ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΜΟΥ

[feggarenia]

Σε γνωρισα μια νυχτα με βροχη
και μου φερες τον ηλιο στην ψυχη.
Στα συννεφακια μου σ' ανεβασα ν'αραξεις
στης μοναξιας μου τον βυθο να ξαποστασεις.

Με πλανεψες με λογια ερωτικα,
με αγγιξες βαθια μεσ' την καρδια!
το ουρανιο τοξο εφερες μετα απο την βροχη,
την λυπη μου την επνιξες στο καθε σου φιλι!

Σου εφερα φωτια να ζεσταθεις,
μου χαρισες διαμαντια της ψυχης.
Στου ποταμου την οχθη σ'εφερα να πιεις
αθανατο νερο ν' αναστηθεις!

Μεσ' την μαγεια του ερωτα βουτηξαμε κι οι δυό
μα δεν ελογαριασαμε τον χρονο τον κακο,
που σαν την κλεψυδρα τελειωνει 
και το ομορφο ονειρο σκοτωνει.

Σαν ξωτικο τις νυχτες τριγυρναω,
και την μορφη σου στο σκοταδι αναζηταω
καποιοι  με ειδαν κι ειπαν:" εχει τρελλαθει"
κι εγω τους ειπα: 'το αστερι μου ειναι εκει"

.. θελω κοντα του να βρεθω,
στην λαμψη του να τυφλωθω,
ανθρωπου ματι μη με ξαναδει
τωρα η αγαπη μου ειναι εκει!