Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - geni

Σελίδες: 1 [2] 3 4 5 ... 19
26
Να κανω καινουρια τωρα που ειμαι εδω που ειμαι... ενας καλυτερος εαυτος γενικα.

ΣΕ βαθος χρονου ονειρευομαι πραγματα που δε θα ζησω ποτε εκτος κι αν τα αρνηθω ΟΛΑ απο την ημερα που γεννηθηκα. Αλλα αυτο δε γινεται καθολου ευκολα και ποτε χωρις ΣΟΒΑΡΟ λογο.

:)

27
εισαι σαν κουνελι...δωσε μου το μελι...δωσε μου το μελι...

28

Η Τάνια Τσανακλίδου στο "Αυτή η νύχτα μένει"
Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη στο "Διθέσιο"

++ Τσανακλίδου και το "Γερναω Μαμα",ζωντανα και τα δυο από το δισκο με το προγραμμα του Μετρο.

29
μην αγχωνεσαι...

καλη προσπάθεια:)

30
Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ, κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω..
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά.. σκοτάδι γίνομαι, και παραδίνομαι,
Στο ρυθμό σου που καίει ακόμα.. αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά...
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία, Κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία...
κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ...
κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι, το τέλος πριν δω....
:'( :'( :-\ :-[


31
"ενα σπουργίτι στη βροχη, της ερημιας ιπποτης,
να τραγουδαει καθε πρωι τα μπλουζ της αγριας νιοτης.

μέσα στην πόλη, άρρυθμος, χαράματα τετάρτη,
τους δρόμους παιρνεις μοναχος , σβησμένος απ' το χάρτη..."





32
ελα ντε...!!!..."αυτο το ερμο αφεντικο"...τιποτε άλλο.
ισως καμια φορα τους κατανοω πιο πολυ απ ότι οι ιδιοι τον εαυτο τους αλλα μπαινω στο παιχνιδι για να μη με λεν τρελη και οτι τζαμπα σκεφτομαι και ψειριζω...βασικα από ανασφαλεια,εχω αρχισει να το πιστευω...

33
Πως περνάει η ζωή
και χάνεται κι αλλάζει κι εκεί
που τη χάνεις εκεί σε ξαφνιάζει

Μια σταγόνα βροχή
σαν όλες τις άλλες μπορεί
μπορεί την ψυχή σου ν’ αρπάξει

Πάρε με να χαθώ
σ’ ενα ανοιχτό ουρανό
πάρε με μέσα σου να ζω

Μια σου ανάσα ζεστή
που αυτό το ξημέρωμα αλλάζει
μπορεί και τον κόσμο διατάζει


δεν ξερω ποιοις το ερμηνευει αλλα θα το αφφιερωνα σιγουρα!

34
- Μια μέρα είδα τον ήλιο να βασιλεύει σαραντατρείς φορές!
Ξέρεις ... όταν είναι κανείς έτσι λυπημένος, του αρέσουν τα ηλιοβασιλέματα ...
- Τη μέρα που τα είδες σαραντατρείς φορές ήσουνα, λοιπόν, τόσο πολύ λυπημένος;
Μα ο μικρός πρίγκιπας δεν απάντησε.

Και αναζητούν μέρος χωρίς μνήμη.

Καράβια που ταξιδεύουν με μαύρα πανιά
φουσκωμένα από τον άνεμο της προδοσίας.

Με προορισμό την υγρή φυλακή των "θέλω".

Στα ερείπια του αρχαίου νότου σιωπες...



ολα αυτα τα χουμε δει τόσο ξεκάθαρα, μας θλίβουν κι ακόμη υπάρχουν μέχρι να πάψουν πια να υπάρχουν ξεχασμένα ακόμη κι απ την αδιαφορία μας.  γιατι???...ξέρουμε πως όσο ζούμε κάθε ηλιοβασίλεμα εχει μια καινουρια αυγη κάθε μέρα 365 φορες το χρόνο είτε το δούμε εμείς είτε το δουν άλλοι. Μετα βεβαιότητας ένας τουλάχιστον άνθρωπος κάθε πρωί και κάθε βράδυ θα το δει. κανένα δε θα περάσει απαρατήρητο. Ισως και να ναι αυτή και μόνο η ευχή μας.

εχεις την εικόνα και πράγματα όμορφα :) καλό :)  ειδικά αυτή η υγρή φυλακή είναι..... . . . . . . . . . . . :-X

35
Της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι
θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι
σε τόπους τριγυρίζουνε σβησμένους απ το χάρτη
για μια σταγόνα ουρανό για μιαν αγάπη σκάρτη
 
Όσοι με το Χάρο γίναν  φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι
 
Τα νιάτα μας διαδρομή  Αθήνα – Σαλονίκη
μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι
έπεσα να σ’ ονειρευτώ σε ψάθα από φιλύρα
κι είδα πως βγάζει η νύχτα φως και τ’ όστρακο πορφύρα.



αααααααααααααααχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

36
Naked Mind

...δεν τα προσεχω ποτε σχεδον τα ξενα που ανεβαινουν εδω αλλα αυτο μετρησε...

