Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
Πολύ όμορφο φίλε μου όταν διάβασα το περπατώ, κόσμος πολύς τριγύρω μου μα νιώθω κενός.. θυμήθηκα το Τη μοναξιά σου τη θυμίζουν οι πολλοί κι ότι είσαι μικρός, εκείνοι που δεν ξέρεις από ένα άλλο τραγούδι συγχαρητήρια πολύ μου άρεσε.
Δώσε μου μέρος να σταθώ, τον πλανήτη να κουνήσω. Μια αγκαλιά να ονειρευτώ, μια πατρίδα να αγαπήσω. Δώσε μου χώμα και νερό, λίγους σπόρους να φυτέψω. Στην ψυχή μου να πιστέψω και να μην την ξανά μπλέξω, Σε ταξίδια δίχως αύριο, με οδηγό την θλίψη. Ένα μπράβο μου έχει λείψει, και ένα σκέτο σ αγαπώ. Δώσε μου μάνα να με κλάψει και πεθαίνω στο λεπτό. Δώσε μου δρόμους μακρινούς, ξυπόλυτος να περπατήσω. Δώσε μου κάποια να με νοιώσει κι ίσως να ξανά αγαπήσω. δώσε μου ψέματα πολλά μην τυχόν και ξεθαρρέψω, μην μου κάτσει και πιστέψω πως ακόμα εκεί έξω, υπάρχουν άνθρωποι σταράτοι δίχως ειρωνεία στο μάτι, Δώσε μου κάτι επιτέλους δώσε μου κάτι.
Ρεφρέν
Δώσε μου κάτι να αξίζει Δώσε μου κάτι να χαθώ Δώσε μου κάτι να αγαπήσω Δώσε μου κάτι να σωθώ Δώσε μου κάτι που να αξίζει την ζωή μου να χαρίσω Δώσε μου κάτι να ελπίζω Δώσε μου κάτι να ελπίζω
Βλέπω τα δάχτυλα μου να κιτρινίζουν απ το τσιγάρο, τις παλάμες να σκληραίνουν γεμίζοντας φουσκάλες. Τα πόδια μου με το ζόρι με βαστάνε, κάτι ξημερώματα παρασκευής. Βλέπω τα νεύρα μου να σπάνε.
Βλέπω στίβος απλήρωτους λογαριασμούς, Ένα άδειο πορτοφόλι στην τσέπη κι ένα το ίδιο άδειο πρόσωπο στον καθρέφτη. Βλέπω χαρτάκια με πράγματα που σημείωνα και γελώ, τελευταία ούτε να σημειώνω τα όνειρα μου δεν προφταίνω. Βλέπω την γυναίκα μου να μου λέει ψέματα ότι θα αλλάξουν τα πράγματα.
Και κάπου στο βάθος του μυαλού μου βλέπω την γιαγιά μου να μου λέει: Φάε το όλο να μεγαλώσεις, και να γίνεις άντρας.
…πρώτα… Θέλω να ακούσω ένα σου χαμόγελο. Θέλω να δω τον χτύπο της καρδιάς σου, να μυρίσω τον πόνο σου . Να αγγίξω τον άνεμο που περνά απ τα μαλλιά σου. Θέλω επιτέλους να γευτώ την αγάπη σου… Και ίσως κάποτε σου πω πόσες τελικά είναι οι αισθήσεις.
Απόψε σε σκέφτηκα πάλι , είχα πει πως δεν θα το ξανακάνω… Απόψε δάκρυσα, όχι γιατί μου λείπεις, γιατί δεν μπορώ να σου το πω. Απόψε μέθυσα πάλι, όχι για εσένα … για τον χαμό. Απόψε έγραψα πάλι … το ξέρεις πως μου αρέσει.
Απόψε σε σκέφτηκα πάλι, Είχα πει πως δεν θα το ξανακάνω… Απόψε νιώθω μόνος …όχι γιατί δεν είσαι εδώ, Αλλά γιατί φοβάμαι πως ποτέ δεν θα έρθω εκεί… Απόψε μέθυσα πάλι, όχι για εσένα, Για τα νιάτα μου, που κάποιο μεθυσμένο βραδύ σαν κι αυτό, τα ακούμπησα κάτω και τα έχασα . Απόψε έγραψα πάλι όχι για εσένα, απλά πρέπει να τα πω. Απόψε πέθανα πάλι … μα μην φοβάσαι το πρωί θα αναστηθώ, μόνο για εσένα .
