Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - Neikos

Σελίδες: 1 [2]
26


τι να πω.... ενας πολυ ωραιος δισκος.... αρκετα βαρυς αλλα οχι τοσο πειθετικος οσο ο προηγουμενος...
ακουσαμε μετα απο καιρο τον ηχο του βιολιου... μας αρεσε... δε μας τρελανε κι ολας...
βασικα εκαναν αυτο που ξερουν να κανουν καλυτερα...

τις γνωμες σας παρακαλω



υ.γ. να και μια καλη κριτικη που ψαρεψα
For Lies I Sire

27
Και χάνεται ο ήλιος πίσω από τους πυρωμένους λόφους.
Τα σπαρτά θα θρέψουν απόψε από την υγρασία,
    και τα παράθυρα;
              Θα σφαλίσουν ερμητικά με την τελευταία υποψίας φωτός.
Μόνο το φέγγος μια λάμπας πετρελαίου θα δίνει ζωή στα σπίτια
που μένουν μοναχικά,
                 όπως οι παρεξηγημένοι συγγενείς,
                                                για χρόνια.
Κι αναρωτήθηκα αν φύτρωσαν τα γιούκα,
                                τα χρυσάνθεμα
που έσπειρα στα πολίτικα περβάζια των ματιών σου.

Ο ήλιος χάθηκε πίσω από τις φυτειές,
                      και δυο ή τρεις ησυχίες,
             ακροπατώντας διέσχισαν το χωριό.
               πέρα ως πέρα.
Κούρνιασαν στην σιωπή τους μέσα,
  περιμένοντας την ανατολή των αισθήσεών τους.
Με το ΄να χέρι στον Θεό και τ' άλλο
στου συντρόφου την καρδιά.
Και σε μια βραδιά;
               Πρόλαβαν να περάσουν εποχές αμέτρητες.
Κι ο ουρανός;
   Μάλλινο πλεκτό, κεντημένο μ' άστρα του δειλινού,
φανέρωσε πόσο καιρό ζήσανε ελεύθεροι.
Φλογισμένα δέντρα η νιότη τους,
    που 'γιναν στάχτη κάποιο απόγευμα τ' Ιούλη.

-Εικόνες που μοιάζουν ασύνδετες κάτω απ' το λάθος πρίσμα.-

Κάποιος κύκλος της αυγής περικλείει δυο ζωές,
                                που ποτέ δεν ήταν πλάι.
Μια αυγή κι ένα φεγγάρι που με το φως τους
 λουστήκαμε κι εψές.
Βιώσαμε τα ονειρικά  μας πάθη.

Πίσω στα μοναχικά σπίτια.
  Πίσω στον κύκλο της ζωής.

Κι εκεί μπροστά...
     έξω πάλι, στο ψύχος του χειμώνα, να τιμωρώ τον εαυτό μου,
    ορθός με το χιόνι πάνω μου να πέφτει για ώρες,
   κερδίζω εμπειρίες
  για να διηγούμαι ιστορίες,
   αμαρτωλών παρανομίες,
      ίσκιους με παραφωνίες
               

                           ψέματα

   για να έχω κάτι να λέω
                      μονάχα...

                                    24.11

                            ...τα δύο χέρια αγγίζουν απαλά το
                                      παρόν και το μέλλον.

