Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Αnthia στις 02/02/10, 02:00

Τίτλος: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Αnthia στις 02/02/10, 02:00
  ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ ΦΙΛΙΚΑ   (Blues)

  Δεν μπορώ να ζω με ψευδαισθήσεις
  Σ' ένα παραμύθι ερωτικό
  Μη μου φέρνεις άλλο, αντιρρήσεις

  Γιατί με κοιτάζεις φιλικά μες τα μάτια
  Ξέρω με κοιτάς φιλικά
  Και με κάνεις κομμάτια

        μ....μ...

  Σε γυρεύουν όλες μου οι αισθήσεις
  Μέρα με τη μέρα πιο πολύ
  Μα θα ζω μονάχα μ' αναμνήσεις
  Θα χαθώ στο πρώτο σου φιλί

  Τώρα με κοιτάζεις φιλικά μες τα μάτια
  Ξέρω με κοιτάς φιλικά

  Και με κάνεις κομμάτια
   ''    ''     ''         ''
   ''    ''     ''         ''
   Με κοιτάς φιλικά

   Με κοιτάς μες τα μάτια
   Και με κάνεις κομμάτια
   Μην με κοιτάς φιλικά
   ''     ''      ''        ''
   Μες τα μάτια
   Μην με κοιτάς φιλικά
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Lo.Lee.Ta στις 02/02/10, 02:38
Θα μπορούσα να πω, ότι το φαίνεσθαι, δεν είναι και η ουσία. Ίσως θα έπρεπε να κοιτάξεις βαθύτερα και όχι στα μάτια...
Θα μπορούσα να πω, ότι βλέπουμε, αυτό το οποίο θέλουμε να δούμε.
Θα μπορούσα να πω, έαν σε βλέπει κάποιος φιλικά, είναι γιατί εσύ δεν φρόντισες όσο θα έπρεπε για να σε δει αλλιώς.
Αλλά επειδή καθένας, έχει και το βίτσιο του, θα το λάβω απλά ως, με κοιτάς έτσι όπως δεν θα ήθελα να με κοιτάς, δίχως να το χαρακτηρίσω κάπως συγκεκριμένα.
Βέβαια αναρωτιέμαι, έαν υποσυνείδητα, ήθελε να γίνει κομμάτια και διάλεξε αυτόν τον τρόπο για να προετοιμάσει το έδαφος απέναντι στον εαυτό της, δικαιολογώντας τον εαυτό της.
Δεν γράφει πουθενά ότι πρόκειται για γυναίκα, αλλά την αναγνωρίζω ως γυναίκα. Είμαι λάθος ?

Έχει την μουσικότητα και το ύφος του Blues, με ταξιδεύει στο σκηνικό που δύο άνθρωποι κοιτάζονται στα μάτια και ίσως να ήτανε πιο "εξηγήσιμο" έαν όντως είχε να κάνει με την νοοτροπία άλλου λαού, πιο σκούρου, μιας και εκεί τα πράματα όσον αφορά την σεξουαλικότητα νομίζω, είναι στην ουσία τους πιο απελευθερωμένα.
Μην του στερήσεις την μουσική επένδυση, αλλά μην την στερήσεις και από εμάς.

Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Αλκιβιαδης στις 02/02/10, 06:46
Θα μπορούσα να πω, ότι το φαίνεσθαι, δεν είναι και η ουσία. Ίσως θα έπρεπε να κοιτάξεις βαθύτερα και όχι στα μάτια...

Κι εγώ μπορώ να πω άνετα , Πάνο φίλε καλέ , ότι κοιτώντας βαθιά και ίσια
μέσα στα μάτια , με τρόπο άδολο , όχι πονηρό ,
θα βρεις αυτό αυτό που δε θέλει να πει το άτομο αλλά το λένε τα μάτια του .
Πώς να το κάνουμε ?
Ναι μεν από τα μάτια πιάνεται και στα χείλη κατεβαίνει ,
αλλά τελικά στα μάτια ξανά ανεβαίνει αν θέλει να λέγεται αγάπη κι όχι ερωτας  :)
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Μάνος Καμπούρης (m.k.) στις 02/02/10, 09:51
Πολλές φορές, όταν κάποιος γράφει στίχους για ένα τραγούδι, μπορεί να περιγράψει κάτι που ίσως δεν τον εκφράζει ή τουλάχιστον δεν τον εκφράζει τη δεδομένη στιγμή. Μπορεί ακόμη να γράψει κάτι επηρεασμένος από την ιστορία κάποιου άλλου. Για μένα λίγη σημασία έχει το τι και το πώς εάν το τραγούδι τελικά καταφέρει να ακουμπήσει μερικούς από αυτούς που το έχουν ανάγκη, άσχετα αν εμένα μου αρέσει στην τελική ή όχι…
 
Μην του στερήσεις την μουσική επένδυση, αλλά μην την στερήσεις και από εμάς.

