Θέματα

1

Χορδές, πένες, αξεσουάρ / Συλλέκτες Πενών

« στις: 09/04/12, 11:32 »

Πολλή κουβέντα γίνεται σχετικά με τις πένες και την καταλληλότητά τους ανάλογα με τους τρόπους παιξίματος και τις απαιτήσεις του οργανοπαίκτη.

Η συγκεκριμένη ψηφοφορία ξεφεύγει από αυτή τη συζήτηση και εστιάζει στην πένα ως αντικείμενο συλλογής. Απ' όσο είδα δεν έχει ξανανοιχτεί ίδιο ή ανάλογο θέμα (συγχωρέσετε με αν μου ξέφυγε), και θεώρησα ενδιαφέρον να δούμε ποιές τάσεις υπάρχουν και αν κυριαρχεί κάποια.

Τα όποια σχόλιά σας είναι προφανώς ευπρόσδεκτα.

Καλημέρα

2

Επιστήμη και Τεχνολογία / Διανομές Linux

« στις: 04/04/12, 12:46 »

Ψηφίστε τη Διανομή της αρεσκείας σας, βάσει των προσωπικών σας εμπειριών.
Αν θέλετε σχολιάστε και γενικότερα επί του θέματος, όπως για παράδειγμα:

- τί σας άρεσε και τί οχι στη Διανομή που έχετε / δοκιμάσατε
- αν το σκέφτεστε να το γυρίσετε σε Linux και για ποιούς λόγους
- αν έχετε ή αν το σκέφτεστε για Dual Boot κ.λπ.
- ποιού είδους προβλήματα φοβάστε οτι θα αντιμετωπίσετε με το Linux
- τί σας κρατάει στα Windows
- ποιά η άποψη/γνώμη σας σχετικά με την open - source / development φιλοσοφία

3

Ενισχυτές / Mini (φορητός) Ενισχυτής - Συζήτηση

« στις: 15/06/11, 14:49 »

Καλημέρα σας,

δε ξέρω αν έχει τεθεί παλαιότερα κανένα άλλο θέμα σχετικό με φορητούς ενισχυτές, οπότε συγχωρέστε με αν επαναλαμβάνομαι.

Πρόσφατα αγόρασα τον microamp Marshal MS-2 ισχύος 1watt, http://www.marshallamps.com/product.asp?productCode=MS-2%20and%20MS-4&pageType=OVERVIEW, τον οποίο συνδέω σε μια Fender Double Fat Stratocaster.

Ρισκάρισα να τον αγοράσω, παρά τις διάφορες αντικρουόμενες απόψεις που είχα διαβάσει στο internet σχετικά με τους micro amplifiers. Επιπλέον, η τιμή του δεν ήταν σε καμία περίπτωση απαγορευτική.

Τον χρησιμοποιώ για πάνω απο ενάμιση μήνα τώρα και έχω μείνει αρκετά ικανοποιημένος. Θα έλεγα οτι σε πολλά σημεία ξεπέρασε τις προσδοκίες μου.

θα γίνω περισσότερο συγκεκριμένος και θα προσπαθήσω να δώσω μια αξιολόγηση (υποκειμενική πάντα):

Α. Ποιότητα ήχου:  7/10

1. στο κανονικό κανάλι (Normal) η ποιότητα του ήχου σε όλη την έκταση (πρίμα-μέσα-μπάσα) είναι αρκετά καλός και καθαρός, χωρίς παρηχήσεις. ιδανικός για Blues-Classic rock

2. στο κανάλι Overdrive προσφέρει αρκετές δυνατότητες για πειραματισμούς και αυξανει τις επιλογές για στυλ παιξίματος. Ωστόσο, σε πολύ μεγάλη ένταση (σχεδόν στο τέρμα) παρουσιάζει κάποιες ανεπιθύμητες απώλειες ήχου και ηχοχρώματος.

