Αποστολέας Θέμα: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!  (Αναγνώστηκε 132948 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αγγέλα

  • Επισκέπτης
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #75 στις: 22/08/07, 20:10 »
Άκουσα πρόσφατα ότι το τραγούδι του Αλκίνοου Ιωαννίδη "Όνειρο ήτανε" είναι εμπνευσμένο από πραγματική ιστορία. Για την ακρίβεια, είναι η ιστορία ενός φίλου του, που είχε πολύ κλειστό χαρακτήρα και δεν είχε σχεδόν καθόλου επαφές με τους άλλους ανθρώπους. Μια φορά καθώς κοιμότανε, ονειρεύτηκε μια γυναικεία οπτασία. Ήταν αυτό που έψαχνε: μια γυναίκα πλασμένη αποκλειστικά γι' αυτόν! Την έβλεπε λοιπόν κάθε βράδυ στον ύπνο του, ώσπου στο τέλος την ερωτεύτηκε και κατέληξε να παίρνει χάπια για να κοιμάται νωρίτερα και να την ονειρεύεται. Ένα βράδυ η οπτασία του είπε πως δεν ήταν παρά ένα όνειρο και οτι δεν θα την ξαναέβλεπε. Όντως δεν την ξαναείδε και στεναχωρέθηκε τόσο πολύ που αποφάσισε ότι δεν έχει κανένα νόημα πλέον η ζωή του και αποφάσισε να της δώσει ένα τέλος. Πριν το κάνει όμως αυτό, εκμυστηρεύτηκε την ιστορία του στον Αλκίνοο και εκείνος την έκανε τραγούδι.

Βέβαια υπάρχει άλλη μία εκδοχή που λέει οτι ο τύπος κάποια στιγμή βρήκε στ' αλήθεια την κοπέλα που ονειρευόταν και της είπε για τα όνειρα και επειδή εκείνη δεν τον πίστεψε, αυτοκτόνησε... 

Αποσυνδεδεμένος Mrs Brightside

  • Illusion User
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1171
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...as we kiss goodbye the sun sets...
    • Προφίλ
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #76 στις: 21/12/07, 13:28 »
Άκουσα πρόσφατα ότι το τραγούδι του Αλκίνοου Ιωαννίδη "Όνειρο ήτανε" είναι εμπνευσμένο από πραγματική ιστορία. Για την ακρίβεια, είναι η ιστορία ενός φίλου του, που είχε πολύ κλειστό χαρακτήρα και δεν είχε σχεδόν καθόλου επαφές με τους άλλους ανθρώπους. Μια φορά καθώς κοιμότανε, ονειρεύτηκε μια γυναικεία οπτασία. Ήταν αυτό που έψαχνε: μια γυναίκα πλασμένη αποκλειστικά γι' αυτόν! Την έβλεπε λοιπόν κάθε βράδυ στον ύπνο του, ώσπου στο τέλος την ερωτεύτηκε και κατέληξε να παίρνει χάπια για να κοιμάται νωρίτερα και να την ονειρεύεται. Ένα βράδυ η οπτασία του είπε πως δεν ήταν παρά ένα όνειρο και οτι δεν θα την ξαναέβλεπε. Όντως δεν την ξαναείδε και στεναχωρέθηκε τόσο πολύ που αποφάσισε ότι δεν έχει κανένα νόημα πλέον η ζωή του και αποφάσισε να της δώσει ένα τέλος. Πριν το κάνει όμως αυτό, εκμυστηρεύτηκε την ιστορία του στον Αλκίνοο και εκείνος την έκανε τραγούδι.

Βέβαια υπάρχει άλλη μία εκδοχή που λέει οτι ο τύπος κάποια στιγμή βρήκε στ' αλήθεια την κοπέλα που ονειρευόταν και της είπε για τα όνειρα και επειδή εκείνη δεν τον πίστεψε, αυτοκτόνησε... 

Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτή η ιστορία...

Πάντως, για όσους ακούνε Αλκίνοο, θα ήθελα να παραθέσω ένα διήγημα, από το οποίο εμπνεύστηκε ο Αλκίνοος κι έγραψε τον καθρέφτη. Λέγεται "Ένας πολύ γέρος με τεράστια φτερά", είναι του Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες και ανήκει στη συλλογή διηγημάτων "Θάνατος σταθερός πέρα από τον έρωτα".

...when the hardest part is over we'll be here and our dreams will break the boundaries of our fear...

http://www.facebook.com/TheKillersGreekFanClub
https://www.facebook.com/killersnerdia

Αποσυνδεδεμένος Mrs Brightside

  • Illusion User
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1171
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...as we kiss goodbye the sun sets...
    • Προφίλ
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #77 στις: 21/12/07, 13:31 »
Ένας πολύ γέρος κύριος με τεράστια φτερά

Την τρίτη μέρα της βροχής είχαν σκοτώσει τόσα καβούρια μες το σπίτι, που ο Πελάγιο αναγκάστηκε να διασχίσει την πλημμυρισμένη μεσαυλή του για να τα πετάξει στην θάλασσα, γιατί το νεογέννητο αγόρι είχε περάσει όλη την νύχτα με δέκατα κι όλοι σκέφτονταν πως έφταιγε η δυσωδία. Απ' την Τρίτη όλα ήταν θλιβερά. Ουρανός και θάλασσα είχαν γίνει ένα σταχτί πράγμα κι η άμμος της παραλίας, που τον Μάρτη στραφτάλιζε σαν φωτεινή σκόνη, είχε μεταβληθεί σε σούπα από λάσπη και σαπισμένα θαλασσινά. Το μεσημέρι το φως ήταν τόσο αδύνατο που όταν ο Πελάγιο γύριζε στο σπίτι, αφού είχε πετάξει τα καβούρια, με δυσκολία διέκρινε τι ήταν αυτό που κουνιότανε και βόγκαγε στο βάθος της μεσαυλής. Χρειάστηκε να πλησιάσει πολύ κοντά για ν' ανακαλύψει πως ήταν ένας γέρος πεσμένος μπρούμυτα μες την λασπουριά και παρόλες τις μεγάλες του προσπάθειες δε μπορούσε ν' ανασηκωθεί γιατί τον εμπόδιζαν οι τεράστιες φτερούγες του.