28
      Κάποτε ήμουν άνθρωπος, το αναγνωρίζω.
   Σε υμνώ που μου θύμισες εκείνα τα απογεύματα που
                                                  με ντροπή σε κοίταζα.
        Δεν κατάφερα να σου μιλήσω τότε, έτσι θυμάμαι...
      Κάποτε ήμουν άνθρωπος και στην κορυφή μου εκεί ψηλά
          αγνάντευα τον ουρανό που υποκλινόταν στα βουνά.
                           Και με δυο κατοστόκομπα κομποσκοίνια καλούσα δαίμονες τυφλούς.
                            Αλυχτούσαν, μα δε τολμούσαν μπρος μου ν' εμφανιστούν.
     Ίσως γιατί όταν ήμουν άνθρωπος
             προσπέρασα δυο αμαρτήματα βαριά.
                 Δεν σκότωσα και δεν σκοτώθηκα.
           Μόνο με δυο αρπάγες γαντζώθηκα, θρασύς, απ' τα φτερά ενός αγγέλου.
    Τιμωρήθηκα σκληρά, και δεν είμαι άνθρωπος πια.
                               Μπορεί και να μην ήμουν ποτέ.
         Τώρα πια δεν νιώθω,
                         δεν ζω και δεν υπάρχω.
                  Γνωρίζω τα πάντα που έγιναν και όλα όσα θα γίνουν.
          Θυμάμαι πως κάποτε φύτρωσα απ' ένα λάχανο.
                    Ύστερα έπαιξα βιολί
                                και στις δυο μέρες απάνου παντρεύτηκα.
            Εύχομαι να υπήρχα για να μπορώ να μείνω αιώνιος.
           Πλέον δεν αντιλαμβάνομαι την φύση, μα σε υμνώ, όπως παλιά... αρχέτυπα.
                Σε δοξολογώ στο μεταίχμιο της ημέρας με την νύχτα,
                                     στην υπόκλιση της πλάσης μπρος στον θάνατο.
                 Για χιλιάδες χρόνια θυμάμαι, μα δεν μπορώ να αποδείξω
                                                                                    τίποτα...

                                                                                28.04 ...στην κορυφή των καιρών μου.

29
Εχω την εντυπωση πως σιγα σιγα επρεπε να βγει ενα τετοιο θεμα...
Ας καταθεσουμε την αποψη μας για τον καλυτερο δισκο της χρονιας που περασε.... φυσικα δεν μπορει να ειανι μονο ενας... οποτε ας αρχισουμε να ποσταρουμε και στο τελος θα βγαλουμε μια σουμα... αν τα καταφερουμε βεβαια...

προσωπικη αποψη... 1. Watershed (Opeth)
                            2. Mass IIII (AmenRa) 
                            3. One Day As A Lion Ep(One Day As A Lion)
                            4. Forth (The Verve)

30
  Για ένα αμπάρι φρούτα κάψαμε τις ελπίδες μας
να γυρέψουμε την τύχη μας.
  Οι φλόγες γλύψαν το κορμί σου κι' εγώ ευθύς έτρεξα
να χορέψω πάνω τους.
  Γνήσιος πυροβάτης, σαγηνευτής των πρόστυχων ματιών
σου, άδραξα την ευκαρία και γέρασα μαζί σου.
  Πέρα απ' τον χρόνο, πέρα απ' τον φράχτη των μαλλιών σου,
πρόσεξα τα πάντα ανθισμένα γεράνια.
  Πετροβόλησα μια συστάδα που κινούταν
απειλητικά, κατάφερα ευτυχώς να οπισθοχωρήσω.
  Μια αυγή μόνο θα μάθει, πού κρυβόμουν στο
σκοτάδι, πληρωμένος για το κακό που σού 'καμα προχθές.
  Γεράσαμε, πια βλέπω ολοκάθαρα την ζωή μου
να προβάλεται σε κουρέλια, σε βρώμικες πλατείες.
  "Χαίρεται", να σας φωνάξω, "ξέρετε μήπως έναν γιό
με δύο χέρια, δύο μάτια κι ένα πόδι"?
  Πρόσεχε που πατάς μιξιάρικο και θα μου χαλάσεις
το όμορφο χορτάρι μου, κι αν ήξερες πόσο μου πήρε για νά 'ναι μπλέ
  Παράθυρα ζήλεψα να δω, παράθυρα για να παραβγώ
στο τρεχαλητό των σκέψεων που τρέχουν στην ζωή μου.
  Κι απόψε θα παρηγορηθώ ευχαρίστως με δυό
αναμνήσεις που δε κάηκαν στο κορμί σου επάνω.
  Βλέπω την ζωή μου απ' ένα βουνό ψηλά, κουρασμένος
γύφτος που αδυνατώ να ανέβω τρεις βράχους πιό πάνω.