B. Ένταση ήχου:  7/10

έχοντας πάντα κατά νου οτι είναι ένας φορητός ενισχυτής προορισμένος για εξάσκηση στο σπίτι σε κλειστό ήσυχο χώρο με/χωρίς ακουστικά, βρίσκω την ένταση του ήχου να είναι επαρκής για το Normal channel και υπεραρκετή στο Overdrive. Θα έλεγα οτι το θέμα της έντασης του ήχου μου προκάλεσε αντικρουόμενα συναισθήματα. Απο τη μία έχουμε το Normal channel το οποίο για να ακουστεί επαρκώς σε κλειστό χώρο χωρίς ακουστικά πρέπει να το βάλεις στο τέρμα τα Volume και Tone. Το γεγονός αυτό είναι κάπως δεσμευτικό (ειδικά με το Tone) και προσωπικά με ενόχλησε, όπως και άλλους ενδεχομένως. Μάλιστα η ένταση του ήχου στο κανονικό κανάλι είναι αρκετά πιο αδύνατη απο αντίστοιχα προϊόντα άλλων εταιρειών, που δεν κρατούν καν το όνομα Marshall.
Απο την άλλη έχουμε το Overdrive στο οποίο τα πράγματα αλλάζουν εντελώς καθώς η ένταση και το εύρος του ήχου είναι σαφέστατα πιο ενισχυμένα, δίδοντας μεγαλύτερη ελευθερία. Μπορώ να πω μάλιστα οτι πριν καν φθάσεις το volume στο 50% (γύρω στο 40%) η ένταση του ήχου είναι τέτοια που είσαι σε θέση να παίξεις άνετα όχι μόνο σ κλειστό ήσυχο χώρο (δωμάτιο) αλλά και σε ανοικτό (π.χ. μπαλκόνι) και να ακούγεσαι μια χαρά. Ούτε λόγος να τερματίσεις την ένταση του OD σε κλειστό χώρο  !
To καλό είναι οτι αν κρατήσεις το Tone σε κάποιο συγκεκριμένο εύρος (στα χαμηλά) και την ένταση έως το 25% μπορείς να πλησιάσεις αρκετά τις αποδόσεις του Normal Channel. Αυτό όπως καταλαβαίνετε καθιστά το Normal Mode/Channel πρακτικά άχρηστο. Εγω προσωπικά το έχω μόνιμα σε OD, εφόσον με κατάλληλη ρύθμιση μπορώ να παίζω μέχρι και ελληνικές μπαλάντες!!! 

Γ. Ποιότητα κατασκευής  9/10

Πολύ καλή. Δε δίνει την αίσθηση του προχειροφτιαγμένου και της πλαστικούρας (παρ'ότι πλαστικό στο μεγαλύτερο ποσοστό του).

Δ. Αντοχή μπαταρίας/Φορητότητα  9/10

Η 9V μπαταρία κρατάει αρκετά. Έχουν αναφερθεί 24 ώρες παιξίματος, αλλά δε το έχω τσεκάρει προσωπικά.
Στη φορητότητα συμβάλει και το κλιπάκι ζώνης που υπάρχει στο πίσω μέρος της συσκευής.
Γενικά η φορητότητα της συσκευής θα σας βάλει συχνά στο δίλημμα να πάρετε μαζί σας την ηλεκτρική/ηλεκτρακουστική κιθάρα αντί της ακουστικής/κλασικής σας. Αυτό βέβαια, μόνο θετικό μπορεί να είναι.

Ε. Αναλογία ποιότητα/τιμής  8/10



-----

Τελική Βαθμολογία  8/10


Γενικά είναι μια συσκευή που επιτελεί στο σκοπό της στο έπακρον (mini ενισχυτής προσωπικής εξάσκησης - φορητότητα) και σε αρκετά σημεία ξεπερνά τα προσδοκώμενα (π.χ. Overdrive mode), το 1Watt ισχύος που είναι μικρότερο απο άλλες συσκευές τις κατηγορίας που μπορεί να είναι στα 2 Watt.

Γενικά για τους mini amplifiers
Προφανώς, δε μπορούν σε καμιά περίπτωση να συγκριθούν με κάποιον (έστω και αδύναμο) κανονικό ενισχυτή (άλλωστε δεν είναι αυτός ο σκοπός), ωστόσο αποτελούν μια χρήσιμη αγορά για τους λάτρεις της ηλεκτρική κιθάρας καθώς βελτιώνουν αισθητά τη φορητότητα της.

Περιμένω τις απόψεις/απορίες σας, γενικώς ή ειδικώς.

Φιλικά
Δημήτρης

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Χάλια Μαύρα

« στις: 05/02/11, 10:48 »

Σηκώνομαι βαρύς  και κι απελπισμένος· ανέλπιδος  σε απέλπιδες προσπάθειες δοσμένος, Δεμένος.
Χάλια είμαι,  χάλια. Και το δέχομαι πιότερο απ’ τα παλιά. Τ’ αποδέχομαι το παραδέχομαι. Το  κάνει και το σώμα μου με τ’ άνοσα. Πληγές και σήματ’ άνοσα για όλα τα χρόνια τ’  άνοστα.