Είμαι τυχερός, γιατί ήμουνα μπροστά όταν στίχοι και μουσική γεννιόνταν ταυτόχρονα δημιουργώντας ένα καινούργιο τραγούδι και ακόμα πιο τυχερός γιατί η δημιουργός του τραγουδιού μου έδωσε τη χαρά να προσθέσω σε αυτό λίγες μουσικές ιδέες μου.
Ελπίζω ότι σύντομα θα είμαστε σε θέση να το ακούμε όλοι μαζί και να το «κρίνουμε» στο σύνολό του, όπως του πρέπει δηλαδή. Όπως πρέπει σε κάθε τραγούδι, όπου μουσική και στίχοι είναι ένα και όχι κάτι ξεχωριστό… 
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: gkou στις 02/02/10, 10:51
Θα απαντήσω κι εγώ επί τούτου παιδιά...Δηλαδή, γιατί θα πρέπει ό,τι μα ό,τι γράφουμε να αφορά εμάς προσωπικά;
Δεν μπορεί κάποιος να εμπνέεται από όσα συμβαίνουν γύρω του ή σε κάποιο κοντινό του πρόσωπο; Είναι κι αυτός ένας από τους λόγους που σταμάτησα να γράφω, γιατί βαρέθηκα πια να απαντώ σε όσους νομίζουν ότι όλοι μου οι στίχοι αφορούν προσωπικά μου βιώματα και μάλιστα προς δημόσιο σχολιασμό...
Ανθή, μου άρεσαν πολύ οι στίχοι σου, περιμένω να τους ακούσω κιόλας! :)
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Αλκιβιαδης στις 02/02/10, 11:45
...Δηλαδή, γιατί θα πρέπει ό,τι μα ό,τι γράφουμε να αφορά εμάς προσωπικά;...

Καλημέρα Γεωργία ,
δε γίνεται να γράφουμε αληθινή λογοτεχνία ή ποίηση
χωρίς αληθινά βιώματα .
Σε κάθε άλλη περίπτωση γράφουμε μόνο ... "φαντασία" κι ό,τι μάς κατέβει ,
κάτι όπως "ο Πόλεμος τών Άστρων" .
Αλλά και πάλι τότε η φαντασία δε μπορεί να είναι ξεκομμένη από τα βιώματα
κι απ' ό,τι κουβαλάμε μέσα μας.
Με κάποιον τρόπο , έστω κρυμμένο , αυτά θα εμφανίζονται σ' αυτά που γράφουμε .

Αν εσύ θέλεις να λες ότι αυτά που γράφεις δεν αντιπροσωπεύουν δικά σου βιώματα
και λοιπά ,
δικαίωμά σου , όμως δε βλέπω σε ποια βάση στέκει αυτό .
Εντελώς αντιεπιστημονικό μού μοιάζει και δε συμφωνεί με αυτό που λένε όλοι οι καλλιτέχνες :
"τα όσα έφτιαξα είναι παιδιά μου" , με την έννοια ότι βγήκαν από την ψυχή τους
κι όχι από τη φαντασία τους απλώς και μόνο .

Τα σχόλια μου για το ποιήμα τής Ανθούλας τα έγραψα ήδη , περιμένω κι εγώ τη μελοποίησή του .
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: gkou στις 02/02/10, 12:03
Άποψή σου, αγαπητέ Αλκιβιάδη! ;)
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Lo.Lee.Ta στις 02/02/10, 12:33
Εφ'όσον μου δώσει η Ανθία, το λόγο, θα μπορούσα να σχολιάσω, τα σχόλιά σας. Εδώ όμως μπήκα για να σχολιάσω το ποίημα, με τον δικό μου προσωπικό τρόπο.
Έαν η Ανθία, έχει κάποιο λόγο να συζητήσει μαζί μου αυτά που λέω, θα το κάνει. Έαν όχι δεν θα το κάνει. Μπορώ όμως να ανοίξω ένα θέμα που να λέει : Ποια η γνώμη σας, για το ποίημα της Ανθίας ? Όταν μπαίνω και διαβάζω ένα έργο, απευθύνομαι σε αυτόν που έχει γράψει το έργο και όχι σε όλους τους υπόλοιπους.
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: gkou στις 02/02/10, 12:47
Αν και εσύ Πάνο, το ίδιο με εμάς κάνεις τώρα, οκ, δεκτό, συγνώμη από όλους για την παρέμβασή μου. Δε θα επαναληφθεί.
Αν και θα προτιμούσα να μου κάνει την παρατήρηση κάποιος υπεύθυνος για την στήλη. ;)
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: anagnostis στις 02/02/10, 12:51
Εσείς είστε οι ποιητές, εσείς ξέρετε.

Αναγνώστης είμαι και ίσως να πέφτω έξω αλλά, σαν αναγνώστης, δεν ενθουσιάστηκα με το δημιούρμημα αυτό!
Είτε εκπροσωπεί "φαντασία", είτε "πραγματική κατάσταση συναισθημάτων" της δημιουργού, για μένα είναι ένα
κοινό και τετριμμένο στιχοπλόκημα.

