Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - Gregori

Σελίδες: 1 [2] 3 4 5 ... 7
26
Ο Διαγωνισμός Στίχου ήταν κάτι τελείως διαφορετικό απ' αυτό που γίνεται τώρα
και αφορούσε συγκεκριμένη θεματολογία.
Σήμερα έχουμε να κάνουμε με υλικό 5-6 χρόνων
στο οποίο συμμετέχουν στιχουργοί και ποιητές.
Πως μπορεί κάποιος να ξεχωρίσει την στιχουργική από την ποιητική δουλειά.
Κι αν κάποιος δηλαδή θεωρήσει ότι το έργο του δεν αφορά ποίηση
παρά μόνο στιχουργική, δεν θα πρέπει να το καταθέσει?
επίσης όταν ποστάρεται ένα καινούργιο κομμάτι θα πρέπει ο δημιουργός
να βάλει οπωσδήποτε και ποιητικό ύφος για να έχει την δυνατότητα το έργο του
να συμπεριληφθεί στα προτινόμενα?
Τέλος πάντων, εγώ μιά σκέψη και μιά πρόταση έκανα'
τις αποφάσεις τις παίρνετε εσείς.

27
Καλή μέρα σε όλους'
πρώτα πρώτα να ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο που αρχίζει να δημιουργείται
και σίγουρα είναι δύσκολο διότι έχει να κάνει με χιλιάδες κομμάτια προηγούμενων χρόνων
αλλά και σαν χρονιά 2008 να το δούμε, πάλι είναι πολλά.
Πιθανολογώ πως και την χρονιά που διανύουμε θα υπάρξει μια αρκετά μεγάλη συλλογή στίχων και ποιημάτων.
Σαν πρώτη φορά λοιπόν, όπως έχει ειπωθεί, καλό θα είναι τα κομμάτια να τα προτείνουν οι ίδιοι οι δημιουργοί 
και σίγουρα αυτοί που αυτό το διάστημα είναι ενεργοί είναι αρκετοί.
Όσον αφορά αυτούς που έχουν αφήσει τα έργα τους πίσω κι έχουν αποχωρήσει
δεν πιστεύω πως χρειάζεται να γίνει κάτι κι ας υπάρχουν αρκετά αξιόλογα κομμάτια.
Τώρα για τον τρόπο με τον οποίο θα γίνουν η διαδικασίες, δεν έχω άποψη.
 
Αυτό όμως που μπορώ να πω, είναι για την ανάδειξη ποιήματος του επόμενου χρόνου
και που θα αφορά τα ποιήματα του 2009 .
Για να μην υπάρξει ανάλογος φόρτος στην έναρξη της διαδικασίας της ανάδειξης ίσως να μπορούσε να γίνει κάτι από τώρα.
Δηλαδή, για κάθε καινούργιο ποίημα που ποστάρεται να υπάρχει δίπλα βαθμολογία, όπως στον διαγωνισμό στίχου
και στο τέλος της χρονιάς από τα 20-30 κομμάτια που συγκέντρωσαν την μεγαλύτερη βαθμολογία να αναδεικνύεται το ποίημα της χρονιάς'
ή τέλος πάντων κάτι ανάλογο έτσι ώστε το “ξεσκαρτάρισμα” να γίνεται βαθμιαία.
Αφ’ ενός μεν αυτό θα είναι κέρδος χρόνου, απ’ την άλλη, ένα ένα τα κομμάτια
μελετώνται πολύ καλύτερα απ’ ότι όταν είναι πολλά μαζεμένα.
Μια σκέψη έκανα και σας την καταθέτω για παραπέρα ανάλυση’ ελπίζω να βοηθήσει.
Κάτι ακόμα επίσης που έχω να προτείνω, επειδή η όλη δουλειά δεν είναι μόνο ποιήματα αλλά είναι και στίχοι,
όπως εξ' άλλου κι αναφέρεται  "Δικοί μας στίχοι και ποιήματα",
καλό θα είναι να διαφοροποιηθεί ο τίτλος "ποίημα της χρονιάς", έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνεται και ο στίχος.

..στην κρίση σας.