Τρομαγμένος απ' αυτόν τον εφιάλτη , ο Πελάγιο έτρεξε να βρει την Ελισένδα, την γυναίκα του, που έβαζε κομπρέσες στο άρρωστο μωρό και την πήγε στο βάθος της μεσαυλής. Περιεργάστηκαν κι οι δύο το πεσμένο κορμί με βουβή κατάπληξη. Ήταν ντυμένος σαν ζητιάνος. Μόλις και του 'μεναν λίγες ξασπρισμένες τρίχες στο γυμνό κρανίο του και πολύ λίγα δόντια στο στόμα και αυτή η θλιβερή του εμφάνιση, σαν καταμουσκεμένος παπούλης, του 'χε αφαιρέσει όλο το μεγαλείο. Οι φτερούγες του, σαν μεγάλου όρνιου, βρώμικες και μισομαδημένες, είχαν βουλιάξει για πάντα μες την λασπουριά. Τόσο πολύ τον περιεργάστηκαν και με τέτοια προσοχή που πολύ γρήγορα ο Πελάγιο και η Ελισένδα συνήλθαν απ' την έκπληξή τους και στο τέλος τους φάνηκε και σαν γνωστός. Έτσι τόλμησαν να του μιλήσουν κι εκείνος τους αποκρίθηκε σε μια ακαταλαβίστικη γλώσσα, όμως με την ωραία φωνή των ναυτικών. Έτσι έγινε και ξεπέρασαν το πρόβλημα των φτερών και συμπέραναν, κρίνοντας πολύ φρόνιμα, πως ήταν κάποιος μοναχικός ναυαγός κάποιου ξένου καραβιού που 'χε βουλιάξει με την καταιγίδα. Ωστόσο, φώναξαν να το δει και μια γειτόνισσα που γνώριζε τα πάντα για την ζωή και το θάνατο κι εκείνης της έφτασε μια ματιά για να τους βγάλει απ' την πλάνη τους.

- Είναι ένας άγγελος - τους είπε - σίγουρα ερχότανε για το μωρό, αλλά ο καημένος είναι τόσο γέρος που η βροχή τον έριξε χάμω.

Την επόμενη όλος ο κόσμος ήξερε πως στο σπίτι του Πελάγιο κρατούσανε φυλακισμένο έναν άγγελο με σάρκα και οστά. Αντίθετα με την κρίση της σοφής γειτόνισσας, που πίστευε πως οι άγγελοι στους καιρούς μας ήταν οι επιζήσαντες φυγάδες κάποιας ουράνιας συνομωσίας, δεν άντεξε η καρδιά τους να τον σκοτώσουν με ξυλιές. Ο Πελάγιο τον πρόσεχε όλο το απόγευμα απ' την κουζίνα, οπλισμένος με το ραβδί που είχε σαν σερίφης, και πριν ξαπλώσει τον έβγαλε τραβώντας τον απ' τις λάσπες και τον έκλεισε μαζί με τις κότες στο συρματόφραχτο κοτέτσι.Τα μεσάνυχτα, όταν σταμάτησε η βροχή, ο Πελάγιο κι η Ελισένδα ακόμα σκότωναν καβούρια. Λίγο αργότερα ξύπνησε το μωρό απύρετο και πεινούσε. Αισθάνθηκαν τότε μεγαλόψυχοι κι αποφάσισαν να βάλουν τον άγγελο σε μια σχεδία με πόσιμο νερό και προμήθειες για τρεις μέρες και να τον αφήσουν στην τύχη του στ' ανοιχτά. Αλλά όταν βγήκαν στην μεσαυλή με το πρώτο φως, βρήκαν όλη την γειτονιά μπροστά στο κοτέτσι να διασκεδάζει με τον άγγελο χωρίς τον παραμικρό σεβασμό και να του πετούν φαγώσιμα μεσ' απ' τις τρύπες του σύρματος λες και δεν ήταν πλάσμα υπερφυσικό παρά ζώο του τσίρκου.

...when the hardest part is over we'll be here and our dreams will break the boundaries of our fear...

http://www.facebook.com/TheKillersGreekFanClub
https://www.facebook.com/killersnerdia