                                                                        Κάποτες



υ.γ.1 επειδη θεωρω οτι εξαπατησα αρχικα τον εαυτο μου και υστερα εσας καθως με το "[...]" απεκρυψα ενα κομματι του εργου μου... οχι και τοσο αρεστο απο μενα... αλλα τελικα δε πρεπει να εθελοτυφλουμε...
υ.γ.2 ρακενδυτε δε μπορεσα να διαγραψω ολο το ποιημα καθως αυτο απαγορευτεται απο τους κανονες του φορουμ

31
Αθηναικη μπαντα που κραταει γερα απο το 2005.... ο ηχος κειμενεται στο progressive/grunge ...
πολυ καλες μελωδιες και τα φωνητικα απο αλλο πλανητη....
αλλα πιστευω πως το δυνατο τους σημειο ειναι οι συναυλιες...
σε οποιον αρεσουν οι μελωδιες θα πρεπει να τους εχει στα υποψιν του σε οτι κανουν...

www.myspace.com/poemband


32


με τρεις αν μπορουσα να περιγραψω τον τεταρτο δισκο του συγκροτηματος αυτου θα ηταν:
απογνωση, θυμος, εξωστρεφεια...

ο ηχος ακροβατει σε post hardcore down tempo μονοποτια... θα ελεγε κανεις οτι καλυπτουν το κενο των cult of luna...
σιγουρα αυτος ο δισκος ειναι οτι καλυτερο εχουν να επιδειξουν μετα το mass III ...

> razoreater
http://www.myspace.com/amenra
http://www.churchofra.com/

αυτα ειναι καποια λινκ που πρεπει οποιος ειναι εξοικιομενος με τον ηχο να επισκευθει....

τελος το συγκροτημα θα περασει απο την χωρα μας στις 7 μαρτιου...

33
ο άνθρωπος στον εικοστό όροφο ατένιζε το πελώριο εκκρεμές του σύμπαντος



   το πελώριο εκκρεμές του σύμπαντος στα αριστερά
                                                           χτύπος

   το πελώριο εκκρεμές του σύμπαντος στα δεξιά
                                                           χτύπος δυνατός


   αναζητούμε όσο τίποτα την απόγνωση
                         για να νιώσουμε ζωντανοί
                                                           χτύπος

   όλοι κρατούμε τα όνειρά μας σφιχτά
                            πριν αυτά ξεθωριάσουν
                                                           χτύπος δυνατός

   κάθε μας πτώση χαράζεται πάνω μας
                           με ουλές
                        και ράμματα, που σφαλίζουν ερμητικά το σώμα μας
                                                           χτύπος

   ψυχή που ακτινογραφείται σε πλάκες από μάρμαρο
                               που καλεί κάθε τόσο
                            τα πνεύματα των προγόνων μας, μα ντρέπομαι
                                                           χτύπος δυνατός


       που ουρλιάζει απ' το πάθος και λύνεται στο κλάμα
                             κάθε που μας συναντάει
                                  γνωρίζοντας την ημέρα που θα πεθάνουμε

                                                           χτύπος
                                                               ξανά
                                                           και ξανά

ο άνθρωπος πίσω από την βιτρίνα του εικοστού ορόφου διάβασε τις τελευταίες
γραμμές διχως να βγάλει νόημα... και προσπάθησε κάθετα....

                                                                             18.10 - η μοναχική απασχόληση ενός γέρου






υ.γ.   η απάντηση στις μάγισσες του ρακένδυτου...
υ.γ.2 η ολοκλήρωση του έργου μέσα από τα μάτια του ρακένδυτου  > 18.10 (την ιδια ημερα , σε αλλο σημειο..)