 
   

28

Και γιατί όχι αν υπήρχε και η γενική αποδοχή να μην δίναμε και το όνομα του στον διαγωνισμό;
Πολύ, πάρα πολύ καλό.
Κι ας γίνει θεσμός κάθε χρόνο, την ημέρα πούφυγε,
να απονέμεται και το βραβείο της χρονιάς συν ότι άλλο μπορεί να γίνει την ημέρα εκείνη,
στη μνήμη του.
" τη μέρα πούφυγε ο Σπήλιος ".

29
Κι όπως πάντα
               πάλι έγραψες !

30
Ίσως ο τίτλος έπρεπε να λέει " από τ' Αδικημένα " '
ταπεινή μου γνώμη.
Αλήθεια πόσους ψήφους πήρε?

31
Τραγούδι για Αλεξίου και Μαρινέλλα.
Τι να πω εγώ, τάπαν όλοι οι άλλοι.

32

Ανακοινώθηκαν εχθές τα αποτελέσματα... Μεσολαβούν τέσσερις εργάσιμες ημέρες  (για την εξεταση πιθανών ενστάσεων) και απο την ερχόμενη Τετάρτη, τα θέματα θα προωθηθούν προς την Κ.Ε.
Ισως όμως να μην έχουμε άμμεσα αποτελέσματα και να απαιτηθεί (δεύτερος γύρος)... Δεν πιστεύω πάντως να έχουμε ιδιαίτερες καθυστερήσεις... ούτε γνωρίζει κανεις μας αυτη την στιγμή, την ακριβή ημερόμηνία των τελικών αποτελεσμάτων...

Γίνε πιο συγκεκριμένος Λάμπρο'
τι σημαίνει δεύτερος γύρος και γιατί καθυστερήσεις.
Εντάξει δεν χρειάζεται τελική ημερομηνία, αλλά εσείς που έχετε μιλήσει με την Κ.Ε.
περίπου πόσος χρόνος θα χρειαστεί'
10 μέρες ? ένας μήνας ? ένας χρόνος ?
κατά προσέγγιση τι πιθανολογείτε.

33
Μήπως γνωρίζει κάποιος,
πότε θα δοθούν τα προκρινόμενα στην Κριτική Επιτροπή
και εάν υπάρχει χρονοδιάγραμμα για τα τελικά αποτελέσματα ?

34
Μήπως θα ήταν εύκολο να δημοσιευθεί και η υπόλοιπη βαθμολογία, αυτών που  "αποκλειστήκανε";
----------------------------------------------------------------------------------------------
Επίσης κάποια στιγμή να μάθουμε και πόσοι ψηφίσανε αν είναι δυνατόν παρακαλώ... :)

35
Ποιός μίλησε γι ανακωχή ? ποιός βάρεσε τα ντέφια ?
το γλέντι συνεχίζεται όσο κρατούν τα κέφια'
μπορεί να είναι φίλε μου με ή χωρίς αξία
μα κι απ' της μύγας το σκατό μπορεί να βγει ουσία .

Εγώ δω πέρα θάλεγα όλοι να πάρουν θέση
γιατί δεν ξέρει το νερό κανένας που θα πέσει'
και για να καταλάβετε τα πράγματα πως έχουν
μεγάλη αλήθεια θα σας πω λίγοι που την κατέχουν.

Ζούσε που λέτε κάποτε πέρα, βαθιά στην Κίνα
μία γριούλα' και σοφή και σαν την ελαφίνα
που έφερνε καθημερνά νερό απ' το ποτάμι
με δυό δοχεία περαστά στις άκρες στο καλάμι.

Τόνα δοχείο άψογο νερό πάντα γεμάτο
το άλλο όμως έτυχε νάχει ρωγμή στον πάτο
κι έφτανε σπίτι η γιαγιά μ' ενάμισο δοχείο
γιατί στο δρόμο το νερό την έκανε "λαχείο".

Πέρασαν έτσι χρόνια δυό, δοχεία και καλάμι
και η γριά να κουβαλά νερό απ' το ποτάμι...

δεν έχω πλέον έμπνευση έτσι να συνεχίσω
με στίχους, ρίμες και στροφές' γι αυτό θα σας αφήσω
πιό κάτω να διαβάσετε, χωρίς να λησμονήσω
όταν μου έρθει έμπνευση πάλι να ξαναρχίσω.