Αποσυνδεδεμένος Mrs Brightside

  • Illusion User
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1171
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...as we kiss goodbye the sun sets...
    • Προφίλ
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #78 στις: 21/12/07, 13:32 »
Ο πάτερ Γκονσάγκα έφτασε πριν απ' τις εφτά, ξεσηκωμένος απ' το απίθανο νέο. Εκείνη την ώρα είχαν ήδη έρθει κι άλλοι περίεργοι, λιγότερο επιπόλαιοι απ' τους πρωινούς κι είχαν κάνει κάθε είδους υποθέσεις για το μέλλον του φυλακισμένου. Οι πιο αφελείς σκέφτονταν θα τον εκλέγανε δήμαρχο του χωριού. Άλλοι, πιο χοντροκέφαλοι, υπέθεταν πως θα τον προβίβαζαν σε στρατηγό πέντε αστέρων για να κερδίζει όλους τους πολέμους. Μερικοί οραματιστές ελπίζανε πως θα τον φύλαγαν για γεννήτορα, για να σπείρει στη γη μια γενιά από φτερωτούς και σοφούς ανθρώπους που θα κυβερνούσαν το Σύμπαν. Αλλά ο πάτερ Γκονσάγκα πριν γίνει παπάς ήταν ένας στιβαρός ξυλοκόπος. Σκυμμένος πάνω στα σύρματα ανακεφαλαίωσε σ' ένα λεπτό την κατήχησή του κι ύστερα ζήτησε να του ανοίξουν την πόρτα για να εξετάσει εκείνο τον αξιολύπητο άνθρωπο, που ‘μοιαζε περισσότερο με τεράστια ξεπουπουλιασμένη κότα ανάμεσα στις άλλες αποσβολωμένες κότες. Ήταν ξαπλωμένος σε μια γωνιά, στεγνώνοντας στον ήλιο τις ανοιγμένες του φτερούγες, ανάμεσα σε φλούδια και φρούτα κι αποφάγια απ' το πρωινό που του 'χαν πετάξει οι πρωινοί επισκέπτες. Αδιάφορος στη θρασύτητα του κόσμου, μόλις που σήκωσε το πανάρχαιο βλέμμα του και κάτι μουρμούρισε στη γλώσσα του όταν ο πάτερ Γκονσάγκα μπήκε στο κοτέτσι και τον καλημέρισε στα λατινικά. Ο εφημέριος άρχισε να τον υποπτεύεται για απατεώνα όταν είδε πως δεν καταλάβαινε την γλώσσα του Θεού κι ούτε ήξερε να χαιρετήσει τους ιερείς Του. Ύστερα πρόσεξε πως από κοντά ήταν πολύ ανθρώπινος: ανάδινε μιαν ανυπόφορη μυρωδιά υπαίθρου, παράσιτα είχαν φυτρώσει κάτω απ' τις φτερούγες του, τα μεγαλύτερα φτερά του είχαν κακοπάθει απ' τους ανέμους της γης και τίποτα στην κακόμοιρη φύση του δε θύμιζε την περήφανη αξιοπρέπεια των αγγέλων. Εγκατέλειψε λοιπόν το κοτέτσι και μ' ένα σύντομο κήρυγμα προειδοποίησε τους περίεργους για τους κινδύνους της αφέλειας. Τους θύμισε πως ο δαίμονας είχε την κακιά συνήθεια να μεταχειρίζεται κόλπα καρναβαλίστικα για ν' αναστατώνει τους ανόητους. Υποστήριξε πως εφόσον τα φτερά δεν ήταν το βασικό στοιχείο που καθορίζει τις διαφορές ανάμεσα σ' ένα γεράκι και σ' ένα αεροπλάνο, πολύ λιγότερο θα ήταν στην αναγνώριση των αγγέλων. Ωστόσο υποσχέθηκε να γράψει ένα γράμμα στον επίσκοπό του, ώστε κι εκείνος να γράψει άλλο στην Παναγιότητά του, έτσι ώστε η τελική ετυμηγορία να προέρχεται απ' τα ανώτατα δικαστήρια.

Τα λόγια του έπεσαν σ' άγονο χώμα. Το νέο για τον αιχμάλωτο άγγελο διαδόθηκε με τέτοια ταχύτητα που μέσα σε λίγες ώρες έγινε μες στην μεσαυλή τέτοιο πανδαιμόνιο λαϊκής αγοράς που αναγκάστηκαν να φέρουν το στρατό σε μπαγιονέτες για να κρατήσει σε απόσταση το πλήθος που κόντευε να γκρεμίσει το σπίτι. Η Ελισένδα, με τη μέση πιασμένη απ' το να σκουπίζει τα πανηγυριώτικα σκουπίδια, είχε τότε την έξυπνη ιδέα να μαντρώσει τη μεσαυλή και να κόψει εισιτήριο πέντε σεντάβος για όποιον ήθελε να δει τον άγγελο.

Ήρθαν περίεργοι μέχρι κι απ' την Μαρτινίκα. Ήρθε ένας περιοδεύων θίασος μ' ένα ιπτάμενο ακροβάτη που πέρασε βουίζοντας αρκετές φορές πάνω απ' το πλήθος, αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία γιατί οι φτερούγες του δεν ήταν από αγγέλου, αλλά από διαστημική νυχτερίδα. Ήρθαν οι πιο δυστυχισμένοι ανάπηροι της Καραϊβικής για να γιάνουν: μια φτωχιά που από μικρή μετρούσε τους χτύπους της καρδιάς της και δεν έφταναν πια οι αριθμοί, κάποιος απ' την Τζαμάικα που δεν μπορούσε να κοιμηθεί γιατί τον ενοχλούσε ο θόρυβος των αστεριών, ένας υπνοβάτης που σηκωνότανε την νύχτα να χαλάσει στον ύπνο του αυτά που έφτιαχνε στον ξύπνιο του και πολλοί άλλοι με λιγότερο σοβαρά προβλήματα. Μέσα σ' αυτήν την αταξία ναυαγίου, που έκανε την γη να τρέμει, ο Πελάγιο και η Ελισένδα ήταν ευτυχισμένοι απ' την κούραση γιατί σε λιγότερο από μια βδομάδα είχαν γεμίσει με λεφτά τις κρεβατοκάμαρες κι η ουρά των προσκυνητών που περίμεναν ακόμη τη σειρά τους για να μπουν μέσα έφτανε ως την άλλη άκρη του ορίζοντα.