Είπαμε, αναγνώστης είμαι!
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: ΧΩΡΙΑΤΗΣ στις 02/02/10, 13:50
Θα ήθελα κι εγώ να ακούσω το τραγούδι
Πάντως, αν μου επιτρέπετε, και ο Ν. Καββαδίας την ποιητική συλλογή ''Μαραμπού'' [1933]
την έγραψε πριν ταξιδέψει
Για μένα η φαντασία παίζει μεγάλο ρόλο στην δημιουργία
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Αnthia στις 02/02/10, 14:15
Παιδιά καλημέρα και από μένα....
Σας ευχαριστώ για τα σχόλια και νιώθω πολύ συγκινημένη διότι αυτό το τραγούδι είμαι εγώ μέσα σε απλούς στίχους !!!!
Δεν ντρέπομαι καθόλου μα καθόλου να πω ότι είμαι παιδί του έρωτα και του πάθους......
Ένα τραγούδι λοιπόν άλλους τους εκφράζει για τους δικούς τους λόγους και άλλους όχι

'' Στην αρχή ενός παράφορου έρωτα τα μάτια πετάνε  φλόγες....
  Νιώθεις ένα κάψιμο παντού ......Πιστεύεις ότι αυτό θα κρατήσει για πάντα......
  Όσο περνάει ο καιρός έχεις την ψευδαίσθηση πως έτσι ακριβώς θα γίνει....
  Μα ο καιρός είναι αμείλικτος και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι κάτι έχει αλλάξει......
  Το συζητάς λοιπόν και σου φέρνει αντιρρήσεις!Τίποτα δεν έχει αλλάξει σου λέει....και όντως
  τη στιγμή που στο λέει σε κοιτάζει γλυκά και με αγάπη....
   Εσύ όμως νοσταλγείς αυτή τη φλογερή ματιά που πετούσε σπίθες αναζητώντας τη μέσα σε  αναμνήσεις και χάνεσαι....
  Θέλεις να παραμείνεις εκεί.....Όπως στην αρχή....
  Μήπως όμως  αυτά συμβαίνουν μόνο στα παραμύθια?

  Πολλές φορές θυμώνεις και ξεσπάς ρίχνοντας τις ευθύνες αλλού ενώ μπορεί να έχεις αλλάξει και εσύ ο ίδιος....''


Δεν ξέρω αν σας βοήθησα καθόλου παιδιά....Δεν είμαι και καλή σ' αυτό!!!!!!!


Κάτι άλλο που ήθελα να πω είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να έχεις βιώσει κάτι, για να γράψεις ......
Συνήθως όταν κάποιος μου διηγείται μια ιστορία και μπω στο πετσί της , είναι σαν να τη ζω μαζί του!!!!!!!
Δεν πιστεύω λοιπόν σε καμία περίπτωση ότι αν έχω έμπνευση και γράψω κάτι πάνω σε αυτό δεν θα είναι αληθινό.....
Όμως για να με αγγίξει τόσο ώστε να γράψω  .....κάτι συμβαίνει! Σίγουρα θα ταιριάζει με την ψυχοσύνθεσή  μου!!!!

Αυτά.......σας κούρασα ε?

Το τραγούδι όπως είπε και ο m.k (thanks για τις όμορφες πινελιές σου στο κομμάτι) θα το ακούσετε σύντομα....


P.S      Δεν χρειάζεται κανείς την άδειά μου για να γράψει οτιδήποτε!


Σας ευχαριστώ όλους Θερμά
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: kuiper στις 02/02/10, 15:38
Θέλω να σας πω κι’ εγώ δυο λόγια χωρίς να σχολιάσω τους συγκεκριμένους στίχους, μα πάνω στα όσα συζητάτε.
Ο λογοτέχνης που συνθέτει έργα σε στίχους δεν είναι και κατ’ επέκταση άνθρωπος που πήγε στο σχολείο να μάθει την τέχνη της ποίησης για να ασχοληθεί μ’ αυτό το επάγγελμα. Είναι μάλλον έμφυτο προτέρημα.

Ο ποιητής κατά τη γνώμη μου δεν αντιγράφει μόνο την ίδια την ψυχή του, έχει τη δυνατότητα να γράψει διαβάζοντας την αύρα του αόρατου και είναι μέσα σ’ όλες τις μορφές του έρωτα, της αγάπης του πόνου.

Συμφωνώ λοιπόν με τα παραπάνω λόγια της Γεωργίας. Γιατί δηλαδή και καλά αυτά που γράφω είναι και το ημερολόγιο της ψυχής μου;
Μπορεί να επηρεάζομαι σαν άνθρωπος από την ηλικία και νοσταλγώντας το χθες να γράψω για μένα, μα πολλές φορές αυτά που γράφω έχουν θέμα διαφορετικό ακόμα και από τα πιστεύω μου. 

Είναι λάθος μας να πιστεύουμε πως όσα στιχάκια γράφουμε εδώ είναι και το δικό μας καθρέφτισμα. Ο ποιητής ξέρει το χθες, πλάθει το σήμερα, μαντεύει το αύριο.
 
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: AtticanSky στις 02/02/10, 16:09
Anthia, εμένα μου άρεσε και περιμένω να το χαρώ και ως τραγούδι! (υπολογίζω θατο ζεις τραγουδώντας το για να το εισπράξουμε καλά λίαν) :)

Με έχει εκφράσει κιόλας στο παρελθόν κάθε φορά που υπήρχε ευγενική απορρόφηση ενός προσώπου και καλλιεργείτο ισχυρή ερωτική κ συναισθηματική έλξη τόση, που ντρεπόμουν να την εκφράσω!  :-[ ::)
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Lo.Lee.Ta στις 02/02/10, 17:41
Η Ανθία, απάντησε σε όλους. Σε αυτούς που γράψανε πριν από την απάντησή της, αλλά και μετά από την απάντησή της. Εμένα με κάλυψε εντελώς.
Στο συγκεκριμένο ποίημα έπεσα ακριβώς μέσα. Ναι, ίσως αν ήτανε κάποιο άλλο ποίημα να έπεφτα ακριβώς απ'έξω, δεν διαφωνώ μαζί σας.

