ποιηση ή ψευτοδιανοηση;;;

[paran0id]

γιατι...
τιθελει να πει ο ποιητης?
πως μαγειρευεται το ραγκου?
γιατι κλαιει το μωρο ενω φοραει πανα?




 
ξαφνικα μεχρι και ο πολυδωρας βρηκε το διανοουμενο που κρυβει μεσα του...

[Neikos]

τι να πω και εγω ο μικρος???

αγαπητη fifi δεν ξερω αν ασχολησαι ακομα με το θεμα...
αλλα θα πρεπει να ξερεις πως παντα υπηρχαν και παντα θα υπαρχουν ψευδοδιανοουμενοι....
αυτη η καταραμενη αμαθεια φταιει,αλλα τι να κανουμε???ειναι δικαιωμα του καθενος να γραφει να εκφερει γνωμη, αποψη, λογια του αερα πες εσυ, αλλα θα το πω και εγω...μηπως πρεπει να τυπωσουμε 1000 και βαλε κοποιες για να αποκαλουμε τον εαυτο μας ποιητη και να κομπαζουμε στην υψηλη κοινωνια....
αντε γιατι και οσοι γραφουν μας κανουν καραφλους με αυτα που λενε,με αυτα που κανουν.
δεν καταλαβαινω πως καποιοι αυτο αποκαλουνται διανοουμενοι και ας εχουν πτυχια και ας εχουν αντιτυπα παντου, οταν αυτοι οι ιδιοι αναιρουν τα λεγομενα τους με τις πραξεις τους...

αυτα ειχα να πω....συγνωμη για τον προσωπικο τονο,αλλα εσυ ανοιξες το θεμα,σε σενα μιλω.

[MACMISIAS]

Μια μέρα καθόμουν και μουντζούρωνα ένα χαρτί ,με πλησιάζει κάποιος και με ρωτάει "Τι ζωγραφίζεις εκεί" και εγώ δεν ξέρω τι μ'έπιασε ο διάολάκος και του λέω "Τη κατάρα της Μάνας"!!! Σας πληροφορώ επειδή ο εν λόγω κάποιος με θεωρεί σοβαρό άτομο (τρομάρα μου) , καθόταν και το κοίταγε από όλες τις γωνιές ,ψάχνοντας για την κατάρα και την Μάνα. Και εδώ τίθεται το εξής ερώτημα .Μήπως δεν φταίει μόνο ο "φονιάς" αλλά και το "θύμα". Α ρε Πικάσσο σ'έφαγα!!!

[eleos* (Βάλια πια....)]

εγω παλι ειχα παντα ενα θεμα με την ποιηση..

μου την εδινε οσα χρονια καναμε λογοτεχνια στο σχολειο που καθομασταν και αναλυαμε τι θελει να πει ο ποιητης..
η μαλλον οχι... λαθος... μας ανελυαν τι θελει να πει ο ποιητης...
τα αποφευγω γενικως τα ποιηματα... αν τυχει να διαβασω δε θα καθησω να εμβαθυνω γιατι το ειπε, και πως ηταν ψυχολογικα οταν το ειπε, ή τι εικονες ειχε μπροστα του οταν το εγραφε ή τι καιρο εκανε... κανεις δε μπορει να πει τιποτα με σιγουρια...

το εγραψε.. καλως το εγραψε...
διαβαζοντας το δημιουργεις δικες σου εικονες κ ιστοριες στο μυαλο σου..
αυτη ειναι και η μαγεια του ολου θεματος πιστευω....   

[Neikos]

δεν εινα παντα ετσι πιστευω....πρεπει να γνωριζουμε λιγα πραγματα για την ζωη του για το λεξιλογιο που χρησιμοποιει...ετσι καταννοεις βαθυτερα την οπτικη γωνια του δημιουργου.θεωρω οτι εχει σημασια να αποδωσουμε το εγο οπως ακριβως γραφηκε.
ειναι σεβασμος προς τον δημιουργο.

