Ποια η γνώμα σας για τον Μανώλη Καραντίνη

[yiannakis]

Καλησπέρα Παιδιά!

Θα ήθελα να ακούσω τις γνώμες σας για τον μπουζουξή Μανώλη Καραντίνη.
Προσωπικά τον θεωρώ τον καλύτερο Έλληνα μοουζουξή αυτή τη στιγμή, και μέσα στους πιο καλούς όλων των εποχών στην Ελλάδα.

Γεννήθηκε στον Κορυδαλλό το 1966. Ασχολείται με τη μουσική από 7 χρονών. Παρακολούθησε σαν εξαιρετικό ταλέντο τη Σχολή Λαϊκής Μουσικής Θόδωρου Δερβενιώτη, Θέμη Παπαβασιλείου. Ως επαγγελματίας παίζει από τα 11 του χρόνια. Έχει συνεργαστεί κατά καιρούς με μερικούς από τους σπουδαιότερους Έλληνες συνθέτες όπως Μ.Πλέσσα, Σπανό, Ξαρχάκο, Καλδάρα, Ανδρέου, Γαλιάτσο, Σούκα κ.α. Έχει συνοδεύσει με το μπουζούκι του, τους μεγαλύτερους Έλληνες τραγουδιστές όπως τον Γιώργο Νταλάρα, Στέλιο Καζαντζίδη, Πόλυ Πάνου, Μαρινέλλα, Χαρις Αλεξίου, Γιώτα Λύδια, Καίτη Γκρέυ, Βαγγέλη Περπινιάδη, Ελένη Βιτάλη, Δήμητρα Γαλάνη, Γλυκερία, Γιάννη Πάριο, Γιάννη Πουλόπουλο, Τόλη Βοσκόπουλο κλπ.

Ο Καραντίνης εκτός από ένας πολύ μεγάλος δεξιοτέχνης στο μπουζούκι, είναι επίσης ένας εκπληκτικός ερμηνευτής κιθάρας, μαντολίνου, τζουρά, μπαγλαμά, λαούτο και ότι εγχόρδου έχει τάστα.

Δισκογραφικά έχει συνεργαστεί σε εκατοντάδες δίσκους τραγουδιστών, στους οποίους παίζει μπουζούκι αλλά και πλήθος άλλων οργάνων. Ο ίδιος έχει εκδώσει δύο προσωπικούς δίσκους. Έναν με δικές του ορχηστρικές συνθέσεις και έναν με ορχηστρικά τραγούδια του Άκη Πάνου.

Έχει ένα γιο, τον Ανδρέα, ο οποίος είναι και αυτός μουσικός.

Και ένα δείγμα του!

http://www.youtube.com/watch?v=5NjXgQ0SlMc

[Lo.Lee.Ta]

Φίλε μου δεν ξέρω τι εννοείς λέγοντας αυτή τη στιγμή. Αν εννοείς από τους σύγχρονους...είναι γνωστό ίσως περισσότερο στους κύκλους των μπουζουξήδων κυρίως...ότι ο μεγαλύτερος, έφυγε πριν 2 χρόνια από τη ζωή και δεν έγινε και θέμα σχεδόν πουθενά. Λέγοντας μπουζουξής με την βαριά την έννοια την λαϊκή.

Πάντως αν ψάξεις στο youtube, υπάρχουν αρκετοί μικροί μπουζουξήδες εν ζωή, που είναι παιχταράδες και ψαγμένοι και γρήγοροι. Ο καραντίνης σίγουρα είναι ένας από αυτούς!

Ο παραπάνω που αναφέρω, για να μην το ψάχνεις, είναι ο Γιάννης Παλαιολόγου. Όσοι δεν τον ξέρουνε καλό είναι να τον ψάξουνε στο youtube,να τον ακούσουν και να μάθουν γι αυτόν και 5 πράγματα παραπάνω, γιατί ίσως και μόνο τόσα θα καταφέρουνε να μάθουνε, πέρα από την μουσική του. Έμενε επίσης Κορυδαλλό.

