Λιγο Socrates ακομα

[Spyros Delta]

Μιας και το γρατζουναγα χτες, λεω δεν το γραφω κιολας?
Εκανα κατι αλχημειες στο αριστερο καναλι του Killer απο το Live του 99 και χαμηλωσα σε αυτο την κιθαρα του Σπαθα ετσι ωστε να προσθεσω στο left ενα ντουμπλαρισμα με δευτερη φωνη επηρεασμενη απο παλιοτερες "εκδοσεις" του κομματιου, απο Phos και On The Wings (Death Is Gonna Die), κι εβαλα και κατι δικα μου.
"Παιξτε" λιγο με το balance των ηχειων σας, αν δεν "ισορροπουν" οι κιθαρες οπως ακριβως θελετε .

Spyros Delta - Socrates - Killer

[Lo.Lee.Ta]

Μπράβο Σπύρο! Πολύ ωραία τα αμερικάνιζοντα εξτραδάκια σου στο ενδιάμεσο του κομματιού και το βουκολικό σολάρισμα στο τέλος! Γενικά το κομμάτι είναι ύμνος Ροκιάς και το παίξιμο σου μαγικό! Θα σου πω όμως και αυτό που μου καρφώθηκε στο μυαλό. Εξαιρετικός συνθετικά ο Σπάθας...το Σπύρο Δέλτα υπάρχει περίπτωση να τον απολαύσουμε σε δική του σύνθεση, να τον μάθουμε ακόμη παραπέρα ?

[Spyros Delta]

..το Σπύρο Δέλτα υπάρχει περίπτωση να τον απολαύσουμε σε δική του σύνθεση, να τον μάθουμε ακόμη παραπέρα ?

Να σου πω το σκεφτομαι χρονια αυτο, αλλα που ? εδω? ελλαδα? για ποιο λογο? για να λεμε οτι κατι καναμε, για παρτι μας?
ΟΚ, αλλα εχει πολλα εξοδα η υποθεση, εκτος κι αν το κανω homestudio φαση και μονο τυμπανα σε κανονικο, και δεν γουσταρω.
(αν και εχω τελευταια προταση για δωρεαν υπηρεσια απο μεγαλο στουντιο και αυτο με εχει βαλει στην πριζα).
Αυτα ειναι για οσους εχουν ηδη λεφτα για ξοδεμα για τη "δοξα".
Εμεις γεννηθηκαμε φτωχοπαιδα, αυτοδημιουργητοι. Ιδρωσαμε να παρουμε μερικα οργανα της προκοπης
 
Γιατι η κιθαρα στην Ελλαδα δεν εχει φαι. παρε παραδειγμα το τοπ ελληνικο ροκ γκρουπ που εβαλα στο βιντεο.
Αν ηταν κανενα και καλα "ροκ" σχημα, με κλαψα φωνη, κιθαρες γρατζουνισμα ακκορντακια για παραλια ή ιδιως κανα κρυφομπουζουκακι μεσα και guest κανα γνωστο σκυλο, ΟΚ δεν λεω, βγαινει η παραγωγη.
Να γραψω ελληνικα (εντεχνο) για να υπαρχει κινηση? Ισως το κανω του χρονου που μου ζητησε ενας μεγαλος τραγουδιστης που εκτιμω και συνεργαζομαι.
Λαικα? πανευκολο αλλα αστο.

Ασε, τι με βαζεις στην πριζα τωρα και μου τη βαραει περισσοτερο.

[Lo.Lee.Ta]

