Από θαύμα σε θαύμα

[pinelopi]

Στα μάτια σου αστράφτουνε αστέρια σωρό
απ΄τη λάμψη τους χαμένη σωπαίνω
ανεμόσκαλα ρίχνω το δρόμο να βρω
κι από θαύμα σε θαύμα ανεβαίνω

Δρασκελίζω τον χρόνο μετρώ τον καιρό
με το σώμα την ψυχή σου ζυγώνω
ότι αξίζει κρατάω και ότι μπορώ
κι όσα "πρέπει" μου λεν ακυρώνω

Στου μυαλού μου τις δίνες ένας κόσμος μικρός
ένα ελάφι που πίνει σε πράσινη λίμνη
ένα δέντρο που άξαφνα χτυπάει κεραυνός
ένα αγόρι που γελώντας τον κόσμο του δίνει

Μάτια ήλιοι μου τους γκρίζους καιρούς
χρώμα δυόσμου το βλέμμα σου ντύνει
για φθινόπωρα άστους να μιλάνε αυτούς
έχει δύναμη η αγάπη και τα λόγια τους γδύνει

Της ζωής μου σοδιάζω τα λάφυρα
πορφυρές μου χαρές ανασταίνω
φορώ ρούχα μου όσα κατάφερα
κι από θαύμα σε θαύμα πηγαίνω

[Ιππέας]

Κυρία μου, όταν πιάνετε πένα και γράφετε, δημιουργείτε θαύματα φθινόπωρινά...Εύγε !

[Neikos]

Η αλλαγη του ρυθμου στην τελευταια στροφη ειναι πραγματικα ξεχωριστο... δεινει μια διαφορετικη νοτα.... προσγειωνεις τον αναγνωστη στο αποτελεσμα που εσυ θες να δωσεις....

επισης... το κρεσεντο στην 3η στροφη ειναι μοναδικο....
φανταζομαι βγηκε φυσικα... θελω να πω δε διαλεξες τον αριθμο των στροφων και την αλλαγη του μετρου απο πριν....

το ξερω η απαντηση θα ειναι θετικη.... οπως και τις αλλες φορες που σε εχω ρωτησει.....
αλλα αυτο εδω το εργο σου μου φαινεται πως το εχεις επεξεργασθει λιγουλακι ....

anyway .... καθε σου εργο και εμπειρια pinelopi μου...

[lampros.]

Δημιουργώντας τις προυποθέσεις του θαύματος σου, με τόσο πλούσια περιγραφή (ελάφι, κεραυνός, παιδικό χαμόγελο, δυόσμος, ανεμόσκαλα...) δεν μπορείς παρά να παρασύρεις τον αναγνώστη στο να μπεί έστω για λίγο
σε μιαν άλλη διάσταση... και στη συνέχεια ξαναδιαβάζοντας το ''ότι αξίζει κρατάω και ότι μπορώ
κι όσα "πρέπει" μου λεν ακυρώνω'' και το ''φορώ ρούχα μου όσα κατάφερα
κι από θαύμα σε θαύμα πηγαίνω'' δεν μπορεί pinelopi να μην τα θέσει ως προυπόθεση για το προσωπικό του θαύμα...Δεν μπορεί...

Αυτο θα πώ μόνο....θυελλώδεις...

[kuiper]

Pinelopi

Το ποίημα σου αυτό δεν θα μπορούσε να είναι λιγότερο ωραίο από τα υπέροχα στιχάκια σου που μας έχεις δώσει κατά καιρούς, μόνο που αργείς, ίσως γιατί όπως έχω καταλάβει το κάνεις μόνο όταν εσύ αισθάνεσαι την ανάγκη να εκφραστείς για κάποιον συγκεκριμένο λόγω.

Neikos  έχεις δίκιο ο ποιητής έχει το χάρισμα να ανιχνεύει από ένα ποίημα νοήματα που για άλλους μια απλή ανάγνωση θα άφηνε απλώς γεύση γλυκιά σαν σύνολο. Για το κρεσέντο θέλω να πω της τρίτης στροφής που λες.
 
Για τον Ipeas θέλω να πω πως εγώ βλέπω τα φθινοπωρινά θαύματα να κρύβουν μάλλον κάποια κακία. Μπορεί όμως να κάνω και λάθος γι’ αυτό Pinelopi σου ζητώ συγνώμη.

