Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - absurdus_delirium

Σελίδες: [1]
1
Για να μπω στο ζουμί με τη μία:

Αυτό που έλεγε ο φίλος μπάρμπας εδράζεται στο ότι το σοπράνο έχει πιο μικρά τάστα και άρα σε αντρικά δάχτυλα είναι πιο άβολο - που προσωπικά το βρίσκω εντελώς σχετικό (στην τελική ο Ζαμπέτας πως έπαιζε μπαγλαμά;)

Η ουσιαστική διαφορά τους είναι στο ότι μπορείς να πεις ότι το σοπράνο είναι πιο προσφιλές για να το έχεις στο rhythm section της μπάντας - για το λόγο ότι, λόγω μεγέθους βολεύει περισσότερο το να πιάνεις συγχορδίες από το να σολάρεις.

Για να έχεις το χαρακτηριστικότερο ήχο του ουκουλέλε, πιο σημαντικό από το μέγεθος ΙΜΗΟ είναι να έχεις το re-entrant κούρδισμα gCEA. Από κει και πέρα σίγουρα το σοπρανάκι έχει τον πιο παραδοσιακό ήχο (και μάλιστα στο στυλ της δεκαετίας του '20 όταν είναι κουρδισμένο aDF#B).

Οι δυνατότητες του οργάνου νομίζω ότι είναι οι δυνατότητες του μουσικού. Ας πούμε, ο James Hill
το έχει κάνει γκόμενά του το οργανάκι! Και αυτός, όπως και ο James Shimabukuro
παίζουν τενόρο. Τενόρο, βέβαια, παίζουν και φυσιολογικοί άνθρωποι που αναπνέουν και τρώνε με μεγάλη επιτυχία, χωρίς το ουκουλέλε τους
.

Από την άλλη έχεις το σοπράνο που φέρνει στο μυαλό το χαρακτηριστικό πλίνκυ-πλίνκυ ήχο του ουκουλέλε
και ήταν το αγαπημένο του George Formby http://www.youtube.com/watch?v=nSc-e-QffTs (Embedding disabled, limit reached).

Και για να έχουμε συγκρίσιμα όργανα με τα τενόρο ένα από τα κορυφαία σοπράνο ακούγεται κάπως έτσι http://www.youtube.com/watch?v=Hx38qW853to&feature=related (Embedding disabled, limit reached) ή έτσι http://www.youtube.com/watch?v=DhWS4WjMOAY (Embedding disabled, limit reached).

Σε πιο προσιτά όργανα (και αυτό που έχω εγώ προσωπικά - αν τσεκάρεις προηγούμενα ποστ μου θα δεις ποια πορεία ακολούθησα) είναι το Brueko No. 6 στο οποίο κατέληξα όταν είδα αυτόν τον Γερμανό φίλο http://www.youtube.com/watch?v=uJr5gsFv_9I (Embedding disabled, limit reached) (ο οποίος δεν είναι και πολυευχαριστημένος από αυτή του την προσπάθεια και έχει κάνει και μια δεύτερη!) Όπως βλέπεις ένα άλλο θετικό του σοπράνο είναι ότι μπορείς ευκολα με το μικρό δαχτυλάκι να πιάσεις ψηλές νότες που είναι ενδιαφέρουσες/απαραίτητες σε jazzοκλασσικόδενξερωγωτι κομμάτια.

Σύγκριση μεταξύ τριών αρκετά φτηνών σοπράνο http://www.vimeo.com/3030608 (Embedding disabled, limit reached). Το Brueko είναι στα ~120 γιούρα και το βρίσκεις στον thomann http://www.thomann.de/gr/brueko_ukulele.htm και, πίστεψέ με, εμένα μου πήρε γύρω στα 2 χρόνια για το απαίδευτο αφτί μου να θέλει κάτι παραπάνω από τα μελαμινένια. Κοστίζει κάτι παραπάνω αλλά αξίζει!

2
'Ελειψα για λίγο καιρό από το σάιτ γιατί είχα φανταστεί πως πέρασε στο ψιλο-ντούκου το θέμα... αλλά απ' ότι βλέπω ζει οπότε..

Το λοιπόοοοον... Το γιουκαλίλι (όπως είναι η αγγλική προφορά του ουκουλέλε (ukulele) είναι ένα όργανο που σύμφωνα με την πλέον δημοφιλή εκδοχή έφτασε στην Χαβάη το 189κάτι μέσα σε ένα πλοίο που μετέφερε Πορτογάλους μετανάστες στις φυτείες ζαχαροκάλαμου. Είναι απόγονος της braguinha, εγχόρδου με μεταλλικές χορδές, ή του cavaquinho. Το όνομα του σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "ψύλλος που πηδάει". Απλά φανταστείτε Χαβανέζους με χορταρόφουστες και έναν Πορτογάλο του οποίου δεν μπορούν να πάρουν χαμπάρι πόσο γρήγορα κινούνται τα δάχτυλα ;D! Πολύ γρήγορα το υιοθέτησαν και το ενσωμάτωσαν στην κουλτούρα τους.

