Απέναντι

[anthrakoryxos]

Ένα μαντήλι μεταξένιο απ΄το Σουφλί
Είχα αγοράσει
Και δεν το μόλεψε ο καιρός, αν και πολύς
Στο Διδυμότειχο μιλούσα της βροχής
Πλάι στα ερείπια του Καλαί, να ΄ρθει
Να ξαποστάσει

Μαζί με άσπρες μαργαρίτες, να δροσίσει
Να ποτίσει
Ψυχές που κρύβονται σε κάστρα πονεμένα
Κι έχουν τα πρόσωπα ακόμη δακρυσμένα
«Τη Υπερμάχω» ψέλναν, πρίν το αίμα τους
Τους πνίξει

Βαρύ Θρακιώτικο κιλίμι, όλη η πλάση
Σκεπάζει μνήμες, που τις τρύπησε η σκουριά
Σ΄ Ανατολή βυζαντινή, σκύβει να κλάψει
Μια Δύση που έλιωσε καντήλια και κεριά

Εκεί της λήθης, τρέμει τ΄ασβεστο λυχνάρι
Μα δεν σβύνει
Τις νύχτες φώς απόκοσμο, μοιάζει με κουρνιαχτό
Μου το μολόγησε μαντήλι, διαλεχτό
Που ΄χει το χρώμα της φωτιάς, που άσβεστη
Έχει μείνει

Κορτσούδι ανέμελο, βουτάει σε ποταμό
Τον μαύρο Έβρο
Και βγάζει φυλαχτό, βαρύ σταυρό
Το ρίχνει απέναντι, ξορκίζει το κακό
Στις Καστανιές θα στείλω, το μαντήλι μου,
σαν εύρω

Βαρύ Θρακιώτικο κιλίμι, όλη η πλάση
Σκεπάζει μνήμες, που τις τρύπησε η σκουριά
Σ΄ Ανατολή βυζαντινή, σκύβει να κλάψει
Μια Δύση που έλιωσε καντήλια και κεριά

[Stergios Kourou]

ΑΨΟΓΟ!!! 

[xaraaaa]

....παλιές εικόνες, βαθιά συναισθήματα βγαλμένα με τόσο όμορφο τρόπο. Πολύ καλό Ανθρακωρύχε, πάλι μας εντυπωσιάσες!

[Μαργαρίτα Π.]

Δεν παίζεσαι σήμερα!!!!!!!!!!!!!!!! 

Τα θερμά μου συγχαρητήρια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

[TAXIS]

μου αρεσε παρα πολυ. εχει κατι το διαφορετικο. μπραβο.

[pimami]

...απ' αυτά που κάθε επιπλέον ανάγνωση σε αποζημιώνει....

[mymood]

Ο τελευταιος σου στιχος ολα τα ΛΕΦΤΑ. Τι μου κανες ρε φιλε. Μπραβο σου εκπληκτικό.!!! Ολο να σωσουν τον πολιτισμό ξεκίναγαν κι ολο εδω κατέληγαν οι δυτικοί να μας λεηλατήσουν, (1204, σταυροφόροι κλπ) Απιστευτος!!

[pinelopi]

Καταπληκτικό! Διαφορετικό και με δυνατές παραστάσεις.

[anthrakoryxos]

qrusticks ευχαριστώ!
χαράααα χαίρομαι που σου άρεσε
Μαργαρίτα εσύ δεν παίζεσαι, γενικότερα
TAXIS αυτό ήθελα
pimami διάβασε το όσες φορές θές 
mymood you got my mood 
pinelopi παράσταση και η ζωή

Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια!!!

[Fusalida]

Κι ιστορία επαναλαμβάνεται...Μόνο που τώρα οι "σταυροφορίες" έχουν ντυθεί πιο προσεγμένα και καθώς τα πνεύματα ημέρεψαν και αποκοιμήθηκαν δεν αντιλαμβάνονται την αυταπάτη μέσα στην οποία ανασαίνουν ούτε το ξυράφι της μασκαρεμένης εξουσιάς που σιγά σιγά τους κόβει...το ξυράφι μιας αδιόρατα επεκταμένης Δύσης σ'ολάκερο τον πλανήτη πλέον...

Με ταρακούνησε το ποιήμα σου...με μια γεύση πικρή με ξύπνησε...
Ευχαριστώ..