34
 Σ' ένα φλασκί μάζεψα επιμελώς
         τις πίκρες του κόσμου που τις έφερε
                       ο ανατολικός άνεμος στα μέρη μας,
         δύο σταγόνες απ' την λίμνη που καθρεπτiζoταν
                        το φεγγάρι του σεπτέμβρη.
         ένα χαμόγελο σαν μια ανάμνηση που μου χάρισες
                         εδώ και χιλιάδες χρόνια.
  Χώρεσε η γνώση του κόσμου
                 και είπα να την κατακτήσω με μια γουλιά.
             Κι ήπια!
                κι έπεσα σε μια ατελείωτη λήθη...
  Κάθε που δεν είχα που να κοιμηθώ,
        κάτω απ' το παράθυρό σου, τ' ανοιχτό
                κούρνιαζα και βάλθηκα να σου κλέβω τ' όνειρα.
        Παρακαλούσα να είχα το σώμα σου για στρώμα.
                          Να χαθώ χωμένος στις καμπύλες σου,
                                                                     κι εκεί κάπου
                                                        να σε κεράσω,
                        να μεθύσουμε από το ίδιο φλασκί, παρέα.
                           Κι ήταν οι νύχτες ατελείωτες, καρδιά μου
                             ξεχάστηκα σ' ένα σου όνειρο
                                  κι εξαφανίστηκα μέσα σου...

                                                                   09.09 - περιπλανόμενη τύχη

35


Ας αρχισω με το αρνητικο του δισκου... και αυτο δεν ειναι αλλο απο την διαρκεια του... μονο 41 λεπτα απο τα οποια τα 5 ειναι αφηγησεις...

Ωστοσο ειναι ενας κλασσικος δισκος haggard με οτι αυτο μπορει να σημαινει για οσους ακουνε....αλλα και για οσους ερχονται σε επαφη για πρωτη φορα με το συγκροτημα.... δηλαδη... μελωδιες φολκ, οπερετικα γυνεκεια φωνητικα, αντρικα γρυλισματα και μια ηλεκτρικη κιθαρα ξεχασμενη μονη της να δινει ρυθμο..... :bass: :guitar:

Δυο τραγουδια που ξεχωρισα απο τον δισκο με την πρωτη ακροαση ειναι το The Sleeping Child, και φυσικα η διασκευη του Hijo de la Luna...


36


Ηχος βαρυς και στοιχος ελαφρυς σαν πουπουλο.... σατιρικος κυριως....
παραθετω τα λινκς απο τις σελιδες της μπαντας....

www.trendyhooliguns.com
www.myspace.com/trendyhooliguns

καθως και δυο official βιντεοκλιπ

Βιολετα

Πιτσινι

Πες μου τι εχεις κανει

Το Λαιμο τους θα κοψω


(και μονο απο τους τιτλους καταλαβαινετε.....)

σχολια και κριτικες δεκτα.....

37
     Στις χάρτινες σελίδες σου κρύφτηκα
          και φρόντισα και δεν φοβήθηκα
                             μόνο λυπήθηκα
                                που δεν ξημέρωσα
          μον' τα γάντια μου έβαλα,
             φόρεσα φούστες
              και δυο χαμόγελα κέρασα την αφεντιά μου,
                  ξέπλυνα μια αμαρτία μου
                         κι επέστρεψα.
Κάτω από τον ήλιο που χάρτινος στέκει,
                        μονολογώ, περπατώ,
                            κατάρες, πάνω στο νερό,
                              πονώ ομολογώ.
        Προσέξατε δυο σύγνεφα εκεί ψηλά;
                      Δυο πύργους στ' ανοιχτά;

                      Βάρκες κι' αν αρμενίζουν αρκετές,
                      χωρίς κουπιά, στην φωτιά τις ρίχνω ευθύς.

      Τρέχεις νερό να φέρεις και δεν συλλογίζεσαι
              πως θα περπατώ σε νωπές σελίδες.