Ο άγγελος ήταν ο μόνος που δε συμμετείχε στο δικό του θέαμα. Περνούσε τον καιρό του ψάχνοντας για μια πιο αναπαυτική θέση στη δανεική φωλιά, ζαλισμένος απ' τις λάμπες του λαδιού που ζέσταιναν σαν κόλαση κι απ' τα κεριά της λειτουργίας που κόλλαγαν πάνω στα σύρματα. Στην αρχή προσπάθησαν να του δώσουν να φάει ναφθαλίνη, που σύμφωνα με τη σοφία της γειτόνισσας ήταν ειδική τροφή για τους αγγέλους. Αλλά εκείνος την περιφρόνησε όπως περιφρόνησε και τα παπικά γεύματα που του έφερναν οι μετανοούντες και ποτέ δεν έγινε γνωστό αν επειδή ήταν άγγελος ή επειδή ήταν γέρος κατέληξε να τρώει μονάχα χυλό από μελιτζάνες. Η μόνη υπερφυσική του αρετή έμοιαζε να 'ναι η υπομονή. Ιδιαίτερα τον πρώτο καιρό όταν τον τσιμπολογούσαν οι κότες ψάχνοντας για τα ουράνια παράσιτα που πλήθαιναν μες τις φτερούγες του κι οι σακάτηδες του ξερίζωναν πούπουλα για να τ' ακουμπήσουν πάνω στα κουσούρια τους κι ακόμα κι οι πιο σπλαχνικοί του πετούσαν πέτρες για να τον κάνουν να σηκωθεί να τον δούνε όρθιο. Η μόνη φορά που κατάφεραν να τον ταράξουν ήταν όταν του έκαψαν το φτερό με ένα σίδερο για το μαρκάρισμα των μοσχαριών, γιατί είχε μείνει τόσες ώρες ακίνητος που τον είχαν για πεθαμένο. Ξύπνησε ξαφνιασμένος, παραμιλώντας στην απόκρυφη γλώσσα του και με τα μάτια γεμάτα δάκρυα χτύπησε τα φτερά του δυο φορές σηκώνοντας ένα σύννεφο από κουτσουλιές και σεληνιακή σκόνη και προκαλώντας έναν ανεμοστρόβιλο πανικού άλλου είδους. Αν και πολλοί πίστεψαν πως η αντίδρασή του δεν ήταν από θυμό, αλλά μάλλον από πόνο, από τότε πρόσεχαν να μην τον ενοχλούν γιατί η πλειοψηφία κατάλαβε πως δεν είχε την απάθεια ενός ήρωα σε απομόνωση, αλλά ενός κατακλυσμού σε ανάπαυση.

...when the hardest part is over we'll be here and our dreams will break the boundaries of our fear...

http://www.facebook.com/TheKillersGreekFanClub
https://www.facebook.com/killersnerdia

Αποσυνδεδεμένος Mrs Brightside

  • Illusion User
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1171
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...as we kiss goodbye the sun sets...
    • Προφίλ
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #79 στις: 21/12/07, 13:34 »
Ο πάτερ Γκονσάγκα αντιμετώπισε την επιπολαιότητα του πλήθους με συνταγές οικιακής έμπνευσης καθώς περίμενε την τελική ετυμηγορία για την φύση του φυλακισμένου. Όμως το ταχυδρομείο της Ρώμης είχε χάσει την έννοια του επείγοντος. Ο καιρός περνούσε εξετάζοντας αν ο ένοχος είχε αφαλό, αν η γλώσσα του είχε σχέση με την αραμαϊκή, πόσες φορές χωρούσε πάνω στο κεφάλι μιας καρφίτσας, ή αν δεν ήταν απλώς κάποιος Νορβηγός με φτερά. Τα φειδωλά αυτά γράμματα θα μπορούσαν να πηγαινοέρχονται μέχρι τη συντέλεια των αιώνων, αν κάποιο γεγονός σταλμένο απ' την θεία πρόνοια δεν έβαζε τέλος στις στεναχώριες του εφημέριου.

Έτυχε εκείνες τις μέρες, μέσα στα πολλά νούμερα των θιάσων που ταξίδευαν στην Καραϊβική, να φέρουν στο χωριό το θλιβερό θέαμα μιας γυναίκας που είχε μεταμορφωθεί σε αράχνη επειδή είχε παρακούσει τους γονείς της. Δεν ήταν μόνο φθηνότερο το εισιτήριο για να την δει κανείς απ' το εισιτήριο για τον άγγελο, αλλά επέτρεπαν να της κάνεις κάθε είδους ερωτήσεις για την παράλογη κατάστασή της και να την εξετάσεις απ' την καλή και απ' την ανάποδη, ώστε κανείς να μη αμφιβάλλει για την αλήθεια αυτής της φρίκης. Ήταν μια τεράστια ταραντούλα μεγάλη σαν πρόβατο και με κεφάλι μελαγχολικής κόρης. Όμως το πιο σπαραχτικό απ' όλα δεν ήταν η παράλογη όψη της, αλλά η αληθινή λύπη με την οποία διηγιόταν τις λεπτομέρειες της δυστυχίας της: όταν ήταν ακόμα παιδί το είχε σκάσει απ' το σπίτι των γονιών της για να πάει σ' ένα χορό κι όταν γύριζε μεσ' απ' το δάσος, αφού είχε χορέψει όλη τη νύχτα χωρίς άδεια, ένας τρομαχτικός κεραυνός άνοιξε τον ουρανό στα δύο κι απ' το άνοιγμα πετάχτηκε η αστραπή με το θειάφι που τη μετάτρεψε σε αράχνη. Μοναδική τροφή της ήταν τα κεφτεδάκια που οι φιλεύσπλαχνες ψυχές της έβαζαν στο στόμα όταν ήθελαν. Τέτοιο θέαμα, γεμάτο από ανθρώπινη αλήθεια και με τέτοια τρομερή τιμωρία, ήταν φυσικό να συντρίψει, δίχως να το θέλει, το θέαμα του υπεροπτικού αγγέλου που μόλις καταδεχόταν να κοιτάξει τους θνητούς. Επιπλέον, τα ελάχιστα θαύματα που αποδίδανε στον άγγελο, αποκάλυπταν μία κάποια ψυχική διαταραχή, όπως εκείνο του τυφλού που δε βρήκε το φως του, αλλά του φύτρωσαν τρία καινούργια δόντια κι εκείνο του παραλυτικού που δε μπόρεσε να περπατήσει, αλλά κόντεψε να κερδίσει τον πρώτο λαχνό στο λαχείο κι εκείνο του λεπρού που φύτρωσαν ηλιοτρόπια στις πληγές του. Αυτά τα θαύματα της παρηγοριάς, που πιο πολύ μοιάζανε με φάρσες, είχαν ήδη κλονίσει τη φήμη του αγγέλου όταν η γυναίκα που είχε μεταμορφωθεί σε αράχνη κατάφερε τελικά να την καταστρέψει. Έτσι έγινε και ο πάτερ Γκονσάγκα γιατρεύτηκε για πάντα απ' την αϋπνία κι η μεσαυλή του Πελάγιο ξανάμεινε άδεια όπως τον καιρό που έβρεχε συνέχεια και τα καβούρια περπατούσαν στις κρεβατοκάμαρες.

