Βιβλίο:Tι,που,πότε,πόσο

[sourwtiri]

oxi re anastasiou afou diefkrinisa na proeinetai ta agapimena sas vivlia...einai diaxroniko to thema touto..

[anastasioujim]

aaaaaaaaa!!!!!! etsi pes.......leo ke go akoma se proteinoun vivlia!!!

[ibanez]

Από Καββαδία έχω διαβάσει το "Λι", αρκετά καλό.
Γενικά ο αγαπημένος μου έλληνας είναι ο Λουντέμης. Από ξένους δεν έχω διαβάσει και πολλά αλλά μ' αρέσει πολύ ο Τομ Ρόμπινς, βλέπε: "Ο Τρυποκάρυδος" και το αριστούργημα "Το άρωμα του ονείρου"

[Αδιάκριτος]

kai i Farma ton zoon einai ena apistefto vivlio...opos kai to 1984

Όργουελ και πάλι Όργουελ!!!!  

[westlife]

paidia egw diabasa to xroma tou feggariou tis alkionis papadaki....kai eixa pathei tin plaka mou..se mia mera to diabasa olo....einai ena iperoxo biblio realistiko...mila gia tin sigxroni pragmatikotita....kineitai giro apo diafora prosopa...sas to sinisto..
exw diabasei kai to pote xwris tin kori mou tis Mpeti Maxmounti & Ouiliam Hofer einai basismeno se pragmatika gegonota ..sto ti ipoferei mia amerikanida pantremeni me irano sto iran..einai poli sigklonistiko..otan to diabaza mou eixe sikothei i trixa kaggelo

[Marianna]

1.Ο δρόμος του φεγγαριού:'Ομηρος Αβρααμίδης...
('Οποιος επιχειρήσει να το διαβάσει,μην το ξεκινήσει βράδυ...γιατί είναι σίγουρο οτι δεν θα κοιμηθεί)
2.Η μοναξιά είναι απο χώμα-Βαμβουνάκη
3.Και βέβαια απο τον Νίκο Καζαντζάκη,η Ασκητική ως το κορυφαιότερο έργο του(κατά την ταπεινή μου άποψη..)

"Ερχόμαστε απο μια σκοτεινή άβυσσο.Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο.Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή...
Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος...
Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία..."

[delfinaki]

1) Ο μικρός πρίγκηπας
2) Ο αλχημιστής
3) Το άρωμα, Πατρίκ Ζισκίντ
4) η Εντολή, Διδώ Σωτηρίου
5) Ταξίδι με τον Έσπερο, Άγγελος Τερζάκης
και ένα που διαβάζω τον τελευταίο καιρό:
Ποιος σκότωσε τον Όμηρο, πολύ καλό, περιγράφει ποιοι θέλουν και γιατί να εξαφανίσουν την αρχαία ελληνική γλώσσα και ιστορία

[Avgi]

Εγω αυτες τις ημερες διαβαζω -μαλλον ριχνω μια ματια που και που- στο ''πρωτο ελαχιστο ημερολογιο'' του Umberto Eco.Πολυ καλο και εξυπνο βιβλιο γεματο σχολια που παρωδουν διαφορες κοινωνικες καταστασεις και φορμες.

[pinelopi]

Εγώ διαβάζω το Έντεκα Λεπτά του Κοέλο και απογοητεύομαι..... Καμία σχέση με την τρυφερότητα, την αυθεντικότητα, την ''αλήθεια'' του Αλχημιστή.....

[Pontifikas]

-Εγώ να προετείνω οτιδήποτε από την σειρά Discworld Του Terry Prachett
με προτίμηση στο The Lost Continent(Για να γελάσει και λίγο το χειλάκι σας).
-Προτείνω να μήν διαβάσετε καθόλου Κουέλιου εκτός από ένα βιβλίο(οποιοδήποτε, όλα του τα άλλα είναι ίδια ).
-Το κάστρο των Αγγέλων ή τον Κόσμο Της Σοφίας, του Jostein Gaarder.
-Τις Στάχτες Της Αντζελα, του Frank Mc Court.
-Το Πορτραίτο Του Dorian Gray, του Οσκαρ Ουαιλντ.

[pinelopi]

Ποντίφικα συμφωνώ με την άποψή σου για τον Κοέλο. Αν εξαιρέσουμε τον Αλχημιστή (φωτεινότατη εξαίρεση) και το Πέμπτο Βουνό (σαφώς κατώτερο αλλά και πάλι αρκετά καλό) όλα τα υπόλοιπα που έχω διαβάσει (όλα) είναι απογοητευτικά....