[yiannakis]

Τον Παλαιολόγου τον είχε δάσκαλο ένας γνωστός μου λίγα χρόνια πριν, είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω προσωπικά αλλά δυστυχώς δεν έτυχε...
Όταν αναφέρομαι στο σύγχρονος, εννοώ αυτήν την εποχή που διανύουμε, εν έτει 2010 δηλαδή.
Αν ήμασταν 3-4 χρόνια πίσω, τότε θα έλεγα ότι ο Παλαιολόγου είναι μακράν ο καλύτερος.
Βέβαια σήμερα πέρα από τον Καραντίνη υπάρχουν και άλλοι άξιοι ερμηνευτές του οργάνου όπως ο Θανάσης Βασιλάς, ο Παναγιώτης Στεργίου, ο Θέμης Παπαβασιλείου (Δάσκαλος του Καραντίνη και του Στεργίου).
Ο Καραντίνης όμως θεωρώ προσωπικά ότι είναι ένα κλικ πιο πάνω, τόσο από άποψη ταχύτητας όσο και από άποψη δεξιοτεχνίας.
Βέβαια όποια άλλη άποψη αναφερθεί, είναι δεκτή και τη σέβομαι απόλυτα!

[Eagle Of Kamelot]

@ yiannakis: Χαιρομαι που βλεπω το ονομα του θείου μου σε αυτούς που αναφέρεις...παντως, δείχνεις ότι έχεις ασχοληθεί με το ζήτημα και μπράβο σου, γιατί οι περισσότεροι που ασχολούνται με το λαϊκό τραγούδι ούτε καν περνάει από το μυαλό τους να δουν τους συνθέτες και τους ενορχηστρωτές.
 
Όσο για τον Καραντίνη, είναι όντως πολύ σπουδαίος μουσικός και μπουζουκτσής.

[Anaximandros]

   Με μία βιαστική και γρήγορη ματιά, λέει κανείς εύκολα "είναι ποζερί".


   Για να είμαι ειλικρινής, δεν είναι του γούστου μου τα ζογκλεριλίκια. Όμως, ο Καραντίνης, κάνει κάτι που δεν κάνουν οι συνήθεις ζογκλεράδες. Δίνει σημασία στη χροιά! Ενώ συνήθως δίνουν σημασία μόνο στην ταχύτητα κι αψηφούν την αξία της πενιάς. Δεν έλεγε τυχαία ο Ζαμπέτας όταν τον ρωτούσαν αν είναι καλύτερα 3-χορδο ή 4-χορδο "η πενιά είναι μία". Κι ο Καραντίνης, δίνει σημασία στο δεξί χέρι. Έχει κάτσει κι έχει μελετήσει.


   Επίσης, ο Τατασσόπουλος (ο junior), που είναι δεξιοτέχνης, δίνει κι αυτός αξία στο δεξί του χέρι. Τον έχω ακούσει να παίζει σε μπουζουκάκι των 500€ (κάποιος θα του το 'χε πάει να του πει τη γνώμη του) και να βγάζει απίστευτη χροιά!


   Από παρατήρηση, βλέπω ότι στην πιάτσα, συγκριτικά 4χορδάδες με 3χορδάδες, οι 3χορδάδες, δίνουν στη χροιά μεγαλύτερη σημασία (και δε μιλάω για 3χορδάδες που να παίζουν κολλημένα μόνο τεκετζήδικα ρεμπέτικα, αλλά για 3χορδάδες στυλ Δημήτρης Λίβανος, που παίζουν στο τρίχορδο, όλο το ρεπερτόριο της νύχτας, αξιοπρεπέστατα και πεντακάθαρα). Αλλά υπάρχουν όμως και κάτι 4χορδάδες (όπως οι παραπάνω, αλλά κι αυτοί που αναφέρει ο yiannakis, που είναι θεότητες), που δε μπορείς να πεις κουβέντα!


   Όσο για το ποιος είναι ο καλύτερος μπουζουξής, αυτό είναι αδύνατο να το πούμε, γιατί είναι εντελώς υποκειμενικό.

[yiannakis]

Συμφωνώ, καθώς ο Καραντίνης ακόμα και στα πιο γρήγορα σόλο του, έχει πολύ καθαρή πενιά.
Προσωπικά θα έλεγα ότι φέρνει λίγο στον Χιώτη, αν και ο Χιώτης είχε έναν αξεπέραστο ήχο που δεν έχει καταφέρει κανείς μέχρι σήμερα να τον προσεγγίσει...