Αλκιβιάδη, κοιτώντας βαθιά ίσια στα μάτια, λένε και ότι τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής. Είναι γνωστό τι συμβαίνει ότι βάλεις 2 καθρέφτες τον ένα απέναντι στον άλλο και κοιτάξεις μέσα τους.Ξεκινάνε οι αντικατοπτρισμοί. Δεν ξέρω λοιπόν, ο άλλος σε ποιον αντικατοπτρισμό θα σταματήσει.Το εξηγεί και η Ανθία όλο αυτό καταλήγοντας "Πολλές φορές θυμώνεις και ξεσπάς ρίχνοντας τις ευθύνες αλλού ενώ μπορεί να έχεις αλλάξει και εσύ ο ίδιος....''.
Δεν γνωρίζει. Απλώς προσπαθεί να πιστέψει. Αλλά δεν ξέρει και τι να πιστέψει.

Δεν είναι τυχαίο ότι η απάντηση της, είναι σε γραμμένη σε δεύτερο πρόσωπο, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μόνο σε πρώτο.

Kuiper, όταν λες, δεν αντιγράφει μόνο την ίδια του την ψυχή, εννοείς ότι και σε κάθε άλλη περίπτωση, αντιγράφει ΚΑΙ την ίδια του την ψυχή ? ή καταφέρνει κατά κάποιο τρόπο να βάζει στην άκρη την δική του Ψυχή και να γράφει ανεπηρέαστος για τις άλλες ψυχές ?

Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Αλκιβιαδης στις 03/02/10, 02:06
Παίρνει μάκρος το πράγμα με το δημιούργημα τής Ανθής ή Ανθίας και με τα σχόλια
επί σχολίων αλλά αυτό είναι φυσιολογικό σε κάθε κοινωνική συζήτηση.
Διότι από τη στιγμή που ένα πρόσωπο παρουσίαζει δημόσια κάτι δικό του ,
με οποιοδήποτε μέσο κι αν το κάνει αυτό , ανοίγει πόρτα στην κοινωνική επαφή και
κατά έναν τρόπο εκτίθεται , και μ' αυτό εννοώ ότι εκτίθεται στην κριτική και τα σχόλια
που άλλοτε μπορεί να είναι ευμενή , άλλοτε δυσμενή , και άλλοτε αδιάφορα .
Πέρα από τις κρίσεις και τα σχόλια , εκείνο που παρουσιάζεται οδηγεί πολύ συχνά
σε παράπλευρες συζητήσεις που δε θεωρούνται άσχετες με το θέμα αφού με αιτία αυτού
ξεκίνησαν οι συζητήσεις , κι όχι από άλλη αιτία .

Διάβαζα σήμερα σε μια εφημερίδα για την παράσταση στο Παλλάς τής "Όπερας τής Πεντάρας" .
Ο συντάκτης έγραφε για το πόσο επίκαιρο είναι στην εποχή μας το έργο αυτό ,
κι έκανε συσχετισμό τής οικονομικής κρίσης <Κραχ> τού 1929 με τη σημερινή κρίση ,
και έκανε λόγο για το πώς το κοινό αντιδρούσε ενεργητικά με παλαμάκια ή φωνές
στα μηνύματα τού συγγραφέα , τού Μ. Μπρεχτ δηλαδή , που τα έγραψε στην τοτε εποχή του .
Ποιος θα έλεγε ότι το κοινό ήταν "off topic" επειδή συσχέτιζε τα όσα λέει ο Μπρέχτ
με τις σημερινές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες τής χώρας μας ?
Για μήπως ήταν "off topic" κι ο συντάκτης που έδωσε περισσότερο βάρος στο κοινό
και στις αντιδράσεις του και λιγότερο στο πασίγνωστο αυτό θεατρικό έργο ?
Άρα ο,τιδήποτε γράφεται ή παρουσιάζεται εδώ ή όπου αλλού στο Κιθάρα είναι αναμενόμενο
να έχει μιαν ανταπόκριση μικρή η μεγάλη , κι όσο πιο μεγάλη είναι η ανταπόκριση
τόσο πιο μεγάλη θα είναι και η ικανοποίηση τής ή τού δημιουργού .
Η αδιαφορία σκοτώνει την ή τον καλλιτέχνη κι όχι το ενδιαφέρον.

Τώρα άλλο ένα σχόλιο που μοιάζει με "off topic" αλλά δεν είναι στην ουσία .
Ο Ν. Καββαδίας ξεκίνησε να γράφει ποιήματα ήδη από το Γυμνάσιο.
Η θάλασσα κι οι ναυτικοί ήταν ήδη μέσα στην ψυχή του γι' αυτο και μπαρκάρισε στα 19 του , το 1929 , τέσσερα χρόνια πριν το "Μαραμπού" .
Περισσότερα για τον αγαπημένο από πολλούς , κι από εμένα , ποιητή θα βρείτε εδώ :
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CE%B1%CE%B2%CE%B2%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82

Δε γνωρίζουμε βέβαια τα βιώματα και την ψυχή τής Ανθής αλλά νομίζω ότι κι εγώ έπεσα μέσα όταν έγραφα πως όλο και κάτι δικό μας βγάζουμε με κάθε τρόπο.
Η ανταπάντηση τής Ανθής το επιβεβαιώνει .