Έχει τέσσερις εκδοχές κατά σειρά αυξανόμενου μεγέθους: soprano(standard), concert, tenor, baritone. Τα κουρδίσματά του είναι Σολ, Ντο, Μι, Λα (το πιο διαδεδομένο σήμερα), Λα, Ρε, Φα δίεση, Σι (απ' ότι φαίνεται το πιο δημοφιλές στη δεκατία του '20), και Ρε, Σολ, Σι, Μι. Αν αυτό το τελευταίο σας φαίνεται γνώριμο είναι γιατί ειναι ακριβώς το κούρδισμα των πρώτων τεσσάρων χορδών της κιθάρας σας. Ωστόσο χρησιμοποιείται μόνο στο βαρύτονο ουκουλέλε το οποίο, αν δεν κάνω λάθος, ήταν εφεύρεση του George Formby, Βρετανού κωμικού ο οποίος έπαιζε ουκουλέλε (και, προφανώς, είχε χοντροδαχτυλάρες  ;)).

Η ιδιαιτερότητα στο κούρδισμά του βρίσκεται στο ότι όπως και στο μπάντζο (δεν ξέρω και σε ποια άλλα όργανα) η τελευταία του χορδή είναι πιο πρίμα απ' την προηγούμενη. Όλες οι νότες των ανοιχτών χορδών του βρίσκονται δηλαδή στην ίδια οκτάβα. Αγγλιστί το κούρδισμα αυτό το αποκαλούν re-entrant (την ελληνική ονομασία την αγνοώ μιας και ό,τι έχω βρει είναι σε αγγλικά σάιτ). Ορισμένοι χρησιμοποιούν μεταλλική 4η χορδή αλλά αυτό σπάνια συμβαίνει στο σοπράνο και το κόνσερτ (που είναι τα μικρότερα και παίζονται ως επί το πλείστον με συγχορδίες) και συχνότερα στο τενόρο (αυτό που παίζει ο Τζέικ Σιμαμπουκούρο στο While my guitar gently weeps - αν και όχι στο συγκεκριμένο) και το βαρύτονο για fingerpicking μιας μελωδίας.

Είναι πολύ ευέλικτο και "ταπεινό" οργανάκι... μέχρι να το πιάσει στα χέρια του κάποιος που ξέρει να παίζει! Εκτός από τον George Formby, ουκουλέλε έπαιζε και ο αμερικανός κωμικός Tiny Tim γεγονός που δεν έχει βοηθήσει και τόσο πολύ στο να περάσει στη συνείδηση του κόσμου (που το έχει ακουστά) ως αξιοπρεπές όργανο. Ωστόσο σε οποιονδήποτε ανοιχτόμυαλο άνθρωπο, και δη μουσικό, αυτό δεν έχει κάτι να πει.

Επί του προσωπικού, έχω ένα σοπράνο κληρονομιά από ένα μπάρμπα μου, τσίμπησα ένα ακόμα σοπράνο από το Νάκα μην πάθει τίποτα το παλιό (60€) αλλά το δώρισα στον κολλητό μου (αφού χτύπησα πυρογραφία στο πίσω μέρος τον Μοϊκανό που έιχε η Diesel παλιά για trademark (http://www.ezfolk.com/forums/forum19/2518.html)) και έχω φτιάξει ένα ηλεκτρικό ουκουλέλε από οξιά (σχέδια βρήκα εδώ: http://homepage.mac.com/d_limiter/uke_howto.zip και φωτό από ένα παρόμοιο εδώ: http://homepage.mac.com/d_limiter/PhotoAlbum5.html) που απομένει μόνο να βαφτεί. Επίσης έχω φτιάξει ένα μπάντζο ουκουλέλε από ένα ξύλινο ντέφι και ένα μπράτσο που έβγαλα απο ένα καδρονάκι λεύκας (καβάκι) (είναι άταστο, το μπράτσο είναι λίγο χοντροκομμένο αλλά λειτουργεί και έχει πολύ χαβαλέ)!

Οι μεταλλικές χορδές, κατά πάσα πιθανότητα και ιδίως σε φτηνά όργανα θα σου πετάξουν το καπάκι ή τη γέφυρα από τη στιγμή που (λόγω των περιορισμών που θέτει το μέγεθός του στην ένταση που μπορεί να πιάσει) κατασκευάζεται με σαφώς λεπτότερο καπάκι από μία κιθάρα.

Χορδές να βρω στην Ελλάδα δεν έπαιζε, οπότε για να το κουρδίσω με ένα νάυλον σετ κλασσικής κιθάρας χρησιμοποίησα τη μισή Μι για 1η (Λα) και 4η (Σολ), τη Σι για τη 2η (Μι) και τη Σολ για την 3η (Ντο). Ας σημειωθεί ότι και ο Τζέικ χρησιμοποιεί χορδές κιθάρας (νομίζω d'Addario).