Διάβασα την απάντησή σου και με απογείωσες προσγειωτικά 1.836 γαλαξίες μετά το ηλιακό σύστημα!  Λογικό βέβαια, γιατί είσαι κορυφή και το βλέπεις ++επαγγελματικά. Πρώτα από όλα για την πάρτυ σου εννοούσα και ότι ήθελε προκύψει. Αν είχες δηλαδή ήδη και κάτι έτοιμο ας πούμε! Σε καμμία περίπτωση βέβαια δεν σκέφτηκα ξοδέματα, δόξες κτλπ. Να φτιάξεις κάτι παραπέρα από το παίξιμό σου που να φέρει τη σφραγίδα σου πιο ολοκληρωμένα. Άλλωστε το παίξιμό σου δε πιστεύω να πηγαίνει και παραπέρα!χαχαχα! Ακριβώς επειδή έχεις παίξει κάποια ιδιαίτερα κομμάτια, που φανερώνουν εν μέρη το γούστο σου προς τα έξω και τουλάχιστον για μένα είναι του γούστου μου, θα ήθελα να ακούσω κάτι παραπέρα, δικό σου. Μιλάω δηλαδή για το Σπύρο, αυτό που γουστάρει ο Σπύρος. Σηκώνω τα χέρια ψηλά και αφήνω τον Πυλώνα της κιθάρας να αποφασίσει για τις πρίζες και ότι έγραψα, "αέρας που περνά μέσα απ΄της πόλης τα στένα"  (Αυτό ποιος θα μας το κάνει μια βαρβάτη ροκ διασκευή ? )

[Καθόδιος (φλουτσ)]

Άει στο καλό! Μου θύμησες ωραίες εποχές με live Socrates. Τί περιμένεις τώρα, να αξιολογήσω και το παίξιμο;;; Μόνο αν ακούσω πρωτότυπη σύνθεση! 

[talfarlow]

Ωραίο να ακούς την μίξη δυο διαφορετικών εποχών μαζί!
Μπράβο για τις επιλογές σου!



Σπύρο κάνα γονικό με τίποτα ελιές κοίτα να καβαντζώσεις τουλάχιστον αφού δεν ψήνεσαι για δική σου δουλειά

[Spyros Delta]

Να'στε καλα παιδια.

Δεν νοιωθω να ειμαι μακρυα απο την εποχη τους παντως.
Δεν ειμαι και κανας πιτσιρικος.
Τους παρακολουθησα εν πληρη δραση (απο τα 80's και μετα).
Μαθαμε να παιζουμε κιθαρα και απο τους δισκους τους.
 
Μαλιστα νοιωθω πολυ τυχερος που εχω συνεργαστει και με δυο απο τους ντραμερς τους.
Τον πρωτο τους ντραμερ τον Ηλια Μπουκουβαλα, εξαιρετος ανθρωπος και τρομερος ντραμερ με αυθεντικο υφος  και ηχο για παλιο ροκ που δεν το βρισκεις σημερα, στυλ cream κλπ, που ασχοληθηκε μετεπειτα με ελληνικη μουσικη οπως με την ορχηστρα του Θεοδωρακη.
και τωρα τελευταια με τον Νικο Αντυπα, που γραφω γιαυτον κιθαρες στη δισκογραφια, εφοσον σταματησε να πολυασχολειται ο Σπαθας που ηταν ο βασικος του συνεργατης στις δουλειες οπως με Κατσιμιχαιους (ζεστα ποτα), Αλεξιου (δι ευχων κλπ) και πηγε να αραξει λιγο στου Παξους. (λεει ο Αντυπας: αν χτυπησει τηλεφωνο μετα τις 12-1 το βραδι, ειναι ο Σπαθας. "Ακου ακου ρε, ενα θεματακι που εβγαλα")
Μαλιστα πριν καθε session εχουμε υποχρεωτικο τζαμαρισμα με ροκιες.
Μου τηλεφωνει για τις ωρες που κλεινει στουντιο για ηχογραφηση και μαζι μου δινει και playlist τι θα βαρεσουμε πριν την ηχογραφηση. Συνηθως Jimi θελει, Mountains κλπ.
Φυσικα τον βαζω "υπουλα" και βαραμε και Socrates (οχι θα γλυτωνε)
Αν μη τι αλλο υπεροχη αισθηση
εδω στηνουμε

Spyros Delta - Just about to record with "the kid" (jcm800)

Η μεγαλη τυχη ειναι οτι στα διαλείμματα (που ξεκινανε  για 15λεπτα και καμια φορα καταληγουν ωρες) τον βαζω και μου διηγείται ιστοριες απο τους Socrates. (αλλο που δεν θελει να τα ξαναθυμαται)
Ιστοριες που αλλες ειναι γνωστες (ειτε απο δημοσιευσεις, ειτε απο τα βιβλια που εχουν εκδωθει λινκ λινκ κλπ) και αλλες ειναι ανεκδοτες και απιστευτες για ελληνικα δεδομενα.