Τα συγχαρητήρια μου στον Λάμπρο και σε όσους δούλεψαν για να γίνει πραγματικότητα αυτό το ψηφιακό βιβλίο, και ένα μεγάλο ευχαριστώ που μου δόθηκε η ευκαιρία να είμαι ένας από τους συμμετέχοντες της προσπάθεια. Με το καλό και ης ανώτερα.
Φάγαμε καλά και σήμερα, ήπια με κρασί πολλά κανάτια, γλεντήσαμε, γινήκαμε κομμάτια και φτιάξαμε ονειράτα εφήμερα.
Εψές πήραμε το Άγιο Φώς, σταυρούς χαράξαμε στις πόρτες, Χριστός Ανέστη είπαν οι δεσπότες, μα στις καρδιές μας παρέμεινε νεκρός.
Κάποια Πρωτοχρονιά έχασα τον πατέρα μου και στα γεννέθλια κήδεψα την γιαγιά, έτσι φοβάμαι τις γιορτές και κάθε αργία μήπως θε να’ρθει κι η σειρά μου.
Παλέβω μόνος τον καιρό για να δαμάσω να τον γυρίσω στην δική μου την μεριά, κι αν καταφέρω να τον σπρώξω μια οργιά με την ψυχή μου σαν τρελός θα το γιορτάσω.
Θα πώ χαλάλι το κρασί και τα ονειράτα, Θα πώ ο Χριστός πραγματικά Ανέστη, θαύμα πρωτάκουστο αυτό που ετελέστει τον χρόνο έσυρα στου χορού τα βήματα.
Τι να μου πουν οι πληγές και τα παθήματα, έχω χορτάσει από ξύδι και αλάτι πληγές και στίγματα, μια ζωή δίχως γινάτι έχω αριστέψει στης ζήσης τα μαθήματα.
η μελωδικότητα του, η αγάπη για την μουσική γενικότερα και για την κιθάρα. Συνδυάζεις τα συναισθήματα σου και την καθημερινότητα σου με τον ήχο, με μια νότα, μ' ένα στίχο.
είναι τελικά αυτό το κάτι κοινό όλων μας σε αυτό το φόρουμ !! σ ευχαριστώ για τον χρόνο σου να είσαι καλά.
Έχω μια μόνο χορδή που μουσικές μου παίζει. Μια ανάπηρη χορδή που νότες με γεμίζει, δάφνες και όνειρα τρελά τις μέρες μου γεμίζει, κι όταν δεν έχω τι να πω ποτέ δεν με πιέζει.
Έχω μια ευαίσθητη χορδή που το στυλό κρατάει, που δίνει λέξεις και ροη στη λύπη, τη χαρά μου, που ζωγραφίζει στο χαρτί κομμάτια απ την καρδιά μου.
Έχω και άλλη μια χορδή μες τον λαιμό Κρυμμένη, που δίνει ανάσες στην φωτιά και έτσι με ξαποσταίνει, μια χορδή ξεκούρδιστη με ήχο να στολίζει, ότι μου τύχει να αγαπώ ότι με βασανίζει.
R
Όλο το νόημα της ζωής , είναι ο ήχος μιας χορδής, με τη ψυχή μου άρρηκτα συνδεμένη. Από την νότα στο χαρτί, ύστερα βάζω και φωνή, κι εκείνη όπου θέλει με πηγαίνει.
Φίλε πολύ όμορφες οι εικόνες που μοιραστικές και όπως είπε και ο ιππέας κινηματογραφικό μα αν σκεφτώ πως το ζεϊμπέκικο το χορεύει γυναίκα μου χαλάσει όλη την εικόνα ….
Έμμετρο κι απέριττο, αστέρι νεογέννητο. Τραγούδι μου αυτόφωτο πεντάμορφο κι απόρθητο. Άκου αυτό.
Σε γέννησα, με γέμισες Στιγμές πολλές με γλέντησες. Μέσα μου με ταξίδεψες. Με γήτεψες με πίστεψες. Σοβάρεψες κι αλήτεψες. Συγχώρεσες δεν μίσεψες. Μεγάλωσες δεν γέρασες. Τα δύσκολα τα πέρασες . Και είσαι ακόμα εδώ.
