Κοντά στους φάρους

[anthrakoryxos]

Κοντά στους φάρους που τρελαίνονται οι πυξίδες
Και μαγνητίζει ο άνεμος, το βλέμμα, τις οσμές
Μοιάζουν οι νύχτες με τρελές πυγολαμπίδες
Που κάνουν κύκλους, γύρω απ΄ άστεγους ποιητές

Λοξοκοιτάν, βουβά καράβια, σαν περνάνε
Και συνεχίζουν ρότα, χαραγμένη απο παλιά
Ένα τους κρώξιμο οι γλάροι τους κερνάνε
Σταγόνες θάλασσα, τους βρέχουν τα μαλλιά

Κοντά στους φάρους θα με βρείς ν΄ αργοπεθαίνω
Κορμί να καίω, να βγάζω φως και μια κραυγή
λυσσομανάει το κύμα σαν σε περιμένω
φωτιά που καίει και σβύνει μόνο την αυγή

χίλια σκαριά, με προσπεράσαν δίχως στάση
ίσως με νόμισαν για βράχο μες στα βράχια
πέτρες οι λέξεις μου, στην πέτρινη μου πλάση
που όνειρο είχαν στα μαλλιά σου να ΄ναι στάχυα

κι αφού καράβια δε σε φέρνουνε στο φως μου
θα κυνηγάω τις τρελλές πυγολαμπίδες
πάνω απ΄τους γλάρους σαν σκεπή ο ουρανός μου
κι εγώ να φέγγω μες στις μαύρες καταιγίδες

[Μαργαρίτα Π.]

Χίλια σκαριά με προσπεράσαν δίχως στάση
ίσως με νόμισαν για βράχο μες στα βράχια


Αυτό το δίστιχο το "ζήλεψα" Κώστα.
Γεμάτο όμορφες εικόνες το ποίημά σου. Μπράβο! 



[το συνημμένο έχει διαγραφεί από τον Διαχειριστή]

[alex68]

καλησπερα αδαμαντορυχε
διαβαζοντας το στην πορεια μολις εφτασα στον στιχο που γραφει
η μαργαριτα αρχισα να το σιγοτραγουδαω

ωραιο πολυ ομορφο
και εις αλλα με υγεια και με πενιες μαζι

[monalizagreen]

                                Πραγματικά πολύ όμορφο και δροσερό...
                               κάβους λύνω,κάβους δένω... ταξιδιάρικα!

                          κι είναι κι αυτές οι πυγολαμπίδες...δεν πιάνονται!

                     Μπράβο Ανθρακορύχε..κάθε άλλο παρά άνθρακας ο θησαυρός!

                                                           

[kuiper]

  Υπέροχο ποίημα ( ποίκιλμα )
Ένα μπράβο είναι λίγο αγαπητέ φίλε.

  Καλή σου μέρα.

[Stergios Kourou]

Θα μπορούσα να πω πολλά και τελικά να είναι πάλι λίγα...
Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες και να προσθέσω:

Πανέμορφο!!!

Την καλημέρα μου...

[anthrakoryxos]

Να είστε όλοι καλά! Με τιμούν τα σχόλιά σας.
Καλές διαδρομές!!!

[pinelopi]

Θαλασσινός αέρας και εικόνες ονειρικές.

...Καίω κορμί...
...να βγάζω φως και μια κραυγή...
...κι εγώ να φέγγω μες στις μαύρες καταιγίδες...

Δυνατές εκφράσεις σε ένα ποίημα με εξίσου δυνατό νόημα.

[Fusalida]

Δε ξέρω τι να πω.
Έμειναν στα μάτια μου οι πυγολαμπίδες και οι χίμαιρες...στ'αυτιά μου ο άνεμος σφυρίζει...του κύματος η οργή στην αφή μου....γεύση αλμύρας και άρνησης στα χείλη μου...Κι ένα γεμάτο κενό μέσα μου.

Ευχαριστώ.