ΥΓ Μακαρι να ειχαμε με τιποτα ελιτσες σε κανα χωριο 

[neeckos]

Ετσι για την ιστορία μιας και...
Ο Σπάθας έβγαλε και έναν προσωπικό δίσκο πριν μερικά χρόνια (για το γούστο του), αλλα δεν είχε την αποδοχή που του έπρεπε...


https://www.youtube.com/watch?v=VoYvEnmCxCw

[Sandman1_1]

Πολύ ωραία πράγματα μας είπες και μας έδειξες Σπύρο!!!
Ανεκτίμητη εποχή για την μουσική.Είσαι τυχερός κατα κάποιο τρόπο που τα βίωσες και τα βιώνεις από μέσα.

Φανταστική μπάντα...τους είχα δεί πριν χρόνια μαζί με Blues wire στο κύτταρο και είχα πάθει πλάκα...

[Spyros Delta]

Ετσι για την ιστορία μιας και...
Ο Σπάθας έβγαλε και έναν προσωπικό δίσκο πριν μερικά χρόνια (για το γούστο του), αλλα δεν είχε την αποδοχή που του έπρεπε...

Φυσικα
Αυτα που ελεγα.
Δεν υπαρχει κοινο στην Ελλαδα για τετοια πραγματα
Ή μαλλον υπαρχει, αλλα ειναι μικρο το ποσοστο του κοινου που ακουει τετοια μουσικη.
Και σε ενα πλυθησμο, μικρο σαν τον Ελληνικο, το ποσοστο αυτο ειναι μηδαμινο.
Φυσικα αυτα τα εργα μενουν και καλως επραξε.
Και μπορει το εργο να βρει τον προορισμο του καποια στιγμη.
Ας παρουμε παραδειγμα το Armageddon των P.L.J.Band (Τερμιτες μετεπειτα) που ειναι αναρπαστο στην Ιαπωνια (σοβαρη παγκοσμιως δισκογραφικη αγορα) και νομιζω  ακουσα οτι ετοιμαζουν εκει εμφανισεις μετα το Ηρωδειο στις 16/9.

[neeckos]

Εχεις απόλυτο δίκιο. Ετσι ακριβώς είναι (και ήταν πάντα) τα πράγματα εδώ στην ψωροκώσταινα  .
Και επειδή συμπτωματικά ξέρω και το πως έγινε ο δίσκος, νομίζω ότι όταν σου δίνεται η δυνατότητα (και υπάρχει έτοιμη δουλειά που αξίζει) το κάνεις. Είναι και λίγο σαν δικαίωση του μουσικού. Ασχετα το πόσο θα περπατήσει.... (γνώμη μου πάντα)

[Spyros Delta]

Μη  ξεχναμε οτι ο Σπαθας εκτος απο τεραστιος κιθαριστας και συνθετης επι Socrates και first call session μουσικος και ενορχηστρωτης, εχει γραψει και μουσικη για τρομερα ελληνικα τραγουδια,
οπως  Αρετούσα,  Άδικη καρδιά, Φεγγάρι αγάπη χωρισμός  με Μανωλη Λιδακη
Η νύχτα, Ο μαγος, Ο τίγρης του Εζναπούρ, Ένα δέντρο χωρίς καρπό, Το τηλέφωνο με Βασίλη Λέκκα
κλπ κλπ

Τωρα που το σκεφτομαι, καποια απο τα ελληνικα δρωμενα που εκτιμουσα, αυτα βρισκω εντελει μπροστα μου.
Νικο Αντυπα (καναμε Πρωτοψαλτη κλπ), Βασιλη Λεκκα (επαιξα στο δισκο που ετοιμαζει), με Μανωλη Λιδακη (επαιξα στο τελευταιο δισκο του με τραγουδια απο Ρασουλη Αλαγιαννη Μαλαμα Περιδη και παιζω μαζι του ζωντανα τον τελευταιο χρονο) κλπ
Ιδιως αυτη η Αρετουσα, μαγεία.
Περιμενω πως και πως, ποτε θα ερθει η σειρα του να το παιξω.

