Μηνύματα

51

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μια αγαπη μου θυμιζει την Αθηνα...

« στις: 14/12/05, 02:11 »

Κατω στην Κοκκινια μενω σαν φοιτητης
του νεφους της Αθηνας μονιμος θεατης
αιχμαλωτος στους δρομους καθημερινα
μες στα λεωφορεια ,στα βαγονια τα τρελα

Οσο κι αν το θελω δεν υπαρχει τελος
εχω γινει πια ,της πρωτεουσας ισοβειο μελος
σε μια γκαρσονιερα το χρονο μου περναω
μερες ωρες και λεπτα ξεχασα να μετραω

Ενα κοριτσι ευτυχως εμενα με κραταει
και οσες σκεψεις ειπα πριν τις σβηνει ,τις πεταει
κι αν εχω δικιο ,κι εχει αδικο μηνες με βασανιζει
οπου κι αν παω και βρεθω αυτη θ αμου θυμιζει
πως εζησα μια περιοδο σ ενα καυτο καμινι
κι ο ανθρωπος που με δροσιζε ητανε εκεινη...
 

52

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η γεννια του 80...

« στις: 02/12/05, 03:29 »

Βρισκομαστε δειλα δειλα στη γεννια του 80
εικοσιπενταχρονα παιδια που ψαχνουν για δουλεια
στη ζωη μου εκανα στους γυρω τον αποντα
μια ζωη αορατος στη κοσμο θαλασσια

Βλεπω να πεθαινουνε γνωστοι απο βλακειες
και ξερετε τι εννοω ,τα ναρκωτικα
τα ελαφρια οδηγουσανε σε εθιστικες μανιες
και τα σκληρα στο θανατο υπερβολικα

Ειδα να σκοτωνονται στον εθνικο το δρομο
γιατι τα 120 δεν ητανε πολλα
βλεπετε μονο η μαγκια τους ελειπε και μονο
και δυστυχως ειναι αυτη του 80 η γεννια...   

53

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Νάντια

« στις: 19/11/05, 03:02 »

Σε είδα μπροστα μου καποια μερα
και η καρδια μου χτυπουσε δυνατα
γιατι ο ερωτας με χτυπησε σαν σφαιρα
και τα βελη του μου αναψαν την πιο γλυκεια φωτια

Στα ονειρα μου βλεπω τη δικη σου ομορφια
ευτυχως που ο Θεος εχει γεννησει σαν εσενα μονο μια
γιατι ειμαι απ τους λιγους που νιωθει πανω του
τη δικη σου τη ματια

Τα λιγα λογια αυτα
για σενα ειναι Ναντια
θα τα ξεχασεις καποτε
θα τα θυμαμαι παντα...

54

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ενα συγγνωμη δεν αρκει...

« στις: 06/11/05, 01:50 »

Ενα συγγνωμη δεν αρκει
να απαλυνει τον πονο της καρδιας
ενα συγγνωμη δεν μπορει
τα δακρυα να παρει πισω

Μονο η αγαπη η αλιθινη,
που ομως ειναι σπανια,μπορει
μπορει να ενωσει δυο ανθρωπουςπου ψαχνουν
που ψαχνουν λιγες ονειρεμενες ερωτικες στιγμες

Ομως αυτη η αγαπη δυσκολα βρισκεται
γιατι οι ανθρωποι δεν αγαπανε πια
μονο νομιζουν οτι αγαπουν
κι αυτο πληγωνει πιο πολυ...

...οχι ομως τοσο
οσο ενα ψευτικο,ξερο συγγνωμη
και μια καλπικη αγκαλια...

55

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αδικοχαμενα παιδια

« στις: 05/11/05, 01:52 »

Αδικα σκοτωνονται
τα παιδια στο δρομο
τρεχουν με ενα διαολο
μας γεμιζουν πονο

Κι οταν πια κοπει
το νημα της ζωης τους
λιωνει,σπαει,κοβεται
η κλειδαρια της ψυχης τους

Κι ενας αγγελος ερχεται
τα παιρνει μακρια μας
ομως εμεις τα νιωθουμε
ζεστα,γλυκα,σιμα μας

Σαν φτασει τοτε ο Αγγελος
στον Αγιο Εκεινο τοπο
μια γλυκεια υποδοχη
μ' εναν ουρανιο τροπο

Και ο Παντοδυναμος
τα δεχεται κοντα Του
μα,καθε φορα που τα μετρα
σφιγγεται η καρδια Του

Αδικα σκοτωνονται
τα παιδια στο δρομο
τρεχουν με εναν διαολο
μας γεμιζουν πονο

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ

56

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ονειρα σβησμενα

« στις: 05/11/05, 01:30 »

Μαζεψα τα ονειρα που εκανα για μενα και για σενα
αυτα που εγω δεν προλαβα σε σενα να τα πω
το τραγουδι μου αυτο το ηθελα στα ξενα
στα ξενα ομως δεν ηξερα να γραψω σ ' αγαπω

Η αγαπη μου αυτη τωρα πια δεν μετραει
αγου καταλαβα τι θες πραγματικα
μια κινηση σου μοναχα απο μονη της μιλαει
και το τραγουδι αρχισα να γραφω μια βραδια

Θυμαμαι ακομα τη στιγμη που εσβησες τα παντα
μια μερα που δεν ηθελες μπροστα σου να με δεις
τα ονειρα που μου σβησες φτανανε τα τριαντα
μα κρατησα ενα μεσα μου αν θες να το σκεφτεις...

57

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Για σενα αλλαζω ζωη

« στις: 05/11/05, 01:18 »

Τους δρομους πηρα
τσιγαρο και μπυρα
και παλι πισω
εσενα να σβησω
απ' τη καρδια μου προσπαθω

Σας βλεπω ζηλευω
μετα σας χαζευω
γιατι θα μπορουσα
αν προσπαθουσα
να ημουν και παλι στη θεση του εγω

Με αυτα που κανω
ζωη θα σε χανω
λιγο,λιγο
λεπτο,λεπτο

Μα δεν πειραζει
ο χρονος αλλαζει
μαζι με αυτονα
αλλαζω και εγω...

58

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Παραπονο Ζωης

« στις: 04/11/05, 01:48 »

Πανω στην πιο εθαισθητη ηλικια μου
τοτε ποθ ανοιγα τη φαντασια μου
μου ηρθαν ολα δυσκολα και επωδυνα
και οι γυρω μοθ τα εβλεπαν ανωδυνα

Τα βραδια δεν κοιμομουνα αλλα εκλαιγα
αυτα πολυ που μ' επνιγαν τα ελεγα
τεσσερις τοιχοι ομως δεν μου εκαναν
και βασανιστικα σιγα σιγα με εχαναν

Μονος στη σκεψη μονος στη δυστυχια μου
προσπαθω να καταλαβω την πολλη την ατυχια μου
την ατυχια και τα λαθη που δε μ΄αφησαν
να ζησω τη ζωη , που ενα πρωι μου χαρισαν

Παω στα εικοσι ,δεν ξερω που βαδιζω
τυφλος στα ''ματια'' δεν ξερω ποιον γνωριζω
αυτο που βλεπω τα ματια τους γελανε
με δυσκολια τη καρδια τους τη χαλανε

Οι αγνωστοι τα βλεπουν ολα ροδινα
οτι ειχα και δεν ειχα γι΄αυτο εγω θα το 'δινα
μαλλον αξιζει να κοιταζεις παντα ισια
να μην πιστευεις τα παλια τα παραμυθια...