Το καταδέχομαι να  είμαι έτσι στην μπάντα, λες να φταίνε τα επικείμενα τα αντα. Άντα θα λεν την  κοπελιά που βλέπω κάθε μέρα. Πρόσωπο λίγο γυάλινο και μακρινό το βλέμμα.
Ίσως να φταίει η  υγρασία – λέμε– κι όχι η παραπαίουσα φαντασία. Πλέον δεν ξεγελώ  τον εαυτό μου ούτε καν στον ύπνο. Πέρασε ώρα, και πρέπει λέω να φύγω.


Θέλω κάτι να σου  πω κάτι να στείλω, τη μονόχνοτή μου φούσκα να διαστείλω. Έτσι να βρει και τη  δική σου και να φτιάξουμε μια καινή για δύο. Σα να ‘ναι φούσκα και  κενή στης Σοφοκλέους τη δόξα.
Φοβάμαι όμως, για  η δική σου εύθραυστη μου μοιάζει, και η δική μου άλλοτε σε χωρά και άλλοτε ούτ’  εμένα. Καρότο και μαστίγιο «made in china» σφραγισμένα.


Κι όμως δε θα σου  το πω, και σε κανέναν που γνωρίζω. Με μια τρέλα νεανική στο διαδίκτυο θ’  αναρτήσω. Αναγνώστες άγνωστους λιγάκι να ζορίσω.
Αν κάποιον στο  δρόμο ανταμώσω, με ένα «καλά, ευχαριστώ», εύκολα θα γλυτώσω. Λίγο χάχας θα γενώ,  ή κυνικός σ’ ανάγκη. Πως δε με νοιάζει τάχατις, ή γνώριζα την απάτη.


Φθάνω νωρίς για  τη δουλειά, μ’ αργά για τη ζωή μου. Ακόμα και η πρώτη θέλει αλλαγή για λάθος  είναι ο τόνος. Φόβος, υποχρεώσεις και Depon για να περάσει ο πόνος.
«τι θέλετε;  καλημέρα σας». Μην θέλει και γιουβέτσι; όσα θα θέλω κι εγώ μ’ αν τα ‘χα δε θα ‘μουν  έτσι.

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Γκριζες Διαδρομές

« στις: 02/03/10, 21:44 »

Κάπου φταίς, κάπου σου φταίνε,
Κάποιους καίς, κάποιοι σε καίνε.

Σε γκρίζες διαδρομές γυρίζ' η ψυχή σου, η ζωή σε διαστροφές.
Πες πως εντάξει δεν πειράζει, ειν' ΟΚ, το "περίπου" θα σου φτάσει.
Μα δεν αρκεί τις νύχτες που ξαπλώνεις, αμαρτιές ξεδιπλώνεις.
Κρεβάτι άτιμο, μικρό...που να κρυφτείς;

Κάπου χρωστάς, κάπου χρεώνεις,
κάπου γελάς, κάπου παγώνεις.

Γκρίζες διαδρομές σε 'μάθαν ν' αγαπάς, η ζωή σ' αποστροφές.
Έσω έξυπνος λοιπόν, αλήθεια "σχετική", κι αν τη βολέψεις μπράβο.
Γέλα παλιάτσο, ρίξε μια ζαριά, τα λογικά σου παίξε, τρέξε.
Εδώ παπάς εκεί παπάς, κερδίσεις χάσεις, πάντα χάνεις.

Λιγάκι εμπρός, λιγάκι πίσω,
μένω στα ίδια, "τί να ζήσω";

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η Λούπα

« στις: 30/06/09, 21:34 »

Σε μια λούπα εγκλωβίστηκ' η ζωή μας...

Δεν πιστεύω σε πηγαίους "λυτρωμούς"
μα σε αυτοσχέδιους μηχανισμούς.

Δες πως ξοδεύτηκ' η ορμή μας,
στων γελοίων τις διαπλοκές.
και έγιν' η συγκίνησή μας
χορηγός σε εκπομπές.

Σε μια λούπα παραδόθηκ' η ζωή μας...

Δεν προσμένω λύσεις μαγικές,
ούτ' επιβραβεύσεις ηθικές.

Δες πως σκόρπισ' η αντοχή μας
σε αδιέξοδες τροχιές,
και έγινε η ανοχη μας,
συνεργός για τις ντροπές.

Σε μια λούπα στροβιλίστηκ' η ζωή μας...