Φυσικά το τέλειο δοχείο ένοιωθε υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί.
Το ραγισμένο δοχείο ήταν δυστυχισμένο που μόλις και μετά βίας μετέφερε τα μισά
απο αυτά που έπρεπε κι ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του.
Κάποια στιγμή δεν άντεξε πια την κατάσταση αυτή και αποφάσισε να μιλήσει στην ηλικιωμένη γυναίκα.
"Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και θέλω να σου....
ζητήσω συγγνώμη!"
"Μα γιατί;" ρώτησε η γριά. "Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;"
"Ε, να ! Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο το μισό νερό λόγω της ρωγμής μου και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα και εσύ!"
Η γυναίκα χαμογέλασε:
"Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στη μεριά του άλλου δοχείου;
Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα."
"Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και εσύ τους πότιζες.
Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα άνθη και τα τοποθετώ το τραπέζι μου' αν δεν ήσουν εσύ δεν θα είχα τόση ομορφιά να στολίζει το σπιτικό μου!"

Βέβαια δεν ήταν η ατέλειά του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό
αλλά η ιδιαίτερη ικανότητα της ηλικιωμένης γυναίκας να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του.
Ο καθένας μας έχει τις "ρωγμές" του και τις "αδυναμίες" του, που μπορούν να γίνουν χρήσιμες και να "στολίσουν" τη ζωή μας.
Κάθε "ρωγμή" μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα,
αρκεί κάποιος να μπορέσει να διακρίνει τον τρόπο με τον οποίο η ατέλεια μας αυτή μπορεί να ομορφύνει την ίδια μας την ύπαρξη.

"Ραγισμένοι" φίλοι, μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη του δρόμου
και να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυτρώνουν στη μεριά σας.
Αν ο καθένας μας μετέτρεπε σαν την ηλικιωμένη γυναίκα τις ατέλειες του διπλανού του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο,
σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος.

Την ιστοριούλα αυτή, μου την έστειλε μιά φίλη σήμερα το πρωί'
ελπίζω κι εσάς να σας αρέσει.
 

 

37
Ομολογώ κανέναν σας πως δεν καταλαβαίνω
είναι κανείς που κάθεται σε κάρβουνο αναμμένο?
Ο ένας λέει το μακρύ κι ο άλλος το κοντό του
θαρρεί να φύγει γίνεται από το ριζικό του?

Εφόσον συναχτήκαμε, τι όμορφη παρέα !
κοιτάξτε να τη βγάλουμε φιλόξενα κι ωραία
ετούτο δω το σπιτικό είναι σαν περιβόλι
και έχει ζαρζαβατικά να βολευτούμε όλοι.

Ένα σποράκι ο καθείς αν ρίξει στο χωράφι
τόνα βλαστάρι θα γενεί κι άλλο θα πάει στράφι
έτσι δε γίνεται παντού? δε θα φυτρώσουν όλα
όμως εκείνο που θα βγει θα γίνει μιά φασόλα..
νάάάάάάάά..............!

Και θάχει σπόρους μέσα της που θα φυτρώσουν πάλι
να δείτε τότε θα γενεί μιά φασολιά μεγάάάλη !
θα κάνουν τα φασόλια της καζάνια φασολάδα
και θα χορτένουμε και μεις και όλη η Ελλάδα.
συνεχίζεται.......


38
Εφ' όσον πλέον δεν θεωρείται απαραίτητο και παίρνω επίσημη απάντηση
αποσύρω και την πρότασή μου.
Στο μυαλό μου δεν έχω τίποτα παραπάνω απ' αυτά που έγραψα και στην περίπτωση που γίνονταν αποδεκτή η πρότασή μου
είχα και πρόταση για να γίνει ευκολότερα και γρηγορότερα η δουλειά.
Όσο για την απορία του φίλου Απόλλωνα παραπέμπω στο θέμα που είχε ανοιχτεί πριν 3 χρόνια
και είχε συμμετάσχει. Άρα ως προς τι η απορία ?

Συλλογή στίχων - Ζητείται εθελοντής
« στις: 25/11/05, 10:06 »
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 1000 συζητήσεων σε αυτή την περιοχή και επειδή υπάρχουν πάρα πολύ καλοί στίχοι που είναι χωμένοι στις πίσω σελίδες, σκεφτήκαμε να συγκεντρώσουμε όλους τους μέχρι τώρα απεσταλμένους στίχους σε ένα αρχείο, ώστε να είναι πιο εύκολοι στο διάβασμα.