Οι ιδιοκτήτες του σπιτιού δεν είχαν λόγο να παραπονεθούν. Με τα λεφτά που οικονόμησαν έφτιαξαν μια έπαυλη με δύο πατώματα, με μπαλκόνια και κήπους και με κεφαλόσκαλα πολύ ψηλά για να μην ανεβαίνουν καβούρια και με σιδεριές στα παράθυρα για να μην μπαίνουν άγγελοι. Επιπλέον, ο Πελάγιο έφτιαξε ένα εκτροφείο για κουνέλια κοντά στο χωριό και παραιτήθηκε από σερίφης οριστικά και η Ελισένδα αγόρασε παπούτσια σατέν με ψηλά τακούνια και πολλά φουστάνια από γυαλιστερό μεταξωτό, απ' εκείνο που φορούσαν τις Κυριακές εκείνα τα χρόνια οι πιο ελκυστικές κυρίες. Μόνο για το κοτέτσι δεν έκαναν τίποτα. Αν καμιά φορά το έπλεναν με απολυμαντικό κι έκαιγαν κομματάκια σμύρνα, δεν το έκαναν για να τιμήσουν τον άγγελο, παρά για να διώξουν τη βρωμιά της κοπριάς που τριγυρνούσε σαν φάντασμα παντού και πάλιωνε το καινούριο σπίτι. Στην αρχή, όταν το μωρό άρχισε να περπατάει, πρόσεχαν να μην πάει πολύ κοντά στο κοτέτσι. Αλλά ύστερα άρχισαν να ξεχνούν τους φόβους τους και να συνηθίζουν στη μυρωδιά και πριν αλλάξει το παιδί τα δόντια του έπαιζε πια μες το κοτέτσι που τα σκουριασμένα σύρματά του έπεφταν κομμάτια. Ο άγγελος δεν ήταν λιγότερο απωθητικός μαζί του, απ' ότι με τους υπόλοιπους θνητούς, αλλά υπόφερε τους πιο δαιμόνιους εξευτελισμούς με την υπομονή του σκύλου δίχως ψευδαισθήσεις. Κι οι δυο άρπαξαν ανεμοβλογιά συγχρόνως. Ο γιατρός που κοίταξε το παιδί δεν άντεξε στον πειρασμό ν' ακροαστεί και τον άγγελο, αλλά του βρήκε τόσα φυσήματα στην καρδιά και τόσους θορύβους στα νεφρά, που του φάνηκε απίθανο που ήταν ακόμα ζωντανός. Αυτό όμως που τον ξάφνιασε πιο πολύ ήταν η λογική των φτερών του. Έδεναν τόσο φυσικά μ' αυτόν τον τελείως ανθρώπινο οργανισμό που δε μπορούσε να καταλάβει γιατί δεν είχαν κι οι υπόλοιποι άνθρωποι.

...when the hardest part is over we'll be here and our dreams will break the boundaries of our fear...

http://www.facebook.com/TheKillersGreekFanClub
https://www.facebook.com/killersnerdia

Αποσυνδεδεμένος Mrs Brightside

  • Illusion User
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1171
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...as we kiss goodbye the sun sets...
    • Προφίλ
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #80 στις: 21/12/07, 13:34 »
Όταν το παιδί πήγε σχολείο είχε περάσει πια πολύς καιρός από τότε που ο ήλιος κι η βροχή είχαν ξεπατώσει το κοτέτσι. Ο άγγελος σερνόταν από δω κι από κει σαν αδέσποτος ετοιμοθάνατος. Τον έβγαζαν με τη σκούπα απ' ένα δωμάτιο κι ένα λεφτό αργότερα τον έβρισκαν στην κουζίνα. Έμοιαζε να βρίσκεται ταυτόχρονα παντού κι έφτασαν να σκέφτονται πως πολλαπλασιαζόταν, πως επαναλαμβανότανε από μόνος του, σ' ολόκληρο το σπίτι κι η εξοργισμένη Ελισένδα φώναζε σαν τρελή πως είναι τρομερό να ζει κανείς σ' αυτήν την κόλαση γεμάτη αγγέλους. Μόλις που μπορούσε να φάει και τα πανάρχαια μάτια του είχαν θολώσει τόσο, που σκόνταφτε στις κολόνες, και δεν του 'μεναν πια παρά τα μαδημένα καλάμια στα τελευταία φτερά του. Ο Πελάγιο του 'χε ρίξει πάνω του μια κουβέρτα και του 'χε κάνει την χάρη να τον αφήσει να κοιμάται στο υπόστεγο και μόνο τότε πρόσεξαν πως περνούσε τις νύχτες παραμιλώντας απ' τον πυρετό, λέγοντας γλωσσοδέτες στα αρχαία νορβηγικά. Κι ήταν μια απ' τις λίγες φορές που αναστατώθηκαν γιατί σκέφτηκαν πως επρόκειτο να πεθάνει κι ούτε κι η σοφή η γειτόνισσα μπορούσε να τους πει τι κάνουν τους πεθαμένους αγγέλους.