ΥΓ
Τι γίνεται με τη μελοποίηση και το τραγούδι ? Πότε θα το ακούσουμε ?
Διότι είναι άλλο να διαβάζεις κι άλλο ν' ακούς , έτσι δεν είναι ?  :)
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: anagnostis στις 03/02/10, 07:17
Αναλογίζομαι το πόσο άσχετος είμαι!!!

Δεν κατάλαβα το μέγεθος του μεγαλείου του εν λόγω ποιήματος, το βαθύ του νόημα που εκφράζεται μέσα από ένα χείμμαρο ομορφιάς λέξεων και τη σχέση του με τα "ποιηματάκια" του Ν. Καββαδία.

Να με συμπαθάτε αλλά έχω διαβάσει εδώ πραγματικά αριστουργήματα που δεν  εκτιμήθηκαν δεόντως και μου κάνει εντύπωση η επιμονή σας εδώ. Βέβαια, σαν απλός αναγνώστης που είμαι, καταλαβαίνω πολλά περισσότερα από τους ποιητές. Συμφωνώ απόλυτα ότι η έκθεση έχει συνακόλουθο την κριτική αλλά και η κριτική κρίνεται ανάλογα με την προέλευση.
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Αλκιβιαδης στις 03/02/10, 09:18
Αναλογίζομαι το πόσο άσχετος είμαι!!! ...

Αν σου πω ότι ίδιο σκέφτομαι κι εγώ , θα τα βρούμε ?

Πάντως ανάφερα τον Καββαδία όχι για να κάνω σύγκριση τού εδώ δημιουργήματος
τής φίλης μας Ανθής με τα ... "ποιηματάκια" <!!!> τού φτηνιάρη <!!!> Καββαδία ,
για τον οποίο ο καθένας απορεί πώς έγινε κι αναγνωρίστηκε διεθνώς ως ποιητής. :)

Ένας άλλος φίλος μας εδώ :
...Πάντως, αν μου επιτρέπετε, και ο Ν. Καββαδίας την ποιητική συλλογή ''Μαραμπού'' [1933]
την έγραψε πριν ταξιδέψει ...
ανάφερε τον αγαπημένο Καββαδία , κάνοντας ένα χρονικό λάθος ,
μένοντας όμως ο φίλος μας "χωριάτης" στο βασικό πνεύμα τών σχολίων μου
που μιλούσαν για βιώματα και για ψυχικές τάσεις καθαρά προσωπικές.

Εσύ προφανώς είσαι αλλού φίλε "επισκέπτη" κι όχι στη δημιουργική συζήτηση
για το δημιούργημα τής φίλης μας Ανθής .


Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Lo.Lee.Ta στις 03/02/10, 20:21
http://www.melodia.gr/4dcgi/_w_articles_mel2_1_21/01/2010_130704

Μιας και μιλήσατε για τον Καββαδία, καλό είναι να μάθετε τι συνέβει όταν τον μελωποίησε ο Μικρούτσικος!
Την άποψη της ΕΛΙΤ των Κριτικών της Εποχής. Τους οποίους εμπιστευότανε ο Μικρούτσικος.
Γνώμη μου δε, ότι οι Κριτικοί αυτοί, δεν άλλαξαν γνώμη μετά την επιτυχία του Μικρούτσικου και της αναγνωρισιμότητας των ποιήματων του Καββαδία.
Και πολύ καλά κάνανε!
Πως γίνεται να συγκινηθείς από κάτι, το οποίο δεν σε συγκινεί, μόνο και μόνο επειδή γνωρίζει μεγάλη επιτυχία? Δεν μας συγκινούνε όλους τα ίδια πράγματα.
Άλλοι τα θεωρούμε επιτυχία και άλλη αποτυχία.
Κάποιοι θεωρούνε το λαικό τραγούδι και στίχο μάπα, άλλοι θεωρούνε πως αυτό που αξίζει είναι το έντεχνο.....
Πάρτε μία γεύση και από αυτό..Συνέντευξη του Σωκράτη Μάλαμα..Μιλάει και για την Πριγκηπέσσα που τραγουδάει ο Καρράς.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_08/02/2009_302251

Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Αnthia στις 04/02/10, 00:27
Να και το τραγούδι για εσάς που το ζητήσατε, με αγάπη για ΟΛΟΥΣ!
http://forum.kithara.gr/index.php?topic=77539.0
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: armagedon στις 04/02/10, 06:17
Γεια σου Ανθη!!Περιμενα να ακουσω την μουσικη για να πω και εγω την γνωμη μου...Οι στιχοι οταν ειναι γραμμενοι για καποια μουσικη και τραγουδι,δεν μπορουμε να τους χαρακτηρισουμε η να τους βαθμολογησουμε αν δεν ακουσουμε ολοκληρο το αποτελεσμα...Δεν ειναι παντα με ποιητικες εκφρασεις,αλλα παντα στο μετρο και στο υφος της μουσικης που υπηρετουν και αντιστροφα...Ετσι πιστευω εγω...Το αποτελεσμα που ακουσα ειναι πολυ καλο,και ταιριαστο.Καλη συνεχεια!!!!! ;)
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: papous στις 04/02/10, 10:56
Θα παρακαλούσα όσοι συμμετέχουν στο σχολιασμό αυτής της περιοχής να έχουν διαβάσει, τουλάχιστον, λογοτεχνία...
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Μάνος Καμπούρης (m.k.) στις 04/02/10, 12:01
Αν και είσαι κάπως αυστηρός και υπερβολικός, δεν έχεις άδικο στην τελική. Αλλά, μήπως θα πρέπει οι συντονιστές να φτιάξουν ξεχωριστές περιοχές για τα ποιήματα και τους στίχους? Σίγουρα, για να σχολιάσει κάποιος ένα ποίημα καλό θα ήταν να είναι «έμπειρος» αναγνώστης. Για να σου αρέσει όμως ένα τραγούδι με απλά στιχάκια ή να σου αρέσουν οι στίχοι ενός τραγουδιού και να το πεις δημόσια, δεν χρειάζεται να έχεις σπουδάσει και φιλοσοφική! Είμαι σίγουρος ότι και στους πιο μορφωμένους ανθρώπους αρέσουν τραγούδια και «τραγουδάκια» με πολύ απλούς στίχους και «στιχάκια» και τα γούστα τους πολλές φορές συμπίπτουν με αυτά των λιγότερο μορφωμένων ή και τελείως αμόρφωτων ανθρώπων.
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: anagnostis στις 04/02/10, 13:29
Θα παρακαλούσα όσοι συμμετέχουν στο σχολιασμό αυτής της περιοχής να έχουν διαβάσει, τουλάχιστον, λογοτεχνία...

Όχι μόνο να έχουν διαβάσει λογοτεχνία αλλά θα έλεγα να τους "έχει διαβάσει" και η λογοτεχνία...

Παράθεση
Αλλά, μήπως θα πρέπει οι συντονιστές να φτιάξουν ξεχωριστές περιοχές για τα ποιήματα και τους στίχους? Σίγουρα, για να σχολιάσει κάποιος ένα ποίημα καλό θα ήταν να είναι «έμπειρος» αναγνώστης.

Σωστά αναρωτιέσαι, αλλά θα υπάρξει μεγαλύτερο πρόβλημα. Τόλμησε να πεις σε κάποιον ότι δεν είναι "έμπειρος" αναγνώστης και δεν κάνω, ασφαλώς, λογοπαίγνιο με το nick  μου. Αναφέρομαι σε όλους μας...
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Μάνος Καμπούρης (m.k.) στις 04/02/10, 14:09
Δεν θα τολμούσα ποτέ να κρίνω την αναγνωστική εμπειρία του καθενός. Το τι και πόσο έχει διαβάσει ο καθένας είναι δικό του θέμα και δε νομίζω ότι πέφτει λόγος σε κανέναν άλλο. Άσε που δύο άνθρωποι που έχουν διαβάσει ακριβώς τα ίδια πράγματα, μπορούν να έχουν διαφορετική άποψη για ένα ποίημα ή στίχο (ή και βιβλίο, δοκίμιο, άρθρο κ.ο.κ.). Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να χλευάζει ο ένας τα γούστα του άλλου.
Για αυτό ο καθένας από εμάς θα πρέπει να θέτει μόνος του τα όριά του και να σκέφτεται πιο ώριμα πριν απλώσει τα χέρια του να πιάσει κάτι, ό,τι και αν είναι αυτό, είτε γιατί έχει να πει κάτι καλό για αυτό, είτε για να πει κάτι αρνητικό.
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: papous στις 04/02/10, 14:58
Είμαι σίγουρος ότι και στους πιο μορφωμένους ανθρώπους αρέσουν τραγούδια και «τραγουδάκια» με πολύ απλούς στίχους και «στιχάκια» και τα γούστα τους πολλές φορές συμπίπτουν με αυτά των λιγότερο μορφωμένων ή και τελείως αμόρφωτων ανθρώπων.

Έχεις απόλυτο δίκιο m.k. Όπως επίσης ισχύει ότι και σ' ένα μουσικό ή σ' ένα άμουσο άνθρωπο μπορεί ν' αρέσουν ή να μην αρέσουν εξίσου ένα μουσικό συγκρότημα ή ένα είδος μουσικής. Η διαφορά τους έγκειται στο ότι ο μουσικός θα μπορεί να τεκμηριώσει την γνώμη του ενώ ο άμουσος δεν θα μπορεί.

Το να απαιτούμε τεκμηρίωση σε θέματα "γούστου", είναι σαν να απομονώνουμε εξ αρχής τους άσχετους με το θέμα. Είναι καθαρά ρατσιστική συμπεριφορά, "ελιτίστικη" θα έλεγα. Το κάνουν μόνο όσοι νομίζουν ότι βρίσκονται στην ελίτ. Διότι η πραγματική ελίτ δεν ξεχωρίζει ανθρώπους. Εξάρει το ανθρώπινο, δεν το ταπεινώνει.