Θα πρότεινα να διαβάσετε το ''Όταν Έκλαψε ο Νίτσε'' του IRVIN D. YALOM. Κατά τη γνώμη μου καταπληκτικό!

[Avgi]

Θα πρότεινα να διαβάσετε το ''Όταν Έκλαψε ο Νίτσε'' του IRVIN D. YALOM. Κατά τη γνώμη μου καταπληκτικό!

Περι τινος -στο περιπου- προκειται;

[pinelopi]

Αυγή, παραθέτω ένα απόσπασμα του οπισθόφυλλου που περιγράφει αρκετά καλά το αντικείμενο του βιβλίου.

''Ο διάσημος ψυχίατρος Irvin Yalom επινοεί στο μυθιστόρημα αυτό την συνάντηση δύο ιστορικών προσώπων (Νίτσε - Φρόυντ) στη μητρόπολη των διανοητικών ζυμώσεων του 19ου αιώνα, τη Βιέννη, δίνοντας μια ερμηνευτική εκδοχή της γέννησης της ψυχοθεραπείας και της σχέσης της με την υπαρξιακή φιλοσοφία. Η ψυχοθεραπευτική περιπέτεια που που ξετυλίγεται αποκαλύπτει βήμα βήμα την ιαματική δύναμη της αληθινής σχέσης''

Διαβάζεται πολύ πιο ευχάριστα και άνετα απ' ότι προφανώς ''ακούγεται''. Αν το διαβάσεις θα ήθελα την γνώμη σου...

[ερεβος]

Το μόνο πράγμα στο οποίο είμαι εθνικιστής είναι η λογοτεχνία! Απεχθάνομαι μετα βδελυγμίας την ξενη λογοτεχνία και ιδιως τον Αλχημιστή που πλεόν εχει γίνει η στανταρ καραμελίτσα ασχετων που ουδεμία σχέση με λογοτεχνία (προς θεού δεν εννοώ κανέναν απο δω μέσα ). Αυτόν το μήνα διάβασα το "Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος" του Μ. Λουντέμη, τα 3 διηγήματα του Ιάκωβου Πολυλα, την ποιοτική συλλογή της Λένας Παπά, "Φαρμάκι με ζάχαρη", "Το μεγάλο συναξάρι" του Μ. Καραγάτση και την "Μεγάλη Χίμαιρα" του ιδίου για 6η φορά....

[pinelopi]

Έρεβος έχω κι εγώ μια τάση τα τελευταία χρόνια να διαβάζω πολύ περισσότερο έλληνες λογοτέχνες. Και δεν μετανιώνω , αλλά για να ''καταλήξεις'' κάπου θα πρέπει να περάσεις αρκετά στάδια.
Δεν νομίζω πάντως ότι η λογοτεχνία , όπως και κάθε μορφή τέχνης επίσης, είναι δυνατόν να περιορίζεται συνοριακά. Πολλά απο τα βιβλία που έχω αγαπήσει πραγματικά τα έχουν γράψει ξένοι συγγραφείς ή ποιητές.

Τελικά μάλλον είμαι μέσα στις ελάχιστες εξαιρέσεις που δεν τους συγκινεί ο Καραγάτσης.....

[Avgi]

Το μόνο πράγμα στο οποίο είμαι εθνικιστής είναι η λογοτεχνία! Απεχθάνομαι μετα βδελυγμίας την ξενη λογοτεχνία

Γιατι απεχθανεσαι , μετα βδελυγμιας κιολας, την ξενη λογοτεχνια;;Για δωσε μια εξηγηση σε αυτο γιατι ειναι πολυ περιεργο να βαζουμε τη λογοτεχνια σε τσουβαλια.

[Σιδηρόπουλος]

fenete oreo pinelopi:P
ego latrevo to Lord of the rings.(kai ta tria)
episis divazo epanelimmena ola tou Poe

[ερεβος]

Δεν βαζω τη λογοτεχνια σε τσουβαλια. Αναμφισβήτητα ομως υπάρχουν διακριτές διαφορές ανάμεσα σε λογοτεχνικα έργα που δημιουργούνται υπο διαφορετικες συνθηκες...Εδω υπάρχουν διαφορες μεταξυ των σχολών ή ρευμάτων της εκαστοτε εθνικής λογοτεχνίας.Απο τα πολλά εκατοντάδες βιβλία που έχω διαβάσει, περιπου 50 ηταν ξένα..Ούτε ενα δεν καταφερε να με συναρπάσει και να με "σημαδεψει" τρόπον τινά....Ενω απο τα ελληνικά πολλά το έχουν καταφέρει...Ετσι τα προτιμώ σχεδόν αποκλειστικά...