[Spyros Delta]

Εδω ενα προχειρο tab απο το κυριως θεμα της Αρετουσας
http://i225.photobucket.com/albums/dd212/delta66/Music/tabs/aretousa-page1.jpg
http://i225.photobucket.com/albums/dd212/delta66/Music/tabs/aretousa-page2.jpg
(τη 2η κιθαρα την εχω δωσει και μου την παιζει το piano)

[Lo.Lee.Ta]

ΝικοςΚο, το δίσκο του Σπάθα που αναφέρεις, ίσως να είμαι από τους ελάχιστους Έλληνες που ενώ στο σπίτι έχω ελάχιστα μουσικά cd, στο σύνολο 20, μέσα σε αυτά ανήκει και αυτός ο δίσκος "Τα μυστικά του δρόμου", όπως και του Τουρνά το "Κλέβει ο καιρός". Δεν είμαι από τους ανθρώπους που άκουω ράδιο, ούτε από τους ανθρώπους που ακούω πολύ μουσική, ούτε κάποιος καν μουσικός. Όυτε βάζω αυτούς τους δίσκους να παίζουν κάθε μέρα. Όποτε μου κάνει κλίκ. Από Socrates έχω ακούσει κάποια τραγούδια τα οποια μου αρέσανε πολύ, από Τουρνά το ίδιο, τα οποία και άκουσα αρπαχτά από εδώ και από εκεί. Συναυλία έχω πατήσει σχεδόν 1-2 φορές αρπαχτά και τυχαία. Απουσιάζουνε όλα τα γνωστά συγκροτήματα από το σπίτι μου, παρ΄όλο που αρκετά τραγούδια τους μου αρέσουνε. Ποιός ο λόγος λοιπόν να πάω να δώσω τον οβολό μου γι' αυτούς τους 2 καλλιτέχνες ? Γιατί πρώτα από όλα είναι 2 Έλληνες, που μιλήσανε τα τραγούδια τους στην καρδιά μου και τους θεώρησα ισάξιους με μεγάλα ξένα ονόματα. Μετά ήθελα να μάθω που βρίσκονται στο τώρα και όχι τι κάνανε πριν 500 χρόνια τούρκικα, όσο καλά κι αν κάνανε αυτό που κάνανε τότε. Τέλος ήθελα να ακούσω κάτι διαφορετικό, από αυτό που -είτε θέλω είτε όχι- τις περισσότερες φορές ακούω με το ζόρι σαν απόηχο, όπου κι αν πηγαίνω αφού σχεδόν παντού παίζει μουσική. Όχι βέβαια ότι δεν ακούω και καλά κομμάτια μέσα σε αυτόν τον απόηχο. Ο δε Σπάθας είχε καθαρά συνθέσεις στο δίσκο του, με εξαίρεση την Αλεξίου ενώ ο Τουρνάς το είχε σχεδόν όλο τραγούδια, αλλά και οι 2 διαφέρανε αντιδιαμετρικά με την εποχή μας. Κατάφερα και στους 2 να ακούσω κάτι εντελώς διαφορετικό από ότι συνήθως μοιράζει αβέρτα ο απόηχος της καθημερινότητας και αυτό έχει γίνει κουραστικό. Όλο τα ίδια και τα ίδια, μουσική με το κιλό και το τσουβάλι. Άσε που αγαπάω εξαιρετικά να ακούω σόλο όργανα κάτι που προσέφερε ο δίσκος του Σπάθα. Το σημαντικότερο όμως ήτανε ο ξεχωριστός χαρακτήρας τους και το ξέμπαρκο από την εποχή. Κάτι που επίσης είχε και ο δίσκος  "Χρήστος θηβαίος + Occasional Dream", τον οποίο επίσης έχω. Τέλος αν δεν στηρίξεις αυτές τις ιδιαίτερες και ξεχωριστές Ελληνικές κινήσεις που πάνε έστω και ασυνείδητα ενάντια στην ποσότητα και τη ρουτίνα, με πειραματισμούς και off-side καταστάσεις ή θα μείνεις αμέτοχος ή θα ρίξεις τον οβολό σου στα ίδια και τα ίδια. Πρόσφατα ανακάλυψα και άλλο δίσκο εκτός συνηθισμένου κλίματος Σωτηρία Λεονάρδου + Μ. Μάτσα ο "Μάγος της πόλης" όπως και Ξαρχάκου, Γκάτσου "Το κατά Μάρκον". Αν περίμενα αυτούς τους δίσκους, να τους ακούσω κάπου τυχαία από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δε θα τους άκουγα ποτέ, αφού είναι κολλημένοι στα ίδια και τα ίδια, λες και δεν έχουμε μουσική και μουσικούς. Με γνωστά τραγούδια, αλλά σόλο πιάνο, ιδιαίτερο παίξιμο, ο Μίμης Πλέσσας στο "Η ψυχή του πιάνου", Ευαγγέλιο μουσικής και μελωδίας.
Θα ψάξω και τα υπόλοιπα τραγούδια και άλμπουμ που αναφέρετε.
Όσο για το πόσο θα περπατήσεις Νικοςκο, θεωρώ ότι τώρα πια, η κατάσταση είναι θέμα promotion, ιδιαίτερα εφόσον ο δίσκος περιέχει κάποια εμπορικά στοιχεία και δεν είναι εντελώς "ξέμπαρκος" και "περιθωριακός". Το περπάτημα τώρα πια είναι καθαρά τεχνητό. Εδώ πιάνουνε τους συνηθισμένους και τους σηκώνουνε σε θρόνους Θεϊκούς.