Αλλά από αντιγραφές άλλο τίποτα...
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: anagnostis στις 04/02/10, 15:17
Δεν θα τολμούσα ποτέ να κρίνω την αναγνωστική εμπειρία του καθενός. Το τι και πόσο έχει διαβάσει ο καθένας είναι δικό του θέμα και δε νομίζω ότι πέφτει λόγος σε κανέναν άλλο. Άσε που δύο άνθρωποι που έχουν διαβάσει ακριβώς τα ίδια πράγματα, μπορούν να έχουν διαφορετική άποψη για ένα ποίημα ή στίχο (ή και βιβλίο, δοκίμιο, άρθρο κ.ο.κ.). Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να χλευάζει ο ένας τα γούστα του άλλου.
Για αυτό ο καθένας από εμάς θα πρέπει να θέτει μόνος του τα όριά του και να σκέφτεται πιο ώριμα πριν απλώσει τα χέρια του να πιάσει κάτι, ό,τι και αν είναι αυτό, είτε γιατί έχει να πει κάτι καλό για αυτό, είτε για να πει κάτι αρνητικό.


Αυτό ακριβώς εννοώ. Όταν η Λογοτεχνία "διαβάζει"  τον αναγνώστη και δεν διαβάζεται απλώς, πιάνει τόπο...
Δυστυχώς, δεν έχουμε όλοι την ίδια ευχέρεια να εμπεδώσουμε, να κατανοήσουμε και να εφαρμόσουμε αυτά που μελετούμε.
Μακάρι να ήταν έτσι και να μην είχαμε διαφορές.

Τότε δεν θα υπήρχε η περίπτωση χλευασμού από κανέναν αλλά θα είχε την έννοια της απλής διαφοροποίησης σε επιλογές.

Σε κοιτάει φιλικά, λοιπόν...Η μουσική του επένδυση απέφερε περισσότερα από τα αναμενόμενα για μένα. "Ντύθηκε" πολύ καλά και αποδόθηκε ακόμα καλύτερα. ( Κι αν συνεχίσει να σε κοιτάει και τώρα φιλικά - και ασφαλώς αυτό είναι απόπειρα χιούμορ απο την πλευρά μου - κακό του κεφαλιού του )...
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Μάνος Καμπούρης (m.k.) στις 04/02/10, 15:18
Είμαι σίγουρος ότι και στους πιο μορφωμένους ανθρώπους αρέσουν τραγούδια και «τραγουδάκια» με πολύ απλούς στίχους και «στιχάκια» και τα γούστα τους πολλές φορές συμπίπτουν με αυτά των λιγότερο μορφωμένων ή και τελείως αμόρφωτων ανθρώπων.

Έχεις απόλυτο δίκιο m.k. Όπως επίσης ισχύει ότι και σ' ένα μουσικό ή σ' ένα άμουσο άνθρωπο μπορεί ν' αρέσουν ή να μην αρέσουν εξίσου ένα μουσικό συγκρότημα ή ένα είδος μουσικής. Η διαφορά τους έγκειται στο ότι ο μουσικός θα μπορεί να τεκμηριώσει την γνώμη του ενώ ο άμουσος δεν θα μπορεί.

Το να απαιτούμε τεκμηρίωση σε θέματα "γούστου", είναι σαν να απομονώνουμε εξ αρχής τους άσχετους με το θέμα. Είναι καθαρά ρατσιστική συμπεριφορά, "ελιτίστικη" θα έλεγα. Το κάνουν μόνο όσοι νομίζουν ότι βρίσκονται στην ελίτ. Διότι η πραγματική ελίτ δεν ξεχωρίζει ανθρώπους. Εξάρει το ανθρώπινο, δεν το ταπεινώνει.

Αλλά από αντιγραφές άλλο τίποτα...

Μήπως όμως τελικά, πέφτουμε και οι δυο μας στην ίδια παγίδα? Γιατί, ενώ από τη μία ζητάμε από τους σχολιαστές των εδώ κειμένων να έχουν διαβάσει τουλάχιστον λογοτεχνία και να είναι πιο έμπειροι αναγνώστες (δικά σου και δικά μου λόγια) για να έχουν δικαίωμα και δημόσιου σχολιασμού, από την άλλη είμαστε αντίθετοι με αυτούς που θέλουν την αποπομπή τους και την παντοτινή σιωπή τους?
Ίσως τελικά η λύση να είναι η απαγόρευση δημόσιου σχολιασμού και από τους μεν και από τους δε, όχι μόνο σε αυτή την ενότητα, αλλά και σε κάθε άλλη όπου ένα μέλος «ανεβάζει» μια δημιουργία του? Δεν ξέρω, τι να πω…
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: papous στις 05/02/10, 11:53
Η πρόταση "να έχει, τουλάχιστον, διαβάσει λογοτεχνία" ή "να έχει, τουλάχιστον, ακούσει μουσική" είναι μια προϋπόθεση η οποία δεν είναι διαχωριστική. Όλοι έχουν διαβάσει λογοτεχνία και όλοι έχουν ακούσει μουσική.

Θα με ρωτήσεις, γιατί την έθεσα. Μερικές φορές χρειάζεται να θέσουμε κάποιες προτάσεις για να ταρακουνήσουμε την συνείδησή μας. Να ελέγξουμε εάν οι παγιωμένες αντιλήψεις μας ακολουθούν την εξέλιξη της πραγματικότητας.

Η βάση του ορθού σχολιασμού είναι η ειλικρίνεια. Αν, όντας άσχετος από ηλεκτρική κιθάρα, σου έλεγα ότι κάποιο κομάτι που έπαιξες δεν μ' άρεσε, αλλά δεν ξέρω γιατί, θα σε πείραζε? Δεν νομίζω! Σ' όλους μας έχει τύχει να μην μας αρέσει κάτι, ένας άνθρωπος για παράδειγμα, χωρίς να μπορούμε να προσδιορίσουμε τον λόγο και αρκετό καιρό κατόπιν να αποδυκνείεται ότι αυτό που δεν μας άρεσε δεν ήταν καλό.