                                                        18,11 - Ακίδες

38
Γεια σας παιδια.... η ερωτηση ειναι πολυ σαφης..... επειδη παιζω σε ενα συγκροτημα που αποτελειται απο 3 ατομα (1ντραμς 2 μπασσο)
ψαχνουμε στουντιο που να μπορουμε να παιξουμε.... μεχρι στιγμης οπου και να εχουμε ρωτησει δε μας αφηνουν διοτι δε μπορουμε να παιξουμε με μπασσο πανω σε ενισχυτη κιθαρας....
αν γνωριζει κανεις καμια αιθουσα οπου να υπαρχουν δυο ενισχυτες μπασσου ας βοηθησει.....

39
Κεντάς με υπομονή πάνω στον γεμάτο καμβά των ονείρων.
Αντικαταστείς τα όμορφα τριαντάφυλλα με ομορφότερους κάκτους.
                                  Σκληρούς σαν την μοίρα να πεθάνεις.
                                  Ανέγγιχτους από τους δειλούς που δεν αντέχουν τον πόνο.
Ζωγραφίζεις με καρτερικότητα πάνω σε αργαλειό  ανατολικών μεσημβρινών.
Χρωματίζεις με ηλιαχτίδες του μαύρου και
                       αποχρώσεις του άσπρου όμορφα πρόσωπα πoυ
                       γίνονται ομορφότερα όταν δακρύζουν και χάνονται.
Χάνονται σε κόσμους προσωπικούς και απρόσμενους
   με όρκους κρυφών δακρύων.
          Μόνοι τους πορεύονται με άστρο τα χρώματά τους.
          Μόνοι ζητούν και αποκτούν κλέος ή κνέφας.
           Και πάλι μόνη αγαπά τον εαυτό της.
Ανοίγεις τις πόρτες των πορτρέτων μέσα στα όνειρα
που χάραξες, πάνω στα χέρια σου.
          Χαρά που λίγοι νιώθουν.
                       Άστρα να λάμπουν μόνο για σένα.
                          Αηδόνια να τραγουδούν σκοπούς αιώνων
                             Διαστάσεις με μορφές δουλικές.
                                     Ελεύθερη πηγή λέξεων και ένας ορίζοντας
                                                μπλε δίχως τέλος.

                                                                 05,05 - Κέντιμα Ανατολικό

40
Με δυο δισκους και ενα Ep δε θα ελεγα οτι εχουν και την μεγαλυτερη ιστορια στον χωρο της ψυχεδελειας...Ομως οσο "νεοι" κι αν ειναι στον χωρο τοσο απιστευτες και "παλιες" ακουγονται οι ιδεες τους, που πραγματικα αν δεν ηξερε καποιος ποτε ιδρυθηκε η μπαντα, σιγουρα θα τη τοποθετουσε στα 60'ς με 70'ς....
τελος παμτων αφηνω την κριτικη σε σας παραθετοντας σας καποια λινκ http://www.myspace.com/theblackangels
                                                                                                http://www.theblackangels.com/
θα σας παρεπεμπα και σε λινκ απο rapidshare αλλα απο οτι ξερω δεν επιτρεπεται απο τους κανονες του φορουμ οποτε σας συμβουλευω απλα να μπειτε στο bunalti.com .... αν και αξιζει πραγματικα να αγορασετε τους δισκους καθως το artwork και αυτο με την σειρα του ακολουθει την ολη αισθητικη της μουσικης τους....







41
    Χαίρομαι όταν ταξιδεύω,
                  όταν χάνομαι στην πληθώρα των εικόνων του δρόμου.
    Θυμάμαι όλα τα ταξίδια που δεν έκανα,
                  κάθε προορισμό που δεν έφτασα ποτέ.
                Ανοίγω χάρτες, διαδρομές με πυξίδα κάποιον άνεμο της τύχης,
                     μα δεν ξέρω να διαβάζω.
                                        Αγράμματος.
                     Καταλήγω σ'ένα κεκλιμένο μνημείο που κοιτά την Δύση.
                Ένα λιμάνι, μ'όνειρα για βάρκες.
    Χαίρε, ώ, πλοίαρχε της μοναξιάς, του θανάτου μέντορα!