Όμως, όχι μόνο επέζησε το χειρότερο χειμώνα της ζωής του, αλλά και φάνηκε να καλυτερεύει με τις πρώτες ζέστες. Έμενε ακίνητος για αρκετές μέρες στην πιο απόμακρη γωνιά της αυλής, εκεί που δε μπορούσε κανείς να τον δει και στις αρχές του Δεκέμβρη άρχισαν να φυτρώνουν στις φτερούγες του κάτι μεγάλα και σκληρά φτερά, φτερά γέρικου πουλιού, που έμοιαζαν περισσότερο μ' άλλο ένα βάσανο των γηρατειών. Εκείνος όμως, θα πρέπει να γνώριζε την αιτία αυτών των αλλαγών, γιατί πρόσεχε πολύ να τις κρύβει και κανείς να μην ακούσει τα τραγούδια των ναυτικών που καμιά φορά τραγούδαγε κάτω απ' τ' αστέρια. Ένα πρωί η Ελισένδα καθάριζε κρεμμύδια για το μεσημέρι όταν ένας άνεμος που έμοιαζε να 'ρχεται απ' τ' ανοιχτά όρμησε στη κουζίνα. Τότε έσκυψε απ' το παράθυρο κι έπιασε τον άγγελο στις πρώτες προσπάθειές του να πετάξει. Ήταν τόσο αδέξιες που άνοιξε με τα νύχια του ένα αυλάκι στο λαχανόκηπο και κόντεψε να γκρεμίσει το υπόστεγο με τα αδύναμα χτυπήματα των φτερών του που γλιστρούσαν στο φως και δεν έβρισκαν που να κρατηθούν στον αέρα. Αλλά κατάφερε να πάρει ύψος. Η Ελισένδα άφησε έναν αναστεναγμό ανακούφισης για κείνη και γι' αυτόν, όταν είδε να περνά πάνω απ' τα τελευταία σπίτια προσπαθώντας να κρατηθεί στον αέρα μ' οποιονδήποτε τρόπο με το ριψοκίνδυνο πέταγμα γέρικου όρνιου. Συνέχισε να τον βλέπει μέχρι που δε μπορούσε πια, γιατί δεν ήταν πια εμπόδιο στη ζωή της, αλλά ένα φανταστικό σημείο στον ορίζοντα πάνω στη θάλασσα.


Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες
1968
...when the hardest part is over we'll be here and our dreams will break the boundaries of our fear...

http://www.facebook.com/TheKillersGreekFanClub
https://www.facebook.com/killersnerdia

Αποσυνδεδεμένος yiannakis

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 106
    • Προφίλ
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #81 στις: 02/08/10, 23:39 »
Παποράκι του Μπουρνόβα - Μάνος Λοΐζος-Λευτέρης Παπαδόπουλος
 
Τραγούδι από το δίσκο «Να’χαμε τι να’χαμε» του 1972. Το τραγούδι ερμηνεύει ο Γιάννης Καλατζής με δεύτερη φωνή τη Χαρούλα Αλεξίου. Η ιστορία αυτού του τραγουδιού είναι πραγματικά αξιόλογη. Το τραγούδι αρχίζει με το τετράστιχο “Παποράκι του Μπουρνόβα / και καρότσα της στεριάς / πόσα τάλιρα γυρεύεις / στον Περαία να με πας”. Αυτό το τετράστιχο το άκουσε ο Λ.Παπαδόπουλος για πρώτη φορά από τον στιχουργό Νίκο Μάθεση. Του είπε πως στη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, αυτό το τραγούδι το έλεγαν Έλληνες στρατιώτες που λιποταχτούσαν. Πρόσθεταν, επίσης, και ένα δίστιχο: “στον Περαία έχω σπίτι και στο Πέραμα κυρά”. Αυτό άρεσε στον Παπαδόπουλο, κι έτσι κράτησε αυτούς τους έξι στίχους και πρόσθεσε και άλλους έξι: “κάθε νύχτα στ’ όνειρό μου σεργιανάω / Άγιο – Νείλο, Κερατσίνι, Κοκκινιά / καπετάνιο Αρβανίτη / καροτσέρη φουκαρά”. Όταν έγραψε τη μουσική ο Λοϊζος και συνυπόγραψαν οι δημιουργοί, φώναξαν τον Γιώργο Νταλάρα στο σπίτι του Λοϊζου για να το ακούσει και να το κάνει πρόβα. Μόλις το ’παιξε ο Λοίζος στο πιάνο και ο Παπαδόπουλος τραγουδούσε, ο Νταλάρας άρχισε να τραγουδάει τους στίχους με άλλη, πολύ βαριά μελωδία, θέλοντας να τους δείξει ότι το τραγούδι αυτό το γνωρίζει(μάλλον από τον πατέρα του) από … αρχαιοτάτων χρόνων. Ο Λοίζος τσαντίσθηκε. Γύρισε και λέει στον Παπαδόπουλο: ”Δηλαδή, ο Νταλάρας ισχυρίζεται ότι το τραγούδι αυτό το κλέψαμε;”. “Ναι”, του απάντησε εκείνος, γελώντας. Ο Νταλάρας θέλησε να διορθώσει τα πράγματα : “Δεν υπαινίχθηκα ότι το κλέψατε. Απλώς, ότι υπήρχε ένα άλλο τραγούδι, από παλιά, με άλλη μουσική”. Το αποτέλεσμα όμως είχε κριθεί : το τραγούδι δόθηκε στον Γιάννη Καλατζή.
Ύστερα λοιπόν απ’ αυτήν την “ιστορία”, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον η άποψη του Γιώργου Νταλάρα: « … στο “Παποράκι του Μπουρνόβα” το ρεφρέν ήταν από ένα τραγούδι που φέρνανε μαζί τους οι φαντάροι που γυρνούσαν από το μικρασιατικό μέτωπο. Ένα τραγούδι θλιμμένο, σε δρόμο σαμπάχ, που ταίριαζε στην πίκρα των ανθρώπων που δεν ξέραν αν θα ξαναντικρίζαν τους γενέθλιους τόπους. Το τετράστιχο αυτό του ρεφρέν άρεσε πολύ στον Μάνο αλλά και στον Παπαδόπουλο, και αφού το συμπλήρωσε ο Λευτέρης, ο Μάνος έγραψε μια μελωδία που, ενώ κρατάει τη νοσταλγία του θέματος, σφύζει από ρυθμό και ζωή»
 