[x-versous]

δεν εινα παντα ετσι πιστευω....πρεπει να γνωριζουμε λιγα πραγματα για την ζωη του για το λεξιλογιο που χρησιμοποιει...ετσι καταννοεις βαθυτερα την οπτικη γωνια του δημιουργου.θεωρω οτι εχει σημασια να αποδωσουμε το εγο οπως ακριβως γραφηκε.
ειναι σεβασμος προς τον δημιουργο.

+1000

Εγώ συμφωνώ με τον Neikos αν δεν αναλύσεις ένα ποίημα, χάνει τον λόγο ύπαρξης του.
κάθε έργο, χρειάζεται την δέουσα προσοχή. και σε αυτό είμαι απόλυτος.

[Jimi Pap]

Ταπεινη μου γνωμη ειναι πως ενα ποιημα,για να ειναι αξιολογο,πρεπει το νοημα του να ειναι ξεκαθαρο,και μεσα απο παρομοιωσεις και μεταφορες να παρουσιαζεται με εναν,οσο γινεται περισσοτερο,καλλιτεχνικο τροπο.Αν το νοημα δεν ειναι ξεκαθαρο για την κοινη λογικη,τοτε λογικα,δεν ειναι ξεκαθαρο ουτε στο μυαλο αυτου που το εγραψε.Εκτος εαν βεβαια θεωρουμε τεχνη ο,τιδηποτε κανουμε και μπορει να αρεσει σε καποιον αλλο.Φυσικα δεν αποκλειω να υπαρχει κι ενα πολυ μικρο ποσοστο εξαιρεσεων.

[papous]

Κάποτε με είχε ρωτήσει κάποιος: "Πως καταλαβαίνουμε ότι κάτι είναι "έργο Τέχνης"?"

Απλά το παρατηρούμε προσεκτικά. Μετά από λίγο διάστημα θα αρχίσει να μας δημιουργεί συναισθήματα. Θετικά ή αρνητικά? Δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι κάτι άλλαξε. Και εφόσον δεν έχει αλλάξει το έργο, αυτό που αλλάζει είναι ο εαυτός μας.

Ένα μουσικό έργο τέχνης, έναν πίνακα ζωγραφικής, μπορεί να χρειαστεί να το ακούσουμε ή να το δούμε πολλές φορές για να ανακαλύψουμε τις βαθύτερες πτυχές του ή τον προβληματισμό και την άποψη του καλλιτέχνη. Έτσι ακριβώς κι ένα ποίημα μπορεί να χρειαστεί να το διαβάσουμε πολλές φορές για να το κατανοήσουμε. Και κάθε φορά, όπως συμβαίνει και με κάθε έργο τέχνης, το βλέπουμε με "διαφορετικά μάτια".

Ας σκεφτούμε ότι την φύση, το ανώτερο έργο Τέχνης απ' όλα, μπορεί και να μην την κατανοήσουμε ποτέ!

[delfinaki]

Ποίηση:

Ο ποιητής κάνει τον εαυτό του οραματιστή μέσα από μια μακριά, απεριόριστη και συστηματική αποδιοργάνωση όλων των αισθήσεων. Όλες οι μορφές έρωτα, πόνου, τρέλας. Διερευνά τον εαυτό του, εξαντλεί μέσα του όλα τα δηλητήρια και διατηρεί την πεμπτουσία τους. Δοκιμασία ακατανόμαστη, όπου θα χρειαστεί τη μεγαλύτερη πίστη, την υπεράνθρωπη δύναμη, όπου θα γίνει αυτός μέσα απ’ όλους, ο μέγας σακάτης, ο μέγας αφορισμένος και ο υπέρτατος επιστήμων. Γιατί φτάνει το ΑΓΝΩΣΤΟ! ‘Ετσι λοιπόν, τι κι αν καταστραφεί στην εκστατική πτήση του μέσα από πράγματα πρωτάκουστα, ακατανόμαστα;

ΡΕΜΠΩ
Γάλλος ποιητής

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%A1%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%8E

[Neikos]

σ ευχαριστω x...συμφωνω με τον papus και την delfinaki....
που ειναι ομως η διοργανωτρια αυτου του θεματος να μας πει την γνωμη της???
απλα ανοιξε ενα θεμα και εφυγε?