Ο σκοπός της συλλογής είναι να μπορεί να διαβάσει κάποιος όσο το δυνατόν περισσότερα ποιήματα και στίχους με μιας, χωρίς να χρειαστεί να κάνει χιλιάδες κλικ και να επισκεφτεί εκατοντάδες σελίδες (κάπου χάνεται και η διάθεση και η "ατμόσφαιρα" με όλα αυτά... Roll Eyes). Και φυσικά να αποσυμφορήσει την περιοχή αυτή...


Νάσαστε καλά φίλοι μου κι αν σκεφτώ κάτι άλλο πάλι εδώ είμαστε.

39

Πιστεύω ότι θα είναι καλό, πάρα πολύ καλό, για πολλούς και διάφορους σημαντικούς λόγους, όλα τα κομμάτια να είναι μαζεμένα και στην συνέχεια, αν χρειαστεί, να ταξινομηθούν κιόλας.

Ποιοί ακριβώς είναι αυτοί οι "πολλοί και διάφοροι σημαντικοί" λόγοι; Εγώ τουλάχιστον δεν έχω καταλάβει τη χρησιμότητα ενός τέτοιου εγχειρήματος...

κατ' αρχήν πρέπει ν' αλλάξω τον τίτλο :
" προς τους Administrators "

Αν φίλε μου καλέ δεν καταλαβαίνεις απλά και αυτονόητα πράγματα
από την θέση που κατέχεις, εγώ δεν μπορώ να σε βοηθήσω.
Αν έχεις καλή διάθεση για την πρόταση που κάνω έχει καλώς
διαφορετικά φίλε μου λυπάμαι αλλά δεν έχω σκοπό ν' αρχίσω τέτοιου είδους διαλόγους, δεν υπάρχει λόγος άλλωστε.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα'
έκανα την πρόταση μου, η οποία είναι σαφέστατη και περιμένω μιά απάντηση από τους απόλυτα υπεύθυνους του site.
Αν έχεις κάτι επί της ουσίας που πιστεύεις ότι μπορεί να βοηθήσει,
συζήτησέ το με τους αρμόδιους, εγώ ένα απλό μέλος είμαι με διάθεση να βοηθήσω.
Ελπίζω να έγινα κατανοητός.

40

κύριοι..
έχω όλη την καλή διάθεση, χωρίς καμία απαίτηση οποιασδήποτε μορφής,
σιγά σιγά και όσο μου επιτρέπει ο χρόνος μου
να μαζέψω όλη την ποιητικοστιχουργική δουλειά των 90 περίπου σελίδων,
όλων των χρόνων, χωρίς σχολιασμούς, απαντήσεις και παραθέσεις.
Θέλετε να γίνει ?
Εάν ναι, ανοίξτε μία σελίδα,
χωρίς δυνατότητα απαντήσεων και παραθέσεων
που να δέχεται πάνω από 8000 χαρακτήρες ( εάν αυτό είναι εφικτό ),
για να ανεβάσω αυτό που ήδη έχω ξεκινήσει πιστεύοντας ότι σας ενδιαφέρει.
Εάν υπάρξουν κι άλλα μέλη που θελήσουν να βοηθήσουν,
(π.χ. ορθογραφικός έλεγχος,  ή οτιδήποτε άλλο),
έχω ένα πλάνο πως μπορεί να γίνει έτσι ώστε
και καλύτερη δουλειά να γίνει και σε λιγότερο χρόνο.

Πιστεύω ότι θα είναι καλό, πάρα πολύ καλό,
για πολλούς και διάφορους σημαντικούς λόγους,
όλα τα κομμάτια να είναι μαζεμένα και στην συνέχεια,
αν χρειαστεί, να ταξινομηθούν κιόλας.

Εάν για δικούς σας λόγους που θα είναι σεβαστοί,
κρίνεται την πρότασή μου περιττή, διαγράψτε ότι δεν χρειάζεται.
Στη διάθεσή σας κύριοι.

Ίσως η πρόταση αυτή να έπρεπε να γίνει στο "Λάθη και προτάσεις"'
επειδή όμως αφορά μόνον την περιοχή Στίχων και Ποιημάτων,
την κάνω εδώ.



41
    
Συλλογή στίχων - Ζητείται εθελοντής
« στις: 25/11/05, 10:06 »
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 1000 συζητήσεων σε αυτή την περιοχή και επειδή υπάρχουν πάρα πολύ καλοί στίχοι που είναι χωμένοι στις πίσω σελίδες, σκεφτήκαμε να συγκεντρώσουμε όλους τους μέχρι τώρα απεσταλμένους στίχους σε ένα αρχείο, ώστε να είναι πιο εύκολοι στο διάβασμα.


