Περιμενοντας

[fatses asteies]

Το θέμα
Ποιο είναι το θέμα
Το θέμα της ζωής
Τι μ’ αναγκάζει να δεχτώ
Τις άπειρες χαμένες ώρες
Τις άπειρες τρελλές ιδέες
Τη φρίκη
Το θάλαμο που βγάζει στο μηδεν
Το σώμα που δε λέει να υπακούσει
Να σταθεί
Στο ύψος του
Στο ύψος των περιστάσεων
Να γίνει μια φορά
Ναι μια
Μόνο μια φορά
Το δόρυ που θα σκίσει τη σάρκα του άρχοντα
Και της γυναίκας του
Οι υπόλοιποι δε μίλαγαν άλλο
Δε μίλαγαν
Περίμεναν
Και περίμεναν
Τα κρύα χρήματα δεν ήταν ικανά να τους ζεστάνουν
Τα κρύα γέλια ήταν λίγα
Και πικρά
Κι έτσι περίμεναν
Δεν ήρθε όμως κανείς
Ποτέ δεν έρχεται
Ο γκοντό ήταν άλλη μια χαμένη παρτίδα
Το είχαν διαβάσει βέβαια
Αλλά δεν κατάλαβαν
Κι έτσι περίμεναν
Κι ο Πόε το κοράκι το χε στείλει αλλού
«πειρασμός το είχε στείλει» και
«το ξέβρασε η μπόρα» στη
«ξένη γη τη στοιχειωμένη»
κι έτσι περίμεναν
κοιμήσου τώρα
ο άρχοντας είναι ακόμα ζωντανός


......................................................................

18/7/06

[Bάγια]

Πωωωω...πω τι μας έκανες τώρα!!!
Ε λοιπόν είναι εκπληκτικό!!!
Μπράβο σουντζουκο-λουκανικο-πιροσκι-μπουγατσο…αστειόφατσα!!!
Καλώς μας ήρθες και σε αυτή την κατηγορία!!!
Δημιούργησε άφοβα…

[parlats]

Ποιητά μου σβήνω από συγκίνηση,
τα δάκρυα μου πύρινη λάβα στα μάγουλα μου
η ανάσα μου πασκίζει να βγει από τα εγκλωβισμένα από ρίγος πνευμόνια μου


Θερμά συγχαρητήρια για το πόνημά σου

Σε ευχαριστώ!!

[Bάγια]

Φφφφφφφ
Φφφφφφφ
Φφφφφφφ…φυσάτε όλοι μαζί  συντρόφοι να αναζωπυρωθεί ο parlats!!!!!!!!

Mη σβήνεις parlats…μη!!!
Απέκτησε πυγμή!!!
Τα εγκλωβισμένα ρίγη, τη λάβα που σε πνίγει,
κάντα σε μια στιγμή
ποιητική πνοή!!!

Εεεε....καλό εεεε?
Είναι της πρώιμης περιόδου μου, αυτής μωρέ, με τίτλο "Τα μούσμουλα εμούχλιασαν"...ξέρετε!!!


ΥΓ. Ξέρω ναι….
Το στιγμή με το πνοή ΔΕΝ κάνουν ρίμα!!!
Αλλά μη μου πολύ κολλάτε εμένα!!!
Άντε τώρα!
Αφεντικά και δούλοι, ένα γενικάμ’ ούλοι??
Μη μου την μπαίνετε γιατι…ε…γιατί δεν θα μπω στον κόπο!!!

[fatses asteies]

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια αν και έχω την εντύπωση ότι με δουλεύετε λίγο. Εγώ σοβαρά το έβαλα. Ελπίζω να μην κάνετε πλάκα.....

[YmiRLinG]

Υπερλαμπρρε μαγικε ποιητα μας.

Εμπνευστη και δασκαλε.

Συντροφε μας στις δυσκολες στιγμες.

Μας εδωσες αλλο ενα αριστουργημα να μας βοηθησει να ξεφυγουμε απο την αδικια αυτης της ζωης. Ομολογω οτι εχω εκθαμβωθει για μια ακομη φορα απο την μαγικη τεχνη σου. Ποιο ειναι το υπεροχο μυστικο που κρυβεις στους διαδρομους του μυαλου σου και δεν μας το μαρτυρας να γραψουμε και μεις τετοια μεγαλουργηματα.