Ένα τραγούδι φτιαγμένο, από εμένα για εμένα. μια αφιέρωση γραμμένη Από αλήτικη πένα. Ένα τραγούδι δεμένο, Σίδερο και μαντέμι. Ένα τραγούδι απλά Για ότι στο τώρα με δένει
Ένα τραγούδι του δρόμου, Απ’ της ψυχής τα σοκάκια ------------------Το τραγούδι μου ------------------------ Που θα γούσταραν αλήτες Αναρχικοί και πρεζάκια ------------------Το τραγούδι μου ------------------------ Ένα τραγούδι που θυμίζει Τόσες παλιές ιστορίες ------------------Το τραγούδι μου ------------------------ Ένα τραγούδι που μπορεί να αρέσει σε κυρίες ------------------Το τραγούδι μου ------------------------ Ένα τραγούδι δεμένο με κλωστή στην ψυχή μου ------------------Το τραγούδι μου ------------------------ Και όπου τύχει να βρεθώ είναι πάντα μαζί μου ------------------Το τραγούδι μου ------------------------ Ένα τραγούδι από αυτά που γουστάρω να γράφω ------------------Το τραγούδι μου ------------------------ Ένα τραγούδι σαν και αυτό θα πάρω στον τάφο. ---------------Σαν το τραγούδι μου ------------------------
Βαρέθηκα να σχολούμε με εσένα μου τρως την δόξα που μετά από τόσο κόπο απέκτησα Αλλά δεν βαριέσαι… Μπράβο ρε μπαγάσα!!! Απλά κάνε κάτι να σε καταλαβαίνω πιο εύκολα γιατί χρειάστηκε να διαβάσω 5 φορές και ακόμα έχω απορίες .
είναι στιγμές που φοβάμαι, ότι ποτέ δεν θα αλλάξω, ότι θα ανθίζω στο μαύρο και θα κλαίω στο γαλάζιο, ότι θα νιώθω στην πλάτη μαστιγές του αφέντη, πως θα φορώ μια ζωή τη προβιά του επαίτη.
Μες την λάσπη θα σέρνομαι μ’ όμοιους μου αλήτες και θα φτιάχνω τραγούδια για ολόλαμπρες ήττες. Να θερίζω φωτιές, ενώ σπέρνω αστέρια, μαραμένο βλαστάρι στης ζωής τα παρτέρια.
Είναι στιγμές που θυμάμαι, πόσο με έχουν πληγώσει, όσοι αγάπησα και πως μαχαιριές μου έχουν δώσει. πως αυτοί που αγκάλιασα μου γυρίσαν την πλάτη, γιατί κοιμάμαι μ ανοιχτό το ένα μάτι.
Είναι κι άλλες στιγμές που θυμάμαι εσένα, να μου λες μην μασάς, όσο γράφει η πένα. δεν υπάρχουν που λέν της ζωής τα γραμμένα, όλα αρχίζουν με δάκρυα και τελειώνουν παγωμένα.
R Σήμερα, σήμερα, σήμερα, θα ξεσελώσω τα εφήμερα Και θα ετοιμάσω για αύριο ένα δικό μου σενάριο.
Τώρα από μένα για εμένα, με τα μάτια ανοιγμένα, λέω να χωρίσω το αύριο από του χθες τα φθαρμένα. να ετοιμάσω ταξίδια μακρινά, μαγεμένα, απλά σου απλώνω το χέρι, αν θέλεις έλα μ’εμένα.
Έλα να απλώσουμε ρίζες στης ζωής τα χωράφια, να κατεβάσουμε όνειρα και ευχές απ τα ράφια, να τραγουδήσουμε ρυθμούς, για εμάς μονό φτιαγμένους, να εξαγνίσουμε της γης τους κολασμένους.
Κι απ την ελπίδα γεμάτη, με αετού τώρα μάτι, λέω να κτίσουμε κάτι, που ταιριάζει σ εμάς. Μια πελώρια σκηνή με ροκάδες μαλλιάδες, μια για τους Funkyαδες, μια για blues και λοιπά.
Κάθε συνοικία και παρτυ, κάθε στενό και κομμάτι, έτσι θα φτιάχναμε κάτι, για το αύριο παιδιά. Χωρίς ανάρμοστους νόμους, ανθρώπους στους υπονόμους, η μουσική μας ενώνει κι ρυθμός προχώρα.
Εγώ θα ήθελα να επισημάνω κάτι και είναι πολύ απλό… Δεν ξέρω αν προσέξατε ότι ο Κιθαρωδός ζήτησε προτάσεις Και οι περισσότεροι απάντησαν με το να απαγορευτεί αυτό και εκείνο και το άλλο… Μήπως χάσαμε τον στόχο;
Εμφάνιση μηνυμάτων
