Χορός της πείνας

[ε?]

Χορος της πεινας
κουρεμενα ανθρωπακια
και μια αυτονομη
υπογεια πολη

Σκελετωμενοι
στο πηγαδι του πατου
φρουροι αρλεκινοι
κολυμπαν στη φορμολη

Μαυρα κοπαδια
μοχθηροι υπνοβατες
φωτιες αναβουν
στο κρεβατι σου Πυλη

Στιχοι και χαπια
του ονειρου προστατες
ζομπι αργοκινητα
τα αφιλητα χειλη

Τρεμουν οι λεξεις
και ραγιζουν τα ματια
πεφτουν και σπανε
της Αραχνης τα Τειχη

Δρομοι κακοφημοι
κεφαλι κομματια
ζαρι που σπρωχνει
στην αναγκη την Τυχη

Χορος της πεινας
κουρεμενα ανθρωπακια
και μια κιθαρα
που επιπλεει στην φορμολη

Μερα τη νυχτα
το κελι σου σε πνιγει
και σε κλωτσαει
στων τερατων την πολη

[Neikos]

επιστροφη στις ριζες.... η περιεργη ομοιοκαταληξια που χρησιμοποιεις μου αρεσει... γενικα η δομη ειναι πολυ καλη...
η θεματολογια γνωριμα σκοτεινη...πως μας εχεις συνηθισει αλλωστε....

[papous]

Να ένας καλός τρόπος να επεκτείνεις 4 στροφές σε 8.
Μια παρατήρηση, για να έχει καλύτερη συμμετρία αντί:

Μερα τη νυχτα
το κελι σου σε πνιγει
και σε κλωτσαει
στων τερατων την πολη

το:
Μέρα με νύχτα
σε τραβάει από κάτου
σε απωθεί
στων τεράτων την πόλη

ή :
Μα κάθε νύχτα
ωδή μελοθανάτου
που σε τραβά
στων τεράτων την πόλη

ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.

Πάντως η χρησιμοποίηση του δίπτυχου φορμόλη - πόλη στις 2 πρώτες και 2 τελευταίες στροφές μου φάνηκε πλεονασμός. Μ' άρεσε περισσότερο πριν την τροποποίηση. Άποψή μου βέβαια...

[ε?]

γεια !τι κανετε?
pappou πρεπει να ξερεις οτι οι 2 τελευταιες στροφες με παιδεψαν πολυ και δεν αρεσουν ουτε σε εμενα...απλα τελικα κατεληξα σε αυτες επειδη ηθελα να δενουν με την μελωδια και να συμπληρωνουν νοηματικα το υπολοιπο...αλλα γενικα την χαλανε την δομη...περα απο την συμμετρια που λες στις δυο πρωτες και τις δυο τελευταιες στροφες στο δευτερο στιχο σπαει και η ομοιοκαταληξια...γενικα δηλαδη εχεις απολυτο δικιο απλα δεν ηθελα να χαλασω την ιστορια...δηλαδη νομιζω καλυτερα να χασεις την δομη για το στορυ παρα το αντιθετο ειδικα στην περιπτωση μας που γραφουμε απλως για να εκφραστουμε και οχι για να κανουμε τεχνη...
παντως αυτου του ειδους τα σχολια μου αρεσουν πολυ...
Neiko  σε εχω κοψει οτι εισαι "σκοτεινος τυπος" αλλα που θα παει καποτε θα δουμε και την χαβαλετζιδικη πλευρα σου!παντως σε ευχαριστω που ασχολεισαι (γενικα)
Να στε καλα παιδια!

[papous]

Όμορφα είμεθα, νάσαι επίσης καλά.

Μα rak αν "έκανες τέχνη", ποίηση εν προκειμένω, δεν θα έλεγα τίποτα. Πως να κοντράρω έναν... ποιητή, εγώ ο άμουσος? Λόγω του ότι όμως διαβλέπω ότι σε ενδιαφέρει πολύ η τεχνική, η συμμετρία, η θέση στον χώρο και στον χρόνο, ο πειραματισμός, έλαβα το θράσσος να προτείνω. Συμπάθα με, ήταν εντελώς αυθόρμητο, δεν το σκέφτηκα διόλου. Όπως ακριβώς θα πρότεινα στον γιό μου αν ήθελε να φτιάξει ένα κάστρο στην άμμο.

