Στης καρδιάς το ρεσάλτο

[ivikos]

Στης καρδιάς το ρεσάλτο
 σ’ ενυδρεία μεγάλα
 μ’ ενός έρωτα σάλτο
 έχω βγει απ’ τη γιάλα.
Στην Ερμού, στα Χαυτεία,
ραντεβού μ’ έχεις βγάλει,
δεν μου λες την αιτία
 που με στήνεις και πάλι
«έχω» λες με αγωνία
«στο μανίκι μου άσο»
και κοιτώ στη γωνία
 να σε βρω , κι ας σε χάσω.

Μοίρα μου είσαι, κι αιώνες με ορίζεις
 σ’ ενός έρωτα ανώφελο μπάλο,
το φιλί σου χρονιές μου δανείζεις,
μα έχει τόκο καρδιά μου μεγάλο

 Ζωντανή Μόνα-Λίζα,
στην βροχή αν σε αλώσω
 στη παλιά τη μαρκίζα
 θα χωθώ να στεγνώσω.
Σαν τσαχπίνα να λύσεις
 το βρεγμένο μαλλί σου
 σ’ αγαπώ να τραυλίσεις
 να σου πιω το φιλί σου
 Κι αν σε χάσω στα ζάρια
 στου καημού την κραιπάλη
 θα χωθώ στα παζάρια
 να σε πάρω και πάλι