[neeckos]

Mάλλον δεν με κατάλαβες. Η απάντηση ήταν περισσότερο για τον Spyro Delta, για τους τυγχόν ενδoιασμούς που πρέπει να έχει ο μουσικός για το αν πρέπει ή όχι να κυκλοφορήσει κάτι, εφόσον του δίνεται η ευκαιρία. Εμένα το cd μου το είχε δώσει ο ίδιος (επειδή τυγχάνει να τον ξέρω) και είχαμε ακριβώς την ίδια κουβέντα (τις ίδιες ανησυχίες δηλαδή που ανέφερε ο Σπύρος). Αυτό ήταν όλο...

EDIT: Εννοείται συμφωνούμε σε όλα 
EDIT 2: Aν μου επιτρέπεις, τότε να προσθέσω και τον «Αγιο Φεβρουάριο» του Μούτση... Πολύ μπροστά για την εποχή του
 

[talfarlow]

Τι να πρωτοπεί κανείς για τα "Μυστικά του δρόμου"..


Την πρωτοτυπία?
Την μη αποδοχή?


Τον έχω ακούσει αυτό το δίσκο πάνω από 200 φορές οπωσδήποτε..
Είναι συνδεμένος με μια ολόκληρη περίοδο της ζωής μου..


Φυσικά και άξιζε το βήμα του Σπάθα και από τότε πάντα περιμένω την επόμενη προσωπική του δουλειά..
Τι ωραίο θα ήταν να βλέπαμε και ένα cover κάποιας σύνθεσης από αυτό τον δίσκο...


2 Link για όσους δεν έχουν ακούσει ή διαβάζουν το νήμα και βαριούνται να ψάξουν.


https://www.youtube.com/watch?v=PNsJ_gcN6uE
https://www.youtube.com/watch?v=jXYosLFHKs4


Αχ αυτές οι μοσχαρίσιες!!

[Spyros Delta]

Πρόσφατα ανακάλυψα και άλλο δίσκο εκτός συνηθισμένου κλίματος Σωτηρία Λεονάρδου + Μ. Μάτσα ο "Μάγος της πόλης"
όπως και Ξαρχάκου, Γκάτσου "Το κατά Μάρκον".