Δε λατρεύω προταθείσες αλλαγές,
έχουν κάτι που αλλοιώνει σταδιακά τις διαφορές.

Δες πως χάθηκ' η ψυχή μας,
σε υλικές απολαβές,
και έγινε η μοναξιά μας
το βραβείο απ' το χθές.

7

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Ιδέες για Symphonic Power Metal

« στις: 24/06/09, 10:39 »

Καλησπέρα,

καθότι είμαι άσχετος με το είδος, θα ήθελα τη βοήθειά σας. Ψάχνω καλά τραγούδια (με όμορφες μελωδίες σε Power metal) σε στυλ:

Gethsemane, Nymphomaniac Phantasia, Moondance, Phantom of the Opera (απο Nightwish)

Παρακαλώ να μου προτείνετε ανάλογα τραγούδια απο διαφορετικά συγκροτήματα. Με ενδιαφέρει να είναι όμορφη η μελωδία και να έχει "βαβούρα" που δε σου παίρνει τα αυτία, όπως στα παραδείγματα που ανέφερα.

Ευχαριστώ πολύ

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Εσύ κι εγώ

« στις: 17/06/09, 01:48 »

Εσύ...

...που γυρνάς στις νύχτες του μυαλού,
και ζητάς άδεια για συγχώρεση.

...που μιλάς για αντοχή και ανοχή,
και απαιτείς απόδοση στα δίκαια.

...που στωικά ακούς αλλοτρίων ιστορίες,
και τάχα δε σε νοιάζει αν θα πειστούν.

...που γυρνάς στις νύχτες του δρόμου
και ζητάς αιτία, στο κακό να αντιδράσεις.

...που δικαιολογείς όσα δεν έκανες,
και ισοσκελίζεις μ' εκείνα που επέλεξες.

...που προσπαθείς να τα "μαγειρέψεις",
μα δε σου βγαίν' η μοιρασιά.

...που κοιτάς τον καθρέφτη άνετος,
μα δεν θα δείς αυτό που περιμένεις.

...που φταίς και το γνωρίζεις,
μα ίσως θα επέλεγες και άγνοια.

...που δείχνεις κραταιός,
μα τσακίζεσαι μονάχος.

...που είσαι όλο λόγια,
μα δίχως απαντήσεις...

                           ...εγώ.

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Σκόρπιες σκέψεις...

« στις: 14/06/09, 03:17 »

Ένα όνειρο είδα χθές,
την αλήθεια πως δεν άντεξα, και πέταξα...

Μάθε να ξέρεις,
πως ο νούς μου ούτε στο ύπνο ξαποσταίνει.
Και κάθε βράδυ,
λίγη πνοή αφήνει το κορμί μου.

Απάντηση δεν έχω,
να σβήσω το "γιατί" χωρίς επιστροφή.
Σα' να 'χω μιαν ελπίδα,
ή κάποια επιταγή, που πρέπει να υπομένω.

Και στο σφάλμα,
δικαίωμα ζητάω και αφορμή.
Μετά θα πω πως ξέχασα,
πως πια δε θα θυμάμαι

Δεν ανήκω πουθενά,
ποτέ μου δεν ανήκα.
Είμαι ό,τι κατακτώ,
κι έπειτα ξαναρχίζω.

Πώς να βγείς από εδώ,
με τις πόρτες σφαλιστές;
Αιώνια ο κίνδυνος εγγύς,
και η έξοδος αλλού.

Αμέτρητους τρόπους,
να παλέψεις ίσως βρεις.
Άμα μιλήσεις θα χαθείς,
μέσ' στη σιωπή που ξεθωριάζεις.

Ό,τι φοβάμαι,
το φωλιάζει μια στιγμή.
Μια στιγμή,
τους αιώνες που χλευάζει.

Αχ, ας έκλαιγα λιγάκι,
ήχος ν' ακουστεί στην απώλεια του γύρω.
Μα δες πως τα απλά,
γίνονται απρόσιτα, ανύποπτα!

Το κορμί διαιρεμένο,
γράφει απεγνωσμένα.
Και το πνεύμα ασθενές,
αφήνεται στο τίποτα δοσμένο.

Για αιτίες δεν αγωνιώ,
αφού καλά γνωρίζω.
Χαμένη αθωότητα ζητούμε,
σε ό,τι "φονεύουμε".

Μια Γη κορμία διχασμένα,
ψυχές, κορμία "διψασμένα".
Απο τη βία του κορμιού,
της ψυχής μάλλον να φοβάσαι.