[Τσάκι]

Δεν βαζω τη λογοτεχνια σε τσουβαλια. Αναμφισβήτητα ομως υπάρχουν διακριτές διαφορές ανάμεσα σε λογοτεχνικα έργα που δημιουργούνται υπο διαφορετικες συνθηκες...Εδω υπάρχουν διαφορες μεταξυ των σχολών ή ρευμάτων της εκαστοτε εθνικής λογοτεχνίας.Απο τα πολλά εκατοντάδες βιβλία που έχω διαβάσει, περιπου 50 ηταν ξένα..Ούτε ενα δεν καταφερε να με συναρπάσει και να με "σημαδεψει" τρόπον τινά....Ενω απο τα ελληνικά πολλά το έχουν καταφέρει...Ετσι τα προτιμώ σχεδόν αποκλειστικά...

epetrepse mou na diafoniso.exo diavasei xxena vivlia katapliktika.opos ta 100 xronia monaxias,o erotas sta xronia tis xoleras,o sidarta ,ta idi anaferthenta tou orwell k polla polla alla pou den xreiazete na anafero
opos episis k polla ellinika iperoxa opos to ergostasio molivion pou molis teleiosa.
thelo na po pos kat'eme den iparxei kali k kaki logotenia.eine kata poso se aggizei ayto pou diavazeis k to ti minimata sou perna

[psomas]

γενικώς απεχθάνομαι τα βιβλία. Απ τα ελάχιστα που έχω διαβάσει μου άρεσε πολύ ο Αλχημιστής. Φοβερό Βιβλίο!!

[Avgi]

Απο τα πολλά εκατοντάδες βιβλία που έχω διαβάσει, περιπου 50 ηταν ξένα..Ούτε ενα δεν καταφερε να με συναρπάσει και να με "σημαδεψει" τρόπον τινά....Ενω απο τα ελληνικά πολλά το έχουν καταφέρει...Ετσι τα προτιμώ σχεδόν αποκλειστικά...

Aπο τις πολλες εκατονταδες τα πενηντα θεωρουνται μικρο δειγμα για να εκφερεις μια τοσο απολυτη αποψη.

[Pontifikas]

Το μόνο πράγμα στο οποίο είμαι εθνικιστής είναι η λογοτεχνία! Απεχθάνομαι μετα βδελυγμίας την ξενη λογοτεχνία και ιδιως τον Αλχημιστή που πλεόν εχει γίνει η στανταρ καραμελίτσα ασχετων που ουδεμία σχέση με λογοτεχνία (προς θεού δεν εννοώ κανέναν απο δω μέσα ). Αυτόν το μήνα διάβασα το "Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος" του Μ. Λουντέμη, τα 3 διηγήματα του Ιάκωβου Πολυλα, την ποιοτική συλλογή της Λένας Παπά, "Φαρμάκι με ζάχαρη", "Το μεγάλο συναξάρι" του Μ. Καραγάτση και την "Μεγάλη Χίμαιρα" του ιδίου για 6η φορά....

Μια τέτοια απάντηση έχει 2 εξηγήσεις.Ή απλά θέλεις να την πείς στον Κουέλιου για τον Αλχημιστή που έχει γίνει πολύ τρέντι ανάγνωσμα ή έχεις διαβάσει ελάχιστα ξένη λογοτεχνία.Στην πρώτη περίπτωση κάνεις λάθος διότι η Κουέλιου στην ζωή του είχε μόνο μια καλή ιδέα.Και αυτήν δυστυχάς την εκφράζει σε όλα του τα βιβλία για αυτό και πιο πάνω έγραψα ότι αρκεί να διαβάσεις ένα βιβλίο του Κουέλιου και είσαι κομπλέ από αυτόν τον τύπο.
Στην δεύτερη περίπτωση κάνεις ένα τραγικό λάθος(και κόψε κάτι από τα εκατοντάδες βιβλία,μην πάθουν και τίποτα τα μάτια σου )και καλά θα κάνεις να διαβάσεις διότι τα αριστουργήματα της ξένης λογοτεχνίας είναι άπειρα.Αλλά αν μιλάμε για ξένη λογοτεχνία μιλάμε για βιβλία στην γλώσσα τους και όχι σε μετάφραση.Εκεί πραγματικά θα καταλάβεις την ποιότητα του λόγου. Εγώ ξέρω μόνο αγγλικά αλλά έχει περάσει ώρες απόλαυσης διαβάζοντας στα αγγλικά, λογοτεχνικά έργα.
Άνοιξε λίγο τους ορίζοντές σου.