Με συγκινησες οσο ποτε αλλοτε εισαι ενας λατρης της πενας

Προσκυνω ταπεινα

Μα εχουμε ξεφυγει τελειως? Τι αηδιες ειναι αυτες? φυσικα και τα λεμε για πλακα σε παρακαλω αντωνη σβησε το ποιημα δεν πιστευω οτι τετοιο αθλιοι στιχοι εχουν θεση αναμεσα σε στιχους γιγαντες ποως αυτους σε αλλα θεματα. Τι πραγματα ειναι αυτα. Σεβασου και τους υπολοιπους δηλαδη. Μα δεν εχεις λιγο μυαλο? Τι στιχοι ηταν αυτοι? Καλυτερα να το χρησιμοποιησεις στην τουαλετα το χαρτι που τους εγραψες. Θα πιασει και τοποτουλαχιστον.

[fatses asteies]

Περιμένοντας - περιμένοντας να στείλει κανένας συντονιστής το θέμα στον κάδο αλλά τίποτα ακόμα. Ρε μήπως και το περάσατε στ' αλήθεια για σοβαρό ποίημα και το αφήνετε;;;; 

[Ο Νέος Κιθαρωδός]

Επιτρέπεται η μελοποίηση;

Ή μήπως πρόλαβε και το καπάρωσε κι αυτό κανένας Λεμπέσης;

[fatses asteies]

Επιτρέπεται η μελοποίηση;

Ή μήπως πρόλαβε και το καπάρωσε κι αυτό κανένας Λεμπέσης;

Ε, αυτό θέλω να το ακούσω... Αν καταφέρεις και το μελοποιήσεις τι να σου πω... Παρακαλώ, ελεύθερα... Η αλήθεια είναι ότι το είχα δώσει στη Βέρα Λάμπρου αλλά μου ζήτησε να αλλάξουμε το "ΚΟΡΑΚΙ" σε "ΜΩΡΑΚΙ". Και φυσικά αρνήθηκα.....

[vert]

   Τι λέτε βρε? πλάκα-πλάκα ... εμένα μ` αρέσει. Σαν θέμα δηλ. και σαν τρόπο γραφής καθώς και τα νοήματα που περνάει. Έστω κι αν επιτηδευμένα οδηγείται στον αυτοσαρκασμό. Βεβαίως και δεν μπορεί να σταθεί με τον τρόπο που το κατάθεσε ο Αντώνης, αλλά με τις απαραίτητες διορθώσεις θα "έσκιζε".

   Για ψάχτο λίγο περισσότερο Άντώνη... άν γράφεις τέτοια για πλάκα σε 5 λεπτά, σε βλέπω να μεγαλουργείς αν το δεις πιο σοβαρά.

υ.γ. Κι αν θέλετε σας εξηγώ πως εγώ το εισέπραξα....

[PAPADIAMANTIS]

Αυτό το πράγμα που διάβασα το λες εσύ ποίηση; Εμ γι αυτό δεν μπορούμε να συνενοηθούμε.Που να φτάσω στο σημείο που εκπέμπεις; Δοξάζω τον Θεό που με άφησε στάσιμο.Χίλιες φορές σε γνωρίζω από την κόψη...παρά κόψη
την απο σε γνωρίζω.

[P.D.L.]

@ Φάτσες αστείες....Ωραίος...απλά....


@ PAPADIAMANTIS....πήρες φόρα για να πέσεις στην λακούβα ή απλώς παραπάτησες;;;;;;;

[fatses asteies]

Αυτό το πράγμα που διάβασα το λες εσύ ποίηση; Εμ γι αυτό δεν μπορούμε να συνενοηθούμε.Που να φτάσω στο σημείο που εκπέμπεις; Δοξάζω τον Θεό που με άφησε στάσιμο.Χίλιες φορές σε γνωρίζω από την κόψη...παρά κόψη
την απο σε γνωρίζω.