Όλου του κόσμου η μοναξιά,
σε τόσο πλήθος συναγμένη.
Πυκνή να την αγγίζεις,
σα βαρύς καπνός που ανασαίνεις.

Κι εσύ άδικη ερωμένη,
με το σεντόνι σου θλιμμένο, για τ' ακάλυπτα.
Τα μέλη σου ως νεκτρωσες,
απ' τα ερεθίσματα ν'απαλλαχθείς,

τώρα τί ζητάς σε αποστρέφοντες καθρέπτες,
και σε τόπους αταίριαστοι που φέρονται.
Μια λέξη ιερή να λέει κάποια αλήθεια,
"σ' αγαπώ", μα σε αφήνει μοναχή.

Κουράστηκα γι' αναζητήσεις,
σε μια κοινωνία που ψευτοζεί μεσ' στις ατάκες.
Σε μια εκδιδόμενη Ιστορία,
που δεν αντέχει επαναστάτες.

Κι εγώ που πίστεψα,
την έξοδο πως θα 'βρω.
Μια ραϊσμένη θα 'μαι ανάμνηση,
φωτογραφία, στης καθόδου μου την ώρα.

Ένα όνειρο είδα χθές,
την αλήθεια πως δεν άντεξα, και πέταξα...

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Λίγο

« στις: 01/05/09, 23:28 »

"Τράχυνα" λιγάκι ξέρεις...
Δε βλέπω τα στιχάκια μου επιεικώς, όπως παλιά.
Και το μελάνι με τιμά λιγότερο απο πρώτα.

Δεν είναι οτι ωρίμασα, ούτε μια κάποια ευθύνη. Μόνο που τράχυνα λιγάκι...

"Βάρυνα" άλλο τόσο ξέρεις...
Δεν ακούω τα τραγούδια μελαγχολικά, όπως παλιά.
και η κιθάρα μου δακρύζει λιγότερο απο πρώτα.

Δεν είναι οτι βαρέθηκα, ούτε και αναισθησία. Μόνο που "βάρυνα" λιγάκι...

Κουράστηκα πολύ, το ξέρεις...
Δε θέλησα προβλήματα, μ' αυτά με προτιμήσαν.
Και είναι που τα δέχτηκα βαθύτερα εντός μου.

Δεν είναι οτι απηύδησα, ούτε και ανοησία. Μόνο που κουράστηκα λιγάκι...

"Λύγισα" αρκετά, να ξέρεις...
Δεν "έσπασα" ποτέ μου, μα κόντεψα πολλάκις.
Και είναι που ακόμα απορώ αν άξιζε τον κόπο.

Δεν είναι οτι δεν άντεξα, ούτε διαμαρτυρία. Μόνο που "λύγισα" λιγάκι...

"Σκλήρυνα" λιγάκι ξέρεις...
Δε θέλω τις αλήθειες μου, να είναι αρεστές τους.
Και τα συμβάντα σαν "μιλούν", τα δέχομαι ως είναι.

Δεν είναι οτι σιχάθηκα, ούτ' ευσυνειδησία. Μόνο που "Σκλήρυνα" λιγάκι...


"Λίγο ακόμα θέλω και σπάω τα όρια μου". Πάντοτ' έτσι έλεγα μ' ακόμα μένει λίγο.
"Δίχως κέρδος κέρατα" που λέει και η ρήση...

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Φωνή

« στις: 23/04/09, 00:48 »

Φωνή που διαρρηγνύεις ασπρόμαυρο καμβά,
το υπερφίαλο όνειρο σου θα τσακίσει
και θα τσακιστεί στο κυνικό Εγώ μου.
Και είναι αυτό τόσο υπάνθρωπο!

Χέρια που μένουν ανηλεώς δεσμευμένα.
Το ένα π' απαξιώνει υπόγεια, επιθυμίες της σάρκας
και τ' άλλο π' ευχετικό αποζητά
να γραπωθεί από μια έμπνευση οπτασία.

Αυτή που ως πόρνη δέχομαι μέσα μου.
Έπειτα εκείνη ξεπηδά, σκληρά με εγκαταλείπει,
ενώ αφήνει το υπόλοιπό μου να συνθέσει
μια κάποια εκστατική εκφραστική ανοησία.

Πόσες ενοχές θα ξοφλήσει ένα χαρτί;
Ποιους φόβους να ξορκίσει μια στιγμή;

Είμαστε εγώ, αυτό που πιστεύω πως είμαι,
αυτό που θέλω ή μπορώ να δείχνω,
και κάμποσοι άλλοι μαζί μου, εντός μου.
Μεγάλος πονοκέφαλος όλο τούτο, το γνωρίζεις!

