Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - Γηγενής

Σελίδες: [1]
1
Όταν χάνεις το φως
Που 'χεις τόσο αγαπήσει
Αντιδράς σαν τρελός
Και ζητάς να γυρίσει

Ίσως μοιάζει χαζό
Στα δικά σου τα μάτια
Αλλά πλέον δεν ζω
Μ' έχεις κάνει κομμάτια

Μια δεύτερη ευκαιρία σου ζητώ
Για δεύτερη φορά να μ' αγαπήσεις
Την τρέλα μετά βίας συγκρατώ
Την σπρώχνουν οι δικές σου αναμνήσεις

Μια δεύτερη ευκαιρία σου ζητώ
Μη λες πως δεν μπορείς να μ' αντικρύσεις
Το πάθος είναι τόσο δυνατό
Που όλα θα τα σβήσει αν με φιλήσεις

Μοναξιά τριγυρνά
Μυστικά στο σκοτάδι
Κι ακουμπά τη καρδιά
Με το κρύο της χάδι

Σ’ ένα τέλμα βαθύ
Κάθε μέρα βουλιάζω
Με φωνή δυνατή
Να γυρίσεις φωνάζω
-------------------

Αχ και να μπορούσες να μ' ακούσεις.......

2
Τώρα που φτάσαμε το τέλος να κοιτάμε
Εγώ κομμάτια κι εσύ σ' άλλη αγκαλιά
Δεν έχει νόημα του τύπους να κρατάμε
Ούτε σαν φίλη δεν χωράς μες στη καρδιά

Θέλω να σε δω να χάνεις
Σαν μικρό παιδί να κλαις
Θέλω να σε δω να φτάνεις
Στο γκρεμό από ενοχές

Θέλω να σε δω να πέφτεις
Να μη βρίσκεις να πιαστείς
Μπήκες στη καρδιά σαν κλέφτης
Σαν κι αυτή να τσακιστείς

Τώρα που μου ‘δειξες ποια ήσουνα στ' αλήθεια
Αφού στα δύσκολα διάλεξες τη φυγή
Κράτα τους όρκους που ‘λεγες από συνήθεια
Δεν έχουν θέση στη δική μου τη ψυχή

----------------------------------------------
Μετά από πολύ καιρό είπα κι εγώ να γράψω κάτι.

3
Δεν ξέρεις τι 'ναι ν' ακουμπάς πάνω σ' αγκάθια
Πάνω σ' αγκάθια που φυτρώσαν στη καρδιά
Και σαν το κύμα να χτυπάς όλο σε βράχια
Που έχει στήσει γύρω σου η μοναξιά

Δεν ξέρεις τι 'ναι να βουτάς μέσα στο κλάμα
Στο κρύο δάκρυ σου να πνίγεις την ψυχή
Και να ελπίζεις μοναχά σε ένα θαύμα
Που θα σ' αλλάξει μια για πάντα την ζωή

Γιατί είσαι πάλι αγκαλιά
Μέσα σε χάδια και φιλιά
Περνάς ωραία
Δεν ξενυχτάς στα σκοτεινά
Μες σε δωμάτια βουβά
Χωρίς παρέα

Τώρα ζεσταίνεις το κορμί
Με μια καινούργια αναπνοή
Σ' άλλο κρεβάτι
Αφού οι όρκοι που 'χες πει
Πως θα γεράσουμε μαζί
Ήταν απάτη...

4
Αυτό το σφίξιμο που έχω στο στομάχι
Αυτό το μούδιασμα που νιώθω στη καρδιά
Είναι που τελικά την έχασα την μάχη
Και ξέρω πως δεν θα σε δω ποτέ ξανά

Δεν είσαι εδώ να σου μιλήσω
Δεν είσαι εδώ
Να σ' αγκαλιάσω, να σε μυρίσω
Να σε γευτώ

Πρέπει κι απόψε να συνηθίσω
Την μοναξιά
Να την παλέψω, να την νικήσω
Χωρίς φιλιά

Ο χρόνος μοιάζει τώρα σαν σταματημένος
Κι είναι τα βράδια μου αφόρητα, βουβά
Πάνω που έμαθα να ζω ευτυχισμένος
Γύρισα πάλι στο μηδέν, στο πουθενά