Τώρα σοβαρά δεν έχεις καταλάβει ότι αυτή η "παρωδία" ποιήματος και τα σχόλια από κάτω δεν είναι τίποτε άλλο παρά σάτιρα και ειρωνία για το τι ακριβώς κάνατε εσείς τόσες μέρες;

Περιμένοντας - περιμένοντας να στείλει κανένας συντονιστής το θέμα στον κάδο αλλά τίποτα ακόμα. Ρε μήπως και το περάσατε στ' αλήθεια για σοβαρό ποίημα και το αφήνετε;;;;

Δηλαδή αυτή η παραδοχή δε σε έκανε να υποψιαστείς τίποτα; Ρε μήπως και είστε τίποτε γνωστοί και όλο αυτό που μας κάνετε είναι φάρσα και βγείτε αύριο και πείτε "έλα ρε... εμείς είμαστε ο τάδε και ο δείνα και σας κάναμε πλάκα, πως τσιμπήσατε έτσι;" Γιατί μόνο έτσι εξηγείται , αλλιώς μιλάμε για πολλά καντάρια βλακείας εδώ πέρα.

[Fusalida]

...Τι να πω κι εγώ η μικρούλα;;;
 Πραγματικά τι είναι αυτό που λείπει και δε μπορούμε να συννενοηθούμε;;;; Δε μας φτάνει λοιπόν τούτη η παμπλουτη ελληνική γλώσσα ή μήπως τάχα μιλάμε άλλη γλώσσα και δε το'χουμε συνειδητοποιήσει ή μήπως τέλος δε βλέπουμε τίποτα παραπέρα από την μύτη μας, μήπως δεν κάνουμε τον κόπο να κοιτάξουμε λίγο πιο πέρα από'κείνη την απλωμένη λόγχη...να κοιτάξουμε τα σχόλια, τις γνώμες του άλλου ας πούμε πριν βιαστούμε να κατακρίνουμε κλπ κλπ....και μάλιστα με κατακρίσεις που είναι εντελώς ανυπόστατες κι ανούσιες....
Αααααα και.....ποιος έδωσε ορισμό στην "ποιήση" και δε το πήρα είδηση;;;Πιπίλα πλέον την έχουμε κάνει την καημένη την λέξη...
 Ε, λοιπόν εγώ λέω Αντώνη, μια που είναι τόσο εύκολο, να κατατάξω αυτό το ασύληπτο πόνημα ψυχής στην γνήσια ποίηση...βεβαίως..βεβαίως....

[fatses asteies]

Τώρα ξέρετε τι φοβάμαι εγώ; Θα μου έρθει καμιά μέρα να γράψω κι εγώ κανένα ποίημα και να θέλω να το ανεβάσω εδώ και θα νομίζετε όλοι ότι κάνω πλάκα. Άντε να σας πείσω για το αντίθετο μετά....

[pimami]

εγώ θα κάνω παράθεση!!!

Τις άπειρες τρελλές ιδέες

αυτό το τρελλές (με τα 2 λ) είναι ποίηση από μόνο του... κάποιος έχει πει πως ο τρελλός είναι πιο τρελός απ' τον τρελό...

τελικά Αντώνη θα μου πεις? το δόρυ έσκισε τη σάρκα του άρχοντα και της γυναίκας του... ο άρχοντας είναι ακόμα ζωντανός... ή γυναίκα του μας άφησε χρόνους???

τέλος και χωρίς πλάκα για ψάξτο λίγο...

[pinelopi]

τι θλίψη...
τι λύπη...
τι αμετροέπεια...
να ανακαλύπτει
πως οι ατίθασοι
οι ασυμβίβαστοι
οι σπιρτόζοι
του πνεύματος
ξερογλύφουν
σαν κουραμπιέ
την αυθεντία τους επί της κριτικής
πασπαλισμένη με καντάρια ειρωνίας
και κανελλοξινίλα
και ω! ω! ω!
μιράκολο !! μιράκολο!!
κι αυτοί
κι αυτοί
κι αυτοί
οι ατίθασοι
οι ασυμβίβαστοι
οι σπιρτόζοι διανοητές
να αλληλοσυγχαίρονται
χαμογελώντας
με κολλημένο
κουραμπιέ στο δόντι

Δίκοπο το μαχαίρι της ειρωνίας. Κι όποιος το κρατά πρέπει να ξέρει και να το χειρίζεται.

(Τα ''σχόλια'' μου επί κάποιων σχολίων και όχι για το γραπτό σου Φάτσες)

[stavros75]

Εμένα μπορώ να πω οτι μου άρεσε, και δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από κάτι άλλα πονήματα...

