Αποστολέας Θέμα: Ουτοπία;  (Αναγνώστηκε 4117 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Garvin

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 903
  • Φύλο: Άντρας
  • There's no business like show business!
    • Προφίλ
Ουτοπία;
« στις: 26/06/10, 04:56 »


κι ομως, υπαρχει ακομα ενα κομμουνιστικο χωριο στον κοσμο εν ετει 2010 καπου στην ισπανια. δε δηλωνω κομμουνιστης, απλως αυτα που ειδα να λενε οι κατοικοι, ακομα κι αν ακουγονται τελειως αλτρουιστικα και ''ειμαστε ολοι αδελφια'' φαση, δε μου φανηκαν ουτοπικα...ακουω τα σχολια σας

Αποσυνδεδεμένος La Flic

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 148
    • Προφίλ
Απ: Ουτοπία;
« Απάντηση #1 στις: 26/06/10, 18:30 »
Εκτός απο κομουνιστικό χωριό στην ισπανία υπάρχει κι ένα αυτο-οργανωμένο αναρχικό χωριό,στο οποίο οι κάτοικοι του έχουν κάνει πολύ σπουδαία δουλειά. Διαβάστε για το Lakabe, μια αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα στην κοιλάδα του Arce, στη   Navara, επαρχία της Χώρας των Βάσκων:

Ιδρύθηκε στις 21 Μαρτίου του 1980, όταν κάποιοι τολμηροί έποικοι   αποφάσισαν  να καταλάβουν τα μισογκρεμισμένα σπίτια του εγκαταλειμένου   από το 1961 χωριού. Βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρων, κάτω από το βουνό   Elke, λίγο πριν τα Πυρηναία.

Στη   Lakabe ζουν μόνιμα περίπου 40 άνθρωποι (ανάμεσά τους 12 παιδιά). Το   χωριό έχει 10 μεγάλα σπίτια, τα οποία έχουν τα δικά τους ονόματα (μια   απλή τεχνική για να αποφεύγεται το προσωποκεντρικό "το σπίτι του τάδε").   Λειτουργεί με γενική συνέλευση, που αποφασίζει με ομοφωνία. Στη   συνέλευση μπορεί να γίνει μέλος ο καθένας και η καθεμία αρκεί να περάσει   ένα μεγάλο διάστημα (γύρω στους 12 μήνες)  ζώντας εκεί και δοκιμάζοντας   τη σχέση του με την κοινότητα.

Η Lakabe έχει τη δική της   οικονομία. Έχει δικές της παραγωγικές  μονάδες, με βασικότερη ένα   αρτοποιείο, το οποίο πουλάει ψωμί στα γύρω  χωριά και σε κάποια πρατήρια   στην Pamplona, την κοντινότερη μεγάλη  πόλη, εξασφαλίζοντας ένα σχετικά   μεγάλο και σταθερό έσοδο για την κοινότητα.

Οι κάτοικοι της   Lakabe δεν έχουν προσωπικές περιουσίες. Όλες οι ανάγκες  εξυπηρετούνται   από την κοινοτική περιουσία. Για να πω την αλήθεια, άμα με ρωτήσετε πώς    καταφέρνουν και ρυθμίζουν τις προσωπικές τους ανάγκες σε σχέση με τις    συλλογικές, πραγματικά δεν ξέρω να σας πω. Αλλά κάπως θα τα καταφέρνουν,   τι  στο διάολο, τριάντα χρόνια λειτουργίας είναι αυτά...



Η   Lakabe είναι αυτόνομη ενεργειακά. Παράγει ενέργεια με φωτοβολταϊκά,   ανεμογεννήτριες και υδρογεννήτριες. Αξιοποιεί τα οργανικά απόβλητα   (είναι βέβαια λίγο πίκρα το χέσιμο στις ειδικές τουαλέτες/συλλέκτες ΕΞΩ   από τα σπίτια, αλλά μην τα θέλουμε και όλα δικά μας!).
Τα δύο από τα   πέντε αυτοκίνητα της κοινότητας (τα οποία χρησιμοποιούνται όσο λιγότερο   γίνεται)  καίνε αποκλειστικά χρησιμοποιημένο τηγανόλαδο, και γεμίζουν τα   ρεζερβουάρ τους από ένα ιδιότυπο "βενζινάδικο" στην άκρη του χωριού. Η   χρήση της γης και η εκτροφή των ζώων γίνεται με απόλυτο σεβασμό στο   οικοσύστημα, το ίδιο και η υλοτόμηση που εξασφαλίζει τα ξύλα της   θέρμανσης.