« Τελευταία τροποποίηση: 02/08/10, 23:48 από yiannakis »

Αποσυνδεδεμένος yiannakis

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 106
    • Προφίλ
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #82 στις: 02/08/10, 23:44 »
Μισιρλού
 
Τραγούδι που ξεκίνησε από την Ελλάδα ως ρεμπέτικο κι έγινε παγκόσμια επιτυχία, γνωρίζοντας διασκευές σε διαφορετικά μουσικά στυλ (τζαζ, οριεντάλ, κλέζμερ, σερφ-ροκ, γκαράζ-ροκ κ.ά.). Μισιρλού σημαίνει γυναίκα από το Μισίρι (Μισρ=Αίγυπτος στα αραβικά) και αναφέρεται σε μουσουλμάνα της Αιγύπτου, καθότι τη χριστιανή της περιοχής την ονομάζουμε Αιγυπτιώτισσα.

Η «Μισιρλού» είναι ένα αργό ζεϊμπέκικο, που πρωτακούστηκε στην Αθήνα γύρω στο 1927 από την κομπανία του Δημήτρη Πατρινού, ενός σμυρνιού μουσικού, που ήρθε στην πρωτεύουσα με το κύμα των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Το τραγούδι αναφέρεται στον έρωτα ενός χριστιανού για μια μουσουλμάνα, θέμα - ταμπού για εκείνη την εποχή και όχι μόνο. Η μελωδία είτε προϋπήρχε και ήταν οικείο άκουσμα στον ευρύτερο χώρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είτε αποτελεί ομαδική δουλειά της κομπανίας του Πατρινού. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Πατρινός έγραψε τους στίχους.

Η διεθνής πορεία του τραγουδιού ξεκίνησε το 1930 από τις ΗΠΑ, με την κυκλοφορία του από τη δισκογραφική εταιρεία Orthophonic του ελληνοαμερικανού Τίτου Δημητριάδη. Το 1941 ένας άλλος ελληνοαμερικανός, ο μουσικός Νίκος Ρουμπάνης του άλλαξε τον τόνο και τη μελωδία, δίνοντάς του τον ανατολίτικο ήχο με τον οποίο είναι γνωστό σήμερα. Φρόντισε, μάλιστα, να κατοχυρώσει το όνομά του ως συνθέτης του τραγουδιού. Καθώς κανείς δεν του αμφισβήτησε το δικαίωμα αυτό, ο Ρουμπάνης εμφανίζεται ως συνθέτης της «Μισιρλούς» σε όλο τον κόσμο εκτός από την Ελλάδα.

Αμέσως μετά τη διασκευή του Ρουμπάνη, το τραγούδι εντάχθηκε στο ρεπερτόριο μεγάλων ορχηστρών της εποχής του σουίνγκ, όπως του Χάρι Τζέιμς, του Γούντι Χέρμαν και του Ξαβιέ Κούγκατ. Όμως, η μεγάλη επιτυχία για τη «Μισιρλού» ήλθε στις αρχές της δεκαετίας του '60 από καλλιτέχνες του Surf-Rock. Την αρχή έκανε ο κιθαρίστας Ντικ Ντέιλ, ένας μουσικός με λιβανέζικες ρίζες (Ρίτσαρντ Μανσούρ το πραγματικό του όνομα), όταν ένας θαμώνας στο κλαμπ που εμφανιζόταν τον προκάλεσε να παίξει ένα σόλο με μία μόνο χορδή της κιθάρας. Αυτός διάλεξε τη «Μισιρλού» για να ανταποκριθεί στην πρόκληση. Το 1963, οι σπουδαίοι The Beach Boys παρουσίασαν στο άλμπουμ τους «Surfin' USA» μια εκτέλεση του τραγουδιού παρόμοια με αυτή του Ντέιλ, κάνοντας έτσι τη «Μισιρλού» τμήμα της surf παράδοσης, αλλά και της αμερικάνικης ποπ κουλτούρας.

Το 1994 η «Μισιρλού» στην εκτέλεση του Ντικ Ντέιλ ήλθε και πάλι στο προσκήνιο, καθώς ακουγόταν στην καλτ ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο «Pulp Fiction», ενώ το 2006 ξανάγινε δημοφιλής, όταν αποτέλεσε τη βάση για το τραγούδι των Black Eyed Peas, «Pump it». Αξιοσημείωτη είναι και η εκδοχή του γνωστού κουαρτέτου εγχόρδων «The Kronos Quartet», που συμπεριέλαβε τη «Μισιρλού» στο άλμπουμ τους «Caravan» (2000) με τον τίτλο «Misirlou Twist».

Στην Ελλάδα, τη «Μισιρλού» έχουν τραγουδήσει αρκετοί καλλιτέχνες, όπως η Δανάη, η Σοφία Βέμπο και ο Νίκος Γούναρης. Το ροκ συγκρότημα των Last Drive (άλμπουμ «Underworld Shakedown» του 1986) και η γκαράζ μπάντα των Sound Explosion («Misirlou the Greek»).

Το 2004, η «Μισιρλού» επιλέχτηκε από την οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας ως ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά τραγούδια όλων των εποχών, και ακούστηκε στην τελετή λήξης από την απόλυτη ελληνίδα σταρ, Άννα Βίσση. Στο τεύχος Μαρτίου 2005 το αγγλικό μουσικό περιοδικό Q δημοσίευσε έναν κατάλογο με τα 100 κορυφαία 100 κιθαριστικά τραγούδια. Η «Μισιρλού» στη διασκευή του Μτικ Ντέιλ κατέλαβε την 89η θέση.

