Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: MoonLight14 στις 17/02/18, 00:46
-
Είναι ήσυχος
Αμίλητος
Ανέκφραστος
Αλλά ο πιο δυνατός κρότος που μπορεί να σε αγγίξει ταυτοχρονα
Νομίζεις πως ακούς την σιωπή
Αλλά είναι ο θεριστής της επιθιμίας σου ο ήχος
Αυτός που θα σου κλέψει τον Ήλιο και θα στον αντικαταστήσει με την πιο δυνητικά όμορφη ασχήμια του
Αυτός που νομίζεις ότι σου δίνει φτερά αλλά σε πετάει σε πελάγη χωρίς πλεούμενα νερά
Σαν καφρέφτης θα εμφανιστεί μπροστά σου για να σου κρύψει τις φωτεινές τρίχιες στα μαλλιά σου
Θα σου κλέψει την αλήθεια μέσα απο το ψέμα και το ψέμα μέσα απο την αλήθεια
Θα σε φυσύξει με τον παγερό αγέρα του και θα σκεπάσει με τα χάρτινα φωτεινά όνειρα του
Θα σε πεινάσει με το βλέμμα του και θα σε ταίσει με την δίψα του
Θα σου κλέψει την φλόγα απο την δάδα σου και θα την ανάψει στο καντίλι του
Θα σε κεράσει την μετριοπάθεια του και θα το πληρώσεις με την ματαιοδοξία σου
Εκεί που θα πετάς θα σου εμφανίσει τη σκιά σου για να μικρύνει το μπόι σου και να μεγαλώσει τα εμπόδια σου
Είναι αυτός που θα σου κλέψει την σκέψη για να σου δώσει καχεκτική ανάμνηση
Είναι ο μεγαλύτερος κλέφτης της φατασίας σου, της δημιουργητότας σου και του είναι σου
Είναι ο κλέφτης των ονείρων σου
Ο σιωπηρός θάνατος σου
Ο Φόβος σου