Επίσης, Salinas, αν σου ακούγεται υπερβολικά πρίμο, σχεδόν ενοχλητικά μεταλλικό το ουκουλέλε σου (αλήθεια, τι πήρες; ) ένα σετ καλές χορδές μπορεί να κάνει τη διαφορά. Όταν έβαλα τις μανίσιες χορδές του τσίπικου ουκουλέλε που αγόρασα από το Νάκα στο παλιό ουκουλέλε (που απ' ότι μου είπε ένας μάστορας εδώ Γιάννενα είναι μασίφ έλατο) ακουγόταν λίγο-πολύ το ίδιο στο απαίδευτο αυτί μου. Όταν όμως έβαλα τις χορδές τις κιθάρας που είχε το παλιό στο καινούργιο - η μέρα με τη νύχτα. Πολύ πιο γεμάτος ήχος. Για την ώρα μόνο να φανταστώ μπορώ πως θα ακούγεται ένα καλό όργανο με καλές χορδές παιγμένο από κάποιον που ξέρει ζωντανά  :(!

Τελευταίο, και ίσως πιο σημαντικό γιατί μουσική είναι οι άνθρωποι (πω, μάγκα μου ακούστηκα σα διαφήμιση Vodafone... δε βαριέσαι..):


Απ' ότι έχω καταλάβει ο τύπος ήταν ο Καζαντζίδης της Χαβάης ή κάτι!  :D
Israel Kamakawiwo'ole R.I.P.

Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια παραθέτω μερικά links που είναι χρήσιμα για αρχή και εδώ είμαστε!

Το πιο απλό ουκουλέλε που έχει ο Νάκας:
http://www.ezfolk.com/forums/forum18/3049.html

Και από εδώ άρχισα:
http://www.ezfolk.com/uke/Tutorials/tutorials.html





[το συνημμένο έχει διαγραφεί από τον Διαχειριστή]

3
Είχα κάνει ποστ παλιότερα (σχεδόν ένα χρόνο πιο πριν) όταν το είχα σουλουπώσει και το περιεργαζόμουν. Ο λόγος για το γιουκαλίλι μου (ή, ορθότερα, ουκουλέλε). Αφού βρήκα αρκετά πραγματάκια σε διάφορα αγγλοσαξονικά σάιτ και έχω φτάσει σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο (δεδομένου του χρόνου και της τενοντίτιδας που μεσολάβησε) πιστεύω ήρθε η ώρα να ρωτήσω: παίζει κανείς εδώ πέρα γιουκαλίλι ή είμαι μόνος μου;  ??? ??? ???
Όχι τίποτε άλλο, αλλά έχω δεσμευτεί και για την ίδρυση του ukulele.gr! ::)

4
Χαιρετώ την κοινότητα των κιθαρωδών και με αυτοκαλοσορίζω σε αυτήν (αν και θα συνεχίσω να διακυρήττω ότι ειμαι εδώ γιατί -ακόμη- απλά ειμαι ανέστιος!  ;D )

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχουν έρθει σε επαφή με αυτό το κιθαρώνι που εφηύραν (ή ανακάλυψαν) κάποιοι πορτογάλοι μετανάστες στη χαβάη στα τέλη του 19ου αιώνα, το γιουκαλίλι (ή ουκουλέλε, οπώς ειναι η κανονική του προφορά). Εγώ, πάντως, το θυμάμαι να σέρνεται στο σπίτι από τότε που θυμάμαι και εμένα και έχω εκφραστει (και ασχημονήσει) επάνω του περισσότερες φορές απ' ότι μετρούνται. Το είχε μαζέψει από τα σκουπίδια ο πατέρας ενός αγαπημένου μου θείου (σχωρέθηκε το καλοκαίρι(ο θείος, όχι ο πατέρας (να 'στε καλά, όπου κι αν είστε και οι δυο))) ο οποίος αναγνώρισε ένα μουσικό όργανο εκεί που οι άλλοι έβλεπαν ένα σκουπίδι. Μετά από ορισμένες αδιέξοδες προσπάθειες να το επισκευάσω (απαντήσεις του τύπου: δεν αξίζει, μα αυτό είναι παιχνίδι κ.λπ.) το κόλλησα (ήταν σπασμένο σε δύο μέρη), του έχω περάσει χορδές (οι περισσότερες ήταν πετονιές με την πάροδο των χρόνων) και έχουν αρχίσει να σκληραίνουν τα δάχτυλα του αριστερού μου χεριού!  ;D

Όπως και να 'χει είναι η πρώτη φορά που έρχομαι σε επαφή με ένα μουσικό όργανο, και δη έγχορδο, οπότε όποιος είναι αλληλέγγυος ας σηκώσει το χέρι! (Παναπεί οποιαδήποτε πληροφορία, επιθυμητή και ευκταία :))

Υ.Γ.: Συγγνώμη για το μέγεθος του post..
Y.Υ.Γ.: Έσεται ήμαρ για την ίδρυση του ukulele.gr  ;)


Σελίδες: [1]