Πηγή: www.sansimera.gr
Αυτό το ποστ ξεκίνησε από εδώ: http://forum.kithara.gr/index.php?topic=77956.msg612833#msg612833

Αποσυνδεδεμένος yiannakis

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 106
    • Προφίλ
Απ: Re:Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #83 στις: 05/08/10, 01:34 »
   Μια ερώτηση: Ξέρει κανείς την ιστορία της 'Δραπετσώνας'? Δεν έχει τύχει να την ακούσω κ πρέπει να έχει ενδιαφέρον.

Αν και απ'οτι βλέπω αυτό το μήνυμα το έστειλες πριν 6 χρόνια, θα σου απαντήσω:
Στην Πολιτεία Α του Μίκη Θεοδωράκη, ξεκίνσε με το τραγούδι "Μάνα μου και Παναγιά" που έγραψε ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτηςεμπνευσμένος από το "Adagio" του συνθέτη, και ήταν να εκδοθεί σε δίσκο 45 στροφών.
Για να κυκλοφορήσει όμως ο δίσκος, έπρεπε να γραφτεί άλλο ένα τραγούδι από την άλλη πλευρά. Έτσι γράφτηκε η "Δραπετσώνα", που ήταν εμπνευσμένη από το γκρέμισμα των προσφυγικών παραγκών από τος μπουλντόζες, βγάζοντας στο δρόμο πλήθος γυναικόπαιδων, γέρων, ανήμπορων και άρρωστων.
Και βέβαια οι στίχοι του τραγουδιού είναι το ίδιο δυνατοί όσο και αυτά τα περιστατικά...
Ηχογραφήθηκε το 1960.
 

Αποσυνδεδεμένος arismanouras

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 70
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #84 στις: 24/06/11, 15:51 »
Για το In the air tonight:


http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=3004&sectionID=0


και


http://www.scribd.com/doc/56761719/In-the-Air-Tonight




Εκτενής έρευνα επάνω στη δημιουργία και παραγωγή του. Καλή ανάγνωση

Αποσυνδεδεμένος ricchrones

  • Περαστικός
  • *
  • Μηνύματα: 1
    • Προφίλ
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #85 στις: 23/10/12, 16:55 »
Το Lady D'Arbanville το έγραψε ο Cat Stevens για την Patti D'Arbanville που τον παράτησε για να γίνει μοντέλο κάτι που δεν το κατάφερε. Στο τραγούδι την αναφέρει σαν νεκρή επειδή γι'αυτόν είχε πεθάνει

 
Cat Stevens-Lady D'arbanville lyrics




edit: γράφουμε μόνο με ελληνικά
« Τελευταία τροποποίηση: 23/10/12, 17:10 από hot_sauce »

Αποσυνδεδεμένος paraskoshad

  • Περαστικός
  • *
  • Μηνύματα: 1
    • Facebook profile
    • Προφίλ
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #86 στις: 25/03/14, 19:01 »
Νότης - Ήταν τρελός - Γράφτηκε για τον Σολωμό που σκότωσαν οι τούρκοι στη Κύπρο πάνω στον Ιστό .
Νότης - Γενέθλια - Γράφτηκε για ένα φίλο του , ο οποίος έχασε το παιδί του . ( Δεν είμαι σίγουρος ) . 

Αποσυνδεδεμένος GeorgeMam

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 78
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #87 στις: 25/03/14, 19:57 »
Η κομματάρα των Iron Maiden "The Edge Of Darkness" στην ουσία περιγράφει την ιστορία που διαδραματίζεται στην ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ EVER "Apocalypse Now"
Το "Paschendale" περιγράφει μέσα από τα μάτια ενός στρατιώτη μία από τις μεγαλύτερες μάχες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, την μάχη στην βελγική πόλη Pascendaele, όπου έπεσαν πάνω από ένα εκατομμύριο οβίδες, ενώ οι απώλειες και για τις δύο πλευρές ήταν τεράστιες.
Το "Remember Tomorrow" ονομάστηκε έτσι επειδή ο τότε τραγουδιστής των Iron Maiden ξεχνούσε κάθε μέρα τους στίχους, οπότε του έλεγαν "remember tomorrow"
Γενικά σχεδόν κάθε τραγούδι των Maiden έχει ιστορία πίσω του, καθόλου τυχαίο δεν είναι το ότι οι Maiden είναι το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ!!!!!
"Fighting the world every single day
Fighting the world for the right to play
Heavy Metal in my brain
I'm fighting for Metal 'cause it's here to stay"
-ManowaR-

Αποσυνδεδεμένος yiannakis

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 106
    • Προφίλ
Απ: Τα τραγούδια και η ιστορία τους!
« Απάντηση #88 στις: 15/10/14, 22:44 »
Νότης - Γενέθλια - Γράφτηκε για ένα φίλο του , ο οποίος έχασε το παιδί του . ( Δεν είμαι σίγουρος ) . 

Οι στίχοι είναι του Στέλιου Μπικάκη, ο οποίος και το πρωτοτραγούδησε (ο Νοτης το είπε λίγο πιο μετά κάνοντάς το γνωστό), και όντως είχε χάσει το παιδί του...

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
12 Απαντήσεις
5099 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 15/04/08, 12:11
από Αλκιβιάδης
23 Απαντήσεις
7650 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 30/05/08, 21:42
από Ammon Jerro
6 Απαντήσεις
3960 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 08/08/08, 20:50
από Αδάμ_Α
8 Απαντήσεις
4781 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 02/10/09, 00:57
από themos
3 Απαντήσεις
3170 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 26/10/11, 18:12
από ε?
0 Απαντήσεις
1489 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 15/07/10, 14:54
από ε?
0 Απαντήσεις
1585 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 10/10/11, 12:57
από diji grampsas
7 Απαντήσεις
5015 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 11/02/17, 13:22
από Aganippi
8 Απαντήσεις
3133 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 27/12/16, 09:18
από ΠΟΙΟΣ
0 Απαντήσεις
809 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 11/04/20, 14:35
από ΠΟΙΟΣ