Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 08/10/20, 09:52
-
Καβάλησα ΔΕΥΤΕΡΑ το άτι,
σε βρήκα σε αλλουνού κρεβάτι
σου λεω: «Την αλήθεια πέστη..»
λες: «Κρύωνε…. κι ήθελε ζέστη!!!!!»
Φτάνει στο γιόμα της η ΤΡΙΤΗ
βλέπω κορμί, σαν τον αστρίτη,
πάνω σου να κυλά με χάρη,
και να το «παίζεις…» Μάτα Χάρι
Αργά μου είπες την ΤΕΤΑΡΤΗ:
«Σε ολονύκτιο είμαι πάρτι…»
σου λέω: «Θα ‘μαι ο συνοδός σου…»
λες: «Άντε…. αλλού είναι η …οδός σου!!!!!»
Την ΠΕΜΠΤΗ λέω: «Δεν την βγάζω…»
κάτι μηνύματα διαβάζω….
για ραντεβού σε ύποπτα μέρη…
Αχ!!!! τι μου κρύβει το…. κεμέρι….
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ κι είσαι στολίδι
μου λες: «κινάω για ταξίδι
θα κάψω τ’ όνειρο σαν …βάτο….
και θα γυρίσω το Σαββάτο!!!»
Γυρνάς ΣΑΒΒΑΤΟ …είμαι ρημάδι
γιατί έχεις στο λαιμό… σημάδι….
κι αφού είδες…. άγρια σου «βγήκα…»
μου λες: «Με δάγκωσε μια…. σφήκα…»
Την ΚΥΡΙΑΚΗ, με κόλπο γκρόσο,
λες: « πρέπει να τον….. ξενερώσω….»
Μου δίνεις δυό φιλιά…. ασμένως!!!!
Αχ! πόσο είμαι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ!!!!!!!!!