Θέματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Κάψε την σκιά

« στις: 10/09/23, 02:59 »

Άκου τη φωνή μέσα σου βαθιά
Κοίτα το κορμί θέλει γιατρία
Σκέψου τη στιγμή φεύγει μακριά
Δώσε το φιλί μένει στην καρδιά.

Ρίξε στο νερό μαύρη λησμονιά
Γέννησε και εσύ όμορφα παιδιά
Φέρσου λογικά ο χρόνος σε νικά
Κράτα την πνοή άγγελος κοιτά.

Φέρε αλλαγή αλλάζοντας σειρά
Σώσε ομορφιά μίζερα γερνά
Ζήσε αρμονικά η αιτία θα πονά
Πίστεψε πως ζεις κάψε την σκιά.

Μίλα στο Θεό προσκύνα πιο συχνά
Ξύπνα το μυαλό εκείνος καρτερά
Έρχεται αδερφός νιώσε τη χαρά
Μέσα σου το φως καίει ευλαβικά.

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αντίπερα σε πλεύση

« στις: 14/08/23, 03:39 »

Απρόσμενα και απόψε με κοιτάς
Σαν να θελες τον χάρο να αντικρίσεις
Κι αν έπαιξες το ζάρι της ζωής
Νοσταλγήσεις για πάντα να με σβήσεις.


Μα δεν ζύγιασες τα πράγματα σωστά
Και μούλιασες στον γέροντα τον χρόνο
Τα όνειρα σου βγήκανε λειψά
Με πρόδωσες που σου δωσα τον θρόνο.


Και σμίλεψες ακόνι απρόσμενο πρωί
Που σου πάνε αντάρτικα θα πέσω
Νόμιζες πως ήμουνα καμμένος σαν χαρτί
Περίμενες το όπλο μου θα στρέψω.


Δεν ήξερες για μένανε τι σήμαινε ζωή
Πώς τα άλυτα του πόνου έχω ανατρέψει
Πίστεψες πώς με έπιασες απόψε σε παχνί
Ο Κόσμος μου υπήρχε αντίπερα σε πλεύση.

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ήρθε η ώρα για να ζήσεις

« στις: 04/07/23, 02:10 »

Από την παλιά Καλύβα
Έρχονται οι αναμνήσεις
Με την ξύλινη ασπίδα
Γίναν τώρα εξαρτήσεις.


Κοιτάς ξανά καμιά ελπίδα
Πρέπει πρώτα να δακρύσεις
Γνωστή και πάλι η παγίδα
Ήρθε η ώρα για να ζήσεις.


Δεν σε παίρνει γι' άλλη μπλόφα 
Το μυαλό να κυβερνήσεις
Είναι ύπουλη η σκρόφα
Που σου λέει να αγαπήσεις.


Χρόνια τώρα ίδια ρότα
Και όλο λες πως θα γυρίσεις
Μα ήταν καθαρή η ντόπα
Και δεν θελεις να ξυπνήσεις.

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Με χώμα νερό και θυμιατό

« στις: 10/06/23, 15:31 »

Από αιωνόβιες ελιές κρατώ
Καρπούς που έχουνε γουρμάσει
Σμιλεύω της μιζέρια σου σκοπό
Στα χέρια μου κρατώ τα άχθη.


Από αμπέλια καρτερό να πιω
Κρασί μία αγκωνή ψωμί και αλάτι
Τον Διάτανο σκορπάω στο κακό
Να βγω στο φως πριν έρθει και με βλάψει.


Με χώμα νερό και θυμιατό
Ξορκίζω τα δοσμένα άχτι
Το χτένι σου στον αργαλειό
Υφαίνει μπατανία ζωή με άνθη.


Καρτεράς και εσύ να δεις χριστό
Με ζάλα φορτωμένος αγκάθινο στεφάνι
Τα τάλαντα μετράς που κουβαλά
Αλαφροΐσκιωτο παιδί πού γύριζε σεργιάνι.

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μέσα μου καίει μία ψευτιά

« στις: 18/05/23, 20:33 »

Θέλω απόψε να χαθώ
Από τον κόσμο το θαμπό
Από συνήθειες να κρυφτό
Στα όρη και στα δάση.