                                                       11,05 - Μικρά Ταξίδια

42
Νεος δισκος για τους Opeth μετα αποτρια χρονια...μας εχουν συνηθισει στην αναμονη αλλωστε!
Σημερα το πρωι πηρα στα χερια μου την collectors edition...η οποια ειναι ακρως δελεαστικη καθως περιεχει και δευτερο cd στο οποιο βρισκονται τρια επιπλεον τραφουδια καθως και documentary 50' απο τις προβες....το artwork και τελειωνω με τα της εμφανισης.... ειναι αποστευτο αν και λειπουν οι στιχοι (απο την collectors edtiion παντα) πραγμα που δε με χαλασε προσωπικα.....

Τωρα στο μουσικο κομματι... πολλοι θα πουν αυτοι δεν ειναι οι Opeth...πως εγιναν ετσι... ακι τα λοιπα...
Παιδια αυτοι ειναι οι Opeth ...αλλαζουν συνεχεια καθε φορα κανουν και κατι καινουριο.... 7 τραγουδια συνολικα 55' και δε ξερω ποτε περασε η ωρα... πραγματικα βυθιστηκα μεσα στην μουσικη.... απουσιαζουν τα μπρουταλ που ξερουμε απο τον deliverance δισκο.... ειναι πιο βατος αλλα σε καποια σημεια απλα χανεις το μυαλο σου....

Αναμενω σχολια ...γοτθε που εισαι??


43
Πραγματικα με εκπλησει που δεν εχει ξεκινησει αυτο το θεμα εδω και καιρο... απο τοτε που υπηρχαν μονο φημες για Iced Earth...
τεσπα ειναι γεγονος παιδια...δεν μπορει να κανει κανεις τιποτα.... δεν αλλαζει τιποτα... θα φαμε στην μαπα τους PoS, Moonspell, Meshugahh, Lacuna Coil, Iced Earth και ως headliners τους Venom....
δεν με πιστευετε....http://www.rockemall.gr ....οριστε....
να πω δυο λογια (για τους τεμπελιδες που βαριουνται τα λινκς)
θα γινει 20/7 στον Λυκαβηττο ... τιμες 55-60-65 ...προπωληση ακομα αγνωστη....με τον καιρο θα την πληροφορηθουμε....
τα σχολια σας παρακαλω....

44
   Βέλος κερασιάς,
           χέρι απο κερί αιώνιο
                χορός αλόγων με φόντο ουράνιες κουρτίνες.
   Τράπουλα σημαδεμένη
            ιππότες μιάς πριγκίπισσας τυφλής
                άρρωστη υπόθεση του δεύτερου έργου.
   Σκηνή τρίτη ενός παράφρονα
                που γελάει και χλευάζει στον καθρέπτη
                έναν κύριο με μαύρο σακάκι.
  Στόπ! Ράψτε απ'την αρχή το μαύρο σακάκι.
   Σκηνή τρίτη ενός παράφρονα
                που χλευάζει και γελάει στον καθρέπτη
                έναν κύριο με μαύρο σακάκι.
  Βέλη σε μια σκηνή από τράπουλες.Αισθήματα άλογα.

                                                             19,02 - Τρίτη Σκηνή

45
Ομολογω πως δεν ειμαι απο τους παλιους οπαδους του συγκροτηματος....ισως και καθολου οπαδος αφου ηρθα σε επαφη με τον δισκο Sumerian Daemons.....
Ομως νιωθω την υποχρεωση να σας παρουσιασω αυτο τον δισκο οπου κατ εμε δεν εχει να προσφερει καποιες τρομερες καινοντομιες στον χωρο του "ακραιου" μεταλ...αλλα εχει να επειδηξει τρομερες συνθεσεις...
Αν και ο δισκος ειναι συντομος μονο 38' ωστοσο σου αφηνει την αισθηση οτι θες να πατησεις ξανα το play....
Τα πολλα λογια ειναι φτωχεια οπως λενε ...λατρεις του ειδους σας συμβουλευω να τον προμηθευτειτε με οποιον τροπο επιθυμειτε....
Τα τραγουδια που ξεχωρισα ειναι το Persepolis,Anubis,Communion,Sangreal...