12

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Φαινόμενο

« στις: 23/04/09, 00:37 »

Επιφανής να γίνεις, επιφανής
κι αν κοιταχτείς αργότερα…διαφανής!

Διαφορά μιας πρόθεσης και ρίζα η ιδία
μονάχα που το δεύτερο εγείρει ανησυχία.

Κενό και αλήθεια! Μήπως κενή ‘ναι η αλήθεια;
ό, τι αντικρίζεις στο ενδιάμεσο, κινείται απ’ τη συνήθεια.

Αφανής μένεις, αφανής! Και η σκέψη όπως πάντα αχανής!

13

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ασύμβατη ζωή

« στις: 07/04/09, 20:57 »

«Είναι ασύμβατ’ η ζωή μας» λες, «και τα όνειρα μας δεν ανέχονται εντάξεως σε ανώτερες τροχιές, σε απώτερες ιδέες και κοινές διαδρομές».

Απροσπέλαστες οι σκέψεις σου, τις αγαπώ μα δεν μου δίνονται. Με μισούν; Δε θα το πω. Με ποθούν; ούτε αυτό. Αδιαφορούν και καταφεύγουν σε φευγαλέα ηδονή που χαρίζουνε οι έμποροι, μα πουλάν τη διαφυγή.

Στην ασύμβατη ζωή μου σε ζητώ, σ’ αναζητώ. Στην αδιάλλακτη, ασυμβίβαστη εκτροπή μου να σε βρω. Στην εκτροπή από το νοητικά τροποποιημένο το εγώ μου. Από το ετερογενώς διαβλημένο κοινωνικό μονόλογό μου.

«Ασύμβατ΄ η σκέψη σου» έτσι λες, μιλάς κι εσύ ωσάν κι αυτές, δεσποινι-δούλες θλιβερές π’ αποζητούν μια αγκαλιά απαλλαγμένη απ’ τα φθηνά. Μα δε μπορούν και απορούν παρόλ’ αυτά, ο μυώδης μπιλντεράς που τις βολεύει στην ανάγκη, για δε τις παίρνει σοβαρά και τις δουλεύει ενδομύχως.

Επιβολές, διαβολές, αναβολές, καταβολές, καταστολές, περιστολές και άλλες λεξούλες λυγερές, πουλάς και αγοράζεις στο λεπτό. Στο διάολο οι λέξεις, πάλι θέλω να με μπλέξεις. Όταν θέλω θα χαθώ.

Ασύμβατ’ η ζωή μου λεν, «και οι ελπίδες δεν ανέχονται αναπαύσεως σε γαλήνιες γωνιές, σε αιθέριες εικόνες και ουράνιες μουσικές».

«το γνωρίζω εξαρχής» θα πω, «μα δεν είσαστε σε θέση να ορίσετε εσείς την κατάσταση σας κύριε, θα το πράξουμε εμείς. Εσείς μείνετε ευτυχής» θ’ απαντήσουν ειδικοί, μανιακοί, εμμονικοί. Κι άμα κάπου τους στριμώξω λύση έχουν «πειστική».

Μολαταύτα εγώ μια στιγμή δε θα καμφθώ. Ευθύς θα αναλογιστώ όλους αυτούς τους «ασύμβατους» θνητούς που τολμήσαν και κοιτάξαν της Αβύσσου τους γκρεμούς. Με οδυρμούς και με λυγμούς θα ετοιμαστώ να μιμηθώ όλο αυτό που θα μου δώσει μια ευκαιρία να "λυτρωθώ".

Κι όταν θα ‘ρθει εκείν’ η ώρα κάπου να κριθώ κι εγώ, σ’ όλα τ’ άλλα κρίματα μου απ’ αυτό θ’ απαλλαγώ. Σαν με ρωτήσουν ευθύς «τι επράξατ’ επί Γής;» περήφανα θ’ αποκριθώ πως είμαι «θιασώτης μιας ασύμβατης ζωής».

14

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αλλοιωμένη εποχή...

« στις: 06/04/09, 21:05 »

Γεννήθηκα αλλοιωμένος, σε μια αλλοιωμένη εποχή.
Στις νύχτες του καπνού περιπλανήθηκα, στις χώρες του χαμού,
σε σκέψεις, αγάπες και θυσίες που δε βρήκαν συνοδεία.