[YmiRLinG]

Αυτό το πράγμα που διάβασα το λες εσύ ποίηση; Εμ γι αυτό δεν μπορούμε να συνενοηθούμε.Που να φτάσω στο σημείο που εκπέμπεις; Δοξάζω τον Θεό που με άφησε στάσιμο.Χίλιες φορές σε γνωρίζω από την κόψη...παρά κόψη
την απο σε γνωρίζω.

τι να σου ποω ρε φιλε..... προσπαθησε να καταλαβεις τον χαβαλε. Σαν στιχουργος καταλαβαινεις πιστευω ποτε καποιος κανει πλακα

[Ιανός]

ΑΝΤΩΝΗΗΗΗ............
Σε προσκυνώ, σε θαυμάζω, σε υμνώ, ΣΕ ΔΟΞΑΖΩ!
Τι συγκίνηση είναι αυτή που μου πέταξες κατάμουτρα...
Αχχχχχ....ΑΝΤΩΝΗΗΗΗΗΗΗΗΗ.......
Θα μου 'ρθει κόλπος...να! Τον βλέπω τον ντουβρουντζά να μου 'ρχεται απειλητικός, καβάλα στης πένας σου τον οίστρο!
ΑΝΤΩΝΗΗΗΗΗΗ..........
Να γράφεις πιό συχνά Αντώνη....μας λιγωσες!
Πάω να κλάψω....
Αχχχχχ....ΑΝΤΩΝΗΗΗΗΗΗΗΗ...
 

[vert]

   ...το λοιπό... για κόφτε την πλάκα γιατί εμένα -στ` αλήθεια- μου αρέσει. !

Ο Αντώνης έπεσε απ` την Ακρόπολη... και βρήκε πορτοφόλι !  (που λέμε και στο τάβλι).

Κι εξηγούμαι... Το ποίημα πραγματευεται τη Ζωή και τη Ματαιότητα της Ύπαρξης.

Το θέμα της ζωής
Τι μ’ αναγκάζει να δεχτώ
Τις άπειρες χαμένες ώρες                 
Τις άπειρες τρελλές ιδέες
Τη φρίκη
Το θάλαμο που βγάζει στο μηδεν = θα μπορούσε να εννοεί ο Ποιητής το πως άσκοπα ξοδεύουμε τον Χρόνο της Ζωής μας σε ανόητες πρακτικές, καταστάσεις και Ιδέες, μέσα απ` το φόβο για τον θάλαμο που βγάζει στο μηδέν... τον Θάνατο.... ματαιότης ματαιοτήτων κ.τ.λ κ.τ.λ

Το σώμα που δε λέει να υπακούσει
Να σταθεί
Στο ύψος του
Στο ύψος των περιστάσεων
Να γίνει μια φορά
Ναι μια
Μόνο μια φορά
Το δόρυ που θα σκίσει τη σάρκα του άρχοντα
Και της γυναίκας του
=  εδώ ο Ποιητής μιλάει για την αδυναμία του "πήλινου σώματος" (όπως λέει κι ο Νότης) να υπακούσει στις ανώτερες προσταγές του πνεύματος ή της ψυχής, υποταγμένο στα ένστικτα και τις "ανάγκες του". Και δεν γίνεται όργανο του ανώτερου πνεύματος και της ψυχής -που κάνουν συχνά "βουβές επαναστάσεις" έτσι ώστε να καταστείλλει τελικά τον "Άρχοντα" μαζί με την "Γυναίκα του".   (ο Άρχοντας μαζί με τη γυναίκα  κάτι "κακό" συμβολίζουν... καθείς το παίρνει όπως θέλει. (αααα και Δημοσθένη... αφου τελικά δεν γίνεται δόρυ... -αν και θα το ` θελε... γι αυτό είναι ακόμα ζωντανός ο Άρχοντας.... κι η Γυναίκα του μαζί... -αυτό είναι το χειρότερο της υπόθεσης )