Ακου και τη Β' Αναγνωση του Ξαρχακου με Λιδακη. Προσεξε και ενορχηστρωση και παιξιματα.

Ο Μάγος της πόλης του Ματσα junior εχει δυο τραγουδια μονο με τη Σωτηρια (τα "τσογλανια" και "τον αλχημιστη του ερωτα").
Μηπως εννοεις το MIS που εγραψε για τη Σωτηρια, δυο χρονια αργοτερα?

Το "Κατα Μαρκον" Γκατσου/Ξαρχακου ειναι σημαντικο εργο και ενταξει ειναι γνωστο σε αρκετο κοσμο.
Ειχα την τυχη και την τιμη να το παιξω στην παρασταση "Η Ελλάδα μας Κατά Ξαρχάκον" με Βασιλη Λεκκα, μεγαλη χορωδια, τον Γιώργο Παντερμάκη να κανει τρομερα κοβερ του Ξυλουρη, η θρυλικη Κατερινα Χέλμη και ο Χρήστος Καλαβρούζος να απαγγελουν Σεφερη και στρατηγο Μακρυγιαννη, μερη απο το το «Μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη κλπ
Τρομερη παρασταση και ηρθε να την δει πολυς κοσμος. Εξεπλαγην θετικα.

Εχουμε στο τοπο, πολυ καλο εργα και κανουμε και θα κανουμε.
Αλλα οπως ειπατε για περιορισμενο κοινο.
Στο μεγαλο ποσοστο του πληθυσμου απευθυνονται μουσικα εργα που ασχολουνται με θεματα "δεν μούκατσε το καριολ#κι, που να πιει σκετο φαρμάκι", "τα κανω ολα και σε καλες τιμες", "παλι στο κουβα, ατιμη τυχη", "τοσα παιρνεις, μια μεταγραφη δεν κανεις" κλπ.
Τετοιες βαθυστοχαστες εσωτερικες αναζητησεις εχει ο σημερινος μεσος Ελληνας.  (παντα υπηρχε το θεμα, αλλα τωρα ανθει, επειδη εχει "αποτελεσματα")
Δεν συμφερει να του παρεχεται παιδεια, για να θελει να ακουει και να κατανοει στιχο και μουσικη .

(αν και η μουσικη και μουσικοι σε πολλα απο τα τραλαλα τραγουδακια ... θεριζουν, και το γνωριζω εκ των εσω)

[Lo.Lee.Ta]

Σωστός Σπύρο, κυρίως το MIS εννοούσα! Αλλά έχω ακούσει και τα άλλα 2 κομμάτια.
Το ότι είναι γνωστό σε αρκετό κόσμο το "Κατά Μάρκον", δεν το ξέρω ούτε το έχω αντιληφθεί. Ίσως να παίζει ρόλο και η περιοχή σου, ο κύκλος σου κτλπ. Ίσως και κάποια εποχή να ήτανε πολυπαιγμένο στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση...κι αυτό πάλι δεν το ξέρω και να έχει "περάσει η εποχή του"..αλλά μπρος στο βομβαρδισμό που δεχόμαστε από τα ίδια και ίδια και μάλιστα τις περισσότερες φορές χαμηλής ποιότητας επαναλαμβανόμενα δημιουργήματα, δεν είναι και τίποτα να βάλουνε μέσα στο πρόγραμμα και μερικά περασμένα μεγαλεία.
Θα προσπαθήσω να βρω άκρη γι' αυτά που πρότεινες και ο Νίκοςκο.
Όσο για τη παιδεία σε στίχους και μουσική, κλάφτα Χαράλαμπε...η δε μουσική είναι ακόμη σημαντικότερη από τους στίχους και ακόμη πιο παραμελημένη και ακατανόητη για το πλήθος.
Μουσικοί, μουσική και τραγουδιστές ακόμη. Κρίμα που δε δίνεται η ευκαιρία, πέρα από το έτσι να κινηθούν και στο αλλιώς, έστω για πάρτυ τους.

[Spyros Delta]

οταν παρεις το mis δες μεσα και ποιοι παιζουν 

[neeckos]

Εχουμε στο τοπο, πολυ καλο εργα και κανουμε και θα κανουμε.
Αλλα οπως ειπατε για περιορισμενο κοινο.