Και σε δωμάτια βυθίστηκα, έρμαιο αμαρτίας.
Με ατμούς ακολασίας ν’ αναδύονται από κόκκινες σκιές ξενοδοχείων.
Κρεμασμένες ταμπέλες, όνειρα και μια αιώνια ζέστη.
Το κόκκινο απαιτεί, διατάζει και αφορίζει.
Μέσα μου κυλάει, καίει σαν τη φωτιά.
Ακόμα και τη καύτρα απ’ το τσιγάρο μου, το κόκκινο ορίζει.

Ξύπνησα ξανά με μιαν ανάσα κοφτή σα το μαχαίρι.
Πως ήμουν νέος και είχα φτερά τα όνειρα μου είδα.
Μα ξάφνου εκείνα σπάσανε και πέφτανε καρφιά ολόγυρα μου.
Με την ανάσα αυτή ψυχρή σαν το μαχαίρι, σηκώθηκα με θράσος.
Βγήκα με θράσος σε μια νύχτα που θα ραγίσω.
Βγήκα στη «γύρα» για μια μέρα που να ξημερώνει προτού να της αξίζει.

- Πονάει η μορφή σου αγαπημένη…
…σ’ αποπλάνησε η σκιά, σε παραπλάνησε η αγάπη.
Το πρόσωπο σ’ ανάλογη πορεία, μισό στο φως μισό στο τίποτα.
- Πονάει η μορφή σου αγαπημένη…
…έτσι γυμνή και ντυμένη στο αίμα.
Πάντα της πήγαινε το κόκκινο…

Το κατάλαβα από καιρό, της αποχής το θέμα.
Και ν’ αγαπάς και να μισείς, όλα ανόητες του μυαλού διαφυγές.
Όλα δείχνουν ξεκάθαρα τις ώρες εκείνες τις κενές.
Που πετάς στον τοίχο μιαν ελπίδα. Στον τοίχο, τον καλύτερο σου φίλο.
Να σου τη γυρίσει ευλαβικά προσμένεις, σαν ιδέα.
Σα μια σκέψη να σε δέσει, να σε παίξει…να σε μπλέξει!

Έζησα αλλοιωμένη ζωή, σε μια αλλοιωμένη εποχή.
Σε μια εποχή που βίασε το παρελθόν, ξεπούλησε το παρόν,
και τζογάρει το μέλλον σε ρουλέτες του θανάτου.
Ήρθε η ώρα και πρέπει να σας αφήσω.
Είναι η ώρα να βρω τον τρόπο μου για να "ραγίσω",
μιας και δε βρίσκω αιτία να συνεχίσω

Γεννήθηκα αλλοιωμένος, σε μια αλλοιωμένη εποχή.
Στις νύχτες του καπνού περιπλανήθηκα, στις χώρες του χαμού,
σε σκέψεις, αγάπες και θυσίες που δε βρήκαν συνοδεία.


...και ν’ αγαπάς και να μισείς, όλα ανόητες ξοδεύσεις του μυαλού…

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μια λέξη

« στις: 16/03/09, 20:45 »

Φιλί δεν είχα ν΄ακουμπήσω, ούτε σκιά να δροσιστώ.
Σ' αναζήτησα...

Αν είχα κάτι να ζητήσω, θα ήταν μόνο να χαθώ.
Σε κάλεσα...

Για σκέψεις δίχως λόγο, να πάψω ν'αποσταίνω.
Σε πόθησα...

Κάτι να σου μολογήσω θέλησα, μια λέξη...μα ξεχνώ!

Μακάρι και να ξέχναγα τ' ασήμαντα δικά μου.
Θυμάμαι όμως το κορμί σου που οδηγεί τα βήματά μου.
Θυμάμαι τη μορφή σου στα ιδιαίτερα όνειρά μου,
και τα λόγια σου που διώχνουν τα φρικτά μου.

Δύσκολος ο κόσμος μας, το ξέρεις... έχω κι εγώ πολλά να με βαραίνουν.
απ΄όλα τα προβλήματα είμαι το πιο σκληρό. Μα εσένα δε σε "δένουν".

Αρκεί μονάχα να θυμόμουν αυτή τη μία λέξη,
π' εμπρός της μια θάλασσα λογύδρια στιγμή δεν θα αντέξει.

Πόση αξία ν' αποδώσεις σε μια μονάχα λέξη; πόση ευθύνη;
στη ζωή σου, αν τη σεβάστηκες, αιώνια θα μείνει.