Δεν είσαι εδώ να σε αγγίξω
Δεν είσαι εδώ
Στον ερωτά σου για να βουτήξω
Να σου δοθώ

Σ' άδειο κρεβάτι θα καταλήξω
Όπως παλιά
Το μαξιλάρι ξανά θα σφίξω
Στην αγκαλιά

5
Μου 'χεις ζητήσει να σου δώσω λίγο χρόνο
Κι εγώ το δέχτηκα χωρίς να το σκεφτώ
Αλλά μαζί μου συνεχώς τώρα θυμώνω
Γιατί δεν τόλμησα να πω πως δεν μπορώ

Κι όλο τρομάζω πως θ' αλλάξει η καρδιά σου
Πως θα ξεχάσει το κορμί σου τα φιλιά
Και πως θα πρέπει όσο θα 'μαι μακριά σου
Να γίνω φίλος πάλι με την μοναξιά

Αν μ’ αγαπάς μη με πονάς
Μη μου μιλάς για χωρισμό
Αν μ’ αγαπάς να με κρατάς
Να με φιλάς όπως κι εγώ

Ως το πρωί με τα ανόητα στιχάκια
Θα προσπαθήσω να κρατήσω επαφή
Δεν θα αφήσω τα γλύκα σου τα ματάκια
Να ταξιδέψουν στου Μορφέα την αυλή

Γιατί φοβάμαι πως εκεί θα αντικρύσουν
Μορφές που βλέπαν στην παλιά σου την ζωή
Και θα θελήσουν και απόψε να σε πείσουν
Ότι δεν πρέπει πια να είμαστε μαζί

6
Όλο πετάς μακριά από μένα
Και χάνεσαι στον ουρανό
Με τα φτερά τα δανεισμένα
Τρέχω ξωπίσω σου κι εγώ

Μα να το ξέρεις θα παλέψω
Θα προσπαθήσω κι όπου βγει
Γιατί αλλιώς δεν θα αντέξω
Μόνος μου κι άλλη μια αυγή

Θα σε φτάσω, θα σε πιάσω
Μες στα χέρια θα σε κλείσω θα το δεις
Θα σε σφίξω μη σε χάσω
Και δεν θα 'χεις έξοδο διαφυγής

Θα σε φτάσω, θα σε πιάσω
Κι έτσι όπως θα σε έχω αγκαλιά
Την ψυχή μου θα κεράσω
Με ζωή απ' τα δικά σου τα φιλιά

------------------------------
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

7
Είναι της νύχτας οι κραυγές
Πυρακτωμένες μαχαιριές
Και τεμαχίζουν τη σιωπή
Που 'χει κυκλώσει τη ψυχή

Φωνάζω πάλι ν' ακουστώ
Το χέρι απλώνω να πιαστώ
Μα μες στης πόλης τα κελιά
Βρίσκω μονάχα μοναξιά

Πάλι με στοιχειώσανε τα λόγια μου
Τα λόγια που δεν πρόλαβα να πω
Και ντύνω τη ψυχή με τ' αποφόρια μου
Πιστεύοντας πως έτσι θα σωθώ

Το νιώθω πως με πνίγουνε οι λέξεις μου
Οι λέξεις που στο στόμα μου κρατώ
Σκληρές σαν εφιάλτες πια οι σκέψεις μου
Μ' αλλάζουνε δίχως να το ζητώ

Σκαλώνει ο χρόνος στις σκιές
Οι ώρες φαίνονται πολλές
Χτυπά στους τοίχους η φωνή
Και επιστρέφει πιο κενή

Μοιάζει με κλάμα η ηχώ
Να την αντέξω δεν μπορώ
Όσο κι αν κλείνω τα αυτιά
Αυτή περνά μες στη καρδιά


8
Αλήθεια πόσα λάθη
Μου μείναν να ξοδέψω
Και πώς να επιστρέψω
Στου χρόνου τα παλιά