[Anaximandros]

Κοίτα, δε συμφωνώ με τη λογική της σύγκρισης. Μιλάμε για ανθρώπους, όχι για ρομπότ. Ο κάθε άνθρωπος, είναι καλός σε κάτι μοναδικό (όσο και το DNA του) και είναι αδύνατο ο άλλος να γίνει εξίσου καλός. Ο άλλος όμως, αντίστοιχα, είναι καλός σε κάτι άλλο.


Όταν είναι να συγκρίνεις, συγκρίνεις δύο ίδια πράγματα. Δηλαδή πχ τη ζάχαρη με τη ζάχαρη. Δε γίνεται να συγκρίνεις τη ζάχαρη με το αυτοκίνητο. Τι είναι καλύτερο; Από κει κι έπειτα, ο κάθε άνθρωπος, διαμορφώνει τα δικά του υποκειμενικά πάντα κριτήρια. Δεν είναι όμως το κέντρο του κόσμου, υπάρχουν και μερικά άλλα δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη (για να μην πιάσουμε και τους εξωγήινους), με δικά τους κριτήρια.


Το αν είναι αξεπέραστος ο ήχος του Χιώτη, είναι υποκειμενικό. Κάποιοι γουστάρουν αυτή τη χροιά, την πενιά κοντά στον ακτινοβολητή (κοινώς στην τρύπα), τη χροιά του μαγνήτη ideal. Κάποιοι άλλοι, γουστάρουν παρόμοια τεχνική στο δεξί, με μαγνήτη savvas, ή emg, ή με πυκνωτικό μικρόφωνο. Όμως, τη χροιά του Χιώτη, δε γίνεται να την πιάσουν, γιατί πολύ απλά, μπορούν να κάνουν κάτι άλλο εξίσου καλά, διαφορετικό και μοναδικό. Δεν είμαστε πανομοιότυπα ρομποτάκια, είμαστε άνθρωποι, πλάσματα της φύσης.


Τώρα, αυτή η χροιά που μπορεί να βγάλει ο καθένας, σε άλλον αρέσει, σε άλλον όχι. Υπάρχουν αρκετοί μπουζουξήδες αλλά και απλοί ακροατές που δε γουστάρουν το Χιώτη. Θυμάμαι το γυμναστή που είχαμε στο Γυμνάσιο που θεωρούσε φλωριά το Χιώτη (εκείνος, γούσταρε Ζαμπέτα πιο πολύ).


Εμένα πάλι ο Χιώτης μ' αρέσει. Για τα δικά μου κριτήρια, είναι καλός. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να ισχύει για όλους το ίδιο πράγμα. Γουστάρω και Δημήτρη Λίβανο. Ένας φίλος μου, δεν τον γουστάρει, του φαίνεται σκυλάς. Εμένα πάλι, μ' αρέσει πολύ, τον θεωρώ παιχταρά και δε μου ακούγεται σκυλάς. Γουστάρω Παπαδόπουλο (Κώστα πάντα). Ένας φίλος, λέει ότι ο Παπαδόπουλος δεν είναι καλός, γιατί έχει χάσει σε ταχύτητα. Τι να κάνουμε, έτσι είναι η φύση.

[yiannakis]

Συμφωνώ σε όλα όσα λες.
Απλά το ότι φέρνει στον Χιώτη το είπα επειδή κάποιες φορές το δικό μου αφτί μπορεί να το αντιληφθεί έτσι.
 
Σίγουρα δεν μπορούμε να κάνουμε συγκρίσεις, και αυτό γιατί ο κάθε οργανοπαίχτης, είτε είναι μπουζουξής, είτε κιθαρίστας, είτε ουτίστας κλπ, έχει τον δικό του μοναδικό ήχο τον οποίο δεν μπορεί να τον "πετύχει" άλλος. Και πολλές φορές αυτό είναι και το χαρακτηριστικό τους. Δηλαδή ακους κάτι και λες "εδώ παίζει ο τάδε..."
 
Ασφλώς και ο καθένας είναι μοναδικός και σε αυτό που κάνει, είτε αυτό είναι μουσική είτε οτιδήποτε άλλο, αλλά και μοναδικός όσον αφορά τον εαυτό του.