Όσα δεν σου είπα.

[Anastasis]

Τα χέρια σου μυρίζαν πάντα χώμα
Στις φλέβες σου κυλούσε η γη
Την πάλευες σώμα με σώμα
Κι έβγαινες πάντα νικητής.

Κι εγώ εκεί  να σε θωρώ
Να πατάς τον καρπό του αμπελιού
Στο υπόγειο εκείνο το παλιό
Που ανέδιδε  οσμή  κρασιού

Πιανόμουν απ τα παντελόνια σου
Με σήκωνες ψηλά γινόμουν βασιλιάς
Κι ήσουνα πάντα ο ήρωας μου
Στα παραμύθια της γιαγιάς.

Όμως τα χρόνια πέρασαν
Κι ήρθε η ώρα σου η στερνή
Πώς σε κρεβάτι σε χωρέσαν
Λεβέντη μου και θεριακλή

Σε νοιώθω κάπου εδώ κοντά
Σε πίνω στο γλυκό κρασί
Σ’ ακούω σ’ ηπειρώτικο μοιρολόι απ τα παλιά
Με το κλαρίνο όπως το θελες , βαρύ.

Στον παππού μου.

[Σιδηρόπουλος]

πωπω.. με συγκίνησες μεσημεριάτικα.. μου ήρθε καθαρή η εικόνα του παππού μου.. εχει να τον δω μισό χρόνο.. στα τελευταια του ο καημενος στο νοσοκομειο

[ερεβος]

Φιλε θεωρω οτι ειναι το ωραιοτερο απ οσα εχεις στειλει...Βγαζει πολυ συναισθημα αν και χανει σε καποια σημεια το μετρο (πραγμα που εγω γουσταρω τρελλα, καθοτι ειμαι εχθρος του εμμετρου) και μου αρεσουν πολυ οι παρομοιωσεις που χρησιμοποιεις. Μπραβο!

[porky]

Παρα παρα πολυ ομορφο....
Πολυ καλη περιγραφή .Ακομη κι αν δεν ειχες αναφερει σε ποιον το χαριζεις ευκολα μπορει ο αναγνωστης να καταλαβει που ανεφερεσαι...
Μπραβο.
Μονο δυο σημεια δεν δενουν κατα τη γνωμη μου...

Κι έβγαινες πάντα νικητής.

και
Σ’ ακούω σ’ ηπειρώτικο μοιρολόι απ τα παλιά

αν το μοιρολοι το αλλαζες με τραγουδι ?
και ισως εκει που λεει βαρύ , να ταιριαζε η λεξη εσύ.

Συγχαρητηρια.

[tassarass]

Μπράβο φίλε.....
δεν συνηθίζω να κάνω κριτική... αλλά αυτό ήταν το κάτι άλλο..
τέλειο...

[pimami]

φίλε Αναστάση και Ηπειρώτη μπράβο σου. χαίρομαι που βρίσκομαι μετά από καιρό στο "δικοί μας στίχοι και συνθέσεις" και βγαίνοντας παίρνω μαζί μου συναισθήματα και φράσεις που με άγγιξαν. από το δικό σου δημιούργημα κρατάω το "στις φλέβες σου κυλούσε η γη"...

[atzolina]

Καταπληκτικό...
Οι εικόνες που ''ζωντάνεψες'',με ταξίδεψαν !!!
Μπράβο σου !!!

[FSL]

Πολύ καλό φίλε μου.
Παρότι δεν είχα την τύχη να γνωρίσω παππού μ έκανες να νιώσω για λίγο αυτό το συναίσθημα.

[Σωτήρης]

Φιλε θεωρω οτι ειναι το ωραιοτερο απ οσα εχεις στειλει...Βγαζει πολυ συναισθημα αν και χανει σε καποια σημεια το μετρο (πραγμα που εγω γουσταρω τρελλα, καθοτι ειμαι εχθρος του εμμετρου) και μου αρεσουν πολυ οι παρομοιωσεις που χρησιμοποιεις. Μπραβο!

θα συμφωνησω με τον ερεβο..απο συναισθημα υπεροχο, ανθρωπινο κι αληθινο!
οι παρομοιωσεις, οντως φοβερες...
λαικος στιχος...
Μου αρεσε τρελλα! Μπραβο ρε φιλε!;)
Τα συγχαρηκια μου!

[xaraaaa]

Μπράβο Αναστάση εξαιρετικό, γεμάτο συναίσθημα όμορφο, ζεστό, αληθινό όπως αυτό που είχε η ψυχούλα αυτών των άνθρώπων!!!

[Λήδα]

Πραγματικά συγκινητικό.Το καλύτερό σου νομίζω

[SESHMASMENOS GIA DHMIOYRGIA KATA SYRROH]

Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ.
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΜΙΑ.

[Anastasis]

Ευχαριστώ όλους.
Πορκυ καμιά φορά όταν θέλουμε να πούμε αυτό που νοιώθουμε ξεφεύγουμε απο το ταιριάζει. Όταν ακούω μοιρολόι μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα του παππού μου. Είναι συγκεκριμένο.
Ευχαριστώ και πάλι.