Ο σκοπός της συλλογής είναι να μπορεί να διαβάσει κάποιος όσο το δυνατόν περισσότερα ποιήματα και στίχους με μιας, χωρίς να χρειαστεί να κάνει χιλιάδες κλικ και να επισκεφτεί εκατοντάδες σελίδες (κάπου χάνεται και η διάθεση και η "ατμόσφαιρα" με όλα αυτά... Roll Eyes). Και φυσικά να αποσυμφορήσει την περιοχή αυτή...
    
MACMISIAS KITHARAS ΑΠΑΝΤΑ
« στις: 18/10/08, 00:44 »

Θέλω από εδώ να συνεχίσω να στέλνω τους στίχους μου,έτσι ώστε να υπάρχει μία συνολική γνώμη από τους φίλους για τη γραφή μου.Ξεκινάω κάνοντας copy paste αυτά που έχω ήδη δημοσιεύσει χωρίς όμως να έχω κοπιάρει τις μέχρι τώρα απαντήσεις όσων παιδιών μου απάντησαν οι οποίες ακόμα υπάρχουν για όποιον θέλει να τις δει.Γι αυτό το λόγο μάλιστα άφησα και τις ημερομηνίες δημοσίευσης.Επίσης εδώ προσθέτω και τη σημείωση αν κάτι είναι μελοποιημένο και αν κάτι όχι. Στη περίπτωση που κάποιο από τα τραγούδια είναι και ηχογραφημένο δίνω και το link που κάποιος μπορεί να το ακούσει.Αν αυτό το θέμα δεν είναι σύμφωνο με τους κανόνες, δεν έχω κανένα πρόβλημα να το διαγράψω.
Ευχαριστώ.


Κύριε Γιάννη,
εάν δεν έχω το δικαίωμα,
εάν κρίνετε πως δεν υπάρχει λόγος όλα τα κομμάτια να είναι μαζεμένα 
και υπάρχει αντίρρηση,
από μένα έχεις όλο το δικαίωμα να το διαγράψεις.




42
Προς τους υπεύθυνους του site :
Μήπως υπάρχει τρόπος να μπορώ να υπερβώ τους 8000 χαρακτήρες
έτσι ώστε κάποια στιγμή να υπάρχουν μαζεμένα
όλοι οι στίχοι και τα ποιήματα του Κιθάρα ?    

Η αδικία
« στις: 25/01/09  00:01 »

   
Σου ‘λεγα.. στο άδικο μπροστά,
ποτέ να μη λυγίσεις,
μα είπες πως πίσω δε γυρνάς
μια πόρτα όταν κλείσεις.

Είχες μέσα στο βλέμμα σου
τη θλίψη κεντημένη,
κρατούσες μέσα στο μυαλό
την πίκρα κλειδωμένη.

Να μπω μέσα στον κόσμο σου,
μάταια προσπαθούσα..
Όσα καράβια σου έστειλα,
στ΄ άγνωστο ναυαγούσαν.

Οι ελπίδες σου στοιχήματα
που άφησες να χαθούνε,
λουλούδια που μαράθηκαν
τον ήλιο πριν να δούνε..

Πρόωρα παραδόθηκες
χωρίς να πολεμήσεις,
η αδικία γέμισε
το όραμα ψευδαισθήσεις.
   
All we care about
« στις: 25/01/09  01:43 »

When I wake up in the morning
Till the night I lay on bed
There’s so misery and pain
So much more than I can stand

When I listen to the radio
Or I stay to watch TV
I can hardly believe
What I hear and see

Third World dies
From hunger and thirst
Diseases kill children
But nobody cares

All we care about
Is the money we earn
We don’t give a damn
We let Mother Earth burn

All we care about
Is the money      X 2

Nation versus nation
And chaos over all
Smart bombs won’t fail
Upon innocents they’ll fall

People against people
And the reason is unknown
Soldiers killing parents
Leaving orphans all alone

Profit over dignity
And money over pride
Oil stocks are rising
Such a shame for mankind

Killing for the money
That’s the ultimate war
There are no more ideals
Or beliefs to fight for (?)