Οι υπόλοιποι δε μίλαγαν άλλο
Δε μίλαγαν
Περίμεναν
Και περίμεναν
Τα κρύα χρήματα δεν ήταν ικανά να τους ζεστάνουν
Τα κρύα γέλια ήταν λίγα
Και πικρά
Κι έτσι περίμεναν
Δεν ήρθε όμως κανείς
Ποτέ δεν έρχεται
Ο γκοντό ήταν άλλη μια χαμένη παρτίδα
Το είχαν διαβάσει βέβαια
Αλλά δεν κατάλαβαν
Κι έτσι περίμεναν
Κι ο Πόε το κοράκι το χε στείλει αλλού
«πειρασμός το είχε στείλει» και
«το ξέβρασε η μπόρα» στη
«ξένη γη τη στοιχειωμένη»
κι έτσι περίμεναν
κοιμήσου τώρα
ο άρχοντας είναι ακόμα ζωντανός= και τελειώνοντας την ανάλυση... μιλάμε για τη γενική αδιαφορία του κόσμου, για την πλήρη αλλοτρίωση, για την απώλεια στόχων στη Ζωή, Ιδανικών πιά... μιας κι ειναι όλα αποτελέσματα πειρασμών σε μια γή που την αισθανόμαστε ξένη και στοιχειωμένη.... βράσε ρύζια δηλ.. (για τον Πόε και το κοράκι του δεν ξέρω να πω... για δεν τον έχω διαβάσει, αλλά συγκινούμαι πάντα όταν τον αναφέρουν οι Ποιητές, χωρίς να ξέρω τον λόγο. Το "Περιμένοντας τον Γκοντό" είχα πάει μια φορά και το είδα... αλλά κοιμήθηκα στη διάρκεια... γι` αυτό και δεν ξέρω να επεξηγήσω... αλλά ασφαλώς ο Ποιητής θα είχε λόγο.)

   Αυτά... άιντε... όλα εγώ πια θα σας τα λέω? δουλεύτε το και σεις λίγο.

[fatses asteies]

Ρε Θοδωρή, τώρα που σε βρήκα μπορώ να γράφω ότι θέλω... Εδώ είσαι να τα ερμηνεύεις... Τεράστιε... Μόνο εσύ με καταλαβαίνεις... Αν και τελικά καλό βρήκες μόνο αυτό το "φευγάτο" που γράφτηκε έτσι... Στο μόνο που συμφωνούμε είναι ότι η γυναίκα του τελικά είναι εφτάψυχη.... Θα της αφιερώσω άλλο ποίημα μια άλλη φορά.....

[stavros75]

Τώρα που το ξαναδιαβάζω είναι αριστούργημα σε σχέση με κάτι αλλες μαλακιεσ που διαβασα

[fatses asteies]

και ω! ω! ω!
μιράκολο !! μιράκολο!!
κι αυτοί
κι αυτοί
κι αυτοί
οι ατίθασοι
οι ασυμβίβαστοι
οι σπιρτόζοι διανοητές
να αλληλοσυγχαίρονται
χαμογελώντας
με κολλημένο
κουραμπιέ στο δόντι[/i]

Δίκοπο το μαχαίρι της ειρωνίας. Κι όποιος το κρατά πρέπει να ξέρει και να το χειρίζεται.

(Τα ''σχόλια'' μου επί κάποιων σχολίων και όχι για το γραπτό σου Φάτσες)

Μα τόσες μέρες διάβαζα  ".. και ω! ω! ω!   μπρόκολο!! μπρόκολο!! .."  κι έλεγα μα τι θέλει να πει;;;  Τώρα είδα το  ".. μιράκολο.."    και κατάλαβα...

Δεν είναι ο κουραμπιές, το άτιμο το αμυγδαλάκι είναι.... Φτού σας ρε, ρεζίλι με κάνατε πάλι....

[pinelopi]

Μα τόσες μέρες διάβαζα  ".. και ω! ω! ω!   μπρόκολο!! μπρόκολο!! .."  κι έλεγα μα τι θέλει να πει;;;  Τώρα είδα το  ".. μιράκολο.."    και κατάλαβα...

Δεν έχει και τεράστια διαφορά στο νόημα όπως και να το διαβάσεις...
Με το πατζάρι ίσως μόνο δε θα ταίριαζε , τώρα που το σκέφτομαι (αν μου επιτρέπεις την υπερβολή  ) , γιατί χρωματικά ''δείχνει'' αιδώ...

Κατά τα λοιπά μη χολοσκάς, ουδείς δε μπορεί να ρεζιλέψει κανέναν, καθένας φροντίζει γι αυτό από μόνος του