Πετάω τώρα μακριά
Δίχως ευχή και λησμονιά
Από πλεκτάνες που μισώ
Να σβήσω από το χάρτη.


Μέσα μου καίει μία ψευτιά
Μα του ουρανού η ξαστεριά
Φέγγει για μένα σιωπηλά
Το μίσος έχω θάψει.


Φεύγουν τα χρόνια τα λειψά
Μα είναι ο ήλιος ποιο ψηλά
Στου φεγγαριού τα πορφύρα
Η μοίρα έχει γράψει.


Κοιτάω τώρα μακριά
Αυτά που μένουνε μισά
Στην πονεμένη μου καρδιά
Το πλοίο έχω χάσει.

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ο Ιούδας προχώρα

« στις: 12/05/23, 13:23 »

Κοίταξε μέσα σου βαθιά
Πώς ωριμάζεις ξαφνικά
Από μία πέτρινη καρδιά
Ο τρόμος ξεπροβάλλει.


Χάνεσαι φεύγεις σιωπηλά
Από μία έρημη μάτια
Δεν σου έχουν μείνει και πολλά
Για να χεις να προβάλλεις.


Αιτίες λάθη μάρτυρας
Από μία άχρωμη ψευτιά
Και ο Ιούδας προχώρα
Κι αν κλαις θα σε προλάβει.


Καίγεσαι σβήνεις τώρα πια
Μέσα από ερείπια κουβαλάς
Μία ελπίδα στα παλιά
κι αν φταίς δεν σε δικάζει.

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ζουμπούλια και βασιλικός

« στις: 24/04/23, 22:30 »

Γέμισε ο τόπος μυρωδιές
Ζουμπούλια και βασιλικός
Θάλασσες και ακρογιαλιές
Στη μνήμη έχεις γράψει.


Θυμάσαι που σουνα μικρός
Τα πανηγύρια στο χωριό
Απ' το μικρό σου καπηλειό
Ο κοσμος έχει αλλάξει.


Τα καλοκαίρια μαγικά
Ρεντεβουδάκι στα κλεφτά
Στα θερινά τα σινεμά
Οι νύχτες έχουν πάψει.


Ωραία χρόνια ξεγνοιασιά
Με τα κορίτσια αγκαλιά
Κιθάρες παίζανε γλυκά
Τα νιάτα είχαν λάμψη.


Με αναμνήσεις στο μυαλό
Δηλώνεις πάντα νοσταλγός
Όσο θυμάσαι τα παλιά
Εικόνες έχεις θάψει.

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Δημήτρης Λάγιος (Ο θάνατος σε κυριεύει)

« στις: 13/04/23, 21:36 »

Το πάθος σου η μουσική
Αγάπη σου η μελωδία
Ήταν για σε ύψιστα αγαθά
Της δικής σου παρουσίας.


Καρτερούσες πολλές φορές
Από μεγάλους ποιητές
Να γράψεις ωραίες μουσικές
Που 'χουν τον ήλιο για λατρεία.


Από των αθανάτων τις γραφές
Έπλαθες ύμνους και μορφές
Ζακυνθινής κληρονομιάς
Με σερενάδες επαγγελίας.


Να ονειρεύεσαι στο κάθε βήμα σου
Πριν την ζωή μετά το θάνατο
Και κάθε ψίθυρο από τα χείλη σου
Από το χρόνο σου μέχρι το άπειρο.


Και η Υακίνθη σου να ξεπροβάλει
Μέσα από σένανε κορμί ανάγλυφο
Μέσα από θάλασσες νέκρα τα όνειρα
Μοίρα σε πρόδωσε και ήτανε άδικο.


Ρωγμές ανοίχτηκαν μέσα στον πόνο
Η απουσία σου να ζωντανεύει
Νότες να παίζεις πάνω στο πιάνο
Ο θάνατος σε κυριεύει.

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ο Νόστος σου

« στις: 28/03/23, 17:38 »

Εκεί που κατοικούν τα ξωτικά
Σε μία πύλη γεμάτο νυχτερίδες
Πετούν ψιλά σαν να ναι αερικά
Του κόσμου τα στερνά και η λεπίδες.


Η σκέψεις σου για χρόνια έχουν ζήσει
Την σκύλα πού ουρλιάζει μοναχή
Στα άγραφα τευτεριά σου έχεις σβήσει
Την αλήθεια σου που μένει ζωντανή.