All we care about
Is the money         X 2
    
Συμφωνία
« στις: 24/01/09 20:17 »

Ήταν η νύχτα που με 'διωξαν απ' το σπίτι
αφού με έδειραν και μ' είπανε αλήτη
Ήταν η νύχτα που δακρύσαν και τ' αστέρια
όταν μιλήσαμε και δώσαμε τα χέρια

Κι αν χρόνια πέρασαν πολλά, ισχύει η συμφωνία
στείρα ζωή κι εγώ παιδί, παιδί για υιοθεσία
Εγώ να ξέρω μάνα μου τι βάζεις μες το νου σου
κι εσύ τώρα καμάρωνε τη λεβεντιά του γιού σου

Κι αν δεις να κλαίω άφησέ με θα περάσει
θα μεγαλώσει κι η καρδιά και θα ξεχάσει
Ότι κι αν γίνει εγώ πίσω δε γυρνάω
γιατί έχω μάθει συμφωνίες να κρατάω

Ότι κι αν γίνει εγώ πίσω δε γυρνάω
εσύ είσαι η μάνα μου κι εσένα αγαπάω
    
ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ
« στις: 22/01/09, 10:45 »


Παραπονιάρικες ψυχές, βαριούνται το νιρβάνα τους,
και πριν περάσουν δυό γενιές, αλλάζουνε τα πλάνα τους.
Αιώνες παζαρεύουνε με το Θεό τ’αντάλλαγμα,
τους ουρανούς ν’αφήσουνε, για ένα κομμάτι μάλαμα.

Και ο Θεούλης ο καλός, τους κάνει τα χατίρια τους,
τους δίνει δεύτερη ζωή, να δούνε τα χαΐρια τους.
Σφραγίζει διαβατήριο, επιστροφής στα γήινα,
τους ντύνει γι’άλλη μια φορά, τα ρούχα τους τα πήλινα.

(Ρ)

Λευκοντυμένοι άγγελοι, στη γη ξαναγυρίζουνε,
με τους ανθρώπους μπλέκουνε και τα φτερά μαυρίζουνε.
Αμαρτωλές διαδρομές, σ’ άρρωστα δρομολόγια,
κι ύστερα καταλήγουνε, στης κόλασης τα υπόγεια.
    
Θα σε ξαναδώ;
« στις: 04/11/08, 11:21 »

   
Ήταν καλοκαίρι που μπήκες στη ζωή μου,
έβαψες το τοπίο στη γκρίζα διαδρομή μου.
Μ’ έμαθες τις νύχτες μ’ όνειρα να στολίζω
και τώρα σε ένα τέτοιο μονάχα πια ελπίζω.

Θα σε ξαναδώ;
Άραγε που να ‘σαι…
Σε ποιον ουρανό πετάς και δε θυμάσαι;
Θα σε ξαναδώ;
Έλα για ένα βράδυ,
να δω ξανά τη φλόγα, κι ας ζήσω στο σκοτάδι.

Τώρα οι χειμώνες μου φαίνονται αιώνες,
μόνη μου βουλιάζω …στις σκέψεις μου κουρνιάζω.
Τώρα τα καλοκαίρια δεν έχουνε αστέρια,
χίλιες ευχές να ρίξω, για να σε φέρουν πίσω.

Θα σε ξαναδώ;
Άραγε που να ‘σαι…
Σε ποιον ουρανό πετάς και δε θυμάσαι;
Θα σε ξαναδώ;
Έλα για ένα φεγγάρι,
τη φλόγα να χαζέψω κι η στάχτη ας με πάρει.
    
Του Κήπου μας το Όνειρο...
« στις: 22/01/09, 15:30 »

   
Μέσα στην τσιμεντούπολη
προσμένει ακόμα ο Κήπος
δύο Καρδιές να ενωθούν
κι ένας να γίνει ο Χτύπος...

Βασιλικός και Γιασεμί,
μια Λεμονιά παρ' έκει,
ψίθυροι μέσα στη βουή
κι η Μοναξιά που στέκει...

Μαραζωμένα μοιάζουνε,
αργοπεθαίνουν τώρα,
γιατί αργεί να ξαναρθεί
τσ' αντάμωσης η Ώρα...

Δύσκολοι είναι οι καιροί
κι ο Θάνατος προσμένει,
μα σαν μιλήσει ο Έρωτας
ως κι ο Θεός σωπαίνει...