Οι   κάτοικοι της Lakabe μοιράζονται μια κοινωνικότητα "υπερβολικά" αληθινή. Η   συνύπαρξή τους είναι δεμένη με την καθημερινότητα και προσαρμοσμένη   πάνω σε πραγματικές ανάγκες: Τρώνε όλοι μαζί κάθε μεσημέρι [στη 1:30],   δουλεύουν μαζί σε μικρές ή μεγάλες ομάδες, συζητούν, συναποφασίζουν,   γλεντάνε.

Στη Lakabe είναι δύσκολο να μιλήσεις για ελεύθερο   χρόνο. Όπως είναι δύσκολο να μιλήσεις και για χρόνο εργασίας. Ο χρόνος   είναι συνεχής και ρευστός, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι οι κάτοικοι   της Lakabe δουλεύουν ασταμάτητα... Ταυτόχρονα όμως θα μπορούσε να πει   και ότι δεν δουλεύουν ποτέ.

 Επί σειρά ετών στο παρελθόν, η Lakabe υπήρξε πυλώνας των τοπικών αγώνων    ενάντια στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Και τον τελευταίο καιρό,   βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο δικτύωσης των κατειλημμένων χωριών της    περιοχής (συνολικά 4 τον αριθμό) αλλά και σύνδεσης με κόσμο στην πόλη,   με σκοπό την αλληλοϋποστήριξη τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό   επίπεδο.

http://aimof.blogspot.com/2010/04/blog-post_17.html

Αποσυνδεδεμένος papous

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 2467
  • Φύλο: Άντρας
  • Έτσι να συμβιώνουμε, σαν τον σκύλο με τη γάτα...
    • Προφίλ
Απ: Ουτοπία;
« Απάντηση #2 στις: 28/06/10, 17:23 »
Αυτό που ενδιαφέρει κυρίως, Φλιπ, είναι παραδείγματα πάνω στον τρόπο διακυβέρνησης και συνενόησης της αναρχοαυτόνομης περιοχής διότι τα υπόλοιπα ανήκουν στην περιοχή της αειφόρου ανάπτυξης η οποία εφαρμόζεται και στις καπιταλιστικές κοινωνίες αποτελεί δε και όραμα της ΕΕ για το μέλλον.

Μια ιδέα που προσφέρω στους συνοδοιπόρους της αειφόρου ανάπτυξης σχετικά με τα απόβλητα της τουαλέτας, το οποίο χρησιμοποιούμε στον δικό μας καπιταλιστικό χώρο: Μπορούν να ξεχωρίζουν τα χοντρά από τα υγρά μέσω συστήματος αυτοματοποιημένων ή χειροκίνητων εσχαρών, και να χρησιμοποιούν το υγρό μέρος για απευθείας πότισμα και λίπανση ενώ το στερεό μέρος εισέρχεται στην δεξαμενή αναερόβιας ζύμωσης μαζί με όλα τα οργανικά παραπροϊόντα για την παρασκευή μεθανίου.
Καλό είναι το πότισμα να γίνεται υπογείως ώστε να αποφεύγεται η μόλυνση των βρώσιμων από παθογόνους μικροοργανισμούς.

Έτσι και δεν χέζεις έξω και τον κώλο σου κρατάς προφυλαγμένο!
Δεν στενοχωριέμαι για ότι έχασα αλλά για ότι θα μπορούσα να είχα κερδίσει. Αυτό που είχαμε το κουβαλάμε πάντα, αυτό που δεν κερδίσαμε το ονειρευόμαστε.

Αποσυνδεδεμένος La Flic

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 148
    • Προφίλ
Απ: Ουτοπία;
« Απάντηση #3 στις: 28/06/10, 17:39 »
Απο αυτά που γνωρίζω για εκεί,μια χαρά συνενοούνται απο το 1980 ως σήμερα οι κάτοικοι μέσα απο τις συνελεύσεις τους.
Το κειμενάκι που έβαλα είναι ενός πολύ καλού μου φίλου που πήγε εκεί κι έμεινε ένα μήνα,ενώ γνωρίζω ακόμη δύο άτομα που έχουν περάσει απο εκεί και οι περιγραφές τους ήταν ενθουσιώδεις (και οι συγκεκριμένοι δεν ενθουσιάζονται εύκολα).

