Χαμένα όνειρα

[Ιππαρχος]

Έκανες όνειρα πολλά καθώς μεγάλωνες
να πιάσεις τα σύννεφα τα χέρια σου άπλωνες
κοιτούσες πάντοτε ψηλά στον ουρανό
ίσως γι’ αυτό είχες βλέμμα τόσο γαλανό

Στεκόσουν στις μύτες πίσω απ’ το παράθυρο
ταξίδευε η ματιά σου μακριά ως το άπειρο
καμμιά φορά ξεχνιότανε και έμενε εκεί
και έμοιαζε τότε απόμακρη και ονειρική

Απέραντος ανοίγονταν μπροστά σου ο ορίζοντας
κι ο ήλιος ανέτελλε το χρώμα του σκορπίζοντας
την πλάση έλουζε με φως και με στοργή
για σένα ρόδινη γεννιόταν κάποτε η αυγή

Τώρα ο ουρανός σκεπάστηκε με σύννεφα
τον ήλιο περιμένει μόνο το βασίλεμα
ας είναι όμορφο πολύ και θαυμαστό
το παραθύρι σου από χρόνια είναι κλειστό

[kuiper]

Χαμένα όνειρα.  Πολύ καλό.
Σε καλωσορίζω εδώ στο Κιθάρα και σου εύχομαι καλή συνέχεια.

[Neikos]

θεατρικοτατο... πολυ ωραιες οι εικονες σου φιλε μου!!
ξεχωρισα το:

"Στεκόσουν στις μύτες πίσω απ’ το παράθυρο
ταξίδευε η ματιά σου μακριά ως το άπειρο
καμμιά φορά ξεχνιότανε και έμενε εκεί
και έμοιαζε τότε απόμακρη και ονειρική"

[MISTREATED]

Παραστατικότατο , γεμάτο με εικόνες και πονεμένα νοήματα. Καλώς όρισες στην παρέα μας.

[mantinada]

Καλώς όρισες Ίππαρχε...
Πραγματικά πολύ όμορφη δημιουργία!

[Ιππαρχος]

Ευχαριστώ θερμά για το καλωσόρισμα...

[Ιππέας]

  Απλό, λιτό, κατανοητό. Πολύ καλό! Ίππαρχε καλώς όρισες !

[Lo.Lee.Ta]

Φίλε μου, το ποίημά σου , είναι πολύ όμορφο και πολύ απλό.
Μ' αρέσει πολύ ιδιαίτερα στην αρχή, γιατί έχεις μπει πραγματικά στο πετσί ενός ανθρώπου, χαρούμενου, που θέλει να ζήσει τη ζωή.
Στο τέλος μόνο μου το χαλάς.
Βέβαια τις περισσότερες φορές τα ποίηματα βγάζουν μελαγχολία, αφού εκεί ακριβώς έχει πατήσει ο ποιητής.
Θα προτιμούσα λοιπόν, ο κόσμος που το διαβάζει, να βάλει μόνο τις πρώτες τρεις στροφές στο μυαλό του.
Όσο περνάει ο καιρός και μιλάω με κόσμο, ανακαλύπτω ότι έχουνε απομονώσει, περιφράξει και διαποτίσει την ζωή τους, με την τελευταία σου στροφή.
Ένας άλλος ποιητής λέει, πήραμε τη ζωή μας λάθος και αλλάξαμε ζωή.
Μόνο έτσι έχουνε πραγματική δύναμη οι πρώτες 3 στροφές σου.
Όταν το πένθος, κρατά λίγο.
Όταν ο άνθρωπος ξεβαλτώνει.
Όταν τα μάτια γίνονται τόσο γαλανά, για μια όμορφη ζωή.
Κι αν αρέσει στο κόσμο, να στέκεται στο παρελθόν του, ας σταθεί στις ωραίες στιγμές.
Σε εκείνες που θα δασκάλευε αργότερα, να μένει και το παιδί του.
Τι να τους κάνουμε τους δασκάλους, τους γονείς, τους φίλους, τους συντρόφους , με φωτεινά λόγια αλλά σκοτεινή ψυχή ?
Ανοιχτό το παραθύρι, όχι για να παίρνουμε εμείς φως από τον ήλιο, αλλά εκείνος από εμάς.
 

[Ιππαρχος]

Ναι, έχεις δίκιο, κι εγώ θα ήθελα να σταματούσα στις 3 στροφές. Όμως, πιστεύω, ότι ποίηση (αν είναι ποίηση αυτό που έγραψα δλδ) δεν είναι μόνο να περιγράφεις έναν ιδανικό κόσμο, αλλά και τον υπαρκτό...

[lampros.]

ειναι ποίηση αυτο που έγραψες... μην αναρωτιεσαι...καλώς ηλθες και σου εύχομαι οτι καλύτερο...