Τα έγκατα της γης πήραν φωτιά
Ο χρόνος σου γεμάτος με ρυτίδες
Στα χέρια σου ζυγίζεις την ψευτιά
Ο Νόστος σου γεμάτος με ελπίδες.


Τον ουρανό σου ξέρεις να κοιτάς
Εκει φωτίζονται τα αστέρια
Μονάχος το δρόμο σου τραβάς
Με ρήτρα τα αιχμηρά μαχαίρια.

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ο Άσσος

« στις: 17/03/23, 16:32 »

Νοστάλγησες να αλλάξεις την αιτία
Σε έναν απρόσμενο άδικο σκοπό
Αν γνώρισες εσύ την προδοσία
Τα θαύματα άγγιξαν ουρανό.


Ζωντάνεψες στο ψέμα το εγώ σου
Οδήγησες τον κόσμο στην ψευτιά
Νομίζοντας πως ήταν για καλό σου
Την αλαζονεία σου δεν θέλεις να κοιτάς.


Χάνοντας τις μάρκες στη ρουλέτα
Τσιγάρα ουσίες και αλκοόλ
Τραβώντας από την τράπουλα το δέκα
Ο Άσσος στο χέρι σου χαμένος οιωνός


Αν βουλιάξες μονάχος σου στα λάθη
Αν ξόδεψες την ζωή σου στα χαρτιά
Έμαθες τουλάχιστον τη είναι η απάτη
Το πάθη σου θα πρέπει να νικάς.

18/12/22

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Το Χάνι της Γραβιάς

« στις: 02/03/23, 22:34 »

Κανόνια ξύπνησαν τον όχλο
Τραντάχτηκε το χώμα το ζεστό
Και εσύ πού έζησες με μόχθο
Νοστάλγησες τον γκρίζο σου θυμό.

Χαλάσματα ρημάξανε την πόλη
Και άρματα περάσαν το χωριό
Δακρύσανε οι γέροντες με τόλμη
Οι μανάδες μας αντίκρισαν χαμό.

Γυναικόπαιδα αφήσαμε οπίσω
Και μπήκαμε στην πρώτη τη γραμμή
Ο θάνατος μας κοίταζε ξωπίσω
Μα η Πατρίδα μας πεσμένη αντηχεί.

Ματώσανε τα στήθια παγωμένα
Το αίμα μας που έτρεχε ζεστό
Και όσα μου είχες ειπωμένα
Κρατάω σαν να ναι φυλαχτό.

Πολεμήσαμε με δύναμη ανδρείας
Σώζοντας παιδιά από σκλαβιά
Ξαναγράφοντας Πατρίδος ιστορία
Πεθάναμε στο Χάνι της Γραβιάς.

12

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Οι ρεμπέτες ανταμώσανε ξανά

« στις: 23/02/23, 15:21 »

Έχουν αλλάξει οι εποχές
Κανένας τώρα δεν γλεντάει
Πέσαν χάμω οι φυλλωσιές
Μα χρόνος δεν ξεχνάει.

Του Βαμβακάρη τις πενιές
Και τις νότες του Τσιτσάνη
Του Παπαϊωάννου μουσικές
Καφέ Αμάν και αμανές
Κάποιοι περνούν τις φυλακές
Ο Μεταξάς τους κυνηγάει.

Θεσσαλονίκη, Σμύρνη, Πειραιάς
Ρεμπέτικα γραμμένα μίας γενιάς
Ο Χιώτης παίζει το μπουζούκι
Ο Τούντας μπαίνει στο κουτούκι
Με χασίσι, στους τεκέδες
Απ' τους ναργιλέδες.

Μητσάκης Νίνου Μπιθικώτσης
Τη νύχτα φτάνουν στον εξώστη
Οι ρεμπέτες του ντουνιά
Μαζί ανταμώνουνε ξανά
Τραγουδάνε την χαραυγή
Το μινόρε της αυγής.

Εμφανίζεται και η Μπέλλου
Μια συννεφιασμένη Κυριακή
Με το απόψε κάνεις μπαμ
Και ο Καζαντζίδης τραγουδά
Την περίφημη φτωχολογιά
Κι ας παν στην ευχή τα παλιά.