Αντέχει Φως μου η Ψυχή  
της Μοίρας τη μανία
κι ας ζει καιρό, πολύ καιρό,  
μέσα στην Αγωνία...

Είναι που Όνειρα βαστά
σφιχτα από το χέρι
προσμένοντάς τη τη Στιγμή
κοντά που θα σε Σε φέρει...

Κι ας τσάκισαν οι Πήγασοι
φτερά σε τοίχους πάνω,
έχω Ελπίδα ζωντανή
πληγές Σου για να γιάνω...  
 
Μη Μου αργείς άλλο λοιπόν,
τα μάτια κλείσε τώρα,
ξανά για ν' ανταμώσουμε
στου Ονείρου μας τη χώρα...

Εκεί που όλοι θα γελούν
κι Ευτυχισμένοι θα 'ναι
κι οι Πήγασοι πολύ ψηλά
για πάντα θα πετάνε...

Δεν σε ξέρω
« στις: 21/01/09, 05:45 »

   
Δεν σε ξέρω, μ ακούς;

Γεννήθηκες τον Αύγουστο του 1925.
Μεγάλωσες σ ένα χωριό, τελείωσες το γυμνάσιο.
Πέρασες στη νομική Αθηνών .

Δεν σε ξέρω .

Σταμάτησες για να το παίξεις πατριώτης.
Πολέμησες τους γερμανούς, την πείνα σου.
Έχεις φάει από αποφάγια μέχρι σκουπίδια .

Ποιος είσαι;

Αργότερα τελείωσες της σπουδές σου,
έκανες δυο παιδιά και δυο γάμους,
Έθαψες δυο συζύγους, πατέρα και μάνα.

Πες μου ποιος είσαι;

Έχεις τέσσερα εγγόνια, τρία σπίτια, ένα εξοχικό,
Οκτακόσιες χιλιάδες ευρώ σε καταθέσεις.
Δυο αυτοκίνητα και έναν οικογενειακό τάφο.

Απλά πες μου ποιος είσαι;

Έχεις Τόσο πολλά, αλλά όχι μια απάντηση!
Όλα θα ήταν απλά αν μπορούσες να απαντήσεις.
Ίσως να μην χρειαζόσουν έναν καθρέφτη να μιλάς.
    
Να προσέχεις
« στις: 21/01/09, 06:30 »

   
Σ` αγαπώ το ξέρεςι;
Τελευταία δεν σου το λέω συχνά .

Και με ρωτάς το γιατί τι να σου πω ;

είναι που δεν έχω δουλειά και με τρώνε τα χρέη.
Είναι που έχασα ότι μου είχε μείνει από γονιό.
Είναι ο φόβος μου πως δεν θα τα καταφέρω.
Και στο βάθος …
Η απαισιοδοξία  μου .

Σ` αγαπώ το ξέρεις;
Τελευταία δεν σου το λέω συχνά.

Με Ρώτας γιατί έχω συνέχεια νεύρα.

Είναι που δεν έχω τσιγάρα εδώ και δυο μέρες.
Είναι που τρώω πατάτες μια εβδομάδα.
Είναι που δεν έχω παπούτσια (αυτά μου σκίστηκαν)
Και στο βάθος …
Ο φόβος πως σου κάνω κακό.

Σ` αγαπώ το ξέρεις;
Τελευταία δεν σου το λέω συχνά.

Μου λες : δεν νοιάζεσαι αν θα χωρίσουμε.

Είναι που πιστεύω πως θα γλιτώσεις από το Μέλλον μου.
Είναι που δεν θέλω να σε δω να βασανίζεσαι μαζί μου.
Είναι που πιστεύω πως σου αξίζει κάτι καλύτερο.
Και στο βάθος είναι …
Που σ αγαπώ.

Σ` αγαπώ το ξέρεις;
Τελευταία δεν σου το λέω συχνά.

… Να προσέχεις .
    
Σ’ ένα χρυσό γυμνό κορμί.
« στις: 27/12/08, 01:38 »

   
Η νύχτα έβαλε τα μαύρα της,
Για να κρυφτεί στα όνειρα σου.
Η Ρίνα άρχισε τα χάδια της,
Για να έρθει στην αγκαλιά σου.

Δύο δάχτυλα να χορεύουν,
Σ’ ένα χρυσό γυμνό κορμί.
Δύο δάχτυλα να χορεύουν,
Να σου σαγηνεύουν τη ψυχή.