Και γιατί πρέπει οπωσδήποτε σε κάθε καλό έργο να υπάρχει ευρεία αναγνώριση και απήχηση?
Ασε που δεν το γνωρίζεις εκ των προτέρων. Γι αυτό τον λόγο είπα σε εσένα Σπύρο. Κάτι που μπορείς να το προχωρήσεις, το προχωράς. Είναι και η αποστολή του κάθε μουσικού νομίζω. Αλλιώς δεν είναι παρά ιδέες που μένουν σε ένα συρτάρι. Το πόσο απήχηση θα έχει κάτι μόνο ο χρόνος το ξέρει. Το αν δικαιώνεται ένα έργο όμως, δεν θέλει κοινή αποδοχή, αρκούν μερικοί...


ΥΓ. Μιας και πιάσαμε περίεργα και κάπου ανέφερες Ξυλούρη, ποστάρω 2 βιντεάκια για όσους δεν τα έχουν προσέξει να δώσουν λίγη προσοχή σε μπάσο/τύμπανα/κιθάρα ( στο δεύτερο). Κάθε φορά μου σηκώνεται η τρίχα. Από τα πιο ροκ δεσίματα/παιξίματα μπάντας 

Νίκος Ξυλούρης - Αυτόν τον Κόσμο τον Καλό

ΠΩΣ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ

καλημερα 

ΚΑΙ 1000 συγγνώμη για το off topic. Δεν το συνεχίζω 

[talfarlow]

Είναι τελικά, αυτή η μοίρα κάθε δημιουργίας με αξιοσύνη.
Πόσο μάλλον όταν αυτή έχει και σαν σκοπό να αφυπνίσει...να θίξει....να τσακίσει..
Όταν δημιουργείς με αυτές τις ανάγκες, το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι είναι αν θα είσαι εμπορικός...και καλά κάνεις και το σκέφτεσαι και αυτό..


Όποια δημιουργία έχει μέσα της ψυχή είναι καταδικασμένη σε αποκλεισμό για τους παραπάνω λόγους..
Ίσα ίσα..αυτός πρέπει να είναι ένας λόγος παραπάνω στο να επιμένουμε να βγάζουμε αυτό που έχουμε μέσα μας..


https://www.youtube.com/watch?v=c9WfaNCZ8u4




Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα
και τους καημούς που σκέπασε καπνός
η ξενιτιά τα βρήκε αδελφωμένα
Κι οι ξαφνικές χαρές που ήρθαν για μένα
ήταν σε δάσος μαύρο κεραυνός
κι οι λογισμοί που μπόρεσα για σένα

Και σου μιλώ σ' αυλές και σε μπαλκόνια
και σε χαμένους κήπους του Θεού
κι όλο θαρρώ πως έρχονται τ' αηδόνια
με τα χαμένα λόγια και τα χρόνια
εκεί που πρώτα ήσουνα παντού
και τώρα μες στο κρύο και στα χιόνια

Η μοίρα κι ο καιρός το `χαν ορίσει
στον κόσμο αυτό να ρίξω πετονιά
κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει
Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει
αυτός που δεν εγνώρισε γενιά
και του καημού την πόρτα να χτυπήσει
και του καημού την πόρτα να χτυπήσει
και του καημού την πόρτα να χτυπήσει

Δεν ήτανε ρολόι σταματημένο
σε ρημαγμένο κι άδειο σπιτικό
οι δρόμοι που με πήραν και προσμένω
Τα λόγια που δεν ξέρω σου τα δένω
με τους ανθρώπους που `δαν το κακό
και το `χουν στ' όνομά τους κεντημένο

Αυτός που σπέρνει δάκρυα και πόνο
θερίζει την αυγή ωκεανό
μαύρα πουλιά τού δείχνουνε το δρόμο
Κι έχει τη ζωγραφιά κοντά στον ώμο,
σημάδι μυστικό και ριζικό
πως ξέφυγε απ' τον Άδη κι απ' τον κόσμο