Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
Κέλλυ να σαι καλά χαίρομαι πάρα πολύ που το βρίσκεις όμορφο . Crool ελπίζω πράγματι αυτοί οι στίχοι να εκφράζουν αυτό που λες και απεναντείας θα μου άρεσε πάρα πολύ να το σχολίαζες κιόλας με δυο στίχους μιας και δεν ξέρω από τέτοιες δεοντολογίες ! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και τους δύο παιδιά !
Δεν είσαι εκείνη που θυμάμαι τα μάτια σου είναι μακριά μου δεν αγαπάς τα δάκρυά μου κι έχω αρχίσει να φοβάμαι .
Το βλέπω πια έχεις αλλάξει και το όνειρο που σου’χα τάξει δεν είναι όνειρο για σένα . Το βλέπω πια δεν είσαι η ίδια και στης καρδιάς μου τα ταξίδια δε θα ‘σαι θάλασσα για μένα .
Δεν είσαι εκείνη που ‘χα μάθει να ζω για το δικό της χάδι σκοτάδι γίνεσαι το βράδυ σε μια ζωή γεμάτη λάθη .
Το βλέπω πια έχεις αλλάξει και το όνειρο που σου’χα τάξει δεν είναι όνειρο για σένα . Το βλέπω πια δεν είσαι η ίδια και στης καρδιάς μου τα ταξίδια δε θα ‘σαι θάλασσα για μένα .
Η αγάπη είναι ένα ταξίδι που σαλπάρεις στης ελπίδας το καράβι κι όταν δεις το φάρο να ανάβει έχεις βγει απ’ την πορεία ήδη . Η αγάπη ένα δύσκολο ταξίδι .
Η αγάπη είναι ένα παραμύθι με πριγκίπισσα , ιππότη και κακούς κι εσύ κάθε συμβουλή την παρακούς όταν η αλήθεια του σε πείθει . Η αγάπη ένα ακόμα παραμύθι .
Η αγάπη είναι ένα στιχάκι σε κιτρινισμένο απ’ τον καιρό χαρτί έχει λόγια που μιλάνε για γιορτή μα που σε πληγώνουνε λιγάκι . Η αγάπη ένα αλλιώτικο στιχάκι .
Πήρες εσύ το δρόμο σου και γύρισα εγώ στη μοναξιά μου . Μα ίσως θυμάσαι κείνο το βράδυ που μείναμε οι δυο μας στο σκοτάδι και σου ‘χα ανοίξει την καρδιά μου .
Θυμάμαι μου ‘λεγες μη κλαις κι ύστερα κλαίγαμε μαζί . Δε φταις μου έλεγες, δε φταις που το όνειρο σου πια δε ζει . Κι ας ήμασταν μαζί .
Πήρες εσύ ξανά το δρόμο σου και γύρισα στης θλίψης τα λημέρια . Μα ίσως θυμάσαι κείνο το βράδυ που μείναμε οι δυο μας στο σκοτάδι και ενώσαμε σφιχτά τα χέρια .
Θυμάμαι μου ‘λεγες μη κλαις κι ύστερα κλαίγαμε μαζί . Δε φταις μου έλεγες, δε φταις που το όνειρο σου πια δε ζει . Κι ας ήμασταν μαζί .
Μες τη ζωή υπάρχουν τόσα μονοπάτια κι ακολουθούμε όποιο θέλει η καρδιά . Μα όταν αντίκρισα εγώ τα δυο σου μάτια άλλαξα δρόμο στη ζωή σε μια βραδιά .
Είσαι για μένα ένα τέτοιο μονοπάτι ένα δρομάκι που ‘ναι πάντα φωτεινό κι αφού δεν είμαι του ονείρου σου κομμάτι στο μονοπάτι σου θα μείνω κι ας πονώ .
Μες στη ζωή υπάρχουν τόσα μονοπάτια κανείς δεν ξέρει που καθένα οδηγεί . Κι εγώ δεν θέλησα να ψάξω για παλάτια μα για ένα δρόμο που σε σένα νε να βγει .
Είσαι για μένα ένα τέτοιο μονοπάτι ένα δρομάκι που ‘ναι πάντα φωτεινό κι αφού δεν είμαι του ονείρου σου κομμάτι στο μονοπάτι σου θα μείνω κι ας πονώ .