ΥΓ. Αυτό το "κάνω τέχνη", " κάνω ποίηση" κλπ., πολύ με διασκεδάζει.
Μου θυμίζει μια ατάκα του μικρού: "κάνω κακά, μπαμπά!"

[ε?]

papou  και πολυ καλα εκανες!!!!
Εμενα γενικα παντως οι ποιητες κτλ δεν μου καθονται καλα...ολα τα λεφτα ειναι οι αταλαντοι (δηλαδη εμεις)
και αυτο το λεω πολυ πολυ σοβαρα...


υ.γ:Θα ειχε πλακα αν γραφαμε κατι μαζι...οχι κατι στημενο...τελος παντων αν υπερχε καποιος που ενδιαφερεται για κατι τετοιο θα χε πλακα να το δουμε (ασχετο αλλα δε βαριεστε..)

[papous]

Όχι και ατάλαντοι! Μην τρελαθούμε τώρα... Η μεγάλη ταπείνωση είναι το ίδιο καταστροφική με την μεγάλη έπαρση - καλά τώρα, τρόπος του λέγειν!

Εννοείς κάτι όπως αυτό που κάνατε με τον x-versus στον φύλακα άγγελο? Καταπληκτικό αποτέλεσμα αλλά δεν νομίζω ότι είναι αυτό που ζητάς. Ή κάνω λάθος?

[ε?]

οχι ακριβως...αλλα τοτε μου ηρθε η ιδεα...
δεν εχω ξεκαθαρισει πως ακριβως θα μπορουσε να γινει αλλα θα σου δωσω ενα παραδειγμα για να καταλαβεις τι περιπου σκεφτομαι...ειναι περισσοτερο ενα παιχνιδι...
ας υποθεσουμε οτι εχουμε μια φανταστικη πολη...ο καθε ενας απο τους "συμμετεχοντες" ειναι ενα προσωπο που ζει στην πολη αυτη και μπορει να δωσει τα χαρακτηριστικα που θελει τοσο στην πολη οσο και στον "χαρακτηρα" του.Δεν εχει σημασια αν τα χαρακτηριστικα αυτα ανταποκρινονται στην πραγματικοτητα...κατα βαθος ολα αληθινα ειναι.Ετσι απο ανεξαρτητα στην αρχη κειμενα θα αρχισουμε να πλεκουμε σιγα σιγα ενα φανταστικο σκηνικο "δρασης" το οποιο θα ειναι αποτελεσμα της συνθεσης των στοιχειων που εχει δωσει ο καθενας ξεχωριστα....καθως ο ενας διαβαζει τις σκεψεις του αλλου θα μπορει να εκφραζει τις δικες του ιδεες κτλ πανω στα θεματα αυτα...γενικα να δουμε διαφορετικες αντιδρασεις στα ιδια ερεθισματα...μετα θα μπορουσαν αυτα τα προσωπα να αλληλεπιδρουν...γενικα ειναι ακομα μπερδεμενο στο κεφαλι μου...στην πραγματικοτητα ο καθενας απο εμας να γραφει εντελως ανεξαρτητα απο τους αλλους αλλα να τα προβαλλει ολα σε εναν νοητο κοσμο (οχι απαραιτητα ψευτικο) ωστε να βγει κατι το  ενιαιο (οσο μπορει) .
Θα ναι σαν να φτιαχνουμε ενα κολαζ χωρις σχεδιο.Ο καθε ενας θα προσθετει ενα μικρο κομματακι.Ο διπλανος του θα το κοιταει και θα "απανταει" με ενα δικο του κομματι.
Ποιος ξερει?
στο τελος μπορει να βγει καμια γνωριμη εικονα..

[papous]

Είχα δίκιο ότι είσαι ιδιοφυής!

Αν κατάλαβα καλά προσπαθείς να δημιουργήσεις μια εκφραστική υπερσυνείδηση ή υπερσυνείδηση έκφρασης.

Αρχική ένσταση: Χρειάζεται να δημιουργήσεις ένα τουλάχιστον αλγόριθμο για την συνεργασία. Διότι στην άναρχη έκφραση αφήνεις στην τύχη όλα τα εκφραστικά μέσα.
Ένα παράδειγμα: Αν αντί για εικόνες και ιδέες ο καθένας συμμετέχων χρειαζόταν να βάλει μόνο μια λέξη σε σειρά, ποιός θα καθόριζε την σειρά?