Αυτό λοιπόν που θα κάνεις ως γνώστης είναι να προσδιορίσεις ποιές ακριβώς ακολουθίες είναι αυτές που δεν ταίριαξαν με την εσωτερική αντίληψη αρμονίας και να προσπαθήσεις να τις διορθώσεις. Στον δικό μου τομέα έχω δει ότι ο καλύτερος κριτής ιδεών είναι ο παντελώς άσχετος με το θέμα, η "παρθένος" σκέψη.

Αν όμως προσπαθούσα να το παίξω άνθρωπος της ελίτ, και σου έλεγα ότι δεν μ' άρεσε διότι δεν έπιανες σωστά την πένα, ότι η παραμόρφωσή σου ήταν για κλάματα, η εγγραφή ασυγχρόνιστη κλπ., ήθελα να δειχθώ δήθεν γνώστης, δεν θα έπρεπε να με ξεφτιλίσεις, εσύ που αποδεδειγμένα είσαι γνώστης του θέματος? Θα έπρεπε.

Το ξεφτίλισμα των "δήθεν" δεν είναι ενδειξη  αγένειας αλλά απόδειξη ευγένειας προς τους υπόλοιπους και κυρίως τους νέους. Διότι η ανοχή των υπολοίπων σε διεστραμένες προσωπικότητες, η κακώς εννοούμενη "ευγένεια" - η οποία κατ' ουσίαν είναι δειλία - είναι αυτή που τους έχει οδηγήσει να χάσουν τον κοινωνικό μπούσουλα.

Αυτή η συμπεριφορά είναι αυτόματο αντανακλαστικό σε μια υγιή κοινωνία και δεν χρειάζεται αλλά ούτε και μπορούν να το ελέγξουν οι γραπτοί νόμοι.
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: Θοδωρής στις 06/02/10, 15:56
Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω .
Η τέχνη πρέπει να έχει κριτική και μάλιστα απο ειδικούς στον κάθε τομέα .Ετσι μόνο ανεβάζει το επίπεδό της ,εξελλισεται και προχωράει μπροστά .
Άλλο άποψη για ένα αντικείμενο τέχνης (οποιοδήποτε ),που αυτή μπορεί να εκφραστεί και απο κάποιον που ξέρει το αντικείμενο λίγο ή πολύ ,αλλά και από άσχετο με το είδος .
Αυτή η άποψη όμως ,εκφέρει το γούστο του δέκτη ,που δεν είναι απαραίτητο να είναι και το σωστό .Εχει να κάνει με προσωπικές εμπειρίες περισσότερο παρά με τεκμηριωμένη καλλιτεχνικά άποψη .Γι αυτό και η απάντηση τέτοιου κριτή είναι συνήθως "εγώ έτσι το κατάλαβα ,εμένα έτσι μου αρέσει η όχι κ.λ.π .
Πάντως νομίζω ότι όλα αυτά που συζητάμε πρέπει να γίνουν ένα ξεχωριστό θέμα συζήτησης και όχι κάθε φορά με αφορμή ένα ποίημα η ένα τραγούδι να συζητάμε κάτω απο αυτό θεωρητικά .
Τίτλος: Απ: Με κοιτάς φιλικά
Αποστολή από: papous στις 06/02/10, 21:24
Όχι μόνο σου επιτρέπουμε, αλλά και σ' ευχαριστούμε που διαφωνείς!

Συμφωνώ, ο καλιτέχνης έχει ανάγκη από την εξειδικευμένη κριτική. Υπάρχει όμως ένα "μελανό" σημείο στο σκεπτικό σου: Η άποψη του ειδικού, το "γούστο" του, συμπίπτει με την κριτική του!
Αλλά ο καλιτέχνης έχει ανάγκη και από την μη εξειδικευμένη κριτική. Αλλιώς ποιός θα ήταν ο λόγος να τυπώνει CDs, βιβλία, ταινίες, να εκθέτει πίνακες και να ανεβάζει θεατρικές ή μουσικές παραστάσεις?

Στον e-χώρο μας υπάρχει η δυνατότητα να παρέχεται ταυτόχρονα και η εξειδικευμένη και η ευρεία (υποκειμενική - συναισθηματική) κριτική. Και αυτό αποτελεί ευλογία και όχι καταδίκη. Ο τρόπος διαχωρισμού τους είναι πανεύκολος για οποιονδήποτε έχει μελετήσει το αντικείμενό του, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να μπερδευτεί ή να απογοητευθεί αναίτια.

Ας μην ξεχνούμε όμως ότι και αυτό το οποίο ονομάζουμε "αντικειμενική εξειδικευμένη κριτική", έχει διαμορφωθεί από την σύγκρουση λόγου και αντίλογου, από την σύγκρουση διαφορετικών και καμμιά φορά αντιδιαμετρικών μεταξύ τους τάσεων των οποίων η συνισταμένη είναι αυτή που υπερισχύει. Ας πράξουμε λοιπόν κι εμείς αυτό που πράττει το ανθρώπινο είδος τόσα χρόνια τώρα, κι ας αναμετρηθούμε στο τερέν της λογικής και όχι των εντυπώσεων.