Την Δεκαετία του ογδόντα
Ξαφνικά αλλάζουν όλα
Φεύγουν πολλοί από τη ζωή
Γίνεται η Ελλάδα πιο φτωχή
Όμως όλοι γράψαν ιστορία
Μέσα από την δική τους την πορεία.

16/12/2022

13

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στου Ολύμπου τα βουνά

« στις: 12/02/23, 11:44 »

Στου Ολύμπου τα βουνά
Βρίσκεις νόημα ξανά
Στα φαράγγια οι θεοί
Ακούνε του Δία την οργή.


Σε αυτά τα ύψιστα βουνά
Βλέπεις τον κόσμο από ψηλά
Με τις μούσες για παρέα
Πλέκεις μουσικές μοιραία.


Κάθεται στο θρόνο του ο Δίας
Και ξεκίνα να λέει ιστορία
Για τους δώδεκα θεούς
Εχουν κρυμμένους θησαυρούς.


Ασύγνεφη βασιλεύει η γαλήνη
Ολόλευκη φεγγοβολή
Τον Όλυμπο να λούζει
Κάθε μέρα την αυγή.

14

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Βρες το νόημα στον γρίφο

« στις: 01/02/23, 22:55 »

Είναι ο ήλιος ο δραπέτης
Σε έναν ίσκιο επισκέπτης
Κάτι ώριμα μυαλά
Απροσδόκητα θεριά.


Πάει και έρχεται ο ρόλος
Ασυνήθιστος ο νόμος
Στου παιδιού την απορία
Γράψε τώρα ιστορία.


Πες μας πούνε τα θρανία
Στου Αιόλου τα ταμία
Κάποιοι έγραψαν σε τοίχο
Βρες το νόημα στον γρίφο.


Χρόνε σήκω αντάμωσε μας
Συνειδητά ξεγέλασε μας
Έλα γράψε μας τους στίχους
Στις αλήθεια μας τους ήχους.

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Έφυγα ταξίδι για τα ξένα

« στις: 28/01/23, 13:52 »

Προσπάθησα να κρύψω την οργή μου
Από ένα παιχνίδι ανούσιο πουλημένο 
Αν μπόρεσα να σώσω το κορμί μου
Είναι το δόλωμα πού είχα αλλαγμένο.


Κι αν ήθελες να γράψεις ιστορία
Είναι που σε άφησα εμένα να αλλάξεις
Όμως δεν σκέφτηκες ποια ήταν η αιτία
Νομίζοντας τα νερά μου θα ταράξεις.


Ξεπέρασα του νου την αυταπάτη
Ξεσκόνισα τα πιόνια στη σκακιέρα
Σήκωσα πανιά επάνω σε κατάρτι
Και έφυγα ταξίδι για τα ξένα.


Προσπάθησα να αλλάξω το τοπίο
Να σβήσω απ' το χάρτη την αγάπη
Κι αν έφταιγα εγώ για μας τους δύο
Στο τέλος συναντάω μια απάτη.

16

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Νοσηρά συστήματα

« στις: 19/01/23, 21:57 »

Κοίταξε τα σύννεφα φέρνουνε βροχή
Άλυτα αινίγματα ανοίγουνε ρωγμή
Άκαρδα προσχήματα νιώθουνε ντροπή
Παιδικά σκιρτήματα όλοι η ζωή.


Κάλπικα νομίσματα πέφτουνε στη γη
Άπειρα προβλήματα μέσα μας σιωπή
Άγραφα ποιήματα παίρνουνε μορφή
Νοσηρά συστήματα ατάραχη οργή.


Στέλνοντας μηνύματα αλλάζει η δομή
Παίζοντας στοιχήματα ασκείται υποταγή
Ευρύτερα ζητήματα στο πώς και το γιατί
Φευγαλέα χτυπήματα φέρνουν ταραχή.


Άγρια συνθήματα στάζουν ενοχή
Ψεύτικα εγκλήματα καίνε τη στιγμή
Καίγοντας ευρήματα γίνεται αρχή
Δυνατά νοήματα φέρνουν αλλαγή.

