Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
Έχω ένα καφενέ..... Ο καφενές του Λεύτερη, εδώ, δεν είναι τίποτε άλλο από ένα γραφικό μαγαζάκι σε κάποιο λιμάνι... Οι θαμώνες του περιμένουν το πλοίο που θα φέρει κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο ή άλλοι το πλοίο που θα τους πάρει μακριά..... Μπορεί εύκολα, κάποιος, και χωρίς και την άδεια του στιχουργού να ερμηνεύσει τον καφενέ ως την ίδια μας την ζωή και το ταξίδι, ως το τελευταίο ταξίδι που θα κάνουμε όλοι μας..... Το τραγούδι είναι γραμμένο σε μια εποχή που ήταν νωπές οι μνήμες από τα χρόνια της μετανάστεσης..... Το τι είχε στο μυαλό του ο ποιητής την ώρα που το έγραφε, μπορεί να μας το πει ο ίδιος... Έχω την εντύπωση πως είχε την πιο απλή... Δεν είναι όμορφη η είκονα του καφενέ στου λιμανιού την άκρη, χτισμένου με το δάκρυ αυτών που μένουνε με την προσμονή του αγαπημένου τους προσώπου..... Ίσως και με την προσμονή μιας διαφορετικής ζωής που πάντα ονειρεύονται και που επιμένει να μην έρχεται..... Αύτο το τελευταίο με εκφράζει καλύτερα και όχι κατά ανάγκη η εκδοχή του θανάτου.....
Νομίζω πως για όλους τα καλύτερα τραγούδια, είναι αυτά που δεν έχουν γράψει... Στα περισσότερα τραγούδια που έχω γράψει, η μουσική έρχεται μετά τους στίχους και συνήθως πολύ αργότερα... μερικές φορές περπατάω στο δρόμο και σιγοτραγουδάω άγνωστες μουσικές και άγνωστα λόγια.... Να κουβαλάω για καλό και για κακό ένα μαγνητοφωνάκι?
Εγώ.... Δεν είμαι... Παρά ένας κουρασμένος στρατολάτης. Ένας αποσταμένος περπατητής... Που ακούμπησε στην ρίζα μιας ελιάς για να ακούσει το τραγούδι των γρύλων. Κι αν θέλεις..... Έλα να τ ακούσουμε μαζί.
Εμφάνιση μηνυμάτων