Η ελπίδα που λικνίζεται

[gkou]

Μες στης ψυχής της τα κενά
που από χρόνια υφαίνει,
μόνη τα βράδια τριγυρνά
σκιά βαλσαμωμένη…

Κρύβει καλά το μυστικό
να μην της βρουν το κρίμα
κι ο πρίγκιπας μες στο μυαλό
ας ταξιδεύει πρίμα…

Με αγκαλιές  κι αν της μιλεί
τ’ όνειρο βουβαμένο…
το σ’ αγαπώ που της στερεί,
κατάρτι ρημαγμένο.

Η ελπίδα όμως λικνίζεται
κι αν η καρδιά δειλιάζει,
πλώρη ορθωμένη γίνεται
και στα ανοιχτά τη βγάζει…

[argentina]

Μ'αρεσουν τα εργα σου γιατι δεν πουλανε ευτυχια,
και γιατι εχουν σχεδον παντα θέα στη θετική πλευρα των πραγματων!!!!!!!
αυτο το...
"το σ’ αγαπώ που της στερεί,
κατάρτι ρημαγμένο." 
με εβαλε σε σκεψεις.... και πολυ μ'αρεσει αυτο!
Να 'σαι καλα gkou!!!

[Stergios Kourou]

Πολύ καλο!

[gkou]

Κατερίνα μου, όντως, μόνο ευτυχία δεν πουλάνε οι στίχοι μου... ;)αλλά ,σχεδόν πάντα, επιτρέπω στις ελπίδες να λικνίζονται...
Στέργιο σε ευχαριστώ πολύ!

[Ιππέας]

   Έχοντας διαβάσει πολύ προσεκτικά όλα τα προηγούμενα και κρίνοντας βάσει των δυνατοτήτων σου, που δεν αμφισβητούνται πιστεύω από κανένα,
 θεωρώ ότι είναι φτωχότερο και κατά τι κατώτερο του αναμενομένου. Ίσως προσδοκούσα κάτι περισσότερο λόγω τίτλου, που θα τον χαρακτήριζα απλά υπέροχο.
 Μπορεί να με χάλασε, γιατί δεν ηχεί καλά - δεν μου βγαίνει - η λέξη βουβαμένο. 

[gkou]

..καθαρά ποιητικές λέξεις :)Σε ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να με διαβάσεις φίλε μου!!!