Αχ, τί δε θα θυσίαζα να τη θυμόμουν, μονομιάς.
Να 'διωχνα απο πάνω μου το κακό της λησμονιάς.

Αδυνατώ, αδυνατώ, αδυνατώ...
και έπειτα λέω εσένα ξεχασιάρικο μικρό...

16

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στην κόψη της Αυγής...

« στις: 07/03/09, 00:22 »

Πώς μάθαμε στ' αχάριστα;
      γκρίνια για τ' ανόητα,
            σιωπή για τα "μεγάλα".

Παλεύεις για τ' ευνόητα,
κι ανέχεσαι τ΄ανόητα.

Πώς χαθήκαμε στ' ασώματα;
      λατρεία για τα θλιβερά,
            φυγή απο τα "όμορφα".

Πρόδωσες τα όνειρα,
και συνήθισες τα θλιβερά.

Πώς ζήσαμε αθόρυβα;
      χωρίς μια κραυγή,
            δίχως ξέσπασμα.

Είχες άλλα να αγγίξεις,
υλικά, απτά και "ασφαλή".



Έτσι φτάσαμε εδώ στην "κόψη" της αυγής
για μια μέρα που ίσως να είναι ευτυχής...

...ίσως πάλι και ατυχής...

...ισως βασανιστικά περίπλοκη ή "μαγική",
μα οπωσδήποτε ποτέ επιεικής.

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Νυκτερινό

« στις: 05/02/09, 02:09 »

-Αναρωτηθείτε...

"Σάμπως καταλάβαμε και τίποτα…
κυνηγώντας άναρχες αρχές και ακανόνιστους κανόνες,
αναζητώντας όνειρα και ασφάλεια σε ταπεινά μονοπάτια;

Σάμπως κερδίσαμε και τίποτα…
Στερώντας την αγάπη μας από ανόητο φόβο,
μ’ αλόγιστα ξοδεύοντας την σε παράλογες εμμονές;

Σάμπως ζήσαμε και τίποτα…
χαρίζοντας αξία στα ανάξια,
και μίσος στ' ακατάληπτα;

Σκύβαμε μια ζωή το κεφάλι ν’ αποφύγουμε το στραβοπάτημα,
μα χάσαμε τον ουρανό, και ήρθε η θλίψη να μας πάρει."


-Αγαπητέ μου, μήπως είσθε παράφρων τελικώς;
-Πολύ πιθανόν...
-Μήπως, ακόμα χειρότερο, φέρεσθε ανόητα, όντας κατ' επιλογήν "θύμα" συνθηκών και ανθρώπων;
-Πάντοτε...
-Ναι, μα εσείς τί θα διαλέγατε;
-Ό,τι σας βολεύει για να έχετε ακόμα ένα "ήσυχο" βράδυ στην "ήσυχη" ζωή σας!

Καληνύχτα

18

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / -

« στις: 17/01/09, 11:24 »

-

19

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / -

« στις: 07/01/09, 13:02 »

-

20

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / -

« στις: 05/01/09, 11:47 »

-

21

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / -

« στις: 05/01/09, 11:45 »

-

22

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / -

« στις: 02/01/09, 12:10 »

-

23

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Σα δέντρο

« στις: 31/12/08, 03:29 »

Σα δέντρο θα 'θελα να ζω.
Σα μια Δρυς, μια Σεκόϊα,
ν' ατενίζω τους αιώνες.

Με τα χέρια μου κλαδιά,
τους ανέμους να αγγίζω,
σα φλογέρα να τους παίζω.

Με τις ρίζες μου στη Γη,
γλυκά να την πειράζω
σαν παιδί που ψάχνει.

Για κουφάλες και παράσιτα
μια στοργή να νιώθω,
κι ανοχή στωική.

Στο κορμί μου οι διαβάτες
να στέκουν κουρασμένοι,
σκεπτικοί, περαστικοί.

Τα φύλλα μου κάθε πρωί,
τις ακτίνες του ήλιου
να λούζονται, τις αγνές.

Το βραδυ σαν απλώσει,
με την κουκουβάγια
τα σοφά να λέμε, αγκαλιά.

Στον κορμό μου ζωές 
να καταφεύγουν αθόρυβες,
μικροσκοπικές, μεγαλειώδεις.

Σα δέντρο επιμένω,
πως θα 'θελα να ζω
χωρίς αμφιβολία...

...κι ας με κόβανε για ξύλα...

24

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / -

« στις: 20/12/08, 14:32 »

-

25

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / -

« στις: 20/12/08, 13:14 »

-