[ερεβος]

Απο τα πολλά εκατοντάδες βιβλία που έχω διαβάσει, περιπου 50 ηταν ξένα..Ούτε ενα δεν καταφερε να με συναρπάσει και να με "σημαδεψει" τρόπον τινά....Ενω απο τα ελληνικά πολλά το έχουν καταφέρει...Ετσι τα προτιμώ σχεδόν αποκλειστικά...

Aπο τις πολλες εκατονταδες τα πενηντα θεωρουνται μικρο δειγμα για να εκφερεις μια τοσο απολυτη αποψη.

Ποτε δε με απασχολησε η στατιστικη. Οπως λέει ο Ποντίφιξ τα αριστουργηματα της ξενης λογοτεχνίας ειναι πολλά. Ισως εγω ειμαι πολύ "λιγος" για να τα κατανοήσω. Οσα εχω διαβάσει (κι εγω στα Αγγλικα Ποντίφιξ, συμφωνω μαζι σου για τις μεταφράσεις) με εχουν αφησει παγερα αδιάφορο. Αφού λοιπόν μένουν τόσα πολλα ελληνικά έργα ακόμη να ασχοληθώ, θα ασχοληθώ με αυτα. Αν αργότερα ανοίξουν οι οριζοντες μου και μαθω και καμμια γλωσσα ακόμα κάτι θα γίνει. Και εννοειται οτι αναγνωρίζω ότι ειναι διακια μου παραξενιά αυτή και δεν μειωνω καθολου την ξενη λογοτεχνία. Αυτο προς αποφυγιν παρεξηγήσεως.

[CHCOME]

Τι βιβλιο διαβάζετε αυτήν την εποχή;Ποιο βιβλίο βρίσκεται πανω στο κομοδίνο σας;Που συνηθως σας αρέσει να το διαβάζετε, ποια ώρα της ημέρας και ποσο καιρο χρειάζεστε για να το τελειώσετε;

Εγώ αυτην την εποχη διαβάζω δυο βιβλία ,πότε πιάνω το ένα και πότε το αλλο.
Το ενα ειναι το ''πρωτο ελαχιστο ημερολογιο'' του Umberto Eco.Προκειται για δοκίμια του πανέξυπνου αυτου συγγραφέα με τα οποια παρωδεί διάφορες καταστάσεις.Το άλλο ειναι ''Η ράβδος του Ευκλείδη'' του Jean-Pierre Luminet.Μάλλον σαν ιστορικό μυθιστορημα μπορεί να το χαρακτηρίσει κανεις με ηρωες εναν φιλοσοφο ,τον Ιωαννη τον Φιλόπονο, μια μαθηματικο σπουδαια για την εποχη της-την Υπατία και εναν Εβραιο γιατρο που προσπαθουν με τον πραγματικα ιδιαιτερο τροπο τους να σωσουν τη βιβλιοθηκη της Αλεξάνδρειας.
Το δευτερο βιβλιο το διαβαζω πολυ πιο γρηγορα απο το πρωτο.Σχεδον το τελειωνω.
Και για να απαντησω και στα αλλα υποερωτηματα του θέματος, μου αρέσει συνηθως να διαβάζω ή εξω στη βεράντα ή ξαπλωμένη στον καναπέ,κυρίως μεσημεριανές ωρες.
Τωρα για να τελειωσω ενα βιβλιο τα χρονια μου όρια ποικιλλουν απο τη μια μερα εώς τις πεντε περίπου.Και μετα καπάκι  , αρχίζω ενα αλλο.

[Symeon]

Βασικά αυτήν την περίοδο διαβάζω τον νευρωτικό άνθρωπο της εποχής μας της καρεν Χόρνεϋ. Διαβάζω σχεδόν πάντα στο κρεββατι και καμιά φορά αν μου έρθει η όρεξη στην βεράντα...Διαβάζω συνήθως μεσημέρι και πριν κοιμηθώ, αλλά τώρα (εξεταστική...) όποτε βρώ χρόνο...Τώρα πόσο διαρκεί, εξαρτάται...γενικά διαβάζω γρήγορα. Αν μου αρέσει, και έχω χρόνο συνήθως ένα μέσο βιβλίο των 200 σελ, δεν ζει παραπάνω από μιά μέρα...Εξαρτάται και ατο θέμα...Τα επιστημονικά είναι πιο ζόρικα...