Θεσσαλονίκη - Αθήνα

[Agar-agar]

Φανταζόμενος διαρκώς νέας ηδονάς
διακοπτώμενος από την θέαν σεπτών εικονοστασίων
ούτως διαρκώς σταυροκοπούμενος
διάγω το ταξίδιόν μου συνετώς άμα και αλλοπροσάλλως.

Αγαπών σε διακαώς κι εναγωνίως
σε ομού μετά της διδύμου αδελφής σου,
σκέπτομαι πως δεν δύναμαι πλέον να διακρίνω
πότε πρόκειται περί εσού και πότε περί της άλλης.

Απαγγέλων στίχους ολίγους και ευκόλους
του Καβάφη, του Κάλβου και του Καρυωτάκη
οδηγούμαι φοβούμαι προς την εξάντληση του βίου μου
μόνον εν τω εκφράζεσθαι περί αυτού.

Κάμνων χρήση γλώσσης μικτής, αδιακρίτως,
συγγράφων ως σπανίως κάμνω, εις στίχον ελεύθερον,
ολοκληρώνω έν μικρόν νέον έπος
και εις αυτήν την σύντομη εν προκειμένω διαδρομή μου

Παραγεμίζων με λίαν ασυνάρτητας φράσεις
τα κενά μεταξύ των αράδων διαστήματα της εφημερίδος
τακτοποιών τούτες εν συνεχεία δεόντως
εν είδη εσχάτης διαθήκης μου.

Μετέωρος μεταξύ δύο ή περισσοτέρων μεγάλων πόλεων
παγιδευόμενος μεταξύ οχημάτων αρκετών χιλιάδων κυβικών
αισθάνομαι αίφνης τη ραχοκοκκαλιά μου να θρυματίζεται
και σκέπτομαι:
Είναι δυνατόν η ποίησις να πρόκειται περί μιας τόσο απλής διαδικασίας;