Τι να πω Δημήτρη χαίρομαι με αυτό που πιστεύεις για μένα . Ελπίζω κάποτε να καταφέρω να ακούσω μελλοποιημένους στίχους μου ακόμα και αν δεν φτάσω ποτέ στις πόρτες μιας δισκογραφικής . Σε ευχαριστώ ειλικρινά φίλε μου . Μου δίνεις πολύ κουράγιο !
Μεγάλωσα σε τόσο δύσκολους καιρούς δίχως χαμόγελα,παιχνίδια και κουβέντα γιατί αν δεν είσαι απ’ τους τυχερούς δεν ανασαίνεις μέσα στα τσιμέντα .
Έτσι πνιγόμουνα χωρίς αναπνοή και ήξερα πως είναι αδικία που δεν αντίκριζα τον ήλιο το πρωί γιατί τον έκρυβε μια πολυκατοικία .
Απόψε ίσως έρθεις για να με ‘βρεις κι ίσως μαζί σου η ελπίδα να γυρίσει . Ίσως μυρίσει Άνοιξη ο Δεκέμβρης κι η νύχτα μας αστέρια να γεμίσει . Κάπου στο δρόμο μια γαρδένια έχει ανθίσει .
Πέρασαν τα χρόνια κι η ελπίδα πια χάνεται μες της μοναξιάς τους ήχους γύρω μας στέκουν λεοφώροι και γιαπιά και εγώ γυρνώ στους τέσσερις μου τοίχους .
Και μένω εδώ , μα πάντα τριγυρίζω με τα όνειρά μου σ’ άλλους ξένους τόπους μα με πονάει πιο πολύ που όλο αντικρίζω ανθρώπους να φοβούνται τους ανθρώπους .
Απόψε ίσως έρθεις για να με ‘βρεις κι ίσως μαζί σου η ελπίδα να γυρίσει . Ίσως μυρίσει Άνοιξη ο Δεκέμβρης κι η νύχτα μας αστέρια να γεμίσει . Κάπου στο δρόμο μια γαρδένια έχει ανθίσει .
Φίλε Δημήτρη πραγματικά εντυπωσιάστηκα με τη γραφή σου . Αυτό σου το ποίημα εμπεριέχει τόσες εικόνες που σε καθηλώνει . Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι η μελωδικότητα που κρύβει παρόλο που δεν πρόκειται για έμμετρο . Τα είχε όλα αυτό σου το δημιούργημα . Δηλώνω τουλάχιστον εντυπωσιασμένος . Μπράβο σου φίλε μου !
Είναι φίλε μου Δημήτρη στίχοι που γράφτηκαν χωρίς να εκφράζουν παράπλευρα νοήματα αλλά μόνο συναισθήματα . Μερικές φορές χρειάζονται και τέτοιοι ! Χαίρομαι πολύ που διαβάζεις τα γραπτά μου !
Φίλε Ωρίωνα μου δίνει μεγάλη χαρά το οτί παρατηρείς τα γραπτά μου και χαίρομαι ειλικρινά με τα τόσο ουσιώδη σχόλια σου ! Αυτό που ήθελα να σου πω είναι ότι αυτοί οι στίχοι είναι γραμμένοι πριν 5 χρόνια περίπου όταν ήμουνα γύρω στα 17 . Και μπορεί πλέον να προσέχω αρκετά τα μέτρα αλλά τότε δεν μέτραγα συλλαβές . Άρχισα πολύ αργότερα να το κάνω . Εξ ου και αυτό που πολύ σωστά παρατηρείς για μη τήρηση του μέτρου . Όσο για τις ομοιοκαταληξίες από όταν άρχισα να γράφω ομοιοκατάληκτα φρόντιζα να είμαι ιδιαίτερα απαιτητικός . Μιας και για μενα αυτές είναι το έναυσμα της έμπνευσης όταν γράφεις ομοιοκατάληκτα . Οφείλω να σε ευχαριστήσω για τα σχόλια σου και επαναλαμβάνω ότι μου δίνει μεγάλη χαρά πως ασχολείσαι με τα γραπτά μου . Να σαι καλά φίλε μου !
Εμφάνιση μηνυμάτων