Αλήθεια πόσο δάκρυ
Μου μένει να ποτίσω
Και πόσο να λυγίσω
Σ’ αυτή τη μοναξιά

Μπροστά μου βρέθηκες εσύ
Σαν οπτασία μαγική
Κι όμως δε μίλησα
Ώρες κοιτούσα σιωπηλός
Υπνωτισμένος και δειλός
Γι’ αυτό με μίσησα

Μια λέξη ήταν αρκετή
Για να νικήσει τη σιωπή
Μα δε το τόλμησα
Και τώρα μέσα στη ψυχή
Του δισταγμού μου η πληγή
Χτυπά σαν φόνισσα

Αλήθεια που να ψάξω
Της ερημιάς το τέρμα
Πως βγαίνω απ’ το τέλμα
Που βούτηξα ξανά

Αλήθεια τι να γράψω
Και πώς να σου το στείλω
Τον φόβο έχω φίλο
Που πίσω το γυρνά

~~~~~~~~~~~~~~~
Στην ανώνυμη μούσα του πλοίου... που δυστυχώς δεν ρώτησα ούτε το όνομα της.

Αν τη δείτε, πείτε της πως την ψάχνω.

9
Ήρθες για λίγο θα ξαναφύγεις
Μια τσάντα άδεια σφιχτά κρατάς
Μέσα στο πείσμα το δάκρυ πνίγεις
Και μ' αποφεύγεις δε με κοιτάς

Τα πράγματα σου βάζεις στη τσάντα
Κι όλους τους όρκους για μια ζωή
Ξέχασες όμως πως το "για πάντα"
Περιλαμβάνει και το "μαζί"

Κοίτα με ματώνω... μα δε σου θυμώνω
Ότι κι αν μου κάνεις σου το συγχωρώ
Κοίτα με δακρύζω... κάτω γονατίζω
Κι όλα αυτά για σένα γιατί σ' αγαπώ

Στη πόρτα φτάνεις τη ξεκλειδώνεις
Βγαίνεις στο δρόμο και προχωράς
Μα δε το βλέπεις πως με πληγώνεις
Σα να 'μαι ξένος με προσπερνάς

Κοίτα με σπαράζω... μείνε σου φωνάζω
Μη μ' αφήνεις τώρα σε παρακαλώ
Κοίτα με πως κλαίω... ψέματα δεν λέω
Άλλο δεν αντέχω μόνος μου να ζω

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τελικά φεύγω; ή φεύγεις;

10
Δεν φταις εσύ που σ’ αγαπώ
Μα πες μου τι να κάνω;
Πως ν’ αρκεστώ στο λιγοστό
Κι ύστερα να το χάνω;

Είχα γνωρίσει τη χαρά
Σε μια στιγμή κοντά σου
Αλλά δεν μπήκα τελικά
Μέσα στην αγκαλιά σου

Δεν φταις εσύ που σ’ αγαπώ
Μα πώς να συνεχίσω;
Μες στη καρδιά μου το κενό
Πώς να το συνηθίσω;

Είχα γευτεί την ομορφιά
Μέσα από τη ματιά σου
Όμως δεν πήρα τη δροσιά
Απ’ τα γλυκά φιλιά σου

Δεν φταις εσύ που σ’ αγαπώ
Μα πρέπει να με σώσεις
Απ’ της ψυχής μου τον καημό
Πρέπει να με λυτρώσεις

~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κάτι σαν αντίο… ως το φθινόπωρο.
Καλά να περνάτε!!!

11
Ήπια πάλι κι απόψε
Για να βρω λίγο θάρρος
Και να διώξω το βάρος
Που 'χω μέσα βαθιά

Είπα πάλι κι απόψε
Να χαθώ μες στα πλήθη
Και να σβήσω στη λήθη
Όνειρά μου παλιά

Αλλά ποιόν κοροϊδεύω
Όταν πίσω γυρίσω
Και τα μάτια σαν κλείσω
Θα 'ρθεις πάλι μπροστά μου
Κι φτωχή η καρδιά μου
Θα χτυπά σαν τρελή

Όσο κι αν το παλεύω
Ξέρω πως θα λυγίσω
Δεν μπορώ να σε σβήσω
Είσαι μες στο μυαλό μου
Μες σε κάθε λυγμό μου
