Δείτε την σελίδα του kithara.gr στο facebook, στο twitter, και στο youtube
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Λοιπόν τι θές να πάρεις μαζί σου; Την καρφίτσα μου για τα μαλλιά;.... ή το κεφάλι μου; " και μου δείχνει παραπέρα στο δωμάτιο που ήταν το κομμένο κεφάλι της και η καρφίτσα της. Εγώ εδω ταράχτηκα τελείως, αλλά μιας και δεν είμαι πολύ μακάβριος της λέω "την καρφίτσα σου". "σοφά διάλεξες" μου λέει. και τότε με κοιτάει κάπως θλιμμένα και μού λέει "αλλά σίγουρα δε θές το κεφάλι μου;" και τότε αυτή πεθαίνει εγώ ξυπνάω σχεδόν κλαμμένος και με μία μαύρη διάθεση όλη τη μέρα. oh well just a dream. όνειρα γλυκά σε όλους
Σύμφωνα με τον Φρόυντ η θάλασσα συμβολίζει την μητρότητα Ψιλοάσχετο μου ακούγεται!!
Περπατούσα σε κάτι πλακόστρωτα στενά δρομάκια μόνη μου. Δεν ήξερα που βρισκόμουνα. Δεν ήτανε σύγχρονη εποχή. Όλα έμοιαζαν πολύ παλιά. Καθώς περπατούσα βρίσκομαι μπροστά σε ένα λιμάνι. Ητανε βράδυ και είχε ένα κόκκινο τεράστιο φεγγάρι. Κοιτούσα το λιμάνι και ξαφνικά βλέπω το φεγγάρι να ανοίγει στα δύο και να βγαίνουν δυο τεράστια πουλιά - κάτι σαν αητοί - και να πετάνε μακριά. Μετά ξύπνησα.Είχα την αίσθηση σαν να βρισκόμουνα στην παλιά Ρόδο, έτσι ενστικτωδώς! Γιατί στην Ρόδο δεν έχω πάει ποτέ.Επίσης το όλο σκηνικό με τα πουλιά ήτανε μαγικό!! Ήτανε λες και έβλεπα video clip των Pink Floyd.
Ήμουν λέει με μια κοπέλα που αγαπιόμασταν τρομερά (δεν ήταν όμως υπαρκτό πρόσωπο). Κάποια στιγμή μού λέει ότι θέλει να πάμε μαζί ένα ταξίδι για να δούμε πόσο αγαπάμε ο ένας τον άλλο. Φεύγουμε λοιπόν και μετά ΄βρισκόμασταν σε μια σπήλια που ήταν όμως αρκετά φωτεινή, σα να έμπαινε φως από τη στέγη. ξαφνικά από το σκοτάδι πετάγεται ένα ανθρωπόμορφο τέρας πετάει ένα τσεκούρι και της το καρφώνει στο στήθος και τρέχει αμέσως να ξεφύγει. Εγώ φρικάρω τελείως τρέχω αμέσως και την πιάνω. και αυτή μου λέει ετοιμοθάνατη: " Θα πεθάνω τωρα σίγουρα... Όμως αν μπορούσες θα είχες φάει αυτό το τσεκούρι για μένα;" Εγώ της λέω σίγουρος ναι. Εντάξει μου λέει. και βγάζει το τσεκούρι από το στήθος της και το καρφώνει στο δικό μου. Πόνεσα τρομερά, αλλά δεν ένοιωσα να απειλείται η ζωή μου και αυτή έμοιαζε να είναι καλύτερα και σα να χαμογελούσε λιγο, οπότε εγώ χάρηκα λίγο. Όμως μετά από λίγο ξανασκοτείνιασε το πρόσωπό της ΄και μου είπε: "Όμως δε έγινε έτσι..." και όταν είδα το στήθος της είδα ότι το τσεκούρι ήταν πάλι εκεί. "Τώρα νοιώθεις την οργή να φουντώνει έτσι; Θέλεις να εκδικηθείς;" Ναι της απαντάω κι εγώ. " Θέλεις όμως να πάρεις κάτι δικό μου για να παίρνεις θάρρος και δύναμη και να μη με ξεχάσεις έτσι;". ναι της λέω. και αυτή μου λέει :" Λοιπόν τι θές να πάρεις μαζί σου; Την καρφίτσα μου για τα μαλλιά;.... ή το κεφάλι μου; " και μου δείχνει παραπέρα στο δωμάτιο που ήταν το κομμένο κεφάλι της και η καρφίτσα της. Εγώ εδω ταράχτηκα τελείως, αλλά μιας και δεν είμαι πολύ μακάβριος της λέω "την καρφίτσα σου". "σοφά διάλεξες" μου λέει. και τότε με κοιτάει κάπως θλιμμένα και μού λέει "αλλά σίγουρα δε θές το κεφάλι μου;" και τότε αυτή πεθαίνει
Το ξερεις οτι αυτο το απιθανο ονειρο σου ειναι πρωτης ταξεως υλικο για διηγημα?Ενδιαφερεσαι?
Ήταν τελικά όνειρο,μα έμοιαζε τόσο πολύ με πραγματικότητα.Ήταν τόσο πραγματικό που ακόμα να πιστέψω ολοκληρωτικά πως ονειρευόμουν.Μπορεί κάποιος να μου πει τη γνώμη του για το τι συμβαίνει; Μήπως τρελλαίνομαι και υποφέρω από παραισθήσεις;;;
Y.G Exete stamatisei pote ena efialti?
Εγω τον τελευταιο καιρο βλεπω το εξης...ειμαι λεει στο κρεββατι και ειμαι ξεσκεπαστος...και κρυωνω...και τοτε ξυπνω τις περισοτερες φορες για να διαπιστωσω οτι ειμαι...και οτι εχω ξεπαγιασει...σημερα ας πουμε εχω βηχα απο αυτο μου το ονειρο...
Ξεκίνησε από dora Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από master of puppets Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από depi Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από Vern Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από ΠΟΙΟΣ Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από diji grampsas Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από Dagoth Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια
Ξεκίνησε από ivikos Δικοί μας στίχοι και ποιήματα