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Της ξενιτιάς το εισιτήριο

« στις: 10/01/23, 22:57 »

Υπάρχει μία ανεξήγητη στιγμή
Της ξενιτιάς ένα μαρτύριο
Τρένα σφυρίζουν στο σταθμό
Εσύ κρατάς το εισιτήριο.


Το μέρος που θα πας είναι μακρύ
Ο χωρισμός θα είναι κολαστήριο
Στο ένα χέρι κρατάς μία αγκαλιά
Και στο άλλο διαβατήριο.


Στα μάτια σου γυρνούν ακρογιαλιές
Οι ψίθυροι στα αυτιά σου μεγαλώνουν
Τα όνειρα πεθαίνουνε στο χτες
Οι νοσταλγίες τον πόνο μαστιγώνουν.


Θέλεις απόψε να χορέψεις ζεμπεκιά
Να χτυπήσεις τη γροθιά σου στο τραπέζι
Από τα χείλη να τραβήξεις ρουφηξιά
Που η μοίρα τόσο άδικα σε παίζει.

18

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η απουσία σου σεβντάς

« στις: 24/12/22, 19:30 »

Άνοιξαν τώρα οι ουρανοί
Στο χώμα έπεσε βροχή
Πνίγηκαν οι στεναγμοί
Και εσύ έρωτα τάζεις.


Η θάλασσα βγήκε στην στεριά
Τα ψάρια πέθαναν και αυτά
Οι μάσκες πέσανε ξανά
Την απουσία σου μοιράζεις.


Κόπηκαν ξάφνου δυο βουνά
Ηφαίστειο έτρεξε κιλά
Είσαι για μένα ο βραχνάς
Αν θέλεις μη με κάψεις.


Τα αστέρια πέσαν δυνατά
Πάνω στη γη σε μία γωνιά
Η απουσία σου σεβντάς
Αυτής εδώ της πλάσης.


Όλα γινήκαν πιο ρευστά
Και η ζωή κατρακύλα
Ο έρωτας σου με πονά
Πάρτην καρδιά μου για να θάψεις.

19

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Για όλα αυτά που πολεμάς

« στις: 18/12/22, 11:35 »

Από ψαγμένες μελωδίες
Γράφω απόψε ένα τραγούδι
Δεν θα μιλά για προδοσίες
Μόνο θα νιώθεις να πονάς.


Έχοντας τώρα προσδοκίες
Για κάποια αγύριστα μυαλά
Πώς περνούν οι δυσκολίες
Μα θα θυμάσαι να τολμάς.


Εχει στους στίχους εξορίες
Πώς βασιλεύει η ψευτιά
Χειραγωγώντας εξουσίες
Για τον διωγμό τους θα μιλάς.


Σέβεσαι πάντοτε το δίκιο
Που αγωνίζονται παιδιά
Δεν θα νιώσεις ούτε οίκτο
Για όλα αυτά που πολεμάς.

20

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Της Κίρκης ο χορός

« στις: 13/12/22, 22:50 »

Φτιάχνω φτερά για να φορέσω
Και από ιδέες των σοφών
Θα πάρω φόρα και θα τρέξω
Πετώντας στις στάλες των βροχών.


Ψηλά αγέρας θα με φτάσει
Εκεί πετούνε τα πουλιά
Αν η μοίρα με γελάσει
Μπορεί να αλλάξει η τροχιά.


Από κοιλάδες θα περάσω
Και από αγέρωχα βουνά
Όταν τις λίμνες προσπεράσω
Θα κάνω τότε μία βουτιά.


Θα σταματήσω σε ένα βράχο
Να εδώ της νιότης τον καημό
Αν δεν προλάβω να γεράσω
Θα χορέψω της Κίρκης τον χώρο.


Σαν τον Οδυσσέα θε να φτάσω
Στον τόπο μου και εγώ
Κι αν τις σειρήνες ξεγελάσω
Θα έχω μια τύχη σαν βουνό.

21

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ο χρόνος με δικάζει

« στις: 10/12/22, 09:38 »

Αγέρας άρχισε φυσά
Τα φύλλα πέσανε ξανά
Χειμώνας έρχεται βαρύς
Μα εμένα τι με νοιάζει;


Όλα γίνανε ερημικά
Αυτή η πόλη θα μίλα
Λόγια θα λέει της σιωπής
Κι αν φταίω δεν πειράζει.


