο σου

[elian]

Σ' ευχαριστώ φίλε χωριάτη για τον καλό σου λόγο.Λυράν φίλε μου μόνο μηδείαμα μου έφερες στα χείλη και ούτε ίχνος προσβολής δεν ένιωσα.
Αλλά έχω να σου πω τα εξής:
1)ευτυχώς δεν τρελάθηκες,θα το χα βάρος στην συνείδηση μου 
2)τέτοια ώρα το χαζοκούτι χαζεύει ο κόσμος για να αποκοιμηθεί κι όχι διαβάζωντας στιχουργίες(ευτυχώς που δεν χαζεύουμε όλοι!!!)
3)δεν είμαι κριτικός λογοτεχνίας ευτυχώς δηλαδή
4)μεγάλο απωθημένο αυτή η χιονάτη...


Εν κατακλείδι  σ' ευχαριστώ για για τα θερμά σου λόγια και μπορώ να πω πως η παραλλαγή σου είναι εξαίρετη.να 'σαι καλά Λυράν.

[diji grampsas]

Φίλε elian μου άρεσε και μένα.


[Περπατώντας το δικό μου αδιέξοδο
σε ψάχνω μα ποτέ δεν είσαι εκεί,
ποτέ δεν ήσουν γι’ αυτό δε σε βρίσκω.]

αυτό με άγγιξε...μπράβο

[gkou]

Νομίζω πως αυτό είναι το καλύτερό σου!

[elian]

Χαίρομαι που σου άρεσε. Σκοπός είναι να εγείρει συναισθήματα που 'χουν ναρκωθεί επί του παρόντος από παρατρεχάμενους κι από υπερφύαλα δήθεν εμπόδια.Όλα οδηγούν σε μια ανοξείδωτη αναλλοίωτη αλήθεια. Η Ιθάκη του καθενός είναι διαφορετική μα το ταξίδι είναι για όλους το ίδιο συναρπαστικό.