Με ένα άγγιγμα να σου φτιάχνει,
Περίγραμμα στο λάγνο σώμα.
Σαν ιστό φτιαγμένο από αράχνη,
Σαν σοκάκι από της γης χώμα.  

 Δύο δάχτυλα να χορεύουν,
Σ’ ένα χρυσό γυμνό κορμί.
Δύο δάχτυλα να χορεύουν,
Να σου σαγηνεύουν τη ψυχή.

Το ρίγος σου να πλανιέται ,
Όπως η νύχτα στον ουρανό,
Σαν ίλιγγος που ξεγελιέται,
Αν πάψεις να κοίτας το γκρεμό.

Δύο δάχτυλα να χορεύουν,
Σ’ ένα χρυσό γυμνό κορμί.
Δύο δάχτυλα να χορεύουν,
Να σου σαγηνεύουν τη ψυχή


43
Είχα καιρό "να δω" τόσο όμορφες εικόνες'
τα σέβη μου!

44
Αγρίεψε ο στίχος μου και πια δεν τους αρέσει,
στη λίστα μέσα των «λαμπρών»  καμιά δεν έχω θέση.
Αλλάξανε κι οι ιδέες μου και πια δεν με διαβάζουν,
όλου του κόσμου οι σοβαροί στραβά θα με κοιτάζουν.

Φταίει που τα τραγούδια μου πικρές κουβέντες λένε,
που από το στόμα βγαίνουνε μονάχα για να καίνε…
Είναι και που τα όνειρα με πείσμα πια ξεβάφω,
είναι και που για έρωτες σταμάτησα να γράφω.

Κι όλοι εκείνοι κάποτε που μ’ έλεγαν μεγάλο,
όπου με βλέπουν να περνώ, στρίβουν για δρόμο άλλο.
Ίσως και να τρελάθηκα ,να θέλω και βοήθεια..
μα από τρελό κι από παιδί μαθαίνεις την αλήθεια!!!

Γειά στο στόμα σου ρε πατρίδα, να ζήσης χίλια χρόνια.
Αν γνώριζες μόνο τι έγραψες...........
.......ίσως κάποτε να μάθεις !

45
Χρόνια πολλά και καλά στους απανταχού Γιάννηδες και Γιαννούλες.

46
Υγεία σ' όλο τον κόσμο
Καλή χρονιά, δημιουργική και γεμάτη-γεμάτη δυνατές εμπνεύσεις.

47
           ΧΑΜΟΓΕΛΑ

Χαμογέλα στο μήνυμα κάποιας ελπίδας
χαμογέλα στον ήλιο κι ας είναι χλωμός
στο βαθύ το σκοτάδι κι εκεί χαμογέλα
το χαμόγελο είναι πηγή του φωτός.

Χαμογέλα να είναι η ζωή σου γιορτή
Από μέσα βαθιά την καρδιά χαμογέλα
Με χαμόγελο δέξου την κάθε αρετή
Οταν νοιώθεις θλιμμένος τραγούδα και γέλα.
Γαληνεύει το σώμα, το νου, την ψυχή
Ενα φρέσκο χαμόγελο' κι από την άλλη
Λαχταρά του μυαλού σου η κάθε πτυχή
Αλλο ένα χαμόγελο' πάλι και πάλι.

Τη ζωή σου ξαπόστασε μ' ένα ταξίδι
στην πηγή των χαμόγελων, στις ξενοιασιές'
η χαρά και το γέλιο να σου 'ναι στολίδι,
μακρυά σου τα σύννεφα κι οι μοναξιές.

48
και μαζί με του MACMICIAS, και το δικό σου φίλε Μόνιμο Θέμα (και τα δυό σε ένα)


μα όχι με λοστούς και με μολότωφ...

Με ανθρωπιά,
με μουσικές,
τραγούδια και τριαντάφυλλα...


49
Προτείνω στους συντονιστές να μείνει Μόνιμο Θέμα στη μνήμη του Αλέξη !

50
Μαζί σου Νεκτάριε,
μα όχι με λοστούς και με μολότωφ...

Με ανθρωπιά,
με μουσικές,
τραγούδια και τριαντάφυλλα...

Καλό σου βράδυ!
!!!

Σελίδες: 1 [2] 3 4 5 ... 7