Γυρνάω τώρα σιωπηλά
Μέσα στη νύχτα μαγικά
Νομίζω τώρα πώς θα ρθεις
Μα η αλήθεια με τρομάζει.


Κάνω βόλτες στη βροχή
Έτσι με βρίσκει το πρωί
Χωρίς να σε έχω ξαναδεί
Και ο χρόνος με δικάζει.

22

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Δως μου τώρα τα φιλιά

« στις: 21/11/22, 22:30 »

Σαν ένα αόρατο κελί
Είσαι συνήθεια στην ψυχή
Η λογική μου προσπαθεί
Να πει δεν με πειράζει

Είσαι αιώνιος εθισμός
Μες στην καρδιά μου ξεναγός
Φλέγεται τώρα το κορμί
Και η σκέψη μου δαμάζει

Δώσ' μου τώρα τα φιλιά
Κι όλα αυτά που μου χρωστάς
Ο έρωτας σου θησαυρός
Μείνε στην ζωή μου ναυαγός

Είσαι εσύ και άλλος κανείς
Και το μυαλό μου προκαλείς
Ο έρωτά σου γιασεμί
Κι η νύχτα με φωνάζει

Κρατάμε πάλι αγκαλιά
Σφίξε με τώρα δυνατά
Δώσε στα όνειρα φωτιά
Η αγάπη μας ταιριάζει

23

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Δωσ' μου τώρα τα φιλιά (μελοποιημένο)

« στις: 18/11/22, 21:57 »

https://youtube.com/watch?v=ZYpJtOmIPmE

Μουσική:Δημήτρης Αρβανιτάκης.
Στίχοι:Δημήτρης Γράμψας.

Σαν ένα αόρατο κελί
Είσαι συνήθεια στην ψυχή
Η λογική μου προσπαθεί
Να πει δεν με πειράζει

Είσαι αιώνιος εθισμός
Μες στην καρδιά μου ξεναγός
Φλέγεται τώρα το κορμί
Και η σκέψη μου δαμάζει

Δώσ' μου τώρα τα φιλιά
Κι όλα αυτά που μου χρωστάς
Ο έρωτας σου θησαυρός
Μείνε στην ζωή μου ναυαγός

Είσαι εσύ και άλλος κανείς
Και το μυαλό μου προκαλείς
Ο έρωτά σου γιασεμί
Κι η νύχτα με φωνάζει

Κρατάμε πάλι αγκαλιά
Σφίξε με τώρα δυνατά
Δώσε στα όνειρα φωτιά
Η αγάπη μας ταιριάζει

24

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η αλήθεια θα διδάξει

« στις: 14/11/22, 00:23 »

Βαδίζοντας σε τόπους μυστικούς
Δίχως να ξέρεις πού θα βγει
Παίρνεις το δρόμο μία Αυγή
Κι όλα σου φαίνονται εντάξει.

Έχεις να μάθεις πιο πολλά
Μες στη ζωής την απονιά
Από τα χρόνια που περνάν
Η μοίρα θα τα αλλάξει.

Μέσα από ανθρώπους φωτεινούς
Σου χουνε μάθει μην ακούς
Όσοι μιλάνε για θνητούς
Η αλήθεια θα διδάξει.

Όλοι αυτοι που δεν πονούν
Είναι αετοί ψιλά πετούν
Η φωτιά σας δεν θα φτάσει
Τα φτερά για να τα κάψει.

25

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Με λίγο θάνατο αργό

« στις: 25/10/22, 22:53 »

Με μία σκέψη σου γεμίζω το ποτήρι
Αφήνω λίγα αποτσίγαρα σβήστα
Νιώθω πως μου έκανες απόψε το χατίρι
Την νύχτα να γεμίσεις στοργικά.


Σκέφτομαι τις μέρες που έμειναν στο ράφι
Τα λόγια που στέρεψαν αργά
Τα όνειρα που κάναμε στον χάρτη
Μα η αγάπη μας δεν θέλει να πονά.


Γεμίζω τώρα και πάλι το ποτήρι
Μα τώρα με λίγο θάνατο αργό
Ήσουν για μένα στολίδι
Ηρθε η ώρα στον χάρο να δοθώ.