Πέρα από τις ενστάσεις και παρόλο που διαφωνώ με τον σχεδιασμό έχει πλάκα σαν πειραματισμός και θα συμμετείχα, αρκεί να υπήρχε  απόλυτος εναρμονισμός στο αρχικό περιβάλλον. Αλλά ποιος θα το εκφράσει?

[Neikos]

rak και papou ο αυτοκρατορας μου ειναι στην διαθεση σας..... ειναι ακομα μικρος.... ελπιζω να ανδρωθει μεσα απο το εγχειρημα σας.... αν φυσικα υπαρχει χωρος....

[papous]

Και βέβαια υπάρχει χώρος Neikos, και το κάνεις ήδη...

Διότι τι άλλο είναι αυτή η παρέα εκτός από αυτό που περιγράφει ο rak? Χμ.., μάλλον τον πρόλαβαν οι συντελεστές του κιθάρα και των άλλων σχετικών διευθύνσεων.

Αλλά εκτός αυτού, η αυθεντική υπερσυνείδηση υπάρχει ήδη. Πόσες από τις σκέψεις, τις ιδέες μας, την γνώση και τα πιστεύω μας είναι αποκλειστικά δικά μας? Σχεδόν καμμία, αντιθέτως υπάρχουν άνθρωποι που σ' ολόκληρη την ζωή τους δεν έχουν ούτε μία δικιά τους ιδέα. Ακολουθούν, όπως ακολουθούμε όλοι μας αυτό το παζλ ιδεών και χώρου, που ο καθένας έχει διαλέξει αλλά αποτελεί μέρος της υπερσυνείδησής μας.

Δεν χρειάζεται να αλλάξει είναι φυσικό, αλλά είναι πάρα πολύ δύσκολο να αντιγραφεί. Διότι το τυχαίο στην φυσική υπερσυνείδηση καταλαμβάνει πολύ μικρό μέρος στην όλη διαδικασία ενώ το μεγαλύτερο αντιστοιχεί σε νόμους. Πρέπει λοιπόν να βρεθούν αυτοί οι νόμοι.
Εμπρός λοιπόν rak, είναι τόσο απλό γι' αυτό και τόσο δύσκολο!

[ε?]

σε αυτο που λεει ο papous εχει δικιο...γι αυτο ειπα οτι δεν ξερω αν μπορει να γινει κατι τετοιο χωρις να βγει εντελως ψευτικο...και το κακο ειναι οτι οσο περισσοτερο προσπαθησει κανεις να το "οργανωσει" τοσο θα απομακρυνθει απο την ουσια του που θα ηταν να γραφει ο καθενας αυθορμητα...γενικα δεν ξερω και για να σας πω την αληθεια δεν μου αρεσει να τα ζοριζω και πολυ τα πραγματα...ας το αφησουμε και βλεπουμε..ισως καποα στιγμη προκυψει μια τετοια μορφη (γιατι η ουσια υπαρχει) απο μονη της...

[papous]

Η αυθόρμητη γραφή είναι άτοπο σε μια απάντηση. Εφόσον το ερέθισμα είναι η θέση του άλλου.

Σε τέτοιες προσπάθειες είναι απαραίτητο τόσο η απεικόνιση του περιβάλλοντος, όσο και οι ελιγμοί μέσα σ' αυτό να γίνουν κατά μόνας και κατόπιν να γίνει η ανασύνθεση των στοιχείων. Και το καλύτερο θα είναι η ανασύνθεση να γίνει όχι από τους συγγραφείς αλλά από τους αναγνώστες. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο συγγραφέας θα αποποιηθεί τον ρόλο του αναγνώστη. Απλά πρέπει να καταφέρνει να διαχωρίσει τους δύο ρόλους.

[papous]

Ρακένδυτε, κοίτα εδώ!

Μια καινούρια ιδέα

[ε?]

!!   κοιτα να δεις πραγματα....καλα ηθελα να ξερα που τα ξεθαψες ολα αυτα....

ασχετο , αλλα καμια φορα διαβαζω πραγματα που εχω γραψει παλιοτερα και μου φαινονται εντελως ξενα...
παραξενα πραγματα...

[papous]

ασχετο , αλλα καμια φορα διαβαζω πραγματα που εχω γραψει παλιοτερα και μου φαινονται εντελως ξενα...
παραξενα πραγματα...

Χα,χα,χα  σε ποιά εκλογική περιφέρεια εκλέγεσαι?