γενικα σε παλιες και καινουριες αγαπες...
   "λαχταρω..και τρεχω να σε φτασω,
    να σε βρω, προτου να προσπερασω..."  του Μαλαμα.

37
οτι το αφηνω να με χαλαει...

38
Πάντως στο διάβα του χρόνου παρατηρώ ότι οι πίο μακρυνές όχθες του ρυακιού, οι φαινομενικά ήρεμες, αποκαλύπτουν τους πιο σημαντικούς πόνους που προκαλούμε συνήθως εν αγνοία μας, στην προσπάθεια να πλεύσουμε...

ετσι ακριβως!

Η μανα μου ευχεται να μουν λιγο πιο εγωιστρια...εγω νομιζω οτι ειμαι παρα πολυ...καταφερνω οπως θελω και μπορω τον εαυτο μου ως ενα σημειο, λειτουργω με βαση τα θελω ή τις αναγκες μου, κι αυτη η συνειδητοποιηση με κανει να μη θελω το κακο κανενος απο οσους ειναι γυρω μου....σε σημειο που λειτουργω πιο πολυ για τους αλλους!Δε διεκδικω και πολλα, δε ζηταω υπερβολες, συνηθως δινω ο,τι μπορω,χωρις να σκεφτω εμενα,ωστοσο δε θελω να γινομαι φορτικη γιατι δε θελω κανεις να γυρισει να μου πει ''κ εγω που εκανα αυτο, εκεινο, το αλλο, κι εσυ... τιποτα...." Αλλα η αληθεια ειναι οτι για μενα το κανω, εν τελει. Ισως γιατι ετσι νιωθω καλα κι ενταξει. Ωστοσο η αληθεια ειναι αρκετα διαφορετικη, καποια στιγμη θα μου τη βιδωσει και θα μαθω τον εαυτο μου, και τοτε θα ναι τα ζορια...ακομη ειμαι στην προπονηση.... 

Ειχα πληγωσει ενα παιδι καποτε που ημουν πολυ πιο παιδι κι εγω...χωρισαμε ξαφνικα επειδη απ' την αρχη δε μ αρεσαν πολλα <δεν το πολυελεγα κι ουτε φαινοταν, που να το καταλαβει...> και καποια στιγμη βαρεθηκα-και με λατρευε...πανε χρονια ακομη μιλαμε και κυριως με δικη του πρωτοβουλια...τωρα σε αλλη βαση πια, μεγαλωσα και λιγο, μεστωσε...αλλα του βγαζω το καπελο!... απο τοτε μ εχουν πληγωσει δυο φορες ασχημα, και μια τριτη ελαφρια απο φιλικη μερια,αλλα δε βαριεσαι...το θεμα ειναι οτι συνεχιζω να αξιολογω τους ανθρωπους με βαση το ποσο καλοι/ καλοψυχοι ειναι κι αυτο φοβαμαι οτι θα μου βγει σε κακο γιατι πρωτον δεν ειναι μονο αυτο που μετραει και δευτερον γιατι ή θα πληγωσω παλι ή θα πληγωθω πολυ ασχημα...ενω αν ο αλλος ειναι γενκα αναισθητος δεν εχεις να φοβασαι τιποτα!πραγματικα!

39
Φθινόπωρο στον έρωτα
απόψε ανατέλλει
αρισμαρί και μέλι
μύρισαν τα βουνά
κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός
το χώμα το βρεγμένο
σαν κάρβουνο αναμμένο
η ομορφιά πονά

 
Φιλί γυρεύω του ουρανού
κι αυτός μου δίνει στάχτη
μα απ’ της καρδιάς τ’ αδράχτι
σαν θέλω να κοπείς
σαλεύουν τα πορτόφυλλα
κι η κλειδωνιά γυρίζει
αέρας μου σφυρίζει
αν έρθεις μην αργείς
 
Γδύσου κι από τα μάτια μου
πάρε νερό και πλύσου
ο χωρισμός θυμήσου
είναι χειμωνανθός
την λύπη την κατοίκησα
σε νύχτα και σε μέρα
σ’ αφήνω στον αέρα
για να σε βρω στο φως

 
Η αγάπη φόβους κι όνειρα
δειπνά προτού ραγίσει
στου πόνου το ξωκλήσι
αγιάζει η ερημιά
κι εγώ μια θλίψη που ζητώ
για να με σημαδέψει
το φως πριν βασιλέψει
θα σ’ αρνηθώ ξανά

40
 Το φιλί γυαλί που ράγισε
Τ' ακριβά σου μάτια καθρεφτίζοντας
Και μετά η χαρά ναυάγησε
Σαν βυθός μαζί κι ορίζοντας.
Το κορμί κι η ορμή μυστήριο,

Δαχτυλίδι μαύρο με την πέτρα του,
Ποιος καημός χωράει στα μέτρα του
Και μετά το Γεια μαρτύριο...

 
Στ' όνομά σου, Αναστασία,
Κρεμασμένα λες χίλια τάματα
Σαν πανάρχαιο φως μες στη νύχτα με τα κλάματα...
Τελικά η Ζωή τρία γράμματα...
 
