Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: kuiper στις 29/01/09, 18:08
-
Είναι μια φάρσα η ζωή.
Είναι μια φάρσα μάτια μου η ζωή
ένας βοριάς μιας χίμαιρας το χάδι
ένα ξενύχτι ένα άγουρο πρωί
ένα απρόσμενο θλιμμένο βράδυ.
Γκρίζα τα σύννεφα κι’ απόψε ομορφιά μου
έργο ασπρόμαυρο ανάκουστο θολό
πλάκα μου κάνουν και τα άδεια όνειρα μου
ξεστράτισαν οι ρίμες μου μελαγχολώ.
Ξάγρυπνες νύχτες συντροφιά με εφιάλτες
με ερινύες αγκαλιά οδοιπορώ
είδωλα σκοτεινά ματιές φευγάτες
στο άγνωστο χαρά μου ορρωδώ.
Είναι μια φάρσα η ζωή ψυχή μου
ένας χορός που λένε μπαλ μασκέ
και το λευκό το σύννεφο απ’ τη ζωή μου
έμεινε όνειρο οξειδωμένο αντικέ.
-
Την καλησπέρα μου Γιάννη!
Θα μου επιτρέψεις να σου απαντήσω με κάτι παλιότερο δικό μου;
"Είν' η ζωή ένα παιχνίδι
κι εμείς τα πιόνια της θαρρώ,
γιατί αμείλικτ' είναι τόσο
να καταλάβω προσπαθώ...
Χαρές μας δίνει μια στις τόσες
κι ύστερα πάλι μας χτυπά,
τη μια σε στέλνει στα ουράνια,
την άλλη κάτω σε πατά...
Δεν έχω δύναμη ν' αντέξω
άλλα χτυπήματα σκληρά
όσο θα ζω σε ένα κόσμο
που με το χρήμα με μετρά...
Ειν' η ζωή ένα παιχνίδι
κι εμείς τα πιόνια της θαρρώ,
δίχως καμιά πλέον ελπίδα
δε το μπορώ άλλο να ζω..."
Να είσαι καλά Γιάννη,
καλό σου βράδυ!
-
Ένα παιχνίδι, μια φάρσα, μια πλάκα, το ίδιο είναι Μαρία μου
και όπως έγραφα πριν λίγο σε κάποιον φίλο, μου αρέσουν οι φάρσες
τις έκανα εγώ μικρό παιδί τις κάνει τώρα σε μένα η ζωή.
-
μια φάρσα με γεύση πικραμύγδαλο, με άρωμα λεμόνι και χρώμα σκουριάς
το σύννεφο λευκό όπως πάντα, άστο να παραμένει άσπιλο στα όνειρά σου , ας μην το φτάσει η οξείδωση, ας μην το φτάσει ο χρόνος.
Γιάννη μια φάρσα για όλους μας , πότε γελάμε πότε σκουπίζουμε δειλά την υγρασία απ' τα μάτια που όλο και θολώνουν μα όπως λεν και οι σοφές ρήσεις των γκράφιτι "αν η ζωή σε κερνάει λεμόνι ρίξε δυο στάλες βότκα και απόλαυσέ το" ;)
-
Φάρσα, χίμαιρα, θέατρο, μα και ένα όνειρο τη λένε τη ζωή.. Αυτής της πραγματικότητας τουλάχιστον..
Ένα όνειρο απ’ το οποίο αργά ή γρήγορα θα ξυπνήσουμε.. Ή ένας εφιάλτης απ’ τον οποίο θα ξυπνήσουμε, ανάλογα την οπτική του καθενός μας..
Προσωπικά τείνω να πιστέψω, μια και δεν πιστεύω στο άσπρο το μαύρο, μα ούτε και το γκρίζο, ότι είναι κάτι πολύχρωμα.. Που μπορεί πολλές μορφές και χρώματα να πάρει..
Τώρα τα ποιες και το τι, εύχομαι και ελπίζω, από μας να εξαρτάται…
Καλό ξημέρωμα..
-
αν και το τελος δεν μου αρεσε και τοσο πολυ... δε ξερω... αυτες οι λεξεις που ληγουν σε τονισμενο έ καπως μου ηχουν περιεργα... ειμαι παραξενος το ξερεις γιαννη... ωστοσο δεν εχω λογια να πω για το υπολοιπο....
πολυ ομορφες εικονες, οπως μας συνηθιζεις παντα...
-
"ποσο γλυκα με σκοτωνεις..."
Να σε καλα βρε Γιαννη με τις ζωγραφιες σου!!
Πολυ ομορφο!
-
Κατερίνα
Θοδωρή
Νίκο
Κατερίνα
Πολλά ευχαριστώ που κάνατε τον κόπο να διαβάσετε τα στιχάκια μου και να πείτε δυο καλά λόγια.
Καλό μήνα σας εύχομαι. :)
-
Γιάννη όπως πάντα άψογος !
Τί να πω,πάντα ωραίος και ερωτικός !
-
Και σε σένα Γιώργο εύχομαι καλό μάνα.
Ευχαριστώ.
-
Γιάννη, πάντοτε μας εκπλήσεις ευχάριστα με τα ποιήματα σου χωρίς να χάνεις την βάση τους που είναι μια καθαρή άποψη ζωής ακόμη και στα υπέροχα ταξείδια των αναμνήσεών σου, πιστεύω όλοι της παρέας που σε διαβάζουν τα ευχαριστιούνται ανάλογα. Κι όσο και αν είναι η ζωή μας 'ένας βοριάς, μιας χίμαιρας το χάδι', έχει πάντα την ιδιαιτερότητα της φάρσας, μιας και δεν μπορούμε να την διαφεντέψουμε αλλά μας δίνει ότι αυτή θέλει.
-
Μια φάρσα Γιάννη η ζωή. Ντόρτια στα ζάρια μα και κέντα στα χαρτιά
γκρίνια μα και χαμόγελο.
Ένα παιχνίδι σύντομο που πριν ζεσταθείς τελειώνει, από το βράδυ ως το πρωί δηλαδή. Χειμώνες καλοκαίρια μια μπάλα με κουρέλια που την κλωτσάει ο χρόνος κι’ όσο αντέξει.
Σ’ ευχαριστώ.