Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Niiiiikos στις 24/12/05, 22:37
-
Η Ελευθερία Σου Μαρία Μου
Βρίσκετε Ξεχασμένη Στης Φθαρμένες Σόλες ,Των Πάνινων Παπουτσιών Σου.
Πόσο Με Πληγώνε Όταν Μου Έλεγες "Ίδιο Μου Μοιάζει Και Το Αύριο Νικόλα..."
Θυμάσε 'Κείνο Το Βράδι Στις Κυπαρισιές Όταν Σε Πρωτοφίλησα;
Αλήθεια Μαρία Θυμάσε;
Σου Χουχούνισα Στο Αυτή "Σ'αγαπώ" ,
Με Αποκάλεσες Ψεύτη ,Το Θυμάσε;
Μαρία Μου Θυμάσε Το Χθες Σου;
Σου Είχα Πει Πως Θα Σε Παντρευτώ
Έχω Κάτι Μισοτελιωμένες Σπουδές Μου Είχες Πει....
Ένα Πτυχίο Περιμένω ,
Μετά Μια Δουλίτσα,
Ένα Κομπόδεμα Να Κάνει Πιο Ρεαλιστικά Τα Όνειρα Μου,
Λίγο Να Περάσει Και Ο Καιρός....
Που Να Με Πάρει Σε Αγαπούσα....
Μαριά Μου Αλήθεια Το Πίστεψες Καθόλου....
Μαρία Με Θυμάσε;
-
Έχεις έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο να ''μιλάς'' με την γραφή σου και μου αρέσει.