46
Ηρθα σε επαφη με το αθηναικο αυτο συγκροτημα περιπου πρινα πο ενα χρονο σε ενα απο τα πολλα live που εχουν κανει....και πραγματικα κολησα....
τι να πεις....για την εκφραστικοτατη φωνη της Τανια....τα απιστευτα Riffs του Μανου.....τεσπα...
σας παραθετω καποια links και σας δινω μια συμβουλη....μην αγορασετε τον πρωτο δισκο τους....δεν θα ξεκολατε....Α και μην πατε σε live τους....μπορει και να παθετε εγκεφαλικο...

http://www.myspace.com/universe217 
http://www.universe217.com/

καλη ακροαση....


47
  Αν και οι περισοοτεροι παραθετετε ενα απλο link  με την επισημη ιστο σελιδα...ειπα να κανω και μια παρουσιαση
για το συγκροτημα που ανακαλυψα σχετικα προσφατα αλλα μετραει αρκετα χρονια στην μουσικη  σκηνη....
Βασικα παιζουν φινλανδικο goth folk....ακουγεται καπως ασχημα ο τιτλος αλλα μπορειτε να ρειξετε μια ματια αρχικα στο υσπαψε τους....
http://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewprofile&friendid=79045677

ή στο youtube....
οπου το κομματι αυτο πιστευω ειναι αρκετα αντιπροσωπευτικο της δουλειας τους....
τωρα αν καποιος ενδιαφερεται να κατεβασει μπορει να βρει στο bunalti.com οτι δισκογραφια θελει συμπεριλαμβανομενου και του συγκροτηματος αυτου!!

τελος η επισημη ιστοσελιδα του συγκροτηματος ειναι
http://utustudio.com/
οπου υπαρχουν και οι μεταφρασεις των στιχων τους (καθως τραγουδανε στα φινλανδικα)....
καλη ακροαση....

48
    Περπατώ ξανά στο ίδιο μονοπάτι μέσα σ' ένα δάσος
                                               με δένδρα γέρικα και νέα.
    Ψάχνω και βρίσκω μια κουφάλα για να μείνω αιώνιος
                                               δεσμώτης πλατάνων.
    Χάθηκα βαθιά με μάτια κλειστά
                       και σκοτεινά πολύ εκεί...
    Μία κουρτίνα βροχής κρύβει εσένα, φωνές μόνο με την σκέψη.
        Λίγο φώς από κεριά, επικίνδυνα ανάμεσα σε φίλους
                                                                σύδενδρα.
    Ανίκανος πλέον να κρατήσω την φωτιά μακριά μου,
        καίγομαι από τις ρίζες έως τα μονάκριβά μου φύλλα.
        Χάνω κάθε συνείδηση και δένομαι πρόστυχα μπροστά της.
        Γυμνός πια αποκολλώμαι από τον κορμό και ζητώ
                                  νεογεννημένος μιά μάνα και μιά αγκαλιά.
                         Σβησμένα γράμματα όλα όσα βρήκα
                                    και μια αγωνία για μία γωνιά
              μοναδική, μοναχική με μόνη παρέα δύο μάτια
                                  εκείνα πίσω από την κουρτίνα
                                                     δύο μάτια μόνο,
                     γελαστά και χαρούμενα φυτεμένα σε
                              μια κακόφημη γειτονιά, μια παρακμή,
                αιώνων.
     Σάν δένδρο κι αυτή θέλω να καεί για να με λυτρώσει.


                                                                  23,10 - πυρωμένος πλάτανος

Σελίδες: 1 [2]