Μες σε κάθε κραυγή

Πήρα πάλι τους δρόμους
Και γυρνώ στα χαμένα
Με φιλιά δανεισμένα
Ξεγελώ τη καρδιά

Το σακάκι στους ωμούς
Η γραβάτα λυμένη
Κι ψυχή φιμωμένη
Να μη βγάλει μιλιά

12
Κάποιες φορές, ακούς φωνές
Να λένε ιστορίες
Γι' ατρόμητους πολεμιστές
Με μαύρες πανοπλίες

Κάποιες φορές, θέλεις δε θες
Γυρνάς στα παραμύθια
Και στων αρχαίων τις στοές
Ψάχνεις για την αλήθεια

Μπορεί να ζεις στο σήμερα
Το χθες όμως ζηλεύεις
Και στου μυαλού τη χίμαιρα
Άλλη ζωή γυρεύεις

Κάποιες φορές, ακούς φωνές
Κοντά τους σε καλούνε
Και για μορφές ηρωικές
Συνέχεια μιλούνε

Κάποιες φορές, θέλεις δε θες
Βρίσκεσαι σ' άλλα μέρη
Μπροστά σε μάχες επικές
Κι έχεις σπαθί στο χέρι

13
Γι’ ακόμη μια νύχτα
Οι ίδιες σκιές
Οι ίδιες φωνές
Το ίδιο μοτίβο

Γι’ ακόμη μια νύχτα
Στις ίδιες πληγές
Παλιές ενοχές
Με πείσμα τις κρύβω

Το τραύμα βαθύ
Αγγίζει ψυχή
Και μ’ έχει λυγίσει
Σε θέλω πολύ
Μα μες στη σιωπή
Δεν βρίσκω τη λύση

Γι’ ακόμη μια νύχτα
Το πάθος τυφλό
Νικά το «εγώ»
Και ψάχνει εσένα

Γι’ ακόμη μια νύχτα
Απλά προσπαθώ
Να πω σ’ αγαπώ
Με λόγια κλεμμένα

Αν ήσουν εδώ
Θα είχα κι εγώ
Ζωή μες στα μάτια
Μα τώρα κοιτώ
Μονάχα κενό
Και άδεια δωμάτια

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ελπίζω να το ακούσεις στο όνειρό σου

14
Οι πρώτοι μου στίχοι (που παραθέτω στο forum). Ίσως όχι οι καλύτεροι, γι’ αυτό να είστε επιεικείς.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Άφησες το δάκρυ να κυλήσει
Μέσα στων χειλιών σου τη σχισμή
Ήθελες το στόμα να νοτίσει
Με του πόνου τη βουβή κραυγή

Βιάστηκες κι αφέθηκες στο κλάμα
Δίχως να παλέψεις μια σταλιά
Πίστεψες πως μόνο από θαύμα
Θα ‘ρθει πάλι πίσω η χαρά

Μέσα σε ένα δάκρυ
Χωράνε χίλιες σκέψεις
Πότε γλυκές, πότε πικρές
Μα μέσα απ’ την αγάπη
Μπορείς να επιλέξεις
Αν θα γελάς ή αν θα κλαις

Σκούπισε τα μάτια, χαμογέλα
Δεν σου πάει αυτή η συννεφιά
Διωξ’ τους δισταγμούς, κοντά μου έλα
Κι άσε πίσω ότι σε πονά

Μη κρατάς κλειστή την αγκαλιά σου
Δεν κερδίζεις τίποτα μ’ αυτό
Πάντα θα ζητάει η καρδιά σου
Ένα χάδι, ένα σ’ αγαπώ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Για σένα…. που δεν θες να το πιστέψεις

15
Δε θα σας κουράσω πολύ.
Ούτε θα καταχραστώ τον χώρο της σελίδας.

Όποιος έχει χρόνο για "χάσιμο" ας περάσει μια βόλτα από την παρακάτω διεύθυνση:

http://www.gigenis.freegr.net

Εκεί θα βρει μαζεμένους όλους τους στίχους που έχω γράψει.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Σελίδες: [1]