Όσο αφορά τη τουαλέτα σίγουρα υπάρχουν και πιο τεχνολογικά κενοτόμες ιδέες απο αυτό που εφαρμόζουν εκεί. Η παραγωγή μεθανίου με προβληματίζει,γιατί το μεθάνιο δεν είναι κάποιο οικολογικό αέριο. Μια πατέντα που μπορώ να σκευτώ είναι αυτή που έχουν οι τουαλέτες των πλοίων που λειτουργούν με κενό αέρος. Με τα "ψιλά" δεν υπάρχει τόσο πρόβλημα,νέρο είναι λιγάκι όξινο αλλά καθαρίζεται σχετικά εύκολα.Τα "χοντρά" είναι λιγάκι πρόβλημα με τη μυρωδιά τους γιατί κατα τ'άλλα μια χάρα λίπασμα είναι η κοπριά. Μάλλον μια λύση θα ήταν η κομποστοποίηση αναμεμειγμένα με άλλα οργανικά υλικά όπως π.χ. τα φύλλα των δέντρων όταν αυτά πέφτουν κλπ " άχρηστα " φυτά.

Αποσυνδεδεμένος papous

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 2467
  • Φύλο: Άντρας
  • Έτσι να συμβιώνουμε, σαν τον σκύλο με τη γάτα...
    • Προφίλ
Απ: Ουτοπία;
« Απάντηση #4 στις: 30/06/10, 12:13 »
Φλικ, το μεθάνιο που παράγεται από τις αναερόβιες ζυμώσεις χρησιμοποιείται ως καύσιμο στο μαγείρεμα ή στην ηλεκτροπαραγωγή. (Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην αυτοκίνηση αλλά η μέθοδος συμπίεσης έχει πολύ μεγάλο κόστος). Βεβαίως συνχρησιμοποιούνται και τα άχυρα από τα μη βρώσιμα χόρτα, και οι κοπριές των ζώων και οτιδήποτε άλλο οργανικό που μπορεί να παράγει ένα αγρόκτημα.
Και εννοείται ότι τα παραπροϊόντα της αναερόβιας ζύμωσης είναι ένα εξαιρετικό εδαφοβελτιωτικό με τα ίδια ακριβώς στοιχεία που περιέχονται στην μέθοδο με την αερόβια ζύμωση που ονομάζεται συνήθως "κομποστοποίηση". Η διαφορά τους είναι ότι η αερόβια απαιτεί ενέργεια για να πραγματοποιηθεί ενώ η αναερόβια αποδίδει ενέργεια.

αυτα που ειδα να λενε οι κατοικοι, ακομα κι αν ακουγονται τελειως αλτρουιστικα και ''ειμαστε ολοι αδελφια'' φαση, δε μου φανηκαν ουτοπικα...ακουω τα σχολια σας

Στα δικά μου αυτιά δεν φάνηκαν αλτρουιστικά Garvin. Απλά "συμφεροντολογικά", με την έννοια ακολουθώ το συμφέρον μου όπου αυτό περνά, στον πρακτικό τομέα, μέσα απ' όλους.

Στην Ελλάδα τέτοιες κινήσεις συνεργασίας έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες. Αναφέρω ενδεικτικά την κίνηση του Μόλυβου στην Λέσβο ή της ένωσης Πεζών στην Κρήτη.
Σε άλλες περιοχές τέτοιες κινήσεις δεν τελεσφόρησαν. Η αιτία νομίζω ότι βρίσκεται στην απαίτηση διαγραφής στερεοτύπων και προκαταλήψεων από την μνήμη για να εξελιχθούν τέτοιες πρωτοβουλίες. Ο δυσκολότερος ίσως αγώνας του ανθρώπινου πνεύματος.

Είναι και διάφοροι οι οποίοι, για τους "δικούς τους" λόγους, όταν ακούν περί συνεργασίας και συνεταιρισμών βγάζουν σπυράκια....
Δεν στενοχωριέμαι για ότι έχασα αλλά για ότι θα μπορούσα να είχα κερδίσει. Αυτό που είχαμε το κουβαλάμε πάντα, αυτό που δεν κερδίσαμε το ονειρευόμαστε.

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
5 Απαντήσεις
3194 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 18/08/04, 00:46
από holliday
9 Απαντήσεις
3544 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 02/12/04, 02:10
από Mithradir White Wizard
0 Απαντήσεις
1491 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 16/04/06, 00:26
από eleos* (Βάλια πια....)
4 Απαντήσεις
2122 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 20/07/06, 17:50
από ilianthos-Kanlis
2 Απαντήσεις
1978 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 02/04/09, 16:06
από gkou