Το φθινόπωρο είναι εποχή του χρόνου που μεταφορικά τοποθετούμε πολλές φορές την ηλικία και δεν μπορεί να αλλάξει ούτε η εποχή του χρόνου, ούτε και μπορείς το ηλικιακό φθινόπωρο να το κάνεις άνοιξη.
Κι’ αν κάποιος σου χαρίζει φθινοπωρινά λουλούδια είναι γιατί αυτά μπορούσε να βρει μες στην καταχνιά του κι’ ας είναι κίτρινα φύλλα.

                         

[pinelopi]

Ipeas, σ' ευχαριστώ για την ανάγνωση και το σχόλιο

Neikos, όχι δεν διάλεξα τίποτα από πριν και η μοναδική επεξεργασία ήταν σε κάποια σημεία στη ρίμα. Τα στιχάκια αυτά γράφτηκαν σε πολύ λίγη ώρα. Σ' ευχαριστώ που με διαβάζεις και σχολιάζεις πάντα.

Λάμπρο, με το σχόλιό σου διαπίστωσα πως στη μια στροφή κυριαρχούν ρομαντικές εικόνες και στην άλλη μια δυναμική τελείως διαφορετική ( η δύναμη του σχολίου του αναγνώστη βλέπεις!). Ήταν κάτι που στις δικές μου αναγνώσεις δεν είχα αντιληφθεί συνειδητά τουλάχιστον γιατί ασυνείδητα...το κατέθεσα 
Μάλλον και οι δυο οπτικές είναι απαραίτητες (για μένα) προκειμένου να περπατάω στα θαύματα... Σ' ευχαριστώ

Γιάννη, πράγματι έτσι είναι, γράφω οταν έχω κάτι να πω, όταν νιώθω την ανάγκη της αποκάλυψης της ενδοχώρας.

Αναφορικά με το φθινόπωρο ,  στην προκειμένη περίπτωση δεν αναφέρεται στον χρόνο αλλά σε δύσκολες καταστάσεις Γιάννη μου. Ο χειμώνας και το φθινόπωρο συνδυάζονται πολλές φορές με τη δυσκολία και την καταχνιά αντίθετα με την άνοιξη και το καλοκαίρι, έτσι δεν είναι; Εδώ λοιπόν το νόημα του φθινοπώρου μεταφορικά είναι αυτό.... (παρ' όλο που είναι η πιο αγαπημένη μου εποχή)
Σ' ευχαριστώ

[Aganippi]

κι από θαύμα σε θαύμα ανεβαίνω
κι από θαύμα σε θαύμα πηγαίνω

Παράδοξο - ανεξήγητο το θαύμα... κάτι που περιμένει ο άνθρωπος στην δύσκολη στιγμή να ανατραπεί και να λυτρωθεί.
Πολύ δυνατές εκφράσεις <απο θαύμα σε θαύμα ανεβαίνω {πηγαίνω}>
Δυνατές και όμορφες εικόνες.
Είναι θαύμα μόνο του αυτό το έργο σου και το διαβάζω και το ξανά διαβάζω!

[Ιππέας]

  Πηνελόπη είναι χαρά και μάθημα ελληνικής γλώσσας ταυτόχρονα, το να σε διαβάζει -μελετά κάποιος. Και μιλάμε για αναγνώσεις, γιατί αυτά που γράφεις, δεν χωράνε σε μια ή δύο αναγνώσεις. Σε παρακαλώ βοήθησέ με λίγο συντακτικά,πες μου αν κάνω λάθος στην τέταρτη στροφή,που μου βγαίνει σε αυτή τη μορφή
                               Μάτια, ήλιοι μου, τους γκρίζους καιρούς
                               χρώμα δυόσμου το βλέμμα σας ντύνει
                               για φθινόπωρα  άστους να μιλάνε αυτούς
                               έχει δύναμη η αγάπη και τα λόγια τους γδύνει

[kuiper]

Αγαπητέ φίλε ipeas. Δεν φαντάζομαι να παρεξηγήθηκες επειδή πάνω στο σχόλιο σου σχολίασα ένα στίχο με τον δικό μου τρόπο και τα πιστεύω μου.

Θέλω ακόμα να σου πω, πως η Κατερίνα είναι η Κατερίνα μου και εννοώ για να μην παρεξηγηθώ την φιλία την προσωπική γνωριμία μαζί της.

Αν την γνωρίσεις από κοντά θα ανακαλύψεις την πληθώρα ψυχικών χαρισμάτων που έχει. Αυτή με διαβάζει και την διαβάζω και ξέρει όταν γράφω τι γράφω. 

 

[Ιππέας]

  Γιάννη κανένα πρόβλημα απολύτως, καμία παρεξήγηση. Εξάλλου δε βρίσκω το λόγο για κάτι τέτοιο. Ειλικρινέστατα. Λάθος μου που δεν έβαλα εισαγωγικά στο "φθινοπωρινά" . Να ξέρεις ότι το φθινόπωρο είναι η αγαπημένη εποχή και ειδικά όταν τη ζει κανείς ιππεύοντας, είναι "θαύμα"..         

[Κατερινα_]

Της ζωής μου σοδιάζω τα λάφυρα
πορφυρές μου χαρές ανασταίνω
φορώ ρούχα μου όσα κατάφερα
κι από θαύμα σε θαύμα πηγαίνω

Μεγάλη υπόθεση αυτό το τετράστιχο
Pinelopi μπράβο.

[argentina]

έχει δύναμη η αγάπη και τα λόγια τους γδύνει

Απο θαυμα σε θαυμα μας πας Κατερινα.... Μπραβο!

[MISTREATED]

Πηνελόπη, μετά απο κάποιες μέρες που έλειψα μπήκα σήμερα και διάβασα το υπέροχο απο κάθε άποψη ποίημά σου.
Νομίζω ότι οι φίλοι που το σχολίασαν τα είπαν όλα , απο μένα ένα μεγάλο μπράβο !!!

[pinelopi]

Ipeas, δεν κάνεις λάθος αυτή είναι η σωστή σύνταξη και σ' ευχαριστώ για την υπερβολή στα λόγια σου 

Aganippi , Κατερινα_ MISTREATED , χαίρομαι που "επικοινωνούμε" μέσα από τους στίχους, σας ευχαριστώ 

[argentina]

εμενα με ξεχασες  :
Θα κανω κομμα με τον Χόλυ ( ) και θα δεις εσυ! κμ! :

[pinelopi]

πω πω είμαι επιεικώς ασυγχώρητη...
Πως σε ξέχασα εσένα κοριτσάκι;

Κόμμα με τον Χόλυ; Λυπήσου με...

Φιλιά σου Κατερινάκι

[Μαργαρίτα Π.]

Καιρό είχαμε να διαβάσουμε κάτι δικό σας μανδάμ αλλά το κάνατε το θαύμα σας!
Άψογο Κατερινάκι! 

[pinelopi]

Να ' σαι καλά Μαργαρίτα μου, ευχαριστώ 

[Ektor_S]

Προχώρα στα θαύματα και άσε μας να διαβάζουμε και να απολαμβάνουμε τη διαδρομή σου Κατερίνα. Μπράβο.

[Stergios Kourou]

Παρα παρα πολυ καλο Κατερινα!!! Τελεία και παύλα!!!!

[pinelopi]

Έκτορα, Στέργιο ευχαριστώ 

[GD]

Σαν τη σκιά η σκέψη σας, κρυμμένη στο πίσω μέρος εκεί που τα μάτια δεν μπορούν να κοιτάξουν αν και θα το ήθελαν με όλο τους το ειναι…. Ευτυχώς υπάρχει η στιγμή.
Η στιγμή εκείνη που χαμηλώνεις το βλέμμα και όλα τα όνειρα σαν άνεμου χάδι σε αγκαλιάζουν και ψάχνεις τις λέξεις για να μπορείς να πεις όλα όσα θέλεις και όλα όσα αισθάνεσαι…
Αυτή τη στιγμή μας χαρίζεται με τα υπέροχα λόγια σας…

Τα σεβη μου !!!!

[pinelopi]

Κλείνω τα μάτια και τότε βλέπω καλύτερα ...
Σ' ευχαριστώ Γιώργο, αν μπορώ να "κρατάω" τη στιγμή τότε ίσως καταφέρω να ''κρατήσω'' και τον πληθυντικό τους για να φτιάχνω ζωή...

[Ανδρεας Ν]

Στις σπάνιες πια επισκέψεις μου όταν  αναζητώ τα καινούρια σου ποιήματα με δικαιώνεις.

[pinelopi]

Ανδρέα... σ' ευχαριστώ πάρα πολύ με τιμάει η "αναζήτησή'' σου
Χρόνια σου πολλά