Το φιλί γυαλί που θάμπωσε
Στ' αλμυρά μας λόγια και τα κύματα
Και μετά η φωνή δυνάμωσε
Το μαζί, το Ναι, τα βήματα.
Το γιατί χαρτί τετράγωνο
Με σβησμένα χρόνια περιθώρια,

Μου ζητάει η ψυχή σου όρια
Μα το χώμα υγρό κι άγονο...
 
Στ' όνομά σου, Αναστασία,
Κρεμασμένα λες χίλια τάματα
Σαν πανάρχαιο φως μες στη νύχτα με τα κλάματα...
Τελικά η Ζωή τρία γράμματα...
 

42
να εισαι εκει, παντα μεσα στη ζωη μου....
να εισαι εκει, κι ας μην τη ζεις μαζι μου...
αν λιγο μ' αγαπας, να εισαι εκει...

43
"Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές,
ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές,
την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να ΤΟΥ πει να' ρθει κοντά μου, μην αργεί
ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ, ωχ φωτιά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη..."


44
Λοιπά / Απ: Προσωπικος τοιχος...
« στις: 12/04/07, 21:47 »
δυο  ραφακια...δυο φωτογραφιες απο μερη που με συγκινησαν, μια απ΄το σπιτι μου, μια αφισα μικρη του πασχαλιδη, το προγραμμα της σχολης και πολλα κιτρινα χαρτακια με τα στιχακια ή σημειωσεις... 

45
κατι ακουσα για τη ΝΕΤ αυτο το σαββατοβραδο... νομιζω θα ναι κ ο Μικρουτσικος με τον Κουτρα.

46
γιουρ τζαστ του γκουντ του μπι τρου.....


47
"ποτέ μην πεις πως έζησες
αγάπη αν δε νιώσεις
ποτέ μην πεις πως έζησες
αγάπη αν δε δώσεις..."

σωστος ο παικτης!γιατι κι οταν τη δινεις , καποιος αλλος τη νιωθει, αν εισαι τυχερος, κι εσυ ζεις μεσα απο αυτο...τι λεω παλι...
εχμ......το θεμα ειναι....αν απο αλλου τη νιωσεις και αλλου τη δωσεις πειραζει?
δεν πειραζει πολυ, ετσι?
Να την κρατησεις να την κανεις τι, καλυτερα να τη δωσεις αν θες και μπορεις, κακο κανεις?
απ' το "αγαπαω κι αδιαφορω",κατι πιο ανθρωπινο?...
αλλο τι θα βιαστουν να πουν μερικοι....μπορει μερικους η ζωη να τους θελει μαζι και μερικους να τους θελει χωρια...αλλιως, γνωμη μου παντα, με μαθηματικη ακριβεια χλωμο να επιβιωσουν....κατι κακο θα γινει να τους βγαλει σε αλλους δρομους...
ο φοβος να μη ζησεις δινοντας αγαπη που λεει κι ο στιχος, δηλ. η αναγκη να δωσεις αγαπη, ισως ειναι που μας ενωνει με τους αλλους.
ακουγονται λιγο ακυρα αυτα που λεω ειμαι σιγουρη...θελει λιγο φαντασια,αλλα δεν ειχα και ποτε  λεγειν.

48
                                             Κι είναι ένας άνεμος θαρρείς,  μια μουσική καθάρια
                                             αλαργινή… κι ένας λυγμός θλιμμένων εραστών.

                                             Δέσμιοι των προσδοκιών στη νιοτη τους την πρώτη
                                             Τις χίμαιρες που άφησαν αιώνια θα ζητούν
     

                                             Τ’ αλλοτινά τους όνειρα ζητούν το στοχαστή τους
                                             Κι εκείνοι ανάξιοι κοιτούν.. ζητούν ανταμοιβή

                                             Ένας κλοιός συμπτώσεων… νομοτελειακών
                                             Κι  οι άναρθροι φθόγγοι γίνονται τραγούδια ποιητών

και σε ρωτω...περα απ το να το παρατηρουμε, τι?
μου θυμισες κι ενα διστιχο <που χωρις να μπορουμε κι αλλιως κοντευει να γινει δυστυχο...>του Πασχαλιδη:
 
"τα ονειρα ξυπνησανε, και δε θα μας ρωτησουν,
τωρα γυρευουν πληρωμη και ψαχνουν πελατεια...."

τοσο καλη για πρωτη αποπειρα που μοιαζει να προοικονομει πολλα!πχ μετα απο χρονια μπορει να το δεις και να σκεφτεις, καλα που τα ξερα και τα γραψα τοτε....απο μενα ενα μπραβο ασχετα με το αν θα παρατησεις τη στιχοποιια.

49
Λοιπά / Απ: Που μένετε ;
« στις: 01/04/07, 14:40 »
Εγω μενω Αλεξ/πολη!

κι εγω!!!

ετσι λεω....

50
αυτο που λεει κατι για "τα χερια ψηλα", το καινουριο του Χατζηγιαννη!! Παιζει παντου!!!!

Σελίδες